Mam na ciebie oko

Kiedy Sunny – samozwańczy nerd – poznaje Cirrus, jest pod wrażeniem jej pewności siebie i luzu. Gdy więc Cirrus omyłkowo sądzi, że czaderski pokój z gitarami elektrycznymi i starymi plakatami należy do Sunny'ego, chłopak nie przyznaje się, że w rzeczywistości to dawny pokój jego starszego brata Greya. Za to tak jakby przypadkowo i zupełnie niechcący oznajmia, że jest wokalistą rockowej kapeli... Nim się obejrzy, tkwi po uszy w swoim kłamstwie. Co gorsza, wciąga w nie najlepszych kumpli, wymusza na nich założenie fikcyjnego zespołu muzycznego, a sam zaczyna ubierać się w stare rockowe ciuchy Graya. No ale to chyba nie wystarczy, że taka niesamowita dziewczyna jak Cirrus zobaczyła w nim kogoś więcej niż zahukanego nerda, prawda? Sunny już ma wyjawić prawdę, kiedy Cirrus wyraża chęć posłuchania jego muzyki. Chłopak nie ma wyboru: musi wcielić się w rolę rockmana...

Rycheza Lotaryńska – żona Mieszka II i matka Kazimierza Odnowiciela, pierwsza polska królowa, przypomina postać ze średniowiecznej miniatury malowaną złotem, purpurą, bielą i czernią. Nielubiana przez polskich kronikarzy, dziejopisów i historyków, niedoceniana i prawie nieznana, była kobietą mądrą, dumną, przenikliwą i wyrastającą ponad czasy, w których żyła. Janina Lesiak po swojemu próbuje zdjąć z obrazu królowej Rychezy patynę minionego tysiąclecia i pokazać kobietę zaskakująco nowoczesną, wykształconą, samodzielną, rozumiejącą potrzebę pokojowego współistnienia w Europie, zjednoczenia narodów poprzez pokojową współpracę, kulturę i wzajemną tolerancję. Los jej nie oszczędzał – przeżyła zdradę, śmierć najbliższych, upokorzenie i lęk o życie swoje i dzieci. Nie poddała się i nie pozwoliła się obrażać ani lekceważyć. Zadbała o przyszłość syna i tak go wychowała, aby potrafił scalić i odbudować upadające państwo. Bez Rychezy byłoby to niemożliwe... Do końca życia tytułowała się Regina Poloniae. Najwyraźniej była z tego dumna.