Wielki napad na mózg

Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak powracający Polacy radzą sobie w Polsce? W jakim stopniu zmienia się nasz stosunek do repatriantów? Czy w relacjach bohaterów jest więcej radości, czy rozpaczy? Najstarsze pokolenie repatriantów pamięta 1936 rok, gdy na mocy decyzji Rady Komisarzy Ludowych Sowieci deportowali ich z rodzimych terenów obecnej Ukrainy do Kazachstanu. Trafili tam, gdzie komisarz postawił palec na mapie. Polacy, podobnie jak Niemcy, Ukraińcy i inni, znajdowali się pod tzw. komendanturą. Bez jej zgody nie mogli nawet odwiedzić krewnych w sąsiedniej wiosce. Przeżyli tam ponad pół wieku jako członkowie narodu radzieckiego. W dużym stopniu się zasymilowali. Wiara pozostała zawsze ich wyróżnikiem. Polaków w Kazachstanie odkryła na nowo III RP w latach 90. XX wieku. Pierwsi repatrianci wracali do Polski na własną rękę, załatwiając sobie prywatne zaproszenia. Polski Sejm uchwalił ustawę repatriacyjną dopiero w 2000 roku. Na podstawie ustawy do Polski wróciło około 8000 osób, według różnych źródeł w kolejce czeka 15 – 20 tys. osób. 7 kwietnia 2017 roku Sejm przyjął nową ustawę o repatriacji.

Relacje międzyludzkie bywają skomplikowane. Dorośli, znacznie częściej niż by tego chcieli, mają problemy z wyrażaniem własnych uczuć, byciem szczerym oraz postępowaniem w należyty sposób. Trudno więc dziwić się, że takie same kłopoty towarzyszą nastolatkom, które na dodatek muszą zmagać się z wyjątkowo silną presją grupy rówieśników. W powieści pod tytułem "Opowiem ci bajkę” Małgorzaty Rogali czytelnik zostaje przeniesiony do świata, w którym główną rolę odgrywa młodzież. Co to oznacza? Sporo komplikacji, a nawet…morderstwo! Reforma szkolnictwa wymusza konieczność reorganizacji placówki, której musi stawić czoła dyrektor Biedrzycki. Postanawia, że postawi na sprawdzonych ludzi i prosi Weronikę Nowacką o to, by ponownie podjęła pracę w szkole. Podobne zapytanie kieruje do Zuzanny Słowik, która miałaby zapomnieć o urokach emerytury i uczyć języka polskiego. Gdy Edyta zatrudnia sympatycznego studenta, Antka, do opieki nad swoją kilkuletnią córką, Patrycją, nie przypuszcza jakie konsekwencje pociągnie za sobą ta decyzja. Chłopak przypada do gustu starszej siostrze Patrycji. Wydawać by się mogło, że nie ma w tym niczego złego. Ta jednak po pewnym czasie dzieli się z matką strasznym sekretem, a wkrótce po tym Antek ginie. Jasne jest, że został zamordowany, a policja rozpoczyna śledztwo, które ma na celu wyjaśnienie okoliczności tej zagadkowej śmierci. Kto stoi za tak przerażającą zbrodnią? Okazuje się, że zło dotarło nawet za szkolne mury! "Opowiem ci bajkę” to trzeci tom z serii książek poświęconych Weronice Nowackiej. Wcześniej ukazały się w nim również takie tytuły jak: "Kiedyś cię odnajdę” oraz "Nic o tobie nie wiem”.

Każdy przeżyty rok i każda nowa zmarszczka opowiadają o moim życiu... Już od dziecka, jeszcze zanim potrafiła zdefiniować, na czym polega jej niezgoda na wszechobecny maczyzm, Isabel Allende towarzyszył feminizm. W patriarchalnym chilijskim społeczeństwie jej trudny, buntowniczy charakter - u chłopców aprobowany jako istotny element męskości - był nie na miejscu. To jednak dzięki niej i jej podobnym "dobrym wiedźmom", jak Allende nazywa kobiety, które spotkała na swoje drodze i które razem z nią budowały feminizm drugiej fali, wiele córek na całym świecie może dziś wieść życie, o którym ich matki nie mogły nawet marzyć. Jak sama pisze, "nie muszę wymyślać bohaterek swoich powieści, silnych i zdeterminowanych kobiet, bo mam je wokół siebie". W autobiograficznej narracji bestsellerowa autorka opisuje kondycję kobiety we współczesnym świecie. Mimo dotychczasowych zdobyczy feminizmu wciąż jest bowiem wiele do zrobienia. Allende nie boi się poruszać takich zagadnień jak: role, które wyznaczają kobietom rodzina, społeczeństwo, kultura i religia, przemoc - fizyczna i psychiczna - jako narzędzie kontroli, zależność ekonomiczna, prawa reprodukcyjne czy okaleczanie żeńskich narządów płciowych, wciąż praktykowane w wielu częściach świata. Rozważania te przeplata opowieściami ze swojego życia. O dzieciństwie bez ojca i dorastaniu w społeczeństwie, w którym filarem rodziny jest kobieta, w kraju o jednym z najwyższych wskaźników przemocy domowej. O byciu pisarką w świecie wydawniczym zdominowanym przez mężczyzn. I o miłości romantycznej, zwłaszcza takiej, która spotyka człowieka pod koniec życia. W tej podróży towarzyszą jej dobre duchy: przyjaciółki, pisarki, aktywistki, polityczki, zmarła córka, kobiety w kryzysie, a także bohaterki literackie.

Ada dowiaduje się, że zamordowano córkę jej koleżanki. W zajeździe pod „Szalonym Mnichem” ktoś ją zabił, ale wyraźnie widać, że nie mógł tego zrobić człowiek, bo jest to fizycznie niemożliwe. Cała ekipa wraz z psem uratowanym z rąk szalonego tresera udaje się do Mnichowoli, żeby zająć się sprawą. Patronuje im Purchawa, wciąż usiłująca usidlić jednego z detektywów. Na miejscu wszystko wydaje się nie takie jak powinno. Zajazd jest czymś w rodzaju sanatorium. Wieś miota się między chęcią zarobkowania, a strachem przed mordercą. Wszyscy są trochę uwikłani w ten wiejski mikrokosmos i każdy ciągnie do siebie. Aptekarz na niebieskich tabletkach i jego zazdrosna żona, właścicielka przerabiająca ziemniaki na bataty, kobieta z wsi wieszcząca zgrozę… I nikt nie podejrzewa nawet jakie tajemnice kryje tajemniczy katafalk…

Ile rodzic jest w stanie wytrzymać i poświęcić dla swojego dziecka? Czy tytułowa siła miłości wystarczy, by pokonać wszystkie przeszkody, z jakimi mierzą się rodzice adopcyjni małego Kacpra? "Siła miłości" to historia pewnej specjalistycznej rodziny zastępczej. Adam i Malwina Ostrowscy decydują się na adopcję niemowlęcia. O chłopca imieniem Kacper próbuje walczyć biologiczna matka, ale po dwóch latach, gdy sytuacja prawna dziecka jest już stabilna, to Ostrowscy przyjmują go do swojego domu. Chętnych do adopcji nie ma wielu, bo niewiele osób jest gotowych przyjąć malucha z zaburzeniami intelektualnymi. Adam i Malwina robią wszystko, by zapewnić Kacprowi najlepsze warunki do rozwoju, często kosztem własnych dorastających dzieci. Z biegiem lat okazuje się, że chłopak ma skłonności do agresji i przemocy, zwłaszcza wobec słabszych od siebie. Rodzice adopcyjni muszą podjąć jedną z najtrudniejszych decyzji. Czy dadzą radę z problemami nastolatka, czy poddadzą się i zrezygnują z opieki nad nim? To wybór, przed którym postawi ich los. Co zrobią w obliczu tak trudnej sytuacji? Czy wygra "Siła miłości"?

Chcesz zająć się ogrodnictwem, ale nie wiesz, jak zacząć? W tej książce znajdziesz wiele pomysłów i prostych zadań, które wprowadzą cię w niezwykły świat przyrody i ogrodnictwa. Przeglądając kolejne strony i wypróbowując zamieszczone tu instrukcje, coraz lepiej poznasz tajemne życie roślin. Nie musisz się martwić tym, że nie masz ogródka - do prostych upraw wcale nie potrzeba dużo miejsca. Wystarczy zwykły parapet lub balkon. Każdy znajdzie tu coś dla siebie - wianki z kwiatów i liści, przezrocza, sadzonki w wytłaczankach po jajkach i mnóstwo innych inspiracji! Ogrodnictwo to świetny sposób na rozwijanie kreatywności, pewności siebie i umiejętności rozwiązywania problemów. Ucząc się i poszerzając wiedzę na temat roślin, dokonasz odkryć, którymi możesz podzielić się z rodziną i przyjaciółmi. Uprawa własnego ogródka pozwala zdobyć wiele nowych umiejętności, ale najważniejsze, że to świetna rozrywka! Zatem - baw się dobrze, to nadal pestka!

Góralski typ urody jest już coraz rzadszy. Nieliczne kobiety mieszkające na południu Polski noszą charakterystyczny góralski strój. Coraz mniej mężczyzn zapuszcza długie wąsy i brodę typowe dla mieszkańców Podhala. Młodzi ludzie coraz częściej uciekają z południa, w poszukiwaniu wykształcenia, pracy i lepszego życia. "Twardy jak skała, silna jak halny. Portrety polskich górali" autorstwa Bartłomieja Jureckiego to długi czas poszukiwań rdzennych górali i góralek, mnóstwo pracy, wysiłku i determinacji. Bartłomiej Jurecki poświęcił wiele czasu i wysiłku, by odszukać rodowitych mieszkańców południowej Polski. Jego zdjęcia to nie tylko twarze, na których doskonale i precyzyjnie wyrysowany jest upływ czasu oraz wpływ surowego górskiego klimatu. To też niezwykle szczere i fascynujące opowieści z życia górali. Te pozornie proste i nieskomplikowane historie są bazą świata, który w ostatnich czasach cicho przemija, niezauważony, pod przykrywką barwnego i wesołego folkloru.