Złap mnie. Tom 1. Nieuchwytni

"Doktor Zosia" jest trzecią częścią cyklu powieściowego Ałbeny Grabowskiej "Uczniowie Hipokratesa". To połączenie beletrystyki, powieści obyczajowej, z historią polskiej medycyny. Ałbena Grabowska z zawodu jest lekarzem neurologiem. Jest już też znaną pisarką, a największą sławę przyniosła jej trzytomowa powieść przeniesiona na ekran - "Stulecie Winnych". Akcja dwu poprzednich tomów "Uczniów Hipokratesa" toczyła się w II połowie XIX wieku, w "Doktorze Zosi" natomiast pisarka umieściła akcję w wieku XX, przed pierwszą wojną światową oraz w trakcie jej trwania. Dzięki autorce czytelnik może zapoznać się z obrazami z życia przedwojennej i wojennej Warszawy, poznać historię Szpitala Ujazdowskiego. Właśnie tam, w wojskowym szpitalu, doktor Zosia dostała propozycję pracy. W szpitalu ma okazję przyglądać się wielu medycznym sławom. Doktor Zosia, po stażu na różnych oddziałach, decyduje się zostać pediatrą. Gdy nadchodzi wojna, rozpoczynają się aresztowania wśród personelu szpitala. Wielu z tych ludzi pracuje w konspiracji, los rzuca ich do obozów czy sowieckich więzień. Najgorsze chwile dla Warszawy nadchodzą wraz z wybuchem powstania. Jak zwykle w powieściach Grabowskiej fikcja miesza się z historią. Heroiczna praca lekarzy na tle płonącej Warszawy to obrazy tak bardzo realistyczne i prawdziwe. Czytelnik ma okazję poznać pracę lekarza w Warszawie w czasach najtrudniejszych, kiedy każdy dzień jest pełen lęku o los najbliższych, o los szpitala, pacjentów, los całego miasta.

Projekt, jakiego jeszcze nie było! Jeżeli lubicie historie oparte na autentycznych wydarzeniach, to seria „Ja, Kobieta” z pewnością was zachwyci. Karolina Wilczyńska przedstawia prawdziwe historie kobiet, które opowiedziały jej o swoim życiu. W tych zwierzeniach nie zabraknie emocji. Znajdziecie w nich wzruszenia, dramaty i trudne wybory, ale także miłość, szczęście i kobiecą siłę. Klara, trzydziestoletnia malarka, niespodziewanie wyprowadza się z luksusowego domu rodziców i postanawia zamieszkać w swojej pracowni. Co popchnęło ją do tej decyzji i do kogo pisze wieczorami maile, których nie wysyła? Czy uda jej się zrealizować projekt nowej serii obrazów? Kim jest Łucja, której portret namaluje jako pierwszy, i jaką historię opowie malarce? „Ja, Kobieta” to portrety kobiet, które żyją wśród nas. Może bohaterką kolejnej części będziesz właśnie ty?

W Maroku kobiety w minispódniczkach sądzi się za obrazę moralności. Homoseksualistów linczuje się na środku ulicy. Zakochanym, którzy trzymają się za ręce, grozi więzienie. Zgwałconą trzynastolatkę przymusza się do małżeństwa z oprawcą. I wszyscy udają, że nikomu nie dzieje się krzywda. Leila Slimani, wybitna francuska pisarka i dziennikarka marokańskiego pochodzenia, podczas trasy promującej w Maroku jedną z jej prowokacyjnych powieści, wywołuje takie poruszenie, że dziesiątki kobiet decydują się powierzyć jej swoje najintymniejsze historie. Opowiadają o swoich relacjach z mężczyznami, o ograniczeniach, jakie nakłada na nie islam, o tym jak próbują się odnaleźć w kraju, który jest zakładnikiem religii i patriarchatu. Ich przełamujące tabu historie wstrząsają, poruszają i złoszczą. To osobista, a jednocześnie politycznie zaangażowana opowieść o społeczeństwie zatruwanym kulturą kłamstwa i przemocy, która niewiele ma wspólnego z opowieściami o Szeherezadzie. W świecie, w którym seks jest towarem i narzędziem władzy, kobiety odzyskują prawo do opowieści o swoim losie i wreszcie stają się podmiotami swoich historii. Zabierając głos, posługują się najpotężniejszą bronią przeciwko nienawiści i powszechnej hipokryzji. Słowami. Jeśli chodzi o erotykę, Maroko to kraj schizofrenicznych sprzeczności. Z jednej strony nieograniczony dostęp do pornografii, a z drugiej ? obsesja na punkcie błony dziewiczej. Małżeństwa nastolatek, powszechne oburzenie z powodu koncertu Jennifer Lopez, legendarne prostytutki z Marakeszu i fatwa za czułe zdjęcia na Facebooku. W tej książce znalazło się również miejsce na historie biograficzne: głos prostytutki, nieśmiałej studentki szukającej miłości i lesbijki z liberalnej rodziny. Leila Slimani zgrabnie i z wyczuciem meandruje między tymi paradoksami. Z eseistyczną brawurą tłumaczy mechanizmy kulturowe. Dzięki autorce zaglądamy do świata erotyki Orientu, obwarowanego licznymi tabu, które udaje się jej pokazać z wrażliwością i uważnością. Przeczytaj tę książkę, żeby lepiej zrozumieć skomplikowany i fascynujący świat marokańskiej seksualności. Agata Romaniuk, reporterka, autorka m.in. książki Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu

Zuzanna i Adam to para, jakich wiele. Mieszkają w niewielkim miasteczku nad jeziorem i pracują w tym samym gabinecie stomatologicznym. Żyją z dnia na dzień. Pewnego dnia dzieje się jednak coś strasznego. Po tragicznym wypadku muszą podjąć decyzję, która na zawsze zmieni ich życie. Kolejne dni są koszmarem. Wyrzuty sumienia nie dają im żyć, a ich codzienność zamienia się w piekło. Do tego ktoś wie, co zrobili i zaczyna ich szantażować. Chce, by zapłacili za swój błąd. Pewnego dnia Adam znika. Zuzanna wie jedno, musi zrobić wszystko, by go odnaleźć. Zrobiliśmy coś złego to opowieść o tym, jak jedna zła decyzja może zniszczyć całe życie. To opowieść o obsesyjnej miłości i zemście. O przeszłości, która nie pozwala o sobie zapomnieć.

Zemsta może przynieść mu ukojenie, ale i zaprowadzić na samo dno... "Wachmistrz. Dogrywka" to zaskakujący thriller kryminalny, który zabierze Cię w podróż po mrocznych gdańskich ulicach! W 1930 roku po ulicach Gdańska grasuje złodziejska szajka. Celem tajemniczych złodziei są najzamożniejsze z posiadłości, w których znajdują się drogocenne dzieła malarskie lub biżuteria. Gdy ktoś ginie, śledztwo nad tą sprawą oficjalnie przejmują Kukulka i Abell. Ustalają, że przestępcy pragną być postrzegani jako mściciele rodem z proletariatu, pozostawiający na ścianach budynków nietypowe znaki rozpoznawcze - starannie wybrane biblijne cytaty. Ich łupem padają jedynie najbogatsi z mieszkańców Gdańska. Złodzieje nie pozostawiają nic przypadkowi - śledczy rozpoczynają żmudną pracę, lecz analizy śladów po włamaniu wydają się nie przedstawiać żadnej wartości. Świadkowie, którzy mogliby wskazać potencjalnych przestępców, tracą życie. Pojawia się teza, że rozwiązanie zagadki może tkwić w przeszłości tych, którzy nad nią teraz pracują. Kukulka jednocześnie próbuje rozwikłać, co spotkało jego siostrę - pragnie skrzywdzić jej oprawców tak mocno, jak oni skrzywdzili ich. Czy brutalne porachunki pozwolą mu pogodzić się ze śmiercią siostry? Czy gdańscy złodzieje mają coś z tym wspólnego?