Kaligula. Wyznania szaleńca

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".

Codzienne gotowanie może być doskonałą zabawą. W swojej książce "Proste przyjemności. Łatwe i szybkie przepisy" Natalia Maszkowska pokazuje, jak wiele radości można czerpać z przygotowywania zwykłego obiadu. W książce "Proste przyjemności. Łatwe i szybkie przepisy" zawarto 100 różnych przepisów na każdą okazję. Opisano tu ciekawe pomysły zarówno na śniadania czy kolacje, jak i na główne dania obiadowe. To, co je łączy, to duża prostota. Wszystkie przepisy są bardzo łatwe w przygotowaniu i nie wymagają dużych zdolności kulinarnych. Równocześnie książka pokazuje, jak doskonale można się bawić w czasie gotowania i jak wiele radości przynosi eksperymentowanie w kuchni. Autorka postarała się, aby zamieszczone w książce przepisy były proste i zrozumiałe nawet dla osób, które nie mają żadnego doświadczenia w gotowaniu. To właśnie początkujący kucharze w największym stopniu mogą tu odkryć swoją pasję i talent kulinarny. Dzięki kreatywnemu podejściu książka ta może jednak zaciekawić nawet doświadczonych kucharzy. Natalia Maszkowska zdobyła wielką popularność dzięki swoim kanałom kulinarnym w serwisach społecznościowych. Urzekła widzów nie tylko dużą wiedzą i profesjonalnym podejściem do kwestii kulinarnych, ale także serdeczną osobowością. To ciepło bije również z jej książki. Książka kucharska spisze się absolutnie u każdego. Można w niej znaleźć dziesiątki ciekawych pomysłów na potrawy na każdą okazję.

Seks, kłamstwa i serwis społecznościowy Mark Zuckerberg i Eduardo Saverin byli najlepszymi przyjaciółmi - outsiderami wśród elitarnej, utalentowanej grupy studentów Harvardu. Łączył ich matematyczny geniusz i nieporadność wobec kobiet. Pewnej nocy, w 2003 roku, Zuckerberg włamał się do komputerów uczelni. Stworzył bazę danych wszystkich studentek w kampusie, a następnie zawiesił serwery uniwersytetu. W tym momencie, w jego pokoju w akademiku, narodziły się ramy dla Facebooka, serwisu społecznościowego, który zrewolucjonizował komunikację na całym świecie. Pełna dramaturgii historia napisana w oparciu o rozmowy z kilkudziesięcioma osobami, setki innych źródeł oraz tysiące stron dokumentów, między innymi protokoły rozpraw sądowych. Autor wykonał mrówczą pracę, by zajrzeć za kulisy Facebooka i poznać tajemnice jego twórców.

Nowa Zelandia, 1899 r. Kevin, syn Lizzie i Michaela, wyrusza jako lekarz sztabowy na wojnę burską do Afryki. Dla Roberty, zakochanej w nim młodej dziewczyny, to poważny cios, ale decyduje się odważnie walczyć o ich wspólne szczęście. Także Atamarie, córka Matariki, staje przed wielkim wyzwaniem: jako jedyna kobieta zaczyna studia na wydziale nauk inżynieryjnych na uniwersytecie. Od dzieciństwa fascynują ją latawce Maorysów. I to właśnie dzięki swojej pasji poznaje pioniera lotnictwa Richarda Pearse’a…

Mistrzowie powieści szpiegowskiej pod lupą Niektórzy pisarze czerpią garściami z własnych doświadczeń w pracy w służbach; inni prowadzą dogłębny research, docierając do byłych oficerów i szpiegów. Czy wszystko, co opisują, jest prawdą? Czy literatura szpiegowska może być źródłem informacji na temat pracy wywiadu? Autorzy opisują nowoczesne metody inwigilacji, sposoby werbowania agentów, szyfrowania informacji, fałszowania dokumentów i prowadzenia tajnych przeszukań oraz to, jak nowoczesne technologie wpłynęły na pracę agencji wywiadowczych. Krótki kurs szpiegowania to pasjonująca rozmowa o nowoczesnym wywiadzie i klasyce literatury szpiegowskiej oraz krytyczna ocena mistrzów gatunku – od Fredericka Forsytha, przez Toma Clancy’ego do Vincenta V. Severskiego.

Znane bohaterki w kolejnej odsłonie. Bo nie od dziś wiadomo, że kobiety perfekcyjne są tylko perfekcyjne, za to nieidealne są po prostu fajne. Jedna z czterech przyjaciółek, Baśka, wreszcie została mamą. Czy kobieta, która przez całe życie skupiona była wyłącznie na sobie, będzie potrafiła odnaleźć się w nowej roli? Do tej pory los obchodził się z nią łaskawie, szczędząc jej większych trosk, ale i nad nią zaczynają się zbierać czarne chmury. Przyzwyczajona do luksusów i wygodnego życia, będzie musiała bardzo się postarać, żeby przetrwać burzę. Na szczęście, jak zawsze ma wsparcie w przyjaciółkach, które potrafią wyciągać się wzajemnie za uszy nawet z największych tarapatów. Kolejny raz Magdalena Kawka i Małgorzata Hayles potrafiły zaintrygować i skłonić mnie do tego, bym nieustannie przerzucała kolejne kartki książki. Dałam się wciągnąć! Kolejny raz! Późne macierzyństwo to niełatwy temat, ale autorki uporały się z nim na piątkę. Opowiedziały o problemach, o których wszyscy wiedzą, ale zazwyczaj nie chcą głośno o nich mówić. Ciekawe, ile czytelniczek po przeczytaniu tej książki powie: "Tak, jestem Baśką". Fantastyczna robota, drogie panie!