Borelioza

„Wszyscy mamy swoje czułe punkty, skrywamy jakieś okaleczenia. Wszyscy cierpieliśmy i mamy za sobą trudne chwile. Moją drogę życiową, o której będę opowiadać, naznaczają cierpienie, wypadki, traumy, ale również blask szczęścia. To droga taka jak inne, unikalna, a zarazem uniwersalna… Sztuka kintsugi, nacechowana symboliką ukierunkowaną na wyrabianie w sobie wytrzymałości i optymizmu, pomogła mi zabliźnić rany, uodpornić się oraz odzyskać oddech i blask. Właśnie tymi doświadczeniami chciałabym się z wami podzielić na kartach tej książki.” – Od autorki Ulecz swoje rany i nabierz odporności – oto metafora japońskiej sztuki naprawiania potłuczonych ceramicznych naczyń za pomocą złota. Nie zapominaj o swoich ranach; pozwól im się jak najpiękniej zabliźnić. Potraktuj starożytną sztukę Kintsugi jako formę terapii, podążając za jej powolnym rytuałem z cierpliwością, starannością i koncentracją. Tydzień po tygodniu, dzień po dniu, krok po kroku – oczyścisz i wyleczysz swoją duszę. Tak jak artyści tworzą nowe dzieła sztuki z potłuczonych naczyń, tak ty możesz stworzyć siebie na nowo – piękniejszą, bo bogatszą o doświadczenia. „Błogosławione niech będą pęknięcia, gdyż przepuszczają światło”. – Michel Audiard

W jakim punkcie znajduje się dziś nasze zrozumienie Wszechświata? Czy jesteśmy, jak sugerował kilka dziesięcioleci temu Stephen Hawking, na progu znalezienia odpowiedzi na wszystkie fundamentalne pytania dotyczące przyrody? A może – podobnie jak stało się to na przełomie XIX i XX wieku – teorie, które uważamy dziś za prawdziwe, zostaną niebawem zastąpione przez coś zupełnie innego? Na horyzoncie nauki pojawiło się więcej niż tylko kilka chmur, które wskazywałyby, że ten ostatni scenariusz może być prawdopodobny. Stworzyliśmy model standardowy sił i materii, który z dużym powodzeniem unifikuje elektromagnetyzm i dwie siły jądrowe, jednak niemal nikt nie jest przekonany, że ten model jest do przyjęcia jako ostatnie słowo w fizyce. Jednocześnie podejrzewamy, że Wszechświat, który widzimy nawet za pomocą najpotężniejszych instrumentów obserwacyjnych, jest zaledwie maleńkim wycinkiem tego, co istnieje. Czy cała reszta to ciemna materia i ciemna energia, których istnienie postulują dziś fizycy? A jeśli tak, czy ciemna materia i ciemna energia okażą się wyjaśnieniami, które wpasowują się w już istniejące teorie – model standardowy i teorię względności Einsteina, czy też, jak stała Plancka, doprowadzą nas w końcu do całkowicie odmiennego poglądu na Wszechświat? Czy teoria strun okaże się prawdziwa? A jeśli nie, czy kiedykolwiek odkryjemy zunifikowaną teorię wszystkich sił przyrody? W swojej najnowszej książce „Krótka historia rozumu” fizyk i autor bestsellerów, Leonard Mlodinow, mierzy się z tymi pytaniami.