Wielki napad na mózg

Góralski typ urody jest już coraz rzadszy. Nieliczne kobiety mieszkające na południu Polski noszą charakterystyczny góralski strój. Coraz mniej mężczyzn zapuszcza długie wąsy i brodę typowe dla mieszkańców Podhala. Młodzi ludzie coraz częściej uciekają z południa, w poszukiwaniu wykształcenia, pracy i lepszego życia. "Twardy jak skała, silna jak halny. Portrety polskich górali" autorstwa Bartłomieja Jureckiego to długi czas poszukiwań rdzennych górali i góralek, mnóstwo pracy, wysiłku i determinacji. Bartłomiej Jurecki poświęcił wiele czasu i wysiłku, by odszukać rodowitych mieszkańców południowej Polski. Jego zdjęcia to nie tylko twarze, na których doskonale i precyzyjnie wyrysowany jest upływ czasu oraz wpływ surowego górskiego klimatu. To też niezwykle szczere i fascynujące opowieści z życia górali. Te pozornie proste i nieskomplikowane historie są bazą świata, który w ostatnich czasach cicho przemija, niezauważony, pod przykrywką barwnego i wesołego folkloru.

Pisarz Owen Quine zaginął. Jego żona zleca sprawę prywatnemu detektywowi Cormoranowi Strike’owi. Kobieta sądzi, że mąż potrzebował kilku dni dla siebie, jak to zdarzało się już wcześniej. Strike ma go odnaleźć i sprowadzić do domu. W trakcie śledztwa okazuje się, że powód zniknięcia Quine’a może być znacznie poważniejszy niż podejrzewa żona. Pisarz właśnie ukończył rękopis będący jadowitym portretem niemal wszystkich

Mistrzowski portret literacki - opowieść o życiu, pisarstwie i tragicznej śmierci Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Jego głos - o edukacji, przemianach obyczajowych, historii bez łgarstw, tolerancji, wolności jednostki - brzmi tak współcześnie, jakby wtrącał się do naszych dzisiejszych dyskusji i sporów. W książce tej sprzymierzyły się wszystkie talenty i umiejętności Józefa Hena. Jako powieściopisarz zna on zarówno wagę ujęcia panoramicznego, jak i detalu. Jest to zarazem esej i wspomnienie, uczona rozprawa i nowela, swobodna gawęda i wnikliwe studium psychologiczne. A także najprawdziwszy romans.

"Wnuczka wariatki. Alina" Danuty Noszczyńskiej to historia o tym, że nigdy nie jest za późno, aby naprawić relacje z bliskimi. Życie pisze najdziwniejsze scenariusze, o czym mają okazję przekonać się bohaterki powieści. Zawsze jednak warto podążać naprzód i szukać szczęścia. Alina ma ponad pięćdziesiąt lat i wciąż zmaga się z pamięcią o smutnym dzieciństwie i trudnej przeszłości. Jej córka Pola stała się bodźcem do zmian i wyprowadzenia się od zwariowanej matki. Rozpoczęły nowy rozdział, ale wcale nie jest to droga usłana różami, jakiej oczekiwała Alina. Kiedy jednak po jakimś czasie Pola wraca z odwiedzin u babci, stwierdza, że starsza pani wcale nie jest aż tak zła, jak myślała. Między szaloną Carmen a dziewczynką rodzi się więź, która ma szansę stać się początkiem wielkich zmian w rodzinie. Wnuczka dokłada wszelkich starań, aby naprawić skomplikowane relacje, a przy okazji trafia na trop wielkiej tajemnicy rodzinnej sprzed dwóch pokoleń. W związku z tym nic nie jest już oczywiste, a odkrycie tajemnicy zmusi kobiety do zrewidowania swoich poglądów. Czy będą w stanie sobie zaufać i stworzyć prawdziwą rodzinę?

Ponad milion odsłon na Wattpadzie! Dwudziestodwuletnia Keith Wilson traci pracę w pubie, po czym – dzięki pomocy swojego przyjaciela Drake’a – otrzymuje posadę opiekunki. Kobieta jest bardzo zadowolona, ponieważ desperacko potrzebuje pieniędzy na leczenie matki. Jej pracodawcą okazuje się właściciel dużej firmy, Rick Morgan. Poszukuje on niani dla swojej pięcioletniej córki Grace. Mężczyzna przejął opiekę nad

Styczeń 1939 roku. Zorza, agentka polskiego wywiadu, legendarnej „Dwójki”, dostaje zadanie przetransportowania wraz z partnerem ściśle tajnej, śmiercionośnej broni chemicznej o kryptonimie S-10 w bezpieczne miejsce. Akcja przybiera niespodziewany obrót, a Zorza i walizka z bronią giną bez śladu. Wszystko wskazuje na to, że wykradła broń dla Sowietów. Styczeń 2017 roku. Historyk, Piotr Wilczyński, zbiera materiały do książki na temat „Dwójki”. Trafia na ślady świadczące o tym, że największa zdrada w historii polskiego wywiadu nie była tym, czym sądzono. Co tak naprawdę wydarzyło się w styczniu 1939 roku? Co stało się z S-10? Czy Wilczyńskiemu uda się odpowiedzieć na te pytania? Czy uda mu się odnaleźć zaginioną broń? Czy może ubiegnie go w tym Patria – radykalna organizacja marząca o zamachu, który wstrząsnąłby polskim społeczeństwem?

Kapitalizm mówi, że każdy może stać się bogaty, jeśli tylko będzie miał na siebie dobry pomysł i zabierze się do niego z wielkim oddaniem. Czasem tak jest, a czasem trafiamy na stanowiska, które zwyczajnie nie mają żadnego sensu. Bardzo często nie są potrzebne nikomu, a ich efekty nie mają znaczenia w żadnym aspekcie. Zakład pracy nigdy nie jest miejscem, w którym chcemy być, a jednak wciąż tam pozostajemy. Z humorem i smutkiem poczytaj o tym w książce "Każda praca hańbi. Pozdrowienia z późnego kapitalizmu". Książka ta została napisana przez osobę, która niegdyś była naiwnym studentem socjologii. Naiwnym, bo sądził, że praca jest, jak go uczono, celową i rozumną działalnością człowieka. Nie ma to wiele wspólnego z rzeczywistością, z którą się spotkał. Dookoła niego były jedynie nadmierna władza, taśmowa powtarzalność czynności, eksploatacja i ciągłe specjalizacje, które nie miały żadnego sensu. W prosty sposób można to nazwać kretynizmem, który rozwija się nadzwyczaj dobrze. Jest to zbiór przemyśleń osoby, która przeszła przez różne stanowiska w swoim życiu. Zaczynała od sprzedaży na stoisku z okularami przeciwsłonecznymi, przeszła przez bycie wykładowcą na katolickiej uczelni, aby znaleźć się w korporacyjnym świecie zachodniego kapitału. Opowieść ta, choć smutna, jest też przepełniona gorzkim humorem.

Publikacja "Jedyny samolot na niebie. Historia mówiona zamachów z 11 września", autorstwa Garretta M. Graffa, to książka, w której autor sięgnął po wspomnienia świadków największego zamachu terrorystycznego w historii oraz odtajnione i niepublikowane do tej pory dokumenty. Autor dowodzi, że mimo licznych publikacji i dzieł filmowych na ten temat o tragedii tej można jeszcze powiedzieć sporo nowego. Kiedy 11 września 2001 roku wszystkie kanały informacyjne zaczęły transmitować na żywo obraz płonących wież World Trade Center, uwaga całego świata skierowana była na Nowy Jork. Zamach terrorystyczny na bezprecedensową skalę miał zmienić oblicze polityki, życia codziennego i walki z terroryzmem, jednak w tamtym momencie tysiące osób walczyło o własne i cudze życie. Historie zebrane przez Garretta Graffa to ukłon w stronę zwykłych ludzi, których codzienność przerwała niewyobrażalna katastrofa. To nie tylko zapis wspomnień z centrum Nowego Jorku. W książce znajdują się również opisy sytuacji w Pentagonie czy wspomnienia operatora połączeń, który jako ostatni rozmawiał z pasażerami lotu numer 93. Dopiero opis wydarzeń feralnego dnia w szerokim kontekście i przez pryzmat najróżniejszych aktów bohaterstwa pozwala bardziej zrozumieć skalę tej tragedii. Garrett Graff to uznany historyk i dziennikarz, którego książki natychmiast stają się bestsellerami. Do tematu zamachów z 11 września 2001 roku podszedł z właściwą sobie skrupulatnością i dociekliwością, dbając o to, aby publikacja stała się hołdem dla niesamowitego heroizmu zwykłych ludzi.