Drzwi na Zachód

Titania Danforth, osierocona dziedziczka fortuny, przybywa z Ameryki do Anglii, gdzie jej wuj, książę, ma znaleźć dla niej kandydata na męża. Titania wkracza na salony i oczarowuje wszystkich kawalerów. Jednak ona dostrzega tylko jednego mężczyznę. Niestety, jej wybranek ma nie tylko zniewalający urok, ale i fatalną reputację… Ian Eversea ani myśli dać się zakuć w małżeńskie kajdany. Wszak uwodzenie

Gdy byłam dzieckiem, pierwszy kęs robiłam z zamkniętymi oczami, by lepiej poczuć smak potrawy. Od zawsze uwielbiałam jeść, rozmawiać o jedzeniu, przygotowywać je, a z czasem zaczęłam też o nim pisać, a nawet je fotografować. Książka, którą napisałam, to właśnie taki pachnący, przepełniony smakami zbiór opowieści. Zaglądam w niej do kuchni mamy, piekę szarlotkę z babcią Marysią, idę na targ z babcią Anią, wygrzewam się na słońcu z prababcią Janinką, ale i szperam w spiżarni Lucyny Ćwierczakiewicz oraz piekę wielkanocną babę z Marią Disslową. Wszystkie moje wspomnienia mają konkretny smak, dlatego zależało mi, by każde z nich wieńczył przepis. Dzięki recepturom moja opowieść staje się kompletna, a książkę można traktować jako zbiór historii o przeszłości, ale również jako źródło inspiracji w kuchni.

Bestsellerowa autorka powieści obyczajowych Czasami, żeby ruszyć naprzód, najpierw trzeba zmierzyć się z cieniami przeszłości. Alexa spełnia się w pracy prokuratorki i przygotowuje się do procesu o wysoką stawkę, gdy nagle zaczyna dostawać listy z pogróżkami. Są zaadresowane do jej pięknej córki Savannah, którą Alexa samotnie wychowuje od czasu rozwodu. Alexa jest pewna, że za listami stoi seryjny morderca Luke Quentin - i że są one zbyt niebezpieczne, by je zignorować. Alexa musi dokonać trudnego wyboru i wysłać córkę do miejsca, do którego przysięgała sobie, że nigdy nie wróci i w którym jej małżeństwo zakończyło się złamanym sercem. Savannah stopniowo zbliża się do ojca, którego prawie nie zna i odnajduje prawdziwy dom w miejscu, z którego jedenaście lat temu uciekła jej matka. Gdy tajemnice zostaną ujawnione, a stare rany zagojone, matka i córka, po czasie spędzonym w dwóch różnych światach, ponownie się spotkają - wzmocnione wyzwaniami, którym musiały stawić czoła i zmienione przez sekrety, które odkryły. "Światła Południa" to przejmująca i pełna czułości opowieść o wewnętrznej sile, odwadze i przebaczeniu, które pozwala uzdrowić relacje w rozbitej przed laty rodzinie.

Czy może być coś lepszego niż spokojne życie, ciepłe greckie plaże i... szokująca rodzinna tajemnica? Bo właśnie to oferuje czytelnikom Hanna Cygler w swojej książce "Grecka mozaika". Autorka zabierze nas w niezwykłą podróż do słonecznych krajów, nad którymi pojawią się jednak ciemne chmury ludzkich niepokojów i niedopowiedzianych sekretów. Jannis Kassalis prowadził spokojne, poukładane życie, w którym niczego mu nie brakowało. Tak przynajmniej zawsze mu się zdawało. Jednak pewnego dnia, który miał być jednym z wielu w jego idyllicznej sielance, pod jego drzwiami pojawia się nieznana mu kobieta. Co więcej, ma dla niego szokujące wieści. Sądzi bowiem, że jest jego córką! Mężczyźnie, co zrozumiałe, z początku niełatwo w to uwierzyć. Z upływem czasu spędzonego w towarzystwie młodej Polki powoli się do niej przekonuje. Zaczyna nawiązywać się między nimi z początku subtelna, ale wciąż umacniająca się nić przyjaźni. W końcu Jannis jest gotowy stopniowo otworzyć się przed Niną i zdradzić jej skrywane dotychczas sekrety rodzinne. To nieoczekiwane spotkanie odmieni losy obojga ludzi i udowodni, że w ich życiu zawsze brakowało czegoś, co zapełniłoby pustkę, którą wewnętrznie odczuwali. Koleje losu bywają bowiem niezbadane i tylko czekają, aby nas czymś zaskoczyć.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Debiutancka powieść o człowieku nękanym przez minione zbrodnie i wspomnienia o dawnej ukochanej – historia, która bada, co to znaczy kochać, zdradzać i wybaczać. Daniel Abend jest psychoanalitykiem i samotnym ojcem mieszkającym w Nowym Jorku. Prowadzi udaną praktykę i wygodne życie: apartament na Upper West Side, piękna nastoletnia córka i niezmącona codzienna rutyna. Kiedy jeden z jego młodych pacjentów popełnia samobójstwo, jest to tragedia, ale łatwo wytłumaczyć ją depresją i uzależnieniem

Wstrząsające – bo prawdziwe – świadectwo. Historia, która nie powinna się powtórzyć, ale której nie wolno przemilczeć. Gdy Alina Peretti zaczyna się zmagać z demencją, jej syn Jacques uświadamia sobie, że to ostatni moment, by spisać historię, która porusza go najbardziej: historię własnej rodziny. Próbuje więc wygrać wyścig z czasem, bo uważa, że utrwalenie wspomnień matki jest jego powinnością wobec bliskich i świata. Alina Peretti, obecnie ponaddziewięćdziesięcioletnia, doświadczyła na własnej skórze dwóch szalejących totalitaryzmów XX wieku. Kiedy miała osiem lat, wybuchła druga wojna światowa i cały świat dziewczynki legł w gruzach. Została wywieziona na Sybir, trafiła do obozów przejściowych, by wreszcie znaleźć schronienie w Szwecji. Jej uparta matka postanowiła jednak wrócić z córką do Warszawy, aby odnaleźć pozostałe dzieci. Po powstaniu warszawskim, z którego cudem uszły z życiem, Alina z matką i siostrą trafiły tam, gdzie śmierć zbierała największe żniwo – do obozu w Auschwitz.

Wojenna zawierucha uczyniła życie utalentowanego sportowca Henryka Zgudy pasmem tragicznych i szczęśliwych zdarzeń, które złożyły się na niezwykłą epopeję. Zguda zaczyna swą opowieść od przedwojennego Krakowa. Mówi o życiu w ubogim domu koło dworca, o beztroskiej młodości i o sportowym współzawodnictwie. Był bowiem zapalonym pływakiem i waterpolistą, osiągając w tych dyscyplinach bardzo dobre wyniki. A potem wybuchła wojna i Zguda, oskarżony o działalność polityczną, rozpoczął więzienną wędrówkę po obozach Auschwitz, Buchenwald, Flossenbürg i Dachau. Podkreśla, że mógł zginąć wielokrotnie i że przeżył cudem, często dzięki napotkanym przyjaciołom. Jednak nie skupia się tylko na tym. Nawet chętniej wspomina epizody, które pozwalały oderwać się od upiornej obozowej rzeczywistości. Życie sportowca we wczesnym PRL-u nie było złe, ale gdy system zaczął zaciskać pętlę, lepiej było uciec. I tak zaczął się ostatni, amerykański etap historii Henryka.