Więźniowie nocy. Tom 2. Rozpustnicy

Prawdy nie pogrzebie czas. Ani zbrodnia… Siglufjorour – mroczne miasteczko na krańcu Islandii. Tu nikt nie ufa nikomu, a samotność przytłacza jak arktyczna noc. Ari Thór, młody policjant, niedoszły ksiądz z bolesną przeszłością, musi tu walczyć ze zbrodnią równie często, jak z samym sobą... A teraz Siglufjorour zaatakował zabójczy wirus. Jest odcięte od świata kwarantanną. Ari Thór postanawia wy-dostać się z

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”

Marcel Moss, znany autor kryminałów i thrillerów, po raz kolejny pisze powieść obyczajową. "Nasz pierwszy rok" jest kontynuacją książki "Mój ostatni miesiąc". W obu bohaterami są nastolatkowie, ale to książki nie tylko dla nastolatków. Tematem powieści "Nasz pierwszy rok" jest życie po traumie. Trudne przeżycia w nastolatków uderzają szczególnie mocno. Nie jet łatwo znów uwierzyć w dobro i miłość. Jednego z bohaterów, Sebastiana, czytelnik poznał w "Moim ostatnim miesiącu". Sebastian przeżywał śmierć matki, zmagał się z myślami o chorobie Mateusza, którego poznał w hospicjum i pokochał. W nowej powieści Marcela Mossa Sebastian przyjeżdża na wieś, aby dojść do siebie po śmierci Mateusza. Chce odgrodzić się od dotychczasowego życia, liczy, że na wsi znajdzie trochę spokoju. Pisze też dziennik, w którym tworzy swoją Alternatywną Rzeczywistość. Drugi bohater powieści "Nasz pierwszy rok" to dziewiętnastoletni Kevin. Marzył o usamodzielnieniu się i przeprowadzce do dużego miasta, dostał się na studia i wyjechał. Jednak, ku zaskoczeniu wszystkich, chłopak po roku rzuca studia i wraca do rodziców, na mazurską wieś. Tam właśnie krzyżują się losy obu chłopców. Nie po raz pierwszy, bo to koledzy z dzieciństwa. Teraz obaj zmagają się z depresją, przestali ufać ludziom. Zaczynają poznawać się na nowo. Spędzają ze sobą coraz więcej czasu i prowadzą długie rozmowy. Czy opowiadanie Sebastiana o swoich przeżyciach pomoże Kevinowi odnaleźć miejsce w życiu? Czy wzajemna przyjaźń i zrozumienie, a także kojące działanie bliskości przyrody spowodują, że chłopcy po traumatycznych przeżyciach na nowo zaufają światu?

"Sąsiedzi. Osiedle Sielanka" zaprasza na kolejną wizytę! Drugi tom serii jest niczym współczesna Polska w miniaturze. Przekonaj się, w jakich nowych sytuacjach znaleźli się "Sąsiedzi..." i czy udało im się poradzić z problemami. Ala Jakubek stara się zaaklimatyzować w miejscu, które jest teraz dla niej nowym domem. To osiedle Sielanka, podobne do wielu innych, lecz na swój sposób unikalne. Tutaj też jej teść buduje kolejne apartamentowce, chociaż mieszkańcy są temu stanowczo przeciwni. Nie kryją się również ze swoją niechęcią do "imigrantów". Tym bardziej że firma deweloperska poczyna sobie coraz śmielej, odgradzając coraz większe połacie ziemi pod nowe bloki. Do akcji wkracza reaktywowana rada osiedla zdecydowana zatrzymać te zapędy. Sytuacja staje się coraz bardziej napięta i zmierza ku otwartej wojnie. Tymczasem Arleta zajęta jest próbami opanowania chaosu, jaki ma obecnie miejsce w jej życiu. W jej domu może dojść do katastrofy. Marian Jakubek mości sobie za to wygodne gniazdko. Zuzia i Dżesika są gotowe i zdeterminowane podjąć stosowne działania. Wybierają się prosto na wojnę. Jak zakończą się wszystkie te wydarzenia? Czy na Sielankę zawita w końcu miła atmosfera i spokój?

Debiut literacki Natalii Fiedorczuk to opowieść o kobiecym doświadczeniu, jakiej w Polsce jeszcze nie było. Bezkompromisowa, mądra, do bólu prawdziwa. 10 stycznia 2017 roku Natalia Fiedorczuk-Cieślak otrzymała Paszport Polityki za książkę Jak pokochać centra handlowe! Czy mamy prawo traktować to skądinąd radosne wydarzenie w kategorii kryzysu? Macierzyństwo to nie tylko utrata wolności, przedciążowego ciała i czasu na hobby. To nagła lawina odpowiedzialności. To zmiana, którą trudno opisać, poza zdawkowym "urodzisz swoje to zobaczysz". Można uciekać w perfekcjonizm i strofowanie tych matek, których standardy nie są tak wyśrubowane. Można też, w obliczu tej zmiany coraz głębiej zapadać się w siebie. Depresyjna mieszkanka przedmieść Warszawy. Przedstawicielka pokolenia umów śmieciowych. Bywalczyni supermarketów. Młoda żona i - niedługo - matka. Bohaterka Jak pokochać centra handlowe to kobieta, w jakiej przejrzeć może się wielu z nas. Mimo braku stałego zatrudnienia i prawa do urlopu macierzyńskiego decyduje się na dziecko. I odkrywa, że na to, co przychodzi po porodzie, nikt jej nie przygotował. Tej gigantycznej zmiany trzeba doświadczyć na sobie. Ona jej doświadcza bardzo boleśnie. Macierzyństwo okazuje się wyzwaniem, któremu trudno podołać. Niepojętą konfrontacją z własnym ciałem i kulturowymi nakazami. Rozprawą ze swoim dotychczasowym życiem. Jak można sobie z tym poradzić? Czy głęboka depresja poporodowa to jedyne tabu, z którym trzeba się zmierzyć? "Prawo jest relatywnie łagodne dla dzieciobójczyń, jednak nie jest dla nich łagodna opinia publiczna. Wyznanie matki niemowlęcia, płaczącego szóstą godzinę przez ząbkowanie lub kolkę, że ma myśli o wyrzuceniu zawiniątka przez okno, wciąż pozostaje w sferze tabu." - tłumaczy autorka książki. I sama to tabu przełamuje - po raz pierwszy tak dojrzałym literacko, doniosłym głosem. Głosem, którego nie można zapomnieć. Jak pokochać centra handlowe to także mocny i realistyczny obraz współczesnej Polski widzianej oczami młodych ludzi wchodzących w dorosłość. To opis polskich przedmieść, codziennej pracy i obowiązków. Działający jak uderzenie pięścią manifest pokolenia prekariatu.

Młoda komisarz policji prowadzi śledztwo, dotyczące tajemniczej śmierci mężczyzny. Początkowo przypuszczano, że jest to nieszczęśliwy wypadek. Dopiero splot różnych zdarzeń ujawnił, że denat został zamordowany, a ofiarą jest były dowództwa oddziału partyzanckiego Narodowych Sił Zbrojnych.

Nowa seria Billa Nye`a (znanego jako Bill Nye the Science Guy) i Gregory`ego Mone`a, skierowana do dzieci ciekawych świata i młodych naukowców. To fascynująca podróż po świecie nauki, w której nie zabraknie wartkiej akcji i humoru. W pierwszym tomie poznajemy dwunastoletniego Jacka i dwójkę jego przybranego rodzeństwa, Avę i Matta. Ava włada kilkoma językami i dla rozrywki konstruuje roboty, Matt natomiast specjalizuje się w matematyce i astronomii. To dziecięcy geniusze, nie to co Jack. Rodzeństwo zaczyna szpiegować jednego z wiodących naukowców na świecie, Hanka Whiterspoona i w rezultacie ten angażuje ich do pracy w swoim laboratorium. Zanim się obejrzą, Jack, Ava i Matt udają się na drugi koniec świata, na Antarktykę, by wziąć udział w prestiżowym konkursie naukowym. Nie wszystko jest jednak takie, jakim się wydaje na początku i wkrótce nastolatkowie ruszają na poszukiwania znajomej naukowczyni, która zniknęła bez śladu – podobnie jak wszelkie ślady prowadzonych przez nią badań. Czy to możliwe, że ktoś chce wykorzystać wyniki jej pracy, żeby wygrać konkurs? Czy rodzeństwu uda się znaleźć zaginionego naukowca zanim będzie za późno? Jack i geniusze to znakomite połączenie przygody i edukacji, które zainteresuje najbardziej wymagających młodych czytelników. Oprócz wciągającej fabuły książki zawierają dodatkowe informacje o naukowych faktach i zjawiskach wspominanych przez bohaterów, umożliwiając dzieciom przeprowadzanie eksperymentów na własną rękę.