Każde twoje słowo

Bestsellerowa powieść "Stacja jedenasta" odkryje przed Tobą wizję dystopijnej przyszłości. Niepokojąco realistyczny scenariusz przyprawi Cię o dreszcze i zachęci do rozmyślań o drodze, którą podąża człowiek. Zabójcza pandemia grypy rozpoczęła się nagle i wystarczyło zaledwie kilka tygodni, aby cała cywilizacja dobiegła końca. Od tamtej pory minęło już dwadzieścia lat, a ludzie musieli nauczyć się żyć w nowej rzeczywistości. Wędrowna Symfonia jest trupą zebraną z ocalałych artystów, aktorów i muzyków - i to właśnie do niej należy Kristen Raymonde. Ich działaniom przyświeca jeden cel. Pragną, aby ludzkość zdołała zachować resztki sztuki i człowieczeństwa, jakie im zostały. Wędrują od osady do osady i realizują swoje plany, nikomu nie szkodząc i starając się poprawić życie napotkanych osób. Sytuacja diametralnie się zmienia w Świętej Deborze Nad Wodami. Dlaczego tajemniczy prorok postanowił się im przeciwstawić? Jaki może mieć cel w zakończeniu istnienia Wędrownej Symfonii?

„Zdecydowana większość pozycji książkowych traktujących o Europie Wschodniej koncentruje się na podkreślaniu dziwności, nienormalności, a nawet pewnej patologii tego obszaru. Autorzy opisują oczywiście uroki oraz piękno zwiedzanych miejsc, ale czytelnik po zakończeniu lektury rzadko kiedy miałby odwagę tam pojechać. Natomiast moje odczucia wyniesione z kilkunastu lat podróżowania po Europie Wschodniej są zupełnie inne. Jadę tam zawsze z radością. Gdybym chciał opisać mrożącą krew w żyłach historię, to musiałbym ją wymyślić. Swoje wrażenia i przemyślenia zawarłem w dwudziestu ośmiu rozdziałach traktujących o: Gruzji, Armenii, Rosji, Krymie, Ukrainie, Białorusi i Rumunii. Chciałem nadać tym tekstom charakter opowieści i gawędy. Nie są to więc typowe relacje czy dzienniki podróży, pisane na gorąco dzień po dniu. Czytelnik znajdzie natomiast relacje z tego, co mnie tam spotkało – w zdecydowanej większości były to przygody pozytywne – bo takie właśnie mi się przydarzają. Nic przecież nie poradzę na to, że naprawdę kocham ten Wschód i że dla mnie Wschód is good!” – Paweł Krysa.

Druga część z serii "Dziewczyna z gór". Wkrocz do świata Nadii i przekonaj się, że bywają momenty, gdy wszystko przestaje być oczywiste, a emocje potrafią pokierować naszymi decyzjami, w sposób, którego nie zdołalibyśmy przewidzieć. "Śniegi. Dziewczyna z gór" to już drugi tom z serii autorstwa Małgorzaty Wardy. Tym razem do nieprzewidywalnego świata głównej bohaterki Nadii wkrada się jeszcze więcej rozterek i niepewności. Dziewczyna po latach przebywania z dala od cywilizacji decyduje się wyjść z cienia i ujawnić swoją tożsamość. Wprawia tym samym w ruch ciąg zdarzeń, których skutki mogą okazać się trudne do przezwyciężenia. Po zgłoszeniu się na komisariat policji Nadia musi zmierzyć się z wątpliwościami, dotyczącymi wiarygodności jej zeznań oraz niepochlebnymi plotkami pojawiającymi się na jej temat w mediach. Jednocześnie trop, który wskazuje na to, że porywacz Nadii nie żyje, nie jest jednoznaczne. Niepewność co do tego, kim właściwie jest Jakub, sprawia, że bohaterce i czytelnikowi, coraz trudniej jest odróżnić prawdę od tego, co jest efektem pomówień i kłamstw.

Dwie opowieści, które sprawią, że znów uwierzysz w przeznaczenie. Jak powietrze Gdy Oliwia poznaje Dominika, jej świat wydaje się niemal idealny. Studiuje wymarzony kierunek, ma wspaniałego chłopaka, a kochający ojciec mocno ją wspiera. Dla Dominika dotychczasowe życie było walką. Rzucony na głęboką wodę chłopak musiał szybko się usamodzielnić, poświęcając swoje marzenia opiece nad rodzeństwem. Gdyby byli żywiołami, ona byłaby ogniem, a on wodą. Gdy dwa tak różne światy nagle się zderzają, wszystko musi się zmienić. Jedno jest pewne – tego spotkania nie da się zapomnieć. Jak oddech Hania, młoda i ambitna studentka architektury krajobrazu, pracuje w urokliwej, warszawskiej kawiarni. Tego dnia, gdy zaczyna zmianę, nie spodziewa się, że nadchodzące godziny całkowicie odmienią jej życie. W końcu mała, senna kawiarenka to ostatnie miejsce, w którym ktokolwiek spodziewałby się napadu… Leo czuje, że sięgnął już dna. Postawiony pod ścianą przez los i własne fatalne w skutkach decyzje, jest gotowy zrobić wszystko, by zdobyć potrzebne mu pieniądze. W przypływie desperacji postanawia napaść na pobliską kawiarnię i dokonać rabunku. Łupy pozwalają mu na chwilę odbić się od dna. Tylko jak poradzić sobie z gorzkim poczuciem winy, które pojawia się, kiedy tylko przypomni sobie przerażone oczy kelnerki z tamtej kawiarni? Leo czuje, że musi ją odnaleźć.

Mąż, syn, dom na wsi i stała praca. Wszystko, czego potrzeba do… szczęścia? A może działania? Zuzanna wiedzie spokojne, pozornie satysfakcjonujące życie. Jedno przypadkowe spotkanie z trenerką motywacyjną sprawia, że kobieta uświadamia sobie trudną do przełknięcia prawdę: w jej małżeństwie nie dzieje się dobrze. Żar? Namiętność? Raczej dogasający płomień. Mąż, zamiast w domu, woli przebywać w lesie i szukać skarbów. Ale Zuzanna to typ wojowniczki. Nie podda się bez walki. Ta jednak okazuje się trudna, bo jak ratować małżeństwo, gdy w domu pojawiają się: nieco ekscentryczna i pogubiona Kasia, miłośniczka gotyku, oraz wuefista flirciarz ze złamanym sercem, a mama Zuzki każdego dnia oznajmia o swoim rychłym odejściu z tego świata? Brzmi jak mieszanka wybuchowa? Tak właśnie jest! Ale Zuzanna to kobieta czynu! Poradzi sobie ze wszystkimi przeciwnościami losu niczym superbohaterka. Kto jak nie ona?