Nie myśl za dużo!

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".

Oto literackie świadectwo naszego czasu. Powieść niewielka, ale gęsta, dużo się w niej dzieje. Bohater ma na imię Franciszek i jest malarzem. Zaczyna się starzeć, przeżywa artystyczny kryzys, nęka go dramat upływu czasu i problemy ze zdrowiem. Jego małżeństwo jest w ruinie, a wokół trwa zimna wojna domowa. Temat zatem nie wydaje się wesoły, mimo to książka pełna jest ironii i serdecznej kpiny. Bo też

Historia Camille Claudel opowiedziana jej samej przez Autorkę. Dzieciństwo na prowincji Francji, pobyt w Paryżu, którego barwne opisy przenoszą czytelnika do XIX wieku, kiedy przy kawiarnianych stolikach w oparach absyntu artyści dyskutowali o sztuce oraz życiu, pełen namiętności, a zarazem cierpienia związek z Auguste’em Rodinem, kariera artystyczna Claudel, wreszcie jej pobyty w szpitalach psychiatrycznych tworzą niesamowitą mozaikę zdarzeń,

Od niepamiętnych czasów mieszkańcy zewnętrznych Kręgów samotnego miasta służyli rządzącym w Klejnocie arystokratom. Ale oto nadchodzi czas pomsty i wyrównania rachunków. Sprzysiężenie Czarnego Klucza przygotowuje się do przejęcia władzy. Violet znajduje się w samym środku rebelii, ale konflikt z arystokracją ma dla niej również wymiar osobisty. Jej

Miłość jest snem. A potem się budzisz… Alicji od zawsze śnił się Maks. We śnie wspólnie zwiedzali świat, jeździli na różowych słoniach, robili wiele cudownych rzeczy, a przede wszystkim zakochali się w sobie do szaleństwa. Maks jest chłopakiem z jej snów. Tylko ze snów… Aż do pewnego poranka Maks pojawia się w szkole i zajmuje miejsce obok. Niestety ten „prawdziwy” nie poznaje Alicji i do tego ma dziewczynę!

Ciąg dalszy bestsellera Love me Never Bestseller „New York Timesa” Minęło czternaście tygodni, odkąd Isis Blake przeniosła się do nowej szkoły (i trzy lata, dwadzieścia pięć tygodni i pięć dni, odkąd nie była zakochana, i jeśli uda jej się zrealizować plan, ten licznik będzie bił w nieskończoność). Podczas tych czternastu tygodni poznała Jacka Huntera – wroga, który stał się być może kimś więcej – dzięki jego odwadze przeżyła brutalną napaść agresywnego byłego swojej matki,

''Dobry piesek!'' - każdy właściciel psa marzy o tym, żeby móc tylko i wyłącznie chwalić swojego pupila. Niestety, idealnie grzeczne pieski, podobnie jak idealnie grzeczne dzieci nie istnieją. Na szczęście istnieją książki, które pomogą nam zrozumieć zachowania psa i rozwiązać problemy. Ta książka jest jedną z nich. Steve Mann jest światowej klasy autorytetem w dziedzinie psiej behawiorystyki. Posiada wieloletnie doświadczenie, którym dzieli się w swojej najnowszej książce ''Dobry pies. Kolejne dylematy rozwiązane''. W lekki i przystępny sposób porusza kwestię wychowania dorosłego psa. Czasem nawet przemyślane decyzje niosą za sobą niespodziewane konsekwencje i problemy. Dla wielu osób taką decyzją jest adopcja psa i właśnie do nich skierowana jest ta pozycja. Znajdziemy w niej odpowiedzi na najczęstsze problemy spotykające właścicieli czworonogów zarówno w obrębie domu, jak i na spacerach. Autor prowadzi nas od znalezienia i wyjaśnienia behawiorystycznego fundamentu problemu aż do jego rozwiązania. A wszystko po to, żebyśmy mogli w pełni cieszyć się czasem spędzanym z pupilem. Pozycja obowiązkowa nie tylko dla osób rozważających adopcję dorosłego psa. Również bardziej doświadczeni hodowcy, jak i właściciele szczeniaków będą mogli poszerzyć swoją wiedzę i nauczyć się mowy ciała psa. Książka jest kontynuacją poprzedniego tytułu tego autora - ''Dobry piesek. Jak wychować niesfornego szczeniaka''.