Dawniej ludzie żyli w brudzie. Kiedy i dlaczego zaczęliśmy o siebie dbać?

Opowieść o szukaniu własnego szczęścia i o tym, że porażka czasem może być sukcesem. Ciepła, optymistyczna, ale nie przesłodzona powieść obyczajowa Joanny Kruszewskiej pod intrygującym tytułem "Awaria uczuć". Bohaterką "Awarii uczuć" jest Matylda, młoda, ładna i pracowita kobieta, wiodąca z pozoru idealne życie. Jest typową businesswoman, całkowicie zaangażowaną w swoją pracę. Od dłuższego czasu spotyka się z Pawłem, który również na pierwszym miejscu stawia karierę, i chociaż są w sobie zakochani, to nie mają czasu ani chęci na scementowanie swojego związku. Zresztą, Matylda ma świetną pracę w dużej firmie w stolicy, w dodatku lada moment spodziewa się awansu na stanowisko dyrektora administracyjnego, co będzie wiązało się z większymi zarobkami. Uważa więc, że małżeństwo i dzieci mogą poczekać. Tymczasem okazuje się, że życie ma wobec Matyldy własne plany. Paweł musi niespodziewanie wyjechać na rok do pracy za granicą, a po wyjeździe przestaje się do niej odzywać. Na domiar złego, dolegliwości, które Matylda początkowo brała za grypę żołądkową, okazują się być objawami ciąży. Gdy tylko przełożeni Matyldy dowiadują się o jej stanie, zamiast awansu dostaje wypowiedzenie z pracy. Na szczęście bohaterka może liczyć na wsparcie rodziców i przyjaciół, dzięki czemu niebawem zrozumie, że w jej życiu nic nie dzieje się przypadkiem i na wszystko przychodzi właściwy czas. Jak Matylda przeorganizuje swoje życie? Czy zostanie samotną matką bez pracy i pieniędzy? Jaką rolę w jej życiu odegra pojawienie się na horyzoncie jej dawnej miłości? Joanna Kruszewska to urodzona w 1976 roku polska pisarka pochodząca z Białegostoku. Ukończyła studia na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego, a na rynku literackim zadebiutowała w 2009 roku powieścią "Aby do mety". Jej kolejne książki to: "Awaria uczuć", "Na trzy sposoby", "Szczęście spod igły", "Miłość raz jeszcze?", "Małe wojny", cykl "Nic się nie kończy", a także powieść kryminalna, "Nie ufaj mi".

Wyobraźnia i tworzone przez nią fantazje to coś, co pozwala nam ubarwić nieco szarą rzeczywistość. Lubimy korzystać z tej formy ucieczki od dnia codziennego i z rumieńcami na twarzy zatapiać się w pikantnych i kuszących wizjach. Co się stanie, gdy podzielimy się nimi z innymi osobami? Sięgnij po książkę pod tytułem "Sex/Love” autorstwa B.B. Easton i przekonaj się o tym! Na związek idealny składa się wiele aspektów. Podstawowymi fundamentami są zaufanie, zrozumienie, cierpliwość i czułość. Nie można także pominąć wzajemnej fascynacji i zgodności w wielu kwestiach. Brooke jest szczęśliwa w małżeństwie, ale w jej domowej sypialni zdecydowanie brakuje iskry. Stara się rozpalić większą namiętność w swoim mężu, jednak jej wysiłki nie przynoszą skutku. Brooke zaczyna więc wspominać wyjątkowo udane życie erotyczne, które wiodła ze swoimi poprzednimi partnerami, którzy byli niepokorni, odważni i pełni inicjatywy. Służy jej do tego sekretny dziennik, który jednak przestaje być tajemnicą, gdy nieoczekiwanie wpada w ręce męża. Można byłoby się spodziewać, że Brooke zdenerwuje się i zrobi mężowi awanturę dotyczącą braku poszanowania prywatności. Ta jednak postanawia uciec się do podstępu i wykorzystać swoją przewagę do tego, by zabawić się z ukochanym w pewną grę. W tym celu kontynuuje pisanie dziennika, wyraźnie koloryzując niektóre wydarzenia, aby dzięki temu rozgrzać męża i nakłonić do działania. Czy odniesie sukces? "Sex/Love” to książka z cyklu publikacji pod tytułem "44 Chapters”. Ukazały się w niej także następujące pozycje: "Sex/Skin”, "Sex/Speed”, "Sex/Star” oraz "Sex/Man”. Wszystkie opowiadają historie namiętnych związków z wyjątkowymi mężczyznami.

Powieść inspirowana najnowszym filmem cyklu, piątą częścią „Piratów z Karaibów” Złowrogi korsarz kapitan Salazar, wróg Jacka Sparrowa, wydostaje się z Diabelskiego Trójkąta razem ze swoją załogą i planuje zgładzić wszystkich piratów na Karaibach. Aby mu przeszkodzić, Jack Sparrow musi zdobyć magiczny artefakt dający władzę na morzu – Trójząb Posejdona. By to osiągnąć, potrzebna jest mu pomoc – Jack sprzymierza się wobec tego z astronom Cariną Smyth i Henrym, młodym żołnierzem Marynarki.

O takim średniowieczu nikt jeszcze nie pisał Co wówczas człowiek myślał o zwierzętach? Jak wyglądała praca dawnego zoologa i jego magiczne eksperymenty? Jak powstały wyobrażenia o ludzko-zwierzęcych hybrydach? Czy w średniowieczu istniały ogrody zoologiczne? Czy wierzono, że zwierzęta pójdą do nieba i należy je sądzić jak ludzi? Barwne opowieści o średniowiecznej faunie wzbogacone zostały o oryginalne ilustracje, które mogą wzbudzać zarówno śmiech, jak i przerażenie. Znaczną część autorka poświeciła opisom stworów fantastycznych: smoków, gargulców i jednorożców. Nie zapomniała też o ówczesnych wegetarianach. Wszystko to prowadzi do zastanawiającego wniosku: świat zwierząt oddziaływał na ludzi w średniowieczu silniej niż obecnie.

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.

Od tamtego wydarzenia dziesięcioletni Jamie nie płakał ani razu. Chłopiec wie, że powinien – przecież Jasmine płakała, i mama, a tacie zdarza się to do dziś. Roger wprawdzie nie uronił ani jednej łzy, ale to w końcu kot, poza tym nie znał Rose aż tak dobrze. Wszyscy dookoła zapewniali, że czas leczy rany, tylko że to jedno z tych kłamstw powtarzanych przez dorosłych, gdy nie wiedzą, co

Przygotuj się na rozdarte serce i moc wzruszeń. Poznaj dziewczynę, której matka popełniła samobójstwo, ale nie porzuciła swojej córki. "Wszystkie kolory moich wspomnień" zabierze Cię w piękną podróż pełną miłości i rozpaczy. Jak znaleźć ukojenie? Leigh nie wróciła na czas do domu. Postanowiła zostać po godzinach, aby spędzić czas z najlepszym przyjacielem. Gdyby się pospieszyła, być może zdołałaby ocalić matkę. Tak się jednak nie stało. Chwile spędzone na pocałunkach z chłopakiem wywołują fale wyrzutów sumienia i rozpaczy. Dziewczyna mimo wszystko nie może oprzeć się wrażeniu, że matka powraca do niej w postaci czerwonego ptaka. Czy to możliwe, aby ich więź nie została jeszcze zerwana? Leigh musi rozwikłać jeszcze jedną zagadkę. Dlaczego jej matka zamiast listu pożegnalnego zostawiła jedynie kartkę z samotnym słowem: "Zapamiętajcie"? W poszukiwaniu uzdrowienia duszy i odzyskania spokoju dziewczyna kieruje się w stronę Tajwanu. Być może tam odnajdzie swoje korzenie i odpowiedzi, które mogą przynieść ukojenie. Niestety prawda również potrafi być bolesna. "Wszystkie kolory moich marzeń" to wstrząsająca i pełna silnych emocji powieść, która wyciska łzy z oczu, a jednocześnie szokuje pięknem i przebijającą z kart miłością. Jest to także debiut literacki Emily X. R. Pan, który szybko stał się bestsellerem. Historia młodej Leigh wciąga czytelnika i ukazuje trudną drogę przez smutek, cierpienie i żałobę, na końcu której być może znajdzie się iskra nadziei na lepsze jutro.