Jasnowidze i detektywi

Tematyka II Wojny Światowej wciąż cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem. Konflikt totalny, który zamienił życie wielu ludzi w piekło, był też epoką, w której przez historię całego konfliktu państw Alianckich i Osi przewinęli się bardzo interesujący ludzie. Jedni byli w stanie poradzić sobie z nową rzeczywistością, jednocześnie nie tracąc honoru, jednak do tej grupy ludzi nie należał Karol Antoni Juliusz Sym, znany szerzej jako Igo Sym. Próby zilustrowania jego życia podjął się Marek Teler - książka "Upadły amant" ukazała się na rynku dzięki wydawnictwu Skarpa Warszawska. Igo Sym jest jednym z najbardziej znanych kolaborantów Niemieckich z okresu okupacji. Życie aktora było bardzo burzliwe - brał udział w pierwszej wojnie światowej i późniejszych walkach terytorialnych już, po ponownym pojawieniu się Polski na mapach Europy. Po karierze żołnierza zdecydował się na branżę aktorską, debiutując w 1925 roku. W następnych latach Sym grał w filmach austriackich i niemieckich, a w 1931 roku zdecydował się na powrót do ojczyzny. Podczas II wojny światowej przez pewien czas był członkiem straży obywatelskiej, ale bardzo szybko stał się jednym z kolaborantów. Pewien czas był obserwowany przez sąd Związku Walki Zbrojnej, a niedługo po premierze filmu "Heimker" ten sam sąd karny wydał na niego wyrok śmierci. Był to jeden z najbardziej obrzydliwych filmów propagandowych w historii kinematografii. Autor skupia się nie tylko na samej historii Syma, ale i na tym, jakim był człowiekiem, co sądził o innych osobowościach mediów, których wypowiedzi na jego temat również zebrano. Czytelnik ma szansę ujrzeć twarz Karola Antoniego Juliusza Syma od strony relacji rodzinnych. Historia Syma kończy się w 1941 roku, kiedy to zostaje zastrzelony, czego okoliczności również można znaleźć w książce "Upadły Amant. Historia Igo Syma".

Rok 2014. Nora to z natury rozważna i odnosząca sukcesy kobieta. Pewnego dnia jej życie zaczyna się rozpadać. Dręczona przez lęki i koszmary, wyjeżdża do nadmorskiej miejscowości Tenby w Walii. Nora odkrywa, że miasteczko kryje w sobie niezwykłą moc, która leczy nawet najboleśniejsze rany. Rok 1950. Chloe to nastolatka, która odwiedza Tenby każdego lata. Mieszka u krewnych i spędza długie, szczęśliwe dni na plaży. Kolejne

Nie ma tabu, nie ma granic - łapy precz od żartów! Książka Łapy precz od żartów Abelarda Gizy i Jacka Stramika to ironia, czarny humor, sarkazm i łamanie wszelkich granic dobrego smaku i przyzwoitości. Anarchista, abnegat nie mający żadnych świętości, próbujący wszelkich używek tego świata. Do tego drugi kraniec tego duetu - tonuje, wyjaśnia, stawia na najwyższym miejscu rodzinę i dzieci. Jak oni się dogadują? Nie dogadują się - oni po prostu tworzą duet doskonały! Celem naszych bohaterów Stramika i Gizy jest robienie streamingu co dwie doby. Brzmi dziwnie, prawda? Ale to oni grają pierwsze skrzypce - nie tylko na scenie w swoich występach, ale także i w tej książce. I naprawdę jest na co zwrócić uwagę! Tu nie ma tematów tabu. Mówią o wszystkim, co boli polskie społeczeństwo. A najwięcej o tych jątrzących się ranach, o których nie sposób milczeć. Feminizm? Bardzo proszę. Mówmy dalej! Głupota polskich celebrytów? Jak najbardziej! To jest to, co autorzy uwielbiają najbardziej! A dodatkowo przełamywanie tabu - od gejów po lesbijki, żarty z social media, bieżącej polityki, problemów społecznych takich jak rasizm czy szowinizm. Książka to jedno wielkie przełamanie tabu bez dwóch zdań. Kto jest gotowy na porządną dawkę inteligentnego humoru, niekiedy dotykającej do głębi ironii i trzeźwego spojrzenia na otaczający nas świat powinien jak najszybciej sięgnąć po tę pozycję. Dawka humoru na najwyższym poziomie, a poza tym niekiedy smutnej refleksji nad otaczającym światem po prostu gwarantowana.

Berlin. Rok 1945. Dzień po ślubie małżonkowie rozgryzają kapsułki z cyjankiem i – na wszelki wypadek – strzelają sobie w skronie. W tym samym miejscu, zaledwie kilka godzin później, inne małżeństwo podaje szóstce dzieci truciznę. Matka też ją zażywa. Ojciec martwych już dzieci dobija żonę strzałem w tył głowy. Sam wychodzi do parku przed budynkiem i ostatnim nabojem kończy ze sobą. Ludzie ci noszą nazwiska Hitler i Goebbels. Trzecia Rzesza ginie samobójczą śmiercią. Zdarzenia z berlińskiego bunkra to kulminacja fali samobójstw, jaka przetaczała się przez Niemcy od końca I wojny światowej. Historyk Christian Goeschel przygląda się temu wstrząsającemu zjawisku i rozkłada je na czynniki pierwsze. Samobójstwa w Niemczech umieszcza w szerokim politycznym, kulturowym, ekonomicznym i społecznym kontekście. Napisanie książki stało się możliwe dzięki niezwykłemu znalezisku – autor dotarł do zbioru autentycznych listów samobójców. Rezultatem jest unikalne spojrzenie na historię narodowego socjalizmu – oczami ludzi, którzy za chwilę się zabiją

Paryska bohema, weimarski Berlin, faszystowska Italia, włoski komunizm – urodzony w 1899 roku Nemesio widział wszystko i czerpał z życia garściami. Kochał wiele kobiet, walczył w obydwu wojnach światowych, brał udział w partyzantce, eksperymentował ze wszystkimi ruchami XX-wiecznej awangardy. U progu XXI wieku stuletniego malarza dotyka udar mózgu. Jego syn i imiennik, który od lat nie

Jeżeli ciekawi Cię historia, a w szczególności ta dotycząca życia polskiej arystokracji na przełomie XVIII i XIX wieku, "Wspomnienia naocznego świadka" muszą znaleźć się na Twojej półce! Subiektywna kronika historycznych wydarzeń i postaci spisana przez jedną z członkiń ówczesnej arystokracji, Annę z Tyszkiewiczów Potocką-Wąsowiczową. "Wspomnienia naocznego świadka" to pamiętnikarski zapis wydarzeń z przełomu XVIII i XIX wieku, niepozbawiony inteligentnego, ironicznego komentarza autorki. Wspomnienia arystokratki obejmują wydarzenia od roku 1794 do początków istnienia Królestwa Kongresowego. Potocka-Wąsowiczowa dzięki swojemu pochodzeniu i rodzinnym koneksjom może z bliska przyglądać się wydarzeniom na arenie politycznej i poddawać je własnej ocenie. Poprzez pamiętnik autorki możemy poznać opisy miejsc i rezydencji, w których przebywała, charakterystykę dworu królewskiego, obowiązujące na nim obyczaje, maniery czy relacje. Pamiętnikarka w sposób barwny i obrazowy przedstawia czytelnikowi realia panujące w tamtym okresie historycznym.