Lewica. Stare błędy, nowe wyzwania

Sztuczna nerka, nowe serce. O początkach transplantologii Autor bestsellerowych Ginekologów i Stulecia chirurgów. Tym razem Jürgen Thorwald opowiada o powstaniu i rozwoju jednej z najtrudniejszych, a zarazem najbardziej fascynujących dziedzin medycyny – transplantologii. Opisując historie pacjentów, Thorwald kreśli dzieje jednego z najśmielszych pomysłów ludzkości – wymieniania uszkodzonych narządów na nowe. Autor oddaje głos cichym bohaterom medycyny – chorym, których wola życia i odwaga, by poddać się nowatorskim i ryzykownym zabiegom, przyczyniły się do uratowania ludzkich istnień. Dzięki nim lekarze, odkrywcy i konstruktorzy mogli zbudować i udoskonalić płucoserce, wykorzystać kawałek celofanu do pierwszych dializ i przeszczepić nerkę. Aż w końcu dokonać niemożliwego – sprawić, że w czyjejś klatce piersiowej zabije serce innego człowieka. Wszystko to działo się zadziwiająco niedawno. Jürgen Thorwald pokazuje, że historię medycyny tworzą losy pojedynczych ludzi i każda z tych osób ma tak samo istotne znacznie – niezależnie od tego, czy stoi przy stole operacyjnym, czy na nim leży. Dziś transplantologia jest jedną z najszybciej rozwijających się gałęzi medycyny. Literacki talent autora sprawia, że opowieść o jej narodzinach czyta się jak wciągającą powieść.

Jednym z ważniejszych odkryć naukowych naszych czasów związanych z ochroną zdrowia są szkodliwe skutki jedzenia mięsa. Niemal każdego dnia spływają do nas ostrzeżenia o negatywnym wpływie produkcji oraz konsumpcji mięsa na środowisko i organizm człowieka. Wielu z nas próbuje ograniczyć ilość spożywanego mięsa, wielu próbowało całkowicie z niego

Przeczytaj książkę Wojciecha Lady pt. "Mali Tułacze. Poruszająca opowieść o najmniejszych polskich uchodźcach wobec piekła II Wojny Światowej" z Wydawnictwa Prószyński i S-Ka. Poznaj historię tysięcy polskich dzieci zmuszonych do tułaczki po świecie. Wojenna zawierucha nie oszczędza nikogo. I choć konflikty zbrojne to "sprawy dorosłych", w ich wyniku cierpią również dzieci z każdej grupy wiekowej. Dlatego w publikacji tej natrafisz nie tylko na losy świadomych już nastolatków. Znajdziesz tu także opowieści o niedawno urodzonych maluchach, jak i o kilkulatkach wrzuconych w brutalną rzeczywistość. Dowiesz się, że niektóre z tych dzieci przychodziły na świat w wagonach. W zaplombowanych transportach jadących gdzieś w głąb Azji. Wojciech Lada w książce "Mali tułacze" przenosi czytelnika do roku 1940. Wtedy to dla kilkudziesięciu tysięcy polskich dzieci rozpoczęła się podróż. Żadne z nich wtedy jeszcze nie wiedziało, że potrwa ona aż osiem lat. W tym czasie mali bezbronni ludzie chorowali i umierali z głodu. Inni dorastali, przemierzając prawie wszystkie strefy klimatyczne naszego globu. I ocierając się o niemal wszystkie znane nam kultury. Ze zmrożonej Syberii dzieci przenoszono na stepy Azji, gdzie rodziła się ludzka cywilizacja. Stamtąd trafiały do Persji, której krajobrazy przywodziły na myśl scenerie znane z baśni tysiąca i jednej nocy. Kolejne miejsca na szlaku to Afryka, Indie, Nowa Zelandia czy Meksyk. Niektóre miały więcej szczęścia. Tysiącom polskich dzieci udało się bowiem uciec z Rosji razem z armią generała Władysława Andersa. Dorośli już "Mali tułacze" z reportażu Wojciecha Lady opisują ten czas jako najpiękniejsze lata życia. Jednak nawet dobiegając dziewięćdziesiątki płaczą, przywołując wspomnienia. Jedna z bohaterek książki podsumowuje tę wieloletnią podróż słodko-gorzkimi słowami. "Przeszłam piekło, ale widziałam rzeczy piękne".

Największy kryzys uchodźczy od czasów II wojny światowej Ulet – piętnastoletni Somalijczyk dostał się wreszcie na łódź z innymi uchodźcami. Był sam – bez rodziny i przyjaciół. Podróżujący z nim Somalijczycy wiedzieli, że w Libii był więziony, torturowany i głodzony. To nieprawdopodobne, że udało mu się dotrzeć do Europy. Gdy łódź zbliżała się do wybrzeży Włoch, Ulet obserwował ruch fal i majaczącą na horyzoncie ziemię. Wtedy stracił przytomność. Mimo półgodzinnej reanimacji nie udało się go uratować – zmarł na obrzęk płuc. Gdyby zmarł w Libii, nikt by o tym nie usłyszał. W 2015 roku państwa członkowskie Unii Europejskie otrzymały ponad dwukrotnie więcej wniosków o azyl, niż rok wcześniej. Najwięcej imigrantów przybywało z Syrii, Afganistanu i Iraku – krajów pogrążonych w wieloletnim kryzysie. Konwencja Genewska mówi, że uchodźcami są osoby zmuszone opuścić kraj pochodzenia. Definicja ta nie obejmuje osób stanowiących wśród uchodźców większość: tych, którzy nie mogą korzystać z ochrony międzynarodowej, którzy utknęli w Jemenie, Sudanie Południowym, Demokratycznej Republice Konga. To uchodźcy zapomniani, ponieważ nie są oni uchodźcami. Są przesiedleńcami wewnętrznymi. W tym poruszającym reportażu, Agus Morales przygląda się im wszystkim. Podąża z imigrantami, którzy przekraczają granicę meksykańsko-amerykańską, żyje w obozach w Jordanii, pływa z uciekinierami barką po Morzu Śródziemnym. Próbuje ich zrozumieć, powiedzieć kim są, skąd przychodzą i dlaczego. I odkrywa to, co jest najbardziej przerażające – że to ludzie tacy jak ty, o tym samym wyglądzie, marzeniach i uczuciach. Każdy z nas mógłby zostać uchodźcą.

Jaka jest Konfederacja za kulisami? Czy rzeczywiście jest ona nową nadzieją polskiej polityki? W książce "Chłopcy. Idą po Polskę" Marcin Kącki powraca jako reporter, aby przedstawić prawdziwe oblicze rosnącej siły politycznej we współczesnej Polsce. Konfederacja przekroczyła w ostatnich wyborach próg wyborczy, wprowadzając do Sejmu garstkę posłów. W perspektywie nadchodzącej kampanii obecne wyniki sondażowe dają jej podstawy do znacznie większych oczekiwań, włącznie z rolą trzeciej siły politycznej w kraju. Musiało to skłonić reporterów do zainteresowania się bliżej tą formacją polityczną i tak też zrobił autor tej publikacji, docierając za konfederackie kulisy i rozmawiając z liderami prawicowego ruchu. Wyniki tej pracy przedstawia na 400 stronach swojej najnowszej książki. W dotychczasowym dorobku dziennikarza znajduje się szereg książek o charakterze reportaży, m.in. "Maestro. Historia milczenia", "Białystok. Biała siła, czarna pamięć", a także "Oświęcim. Czarna Zima".

Powieść, która wzbudziła zachwyt w Europie! To zarazem książka dokumentalna i literatura piękna, która ma potężną siłę oddziaływania! "Porzucenie" to literacki hołd dla historii Żydów sefardyjskich. Książka Elisabeth Åsbrink jest głęboką opowieścią o miłości i nienawiści, dumie i upokorzeniu oraz o trudach powrotu do domu i konieczności nieustannej podróży. "Porzucenie" opowiada dzieje kilku pokoleń rodziny za pomocą historii trzech kobiet żyjących w trzech różnych miastach: babki Rity, matki Sally i alter ego autorki, czyli Katherine. Losy bohaterek łączą milczenie, poczucie wykluczenia i brak obecności mężczyzn. Autorka, przerabiając pełną bólu oraz upokorzeń historię swoich przodków, chce scalić rodzinę. Książka okazuje się być dla Elisabeth Åsbrink szansą na opowiedzenie o swoim bólu i próbą uporządkowania go. Ta historia udowadnia, że życie pełne wykluczenia i cudzej nienawiści boli tak samo mocno w każdym miejscu świata.

"Ani złego słowa" to kolejna znakomita powieść w dorobku autora "Bestii znikąd". Opowieść o tolerancji, emigracji i o tym, że czasami słowa potrafią ranić najmocniej. Niru jest synem nigeryjskich imigrantów, którzy na amerykańskiej ziemi rozpoczęli nowe życie. Chłopak z pozoru nie wyróżnia się niczym spośród swoich rówieśników. Jest chrześcijaninem, chodzi do kościoła, osiąga znakomite wyniki jako sportowiec. Jesienią ma rozpocząć studia na Harvardzie. W głębi duszy skrywa jednak tajemnicę, z którą z pewnością nie mógłby pogodzić się jego konserwatywny ojciec. Dlatego wyrusza w podróż w poszukiwaniu własnej tożsamości. Najpierw są dzikie imprezy z zakochaną w nim Meredith u boku, później kolejne inicjacje i mroczne, nowojorskie kluby. A wszystko to zmierza do finału, który na zawsze pozostanie w pamięci czytelnika! Powieść "Ani złego słowa" zdobyła szeroki rozgłos i uznanie, została też uhonorowana kilkoma prestiżowymi nagrodami. Krytycy są zgodni, że to kawał znakomitej, współczesnej prozy. Ta opowieść wciąga od pierwszej strony i nie sposób odłożyć ją na bok choćby na chwilę. Dawno już nikt w tak porywający sposób nie pisał o tolerancji, nienawiści, emigracji, o brutalności policji i o słowach, które potrafią niekiedy ranić najbardziej dotkliwie.

Kroniki nadciągającej śmierci Współczesne doniesienia jednoznacznie wskazują, że Chiny coraz silniej zaciskają pętlę na szyi mniejszości narodowych, świadomie prowadząc do ich eksterminacji. Szczególnie dramatyczna staje się sytuacja Ujgurów - starego narodu o korzeniach tureckich. Zagraniczni obserwatorzy praw człowieka działania Chin wobec społeczności Ujgurów określają jednym słowem: ludobójstwo. Czekając na aresztowanie nocą to opowieść Tahira Hamuta Izgila, naocznego świadka i ofiary prześladowań, w której autor przedstawia katastrofalną sytuacje Ujgurów w Chinach ? prześladowania, coraz mocniejsze ograniczanie ich praw, nieustanne rewizje w domach i miejscach pracy, drastyczną kontrolę urodzeń. Tutaj jedno nieopatrznie wypowiedziane słowo może skończyć się aresztowaniem i wieloletnią zsyłką do obozu pracy. Czy masz odwagę wejść do świata przypominającego najgorszy koszmar? Dla Ujgurów to rzeczywistość.