Mężczyzna bez uczuć

I ja mam z tym człowiekiem dożyć końca swoich dni? O nie! Muszę zmienić moje życie. Muszę zapewnić sobie radosną późną starość. Żadnych mężczyzn! Wywodząca się z ziemiaństwa Ewelina popełniła mezalians, wiążąc się z chłopakiem urodzonym na wsi. Co prawda podobnym do Roberta Redforda, ale – jak okazało się po czasie – tylko z urody, nie z charakteru. W wyobraźni Eweliny Robert Redford jest męski i stanowczy, podczas gdy Radek z biegiem lat zmienił się w zaniedbującego higienę osobistą dusigrosza. Analizując swoje małżeństwo, Ewelina dochodzi do wniosku, że pozbędzie się Radka. Jeszcze nie wie, jak to zrobi. Nie chce być rozwódką ani wdową. Chce być jedynie kobietą samotną. Ale nie osamotnioną! Komedia małżeńska, która bawi do łez, a jednocześnie podsuwa nam lustro prawdy i skłania do refleksji nad własnymi związkami i relacjami. W tej przewrotnej, zaskakującej, zabawnej i mądrej powieści występują charakterne i specyficzne postaci, a gorzka proza życia okraszona została humorem. Polecam serdecznie, to będzie przebój tego lata!

Powrót do ulubionej serii czytelniczek Natalii Sońskiej! Niebanalna historia, dzięki której możesz się rozmarzyć… Magdę zostawił chłopak. Niby mogła się tego spodziewać, w końcu wszystko do tego zmierzało, zaniedbanie relacji i rutyna robiły swoje, ale i tak zostały wspomnienia i żal. Czas jednak wziąć sprawy w swoje ręce i odciąć przeszłość grubą kreską. Niekiedy najlepiej zacząć od nowa. Restart jest tym łatwiejszy, że przed Magdą nowe wyzwania w pracy i nowe znajomości… Adam wydaje się miłym i dobrym człowiekiem, a czas spędzany z nim upływa Magdzie bardzo przyjemnie. Czy rodzące się między nimi uczucie zwycięży z nagłą fascynacją skrytym i piekielnie uzdolnionym Piotrem, szefem kuchni? Życie ma dla Magdy w zanadrzu sporo niespodzianek, ale czy odmieni się na lepsze? Każdy dzień może stać się tym najpiękniejszym, jeśli tylko korzystasz z szans, które się trafiają!

Jeszcze niedawno mało kto słyszał o Jamiem Dornanie. Wystarczyła jedna rola - seksownego seryjnego zabójcy w serialu The Fall (Upadek) - by stał się wziętym aktorem. Do tego stopnia, że kiedy w Hollywood gorączkowo szukano odtwórcy głównej roli w najgłośniejszej od lat adaptacji filmowej - ekranizacji trylogii Pięćdziesiąt twarzy Greya - zwrócono się właśnie do niego. Ale kim jest ten celuloidowy Christian Grey? I kim jest prawdziwy Jamie Dornan? Niniejsza biografia to intrygujący portret aktora, muzyka i modela. Ukazuje jego północnoirlandzkie korzenie, opowiada o tragedii z dzieciństwa i o miłości do supergwiazdy Keiry Knightley, która złamała mu serce. Dowiadujemy się, co Jamiego pociąga w aktorstwie i jak to jest grać miesiącami seryjnego zabójcę, a następnie wcielić się w rolę mężczyzny, o którym fantazjują miliony kobiet - w zniewalającego Christiana Greya.

Tom pierwszy nowej serii – Grzeszne zakłady Sophie Campbell postanowiła zostać panią swojego losu. Utrzymuje się z gry w karty, do czego ma nadzwyczajny talent, ale nigdy nie gra o sumy, na których stratę nie mogłaby sobie pozwolić. Jednak kiedy książę Ware proponuje skandaliczną stawkę w grze, nie potrafi odmówić. Jeśli wygra, dostanie pięć tysięcy funtów – dość, by mieć niezależność do końca życia. Jack

Kobieta, mężczyzna, dwupokojowe mieszkanie, jedna doba – można by rzec: mocno ograniczona czasem i przestrzenią akcja. I byłaby to nawet prawda, gdyby bohaterowie, opowiadając siebie, raz po raz tych granic nie przekraczali.Gdyby autorka przez tytuł – a bohaterka przez próbę naśladowania Zbyszka Cybulskiego – nie nawiązywała do pewnego stylu życia, pewnych tęsknot tamtych czasów, budując przy tym sarkastyczny obraz współczesnych relacji damsko-męskich, odsłaniając mechanizmy i przyczyny dzisiejszych gier. To opowieść o miłości i śmierci, o chwilach, gdy jedno w zbyt ciasnym splocie tańczy z drugim, dowodząc, że człowiek albo umiera z miłości albo miłuje śmierć. A bohaterowie mają nie tylko tęsknoty, ale i ciała, i nie są to bynajmniej ciała astralne; są to ciała warte grzechu, więc też zdarza się im pogrzeszyć. Czy jest w tym polemika z modelem tęsknot, które uwiecznił pewien kultowy film? Autorka o powieści: Dla wielbicieli romansów mała przestroga – jeśli „Do niewidzenia, do niejutra” w ogóle przypomina romans, to nietypowy. Typowego nigdy bym nie napisała, bo nie wierzę pięknym jedynie słowom, które opiewają wyłącznie wzniosłe sentymenty. W tej historii spotkacie się również ze słowami brzydkimi i uczuciami niższego rzędu, czasem zupełnie niskimi. Może przy czytaniu zdarzy się Wam skrzywić z obrzydzeniem albo zarechotać z trwogą, lecz – mam nadzieję – może też pomyślicie, że jesteście bliżej rzeczywistości. Tu krzesło jest z reguły tylko krzesłem, a stół stołem, ale całość to najdonioślejszy akt odwagi wobec świata i zarazem szczerości wobec samej siebie. I nie jest ważne, czy Lo to ja albo czy Profesor istnieje, skoro historia o nich to ja; i na odwrót.