Lewica. Stare błędy, nowe wyzwania

Przodownictwo pracy w PRL-u to temat niemal zupełnie zapomniany. Starsze pokolenia mogą jeszcze kojarzyć go ze słynnym niegdyś filmem Andrzeja Wajdy "Człowiek z marmuru". Młodsi - już z niczym. A przecież to historia bardzo daleka od banału, przepełniona heroizmem i ludzkimi dramatami, obrazująca doskonale grozę stalinizmu i komunistyczną utopię. W trudnej powojennej rzeczywistości tysiące robotników uwierzyło w obietnicę lepszego, socjalistycznego jutra i zaangażowało się bez reszty w masowy ruch współzawodnictwa pracy. W wyścigowym tempie wznosili domy i wydobywali węgiel, bijąc kolejne rekordy, wyrażane w setkach procent tak zwanej normy. Pracowali w błysku fleszy i przy aplauzie propagandy, patrzyli ze zdjęć w gazetach i ogromnych portretów, nazwiska najsławniejszych górników, murarzy czy stoczniowców znała cała Polska. Jednak opowieść o ludzkiej determinacji, poświęceniu i komunistycznej mitologii jest w swoim najgłębszym wymiarze uniwersalną historią, mówiącą o śmierci idei. Entuzjazm ludzi został przez władze kompletnie zmarnowany, a podwyższanie norm aż do absurdu przerodziło współzawodnictwo w prawdziwy koszmar. Przodownictwo pracy stało się symbolem stalinowskiej przemocy, a przodownicy - wrogami społeczeństwa, które nie chciało pracować do upadłego, ale po prostu żyć. Trudno uwierzyć, ale ruch w skarlałej i zupełnie pozbawionej znaczenia formie przetrwał właściwie do końca PRL-u, a przodownikami pracy były nawet tak ważne dla naszej historii osoby jak Anna Walentynowicz. Ostatecznie przeminął wraz z ustrojem. Jednak nawet dziś, kompletnie zapomniany, niesie ze sobą ważną treść - przestrogę z odległej przeszłości, aktualną w każdym miejscu i każdym czasie. Andrzej Janikowski jest niezależnym dziennikarzem i pisarzem. Współpracował z licznymi czasopismami. Jest autorem thrillera "Wiwisekcja zbrodni".

Powieść, która wzbudziła zachwyt w Europie! To zarazem książka dokumentalna i literatura piękna, która ma potężną siłę oddziaływania! "Porzucenie" to literacki hołd dla historii Żydów sefardyjskich. Książka Elisabeth Åsbrink jest głęboką opowieścią o miłości i nienawiści, dumie i upokorzeniu oraz o trudach powrotu do domu i konieczności nieustannej podróży. "Porzucenie" opowiada dzieje kilku pokoleń rodziny za pomocą historii trzech kobiet żyjących w trzech różnych miastach: babki Rity, matki Sally i alter ego autorki, czyli Katherine. Losy bohaterek łączą milczenie, poczucie wykluczenia i brak obecności mężczyzn. Autorka, przerabiając pełną bólu oraz upokorzeń historię swoich przodków, chce scalić rodzinę. Książka okazuje się być dla Elisabeth Åsbrink szansą na opowiedzenie o swoim bólu i próbą uporządkowania go. Ta historia udowadnia, że życie pełne wykluczenia i cudzej nienawiści boli tak samo mocno w każdym miejscu świata.

HMS „Erebus” był jednym z najwspanialszych okrętów, weteranem przełomowych ekspedycji na krańce świata. W 1848 roku wraz z siostrzaną jednostką HMS „Terror” i 129 członkami wyprawy zaginął w Arktyce podczas próby wytyczenia trasy przez Przejście Północno-Zachodnie, a jego los spowiła mgła tajemnicy. W 2014 roku został odnaleziony. Oto jego historia. Książka Szaleństwo w ciemnościach to barwny opis doświadczeń tych, którzy jako pierwsi postawili stopę na Ziemi Wiktorii w Antarktydzie, a zaledwie kilka lat później jeden po drugim zamarzli w lodach Arktyki poza zasięgiem desperackich misji ratunkowych. To cudownie sugestywna relacja z prawdziwie niezwykłej przygody, wskrzeszonej przez podróżnika i gawędziarza.

Największy kryzys uchodźczy od czasów II wojny światowej Ulet – piętnastoletni Somalijczyk dostał się wreszcie na łódź z innymi uchodźcami. Był sam – bez rodziny i przyjaciół. Podróżujący z nim Somalijczycy wiedzieli, że w Libii był więziony, torturowany i głodzony. To nieprawdopodobne, że udało mu się dotrzeć do Europy. Gdy łódź zbliżała się do wybrzeży Włoch, Ulet obserwował ruch fal i majaczącą na horyzoncie ziemię. Wtedy stracił przytomność. Mimo półgodzinnej reanimacji nie udało się go uratować – zmarł na obrzęk płuc. Gdyby zmarł w Libii, nikt by o tym nie usłyszał. W 2015 roku państwa członkowskie Unii Europejskie otrzymały ponad dwukrotnie więcej wniosków o azyl, niż rok wcześniej. Najwięcej imigrantów przybywało z Syrii, Afganistanu i Iraku – krajów pogrążonych w wieloletnim kryzysie. Konwencja Genewska mówi, że uchodźcami są osoby zmuszone opuścić kraj pochodzenia. Definicja ta nie obejmuje osób stanowiących wśród uchodźców większość: tych, którzy nie mogą korzystać z ochrony międzynarodowej, którzy utknęli w Jemenie, Sudanie Południowym, Demokratycznej Republice Konga. To uchodźcy zapomniani, ponieważ nie są oni uchodźcami. Są przesiedleńcami wewnętrznymi. W tym poruszającym reportażu, Agus Morales przygląda się im wszystkim. Podąża z imigrantami, którzy przekraczają granicę meksykańsko-amerykańską, żyje w obozach w Jordanii, pływa z uciekinierami barką po Morzu Śródziemnym. Próbuje ich zrozumieć, powiedzieć kim są, skąd przychodzą i dlaczego. I odkrywa to, co jest najbardziej przerażające – że to ludzie tacy jak ty, o tym samym wyglądzie, marzeniach i uczuciach. Każdy z nas mógłby zostać uchodźcą.

Przeczytaj książkę Wojciecha Lady pt. "Mali Tułacze. Poruszająca opowieść o najmniejszych polskich uchodźcach wobec piekła II Wojny Światowej" z Wydawnictwa Prószyński i S-Ka. Poznaj historię tysięcy polskich dzieci zmuszonych do tułaczki po świecie. Wojenna zawierucha nie oszczędza nikogo. I choć konflikty zbrojne to "sprawy dorosłych", w ich wyniku cierpią również dzieci z każdej grupy wiekowej. Dlatego w publikacji tej natrafisz nie tylko na losy świadomych już nastolatków. Znajdziesz tu także opowieści o niedawno urodzonych maluchach, jak i o kilkulatkach wrzuconych w brutalną rzeczywistość. Dowiesz się, że niektóre z tych dzieci przychodziły na świat w wagonach. W zaplombowanych transportach jadących gdzieś w głąb Azji. Wojciech Lada w książce "Mali tułacze" przenosi czytelnika do roku 1940. Wtedy to dla kilkudziesięciu tysięcy polskich dzieci rozpoczęła się podróż. Żadne z nich wtedy jeszcze nie wiedziało, że potrwa ona aż osiem lat. W tym czasie mali bezbronni ludzie chorowali i umierali z głodu. Inni dorastali, przemierzając prawie wszystkie strefy klimatyczne naszego globu. I ocierając się o niemal wszystkie znane nam kultury. Ze zmrożonej Syberii dzieci przenoszono na stepy Azji, gdzie rodziła się ludzka cywilizacja. Stamtąd trafiały do Persji, której krajobrazy przywodziły na myśl scenerie znane z baśni tysiąca i jednej nocy. Kolejne miejsca na szlaku to Afryka, Indie, Nowa Zelandia czy Meksyk. Niektóre miały więcej szczęścia. Tysiącom polskich dzieci udało się bowiem uciec z Rosji razem z armią generała Władysława Andersa. Dorośli już "Mali tułacze" z reportażu Wojciecha Lady opisują ten czas jako najpiękniejsze lata życia. Jednak nawet dobiegając dziewięćdziesiątki płaczą, przywołując wspomnienia. Jedna z bohaterek książki podsumowuje tę wieloletnią podróż słodko-gorzkimi słowami. "Przeszłam piekło, ale widziałam rzeczy piękne".

"Ani złego słowa" to kolejna znakomita powieść w dorobku autora "Bestii znikąd". Opowieść o tolerancji, emigracji i o tym, że czasami słowa potrafią ranić najmocniej. Niru jest synem nigeryjskich imigrantów, którzy na amerykańskiej ziemi rozpoczęli nowe życie. Chłopak z pozoru nie wyróżnia się niczym spośród swoich rówieśników. Jest chrześcijaninem, chodzi do kościoła, osiąga znakomite wyniki jako sportowiec. Jesienią ma rozpocząć studia na Harvardzie. W głębi duszy skrywa jednak tajemnicę, z którą z pewnością nie mógłby pogodzić się jego konserwatywny ojciec. Dlatego wyrusza w podróż w poszukiwaniu własnej tożsamości. Najpierw są dzikie imprezy z zakochaną w nim Meredith u boku, później kolejne inicjacje i mroczne, nowojorskie kluby. A wszystko to zmierza do finału, który na zawsze pozostanie w pamięci czytelnika! Powieść "Ani złego słowa" zdobyła szeroki rozgłos i uznanie, została też uhonorowana kilkoma prestiżowymi nagrodami. Krytycy są zgodni, że to kawał znakomitej, współczesnej prozy. Ta opowieść wciąga od pierwszej strony i nie sposób odłożyć ją na bok choćby na chwilę. Dawno już nikt w tak porywający sposób nie pisał o tolerancji, nienawiści, emigracji, o brutalności policji i o słowach, które potrafią niekiedy ranić najbardziej dotkliwie.

Jednym z ważniejszych odkryć naukowych naszych czasów związanych z ochroną zdrowia są szkodliwe skutki jedzenia mięsa. Niemal każdego dnia spływają do nas ostrzeżenia o negatywnym wpływie produkcji oraz konsumpcji mięsa na środowisko i organizm człowieka. Wielu z nas próbuje ograniczyć ilość spożywanego mięsa, wielu próbowało całkowicie z niego

Kroniki nadciągającej śmierci Współczesne doniesienia jednoznacznie wskazują, że Chiny coraz silniej zaciskają pętlę na szyi mniejszości narodowych, świadomie prowadząc do ich eksterminacji. Szczególnie dramatyczna staje się sytuacja Ujgurów - starego narodu o korzeniach tureckich. Zagraniczni obserwatorzy praw człowieka działania Chin wobec społeczności Ujgurów określają jednym słowem: ludobójstwo. Czekając na aresztowanie nocą to opowieść Tahira Hamuta Izgila, naocznego świadka i ofiary prześladowań, w której autor przedstawia katastrofalną sytuacje Ujgurów w Chinach ? prześladowania, coraz mocniejsze ograniczanie ich praw, nieustanne rewizje w domach i miejscach pracy, drastyczną kontrolę urodzeń. Tutaj jedno nieopatrznie wypowiedziane słowo może skończyć się aresztowaniem i wieloletnią zsyłką do obozu pracy. Czy masz odwagę wejść do świata przypominającego najgorszy koszmar? Dla Ujgurów to rzeczywistość.