Dwadzieścia jeden uderzeń serca

Nowy, intrygujący głos literatury izraelskiej A może by tak, jak Michael, rzucić wszystko i zamieszkać w Berlinie? Kuszące, zwłaszcza, że w czasach Instagrama nie musisz nawet ruszać się z Izraela. Każdy się nabierze. Ale czy na pewno? Jeśli nie Berlin, to może spróbuj zostać budowniczym snów... Gorzej, jeśli uwikłasz się w sieć koszmarów, jak Bruno. A skoro dręczą cię pytania bez odpowiedzi, szukasz swojej pasji i nie wiesz, kim chcesz zostać, kiedy dorośniesz - zapisz się na szkolenie zorganizowane przez firmę "Sens Życia" Sp. z o.o. To twoja szansa, by zostać szczęśliwym człowiekiem! Albo nie. Oto zdumiewający świat opowiadań Iddo Gefena. Te brawurowe historie, które dzieją się na granicy rzeczywistości realnej i wirtualnej, poruszają i zaskakują. I choć technologie i sztuczna inteligencja zdają się tutaj mieć receptę na wszystko, szybko okazuje się, że ludzkie potrzeby i emocje są niezmienne. Nic nie zastąpi zwykłego spojrzenia prosto w oczy drugiemu człowiekowi. To od niego zaczyna się przyszłość. Gefen wyjątkowo zręcznie łączy błyskotliwy humor z filozoficznym zacięciem i z czułością opisuje ludzką naturę, dostrzegając wszystkie jej sprzeczności i śmiesznostki. Jego niezwykły talent docenili jurorzy nagród literackich w Izraelu i USA, należy do najbardziej docenianych izraelskich debiutantów. Prawa do ekranizacji kupione m.in. przez studio producenckie Ryana Goslinga.

„Praca to całe moje życie. To dzięki niej jeszcze nie zwariowałem. Nie mam czasu na życie osobiste, jeśli nie liczyć przelotnych romansów oraz przygód na jedną noc. Jednak taki układ całkiem mi pasuje. Mam zasady: żadnych uczuć, żadnych zobowiązań. Moje życie jest skomplikowane i nie zamierzam się nim z nikim dzielić. Zajmuję się ratowaniem ludzkiego życia i to jest mój priorytet. Jednak kiedy na

JFK podjął się historycznego zadania wysłania ludzi na Księżyc. Oto opowieść o wizjonerach, którzy pół wieku temu pomogli urzeczywistnić jego wizję Książka towarzyszy filmowi stacji PBS pt. „American Experience”. Pisarz i producent Robert Stone (wg ,,Entertainment Weekly” „jeden z naszych najważniejszych dokumentalistów”) przedstawia te istotne postaci w wymiarze głębszym niż produkcja PBS i błyskotliwie kreśli ich życiorysy. W 1961 roku prezydent John F. Kennedy przedstawił wart 20 mld dolarów plan lądowania człowieka na Księżycu jeszcze przed końcem dekady. Ścigając Księżyc, opierając się na relacjach świadków oraz niedawno odkrytych materiałach archiwalnych, po raz pierwszy ujawnia nieznane opowieści o fascynujących osobach, których twórcza, wieloletnia praca doprowadziła do pamiętnego osiągnięcia USA. Lądowanie na Księżycu, którego 50. rocznicę będziemy niedługo obchodzić, to nie tylko opowieść o inżynierach i astronautach; wyrosło z marzeń autorów science fiction, filmowców, geniuszy militarnych i wykraczających poza system naukowców. Należeli do nich: • Arthur C. Clarke, pisarz science fiction który zainspirował wielu spośród najważniejszych uczestników wyścigu na Księżyc. Mając 20 lat, napisał studium, dzięki któremu USA pokonały ZSRR w jednej z dziedzin kosmonautyki: komunikacji satelitarnej. • Wernher von Braun, w czasie II wojny światowej nazistowski geniusz militarny i kierownik hitlerowskiego programu broni rakietowych. Pracował dla armii USA nad pociskami balistycznymi, a później dla NASA, gdzie nadzorował powstanie rakiety nośnej Saturn V. • Frank Borman, astronauta i dowódca pierwszej wyprawy, która okrążyła Księżyc; jego zdecydowane oświadczenie przed Kongresem w 1967 roku ostatecznie uratowało program księżycowy przed kasacją. • Poppy Northcutt, młoda matematyczka, pierwsza kobieta pracująca w centrum kontroli lotów. Pozycja medialna, wyjątkowa w zdominowanym przez mężczyzn świecie, pozwoliła jej walczyć o równouprawnienie kobiet oraz mniejszości społecznych. • Edward Dwight, czarnoskóry astronauta, przyjęty dzięki naleganiu Białego Domu, popierającego prawa obywatelskie, co nie wszystkim przypadło do gustu. Ścigając Księżyc przedstawia losy tych głównych postaci na tle politycznym, społecznym i kulturowym, wykorzystując nietuzinkowe fotografie. Książka skupia się na nauce oraz historii, a co najważniejsze, na nadzwyczajnych osobach, które doprowadziły do niewątpliwie najważniejszego osiągnięcia ludzkości w XX wieku.

Zakłócające zimną jesienną noc wycie syren w Worthy, małym miasteczku w stanie Georgia, zmienia tryumf w tragedię. Zaledwie kilka godzin po tym, jak drużyna Wildcats zwyciężyła, miasteczko zostaje dotknięte śmiercią trzech cheerleaderek, których pełne perspektyw życie zostało ucięte w tragicznym wypadku. Wypadek podobno spowodował kierujący drugim pojazdem chłopak – jedyny ocalały. Gdy zaczynają krążyć plotki i oskarżenia, zawiązują się sojusze, a na jaw wychodzą długo skrywane sekrety. W centrum wydarzeń znajdują się cztery kobiety. Każda z nich boryka się ze stratą, żalem, wstydem i kłamstwami.

Powieści Stevena Rowleya zawsze trafiają w serce, zmuszając nas do przemyśleń i rozważań, które często czynią nas lepszymi ludźmi. "Gujcio" to pierwsza z jego książek, która została przetłumaczona na język polski, co jest gratką dla każdego, kto oczekiwał ich z utęsknieniem. Jest to opowieść, która zabiera nas w świat rodziny, która nie spodziewała się być razem, ale los sprawił, że się pokochała. Patrick jest samotnikiem, który kiedyś był gwiazdą telenoweli, a dziś spędza czas w swoim własnym mieszkaniu, odcinając się od świata. Jego spokój zaburza śmierć w rodzinie - umiera żona jego brata. Zdesperowany mężczyzna powierza Patrickowi swoje dzieci, co sprawia, że życie bohatera wywraca się do góry nogami, a jego spokój zostaje zakłócony. Godzi się ON na ich przyjęcie, choć w głębi serca wolałby je widywać tylko na święta i weekendy. Patrick jest gejem, który nigdy nie pragnął adoptować dziecka, przez co nowa rola jest dla niego niezwykle trudna. Początkowo trudna sytuacja zamienia się jednak w okazję do nowego życia, gdzie dzieci stają się jasnym punktem każdego dnia. Czy dwójka dzieci i Patrick odnajdą wspólny język? Jest to powieść, która pokazuje, jak ważna jest rodzina i jak trudno jest bez niej żyć. Autorem tej książki jest Steven Rowley, którego powieści stały się bestsellerami na całym świecie. Nie jest jeszcze tak znany w Polsce, ale jego popularność z każdym dniem wzrasta.

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”

Minęło trzynaście lat, odkąd Lucy była ostatni raz w Summer River. Nawet we wspomnieniach nie chciała wracać do tego otoczonego winnicami kalifornijskiego miasteczka i do pewnej fatalnej nocy, gdy miała siedemnaście lat. Nie chciała myśleć, jak by się dla niej skończyła, gdyby nie Mason... Teraz przyjeżdża sprzedać dom ciotki, która zginęła w tragicznym wypadku.

Zapadająca w pamięć refleksja nad przemijaniem i dążeniem do samookreślenia. Uhonorowana dziesiątkami nagród i doceniona przez krytyków z całego świata. Tom i Charlie, mocno już posunięci w latach, postanowili wycofać się z normalnego życia. Żyją teraz w oddaleniu, w środku lasu, gdzie szukają prawdziwej wolności. Wszystko zmienia się, gdy pewnego lata przybywają do nich dwie kobiety. Jedna z nich to młoda fotografka dokumentująca serię katastrofalnych pożarów lasów, które spustoszyły północne Ontario na początku XX wieku. Kobieta szuka Teda Boychucka, ocalałego z pożarów. Druga to starsza kobieta, która w tym samym czasie opuszcza szpital psychiatryczny, w którym przebywała od szesnastego roku życia. Osiemdziesięciodwulatka dołącza do mężczyzn i jako Marie-Desneige zaczyna nowe życie. Z pomocą fotografki grupa znajduje serię obrazów zmarłego Teda, naznaczonych Wielkimi Pożarami, i zaczyna rozszyfrowywać historię artysty.