Lunatyczka

Amanda Lund, negocjatorka i antyterrorystka, właśnie wróciła po urlopie macierzyńskim do pracy w Wydziale do Walki z Terrorem Kryminalnym. Choć czuje, że dłuższa nieobecność odcisnęła swoje piętno na jej sprawności, nie ma czasu na spokojny powrót do formy – od razu zostaje przydzielona do sprawy Åkego Jönssona, zaginionego szwedzkiego policjanta stacjonującego w Prisztinie w Kosowie. Aby popchnąć śledztwo do przodu, musi przebić się przez milczenie przełożonego funkcjonariusza, który wyraźnie stara się coś ukryć. W tym samym czasie była policjantka Ellen Engwall dostaje tajemnicze zlecenie – ma przemierzyć całą Europę samochodem z tajemniczym ładunkiem. Szczegóły zadania pozostają nieznane – szef dostarcza jej tylko skąpych, coraz bardziej niepokojących informacji. Tymczasem w Sztokholmie koledzy Amandy prowadzą równoległe dochodzenie w sprawie porwania.

Tym razem James Ellroy prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa własnej matki, udu­szonej latem 1958 roku. Zabójcy nigdy nie znaleziono. Ta śmierć wywarła na pisarza ogromny wpływ – jako nastolatek mieszkał na ulicy, dopuszczał się drobnych włamań i nie stronił od alkoholu. Zabójstwo matki sprawiło także, że Ellroy rozwinął w sobie obsesyjne zamiło­wanie do prozy kryminalnej, lecz dopiero po latach odważył się powrócić do przeszłości. Krótko po wydaniu przełomowej Białej gorącz­ki postanowił wrócić do Los Angeles i z pomo­cą emerytowanego śledczego Billa Stonera spróbować rozwiązać zagadkę dokonanego przed 38 laty morderstwa. Efektem tego amatorskiego śledztwa jest jedna z najbardziej wyjątkowych pozycji łą­czących kryminalną literaturę faktu z auto­biografią, jakie ukazały się w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Cienie mojego życia są zapisem hipnotyzują­cej wyprawy w głąb amerykańskiego pół­światka i udręczonej duszy człowieka.