Księżniczka mafii

Göbekli Tepe – przełomowe odkrycie archeologii – podważa współczesną wiedzę i stawia pytanie: jaka historia ludzkości jest prawdziwa? Fascynująca teoria rzuca wyzwanie nauce, bezradnej wobec zagadki Göbekli Tepe. Göbekli Tepe – najbardziej tajemniczy megalityczny kompleks świata sprzed 12 000 lat – jest największym wyzwaniem dla archeologii XXI wieku. Göbekli Tepe – wzniesione w końcu ostatniej epoki lodowcowej – składa się z setek budowli ozdobionych wspaniałymi reliefami dziwnych stworzeń i ustawionych w kręgi 15-tonowych monolitów w kształcie litery T. Stawia pod znakiem zapytania aktualną wiedzę historyczną, archeologiczną, a nawet paleontologiczną, która uważa za niemożliwe budowę takich konstrukcji przez prymitywne plemiona myśliwych i zbieraczy. Ta najstarsza kamienna konstrukcja na Ziemi jest świadectwem tak wysokiego poziomu technologii i sztuki, jaki został osiągnięty dopiero 7000 lat później – przez wielkie kultury starożytnego świata – Sumer, Egipt i Babilon.

Niech Was nie zwiedzie pozorny spokój szetlandzkiej osady - pod płaszczykiem tradycji i stabilności może czaić się zło. Jakie? O tym już opowie Ann Cleeves w ostatniej części "Serii szetlandzkiej" pt. "Dziki ogień". W niewielkiej osadzie, na terenie gospodarstwa państwa Flemingów, znaleziono ciało młodej dziewczyny. Ofiara opiekowała się dziećmi jedynych bliskich znajomych Heleny i Daniela. Po raz kolejny okazuje się, że spokój, o którym marzyło małżeństwo, przeprowadzając się na Szetlandy, nie jest im dany. Ten, kto pozbawił życia Emmę Shearer, wybiera na miejsce zbrodni stodołę, gdzie całkiem niedawno dokonał samobójstwa poprzedni gospodarz. Czy ma to znaczenie? Emma Shearer nie była rodowitą mieszkanką osady. Przybyła tam kilka lat wcześniej i od samego początku pełniła funkcję opiekunki w jednym i tym samym domu. Nie plotkowano na jej temat ani nie posądzano jej o żadne niecne sprawki - żadnych romansów czy nawet drobnych kradzieży. A może było to tylko złudzenie? Może za przybyciem dziewczyny na wyspy kryje się jakaś tajemnica, a pozornie normalna przeprowadzka była w istocie ucieczką? Nikt wszak nie zna przeszłości Emmy. Tajemnice życia dziewczyny starają się odkryć Jimmy Perez i Sandy Wilson wraz z pomocą przybyłej Willow Reeves.

Wciągająca i pełna niespodziewanych zwrotów akcji pierwsza część rodzinnej sagi, której akcja rozgrywa się w Nowej Zelandii, niebanalny romans z zaskakującym zakończeniem: "Złoto Maorysów" Sarah Lark. Akcja powieści "Złoto Maorysów" rozpoczyna się w 1846 roku w Irlandii. Kathleen i Michael są w sobie bardzo zakochani i zaręczają się w tajemnicy przed ojcem dziewczyny, który nie akceptuje wybranka jej serca. Planują wspólną ucieczkę z kraju i nowe życie w lepszym świecie. Jednak do tego będą potrzebne pieniądze, których młodzi nie posiadają. Michael popełnia więc kradzież, która niestety wychodzi na jaw. Mężczyzna zostaje ujęty i skazany na zesłanie do Australii. Na dodatek Kathleen spodziewa się ich wspólnego dziecka? Rodzice dziewczyny biorą sprawy w swoje ręce i zmuszają brzemienną dziewczynę do poślubienia wbrew jej woli Iana, mężczyzny, którego wcale nie darzy uczuciem. Wkrótce świeżo upieczeni małżonkowie udają się do Nowej Zelandii, gdzie mają rozpocząć nowe, wspólne życie. Tymczasem Michael, który wciąż nie może zapomnieć o swej ukochanej, poznaje Lizzie, z której pomocą udaje mu się uciec z kolonii karnej w Australii i przedostać do Nowej Zelandii. Czy jednak ich miłość przetrwa rozłąkę oraz przeciwności losu? Na uwagę zasługuje tło powieści, którym jest zetknięcie dwóch kultur: Maorysów, czyli autochtonicznej grupy etnicznej Nowej Zelandii, a także nowoprzybyłych osadników z Wysp Brytyjskich, zasiedlających Nową Zelandię. "Złoto Maorysów" to pierwsza część sagi, której kontynuację stanowią "Kobiety Maorysów" oraz "Bogowie Maorysów".

Opowieść o niezwykłych losach jednego z najbardziej utytułowanych klubów w dziejach światowego futbolu. Książka "Juve! Historia potęgi" pozwala zajrzeć za kulisy świata piłki nożnej na najwyższym poziomie i lepiej zrozumieć fascynację milionów ludzi Juventusem Turyn. Ta historia zaczęła się pod koniec XIX wieku w turyńskim liceum, gdy nikt nie mógł jeszcze spodziewać się, jak się rozwinie. Dziś Juventus ma w swoim dorobku najwięcej tytułów mistrza Włoch, liczne sukcesy międzynarodowe i oddanych kibiców na całym świecie. Jako pierwszy zespół zdobył wszystkie najważniejsze europejskie puchary. Książka Herbiego Sykesa pokazuje drogę na szczyt, jaką przez ponad 120 lat przeszła "Stara Dama". Z gąszczu anegdot i ciekawostek wyłania się obraz prawdziwej legendy światowego futbolu, która stała się punktem odniesienia dla wielu rywali. Wśród tych ciekawych opowieści znajduje się również ta o transferze do Juve Zbigniewa Bońka. "Juve! Historia potęgi" to jednak nie tylko klasyczna książka sportowa. Można z niej dowiedzieć się wiele na temat najnowszej historii Włoch i kultury tego kraju, bo Juventus na Półwyspie Apenińskim jest zjawiskiem, które na stałe wpisało się w tamtejszy pejzaż społeczny. Bo jak głosi klubowy hymn "Juve to historia wielkiej miłości".

Kogo uratuje funkcjonariusz policji, gdy do wyboru ma człowieka bądź demona? Każdy czytelnik fantastycznych kryminałów to odgadnie. Jeśli jednak chodzi o bezkosta, nikt nie zdoła go sobie wyobrazić, póki ten nie wkroczy na scenę, by pomóc w rozwikłaniu zbrodni. Wykopany z ziemi, wypuszczony z trumny i w każdej chwili gotowy, by zabić. Na ponurych ulicach Milczyna Sylwester Sonecki, w towarzystwie najdziwniejszego z policyjnych partnerów, będzie musiał… no właśnie. Odnaleźć czy mylić tropy? Z pewnością trzymać współpracowników z dala od własnej piwnicy, ciąży mu bowiem na sumieniu co najmniej parę demonicznych przewin. I choć zazwyczaj kierują nim szlachetne pobudki, w świecie, w którym ludzie koegzystują z demonami, dobro i zło przybiera wiele odcieni. To zaskakująca, niosąca powiew świeżości i przejmująca powieść o walce z wewnętrznymi demonami ramię w ramię z tymi prawdziwymi, utkanymi z krwi i kości… a czasem bez kości.

“Kiedy wzywa nas dzicz” to poruszająca opowieść, która ukazuje, jaki wpływ na ludzką psychikę, emocje i zdrowie mają otaczające nas zwierzęta. Czy w świecie zdominowanym przez technologię, cyfryzację, internet i automatyzację relacji jest jeszcze miejsce na prawdziwe kontakty ze zwierzętami? I co dobrego mogą one wnieść do naszego życia? Sięgnij po tę pozycję i znajdź odpowiedzi na te i wiele innych nurtujących pytań! Książka "Kiedy wzywa nas dzicz. Jak więź ze zwierzętami może zmienić nasze i ocalić ich życie" jest inspirującym poradnikiem, a jednocześnie opowieścią o tym, jak ważne w czasach totalnie skomercjalizowanych są ludzkie kontakty z przyrodą i zwierzętami. W tej pozycji autor zmienia definicje i ponownie nakreśla wspólną przyszłość ludzi i zwierząt, pokazując, jak te dwa pozornie różne światy są sobie wzajemnie potrzebne i jakie korzyści daje im przebywanie w swoim towarzystwie. To doskonałe badanie powiązań człowieka ze zwierzętami, które wskazuje, jak mocno mogą one odmienić życia zarówno na poziomie czysto fizycznym, jak i duchowym. Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że zwierzęta mogą być lekiem na postępującą samotność człowieka? Że dziecko może nauczyć się od psa zasad etyki i dobrego zachowania? Że terapie wspomagane przez zwierzęta zmieniają podejście do zdrowia psychicznego człowieka i jego edukacji? Ta książka w przystępny sposób wspiera i promuje tworzenie zrównoważonego, wspólnego zarówno dla człowieka, jak i dla zwierząt środowiska. I to z powodu nie strachu przed zwierzęcą dzikością, ale... miłości!

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”