Kaligula. Wyznania szaleńca

Wciągająca i pełna niespodziewanych zwrotów akcji pierwsza część rodzinnej sagi, której akcja rozgrywa się w Nowej Zelandii, niebanalny romans z zaskakującym zakończeniem: "Złoto Maorysów" Sarah Lark. Akcja powieści "Złoto Maorysów" rozpoczyna się w 1846 roku w Irlandii. Kathleen i Michael są w sobie bardzo zakochani i zaręczają się w tajemnicy przed ojcem dziewczyny, który nie akceptuje wybranka jej serca. Planują wspólną ucieczkę z kraju i nowe życie w lepszym świecie. Jednak do tego będą potrzebne pieniądze, których młodzi nie posiadają. Michael popełnia więc kradzież, która niestety wychodzi na jaw. Mężczyzna zostaje ujęty i skazany na zesłanie do Australii. Na dodatek Kathleen spodziewa się ich wspólnego dziecka? Rodzice dziewczyny biorą sprawy w swoje ręce i zmuszają brzemienną dziewczynę do poślubienia wbrew jej woli Iana, mężczyzny, którego wcale nie darzy uczuciem. Wkrótce świeżo upieczeni małżonkowie udają się do Nowej Zelandii, gdzie mają rozpocząć nowe, wspólne życie. Tymczasem Michael, który wciąż nie może zapomnieć o swej ukochanej, poznaje Lizzie, z której pomocą udaje mu się uciec z kolonii karnej w Australii i przedostać do Nowej Zelandii. Czy jednak ich miłość przetrwa rozłąkę oraz przeciwności losu? Na uwagę zasługuje tło powieści, którym jest zetknięcie dwóch kultur: Maorysów, czyli autochtonicznej grupy etnicznej Nowej Zelandii, a także nowoprzybyłych osadników z Wysp Brytyjskich, zasiedlających Nową Zelandię. "Złoto Maorysów" to pierwsza część sagi, której kontynuację stanowią "Kobiety Maorysów" oraz "Bogowie Maorysów".

Kapitalizm mówi, że każdy może stać się bogaty, jeśli tylko będzie miał na siebie dobry pomysł i zabierze się do niego z wielkim oddaniem. Czasem tak jest, a czasem trafiamy na stanowiska, które zwyczajnie nie mają żadnego sensu. Bardzo często nie są potrzebne nikomu, a ich efekty nie mają znaczenia w żadnym aspekcie. Zakład pracy nigdy nie jest miejscem, w którym chcemy być, a jednak wciąż tam pozostajemy. Z humorem i smutkiem poczytaj o tym w książce "Każda praca hańbi. Pozdrowienia z późnego kapitalizmu". Książka ta została napisana przez osobę, która niegdyś była naiwnym studentem socjologii. Naiwnym, bo sądził, że praca jest, jak go uczono, celową i rozumną działalnością człowieka. Nie ma to wiele wspólnego z rzeczywistością, z którą się spotkał. Dookoła niego były jedynie nadmierna władza, taśmowa powtarzalność czynności, eksploatacja i ciągłe specjalizacje, które nie miały żadnego sensu. W prosty sposób można to nazwać kretynizmem, który rozwija się nadzwyczaj dobrze. Jest to zbiór przemyśleń osoby, która przeszła przez różne stanowiska w swoim życiu. Zaczynała od sprzedaży na stoisku z okularami przeciwsłonecznymi, przeszła przez bycie wykładowcą na katolickiej uczelni, aby znaleźć się w korporacyjnym świecie zachodniego kapitału. Opowieść ta, choć smutna, jest też przepełniona gorzkim humorem.

Wiek (6-9 lat) Polscy autorzy dzieciom, to zbiór niedługich historyjek do samodzielnego czytania. Duże litery zachęcają dziecko do czytania. Przyjazne teksty niosą pozytywne emocje. Niezwykłe przygody rozbudzają dziecięcą wyobraźnię. seria: DUŻE LITERY

To nie jest książka dla ludzi o słabym sercu Niemowlę, które już w pierwszych miesiącach życia przeszło kilkanaście zawałów. Kobieta cierpiąca na zespół zamknięcia ? w pełni świadoma, uwięziona we własnym ciele, niezdolna choćby poruszyć palcem. Wreszcie pionierska operacja wszczepienia sztucznego serca, w wyniku której powstał ?człowiek na baterie?. Kruche życie to zdumiewająca i zapierająca dech opowieść wybitnego kardiochirurga, którego ścieżkę zawodową znaczyły geniusz i brawura. Stephen Westaby dzieli się najciekawszymi i najbardziej wzruszającymi historiami z sali operacyjnej, z jakimi dane mu było się zetknąć w czasie trzydziestopięcioletniej kariery. Uratował w tym czasie setki osób, którym szans nie dawał absolutnie nikt. Oto przewodnik po fascynującym i pełnym tragizmu świecie kardiochirurgii. Pozwala poczuć, jak to jest trzymać w ręku ludzkie życie. *** Profesor Westaby, którego poznałem osobiście, jest wizjonerem oraz lekarzem walczącym o pacjenta do ostatniej chwili. Jego książka to zapis niecodziennego doświadczenia życiowego, opis wyjątkowego, namacalnego obcowania z kruchością życia. Autor przypomina swoją postawą i działalnością nieocenionego prof. Zbigniewa Religę, dlatego ta opowieść jest wiarygodna i zasługuje na upowszechnienie. prof. Marian Zembala kardiochirurg i transplantolog, który operował wraz ze Zbigniewem Religą W walce o życie chciałoby się mieć u boku kogoś takiego jak Westaby ? faceta, który dyrektorów medycznych porównuje do Stasi, a do boju rusza z okrzykiem: ?Chrzanić protokół!?. książka roku według ?The Guardian? Westaby uosabia wszystko to, czego spodziewalibyśmy się po genialnym chirurgu: jest pewny swego, zaangażowany, pełen pasji i uparty. Jego książkę, irytująco dobrze napisaną jak na kogoś, kto dotąd miał na koncie jedynie artykuły naukowe i podręczniki, połyka się niczym pierwszorzędny thriller, trup ściele się tu gęściej niż w kryminałach. Każdy rozdział czyta się z zapartym tchem, aby zobaczyć, czy kolejny ? zdawałoby się ? pozbawiony szans pacjent przeżyje.

"Ani złego słowa" to kolejna znakomita powieść w dorobku autora "Bestii znikąd". Opowieść o tolerancji, emigracji i o tym, że czasami słowa potrafią ranić najmocniej. Niru jest synem nigeryjskich imigrantów, którzy na amerykańskiej ziemi rozpoczęli nowe życie. Chłopak z pozoru nie wyróżnia się niczym spośród swoich rówieśników. Jest chrześcijaninem, chodzi do kościoła, osiąga znakomite wyniki jako sportowiec. Jesienią ma rozpocząć studia na Harvardzie. W głębi duszy skrywa jednak tajemnicę, z którą z pewnością nie mógłby pogodzić się jego konserwatywny ojciec. Dlatego wyrusza w podróż w poszukiwaniu własnej tożsamości. Najpierw są dzikie imprezy z zakochaną w nim Meredith u boku, później kolejne inicjacje i mroczne, nowojorskie kluby. A wszystko to zmierza do finału, który na zawsze pozostanie w pamięci czytelnika! Powieść "Ani złego słowa" zdobyła szeroki rozgłos i uznanie, została też uhonorowana kilkoma prestiżowymi nagrodami. Krytycy są zgodni, że to kawał znakomitej, współczesnej prozy. Ta opowieść wciąga od pierwszej strony i nie sposób odłożyć ją na bok choćby na chwilę. Dawno już nikt w tak porywający sposób nie pisał o tolerancji, nienawiści, emigracji, o brutalności policji i o słowach, które potrafią niekiedy ranić najbardziej dotkliwie.

Zwieńczenie epickiej historii autorstwa Marka Lawrence’a. Jak wiele niebezpieczeństw czyha na bohaterów i czy są w stanie się z nimi mierzyć? “Koło Osheim” to trzecia część trylogii “Wojna Czerwonej Królowej”, która zyskała szerokie grono odbiorców na całym świecie. Tym razem Snorri ver Snagason napotka prawdziwy problem, by dotrzeć do swojej rodziny. Aby to zrobić, musiałby pokonać wiele niebezpieczeństw, i to z gatunku tych prawdziwie “piekielnych”. Jalan chce opuścić krainę śmierci, wykradając klucz Lokiego. Tylko dzięki niemu udałoby mu się otworzyć wszystkie drzwi i zamki. Jalan jest przekonany, że w ten sposób zdobędzie prawdziwe bogactwo i poważanie w świecie żywych. Jalan chce wrócić do tego, co najbardziej kochał, czyli picia wina, towarzystwa pięknych kobiet i gier hazardowych. Nie spodziewa się jednak, że rzeczywistość będzie wyglądać zgoła inaczej i to ON będzie musiał się do niej dostosować, a nie odwrotnie. Koło Osheim pędzi coraz szybciej i szybciej, a jeśli ktoś wreszcie nie stanie mu na drodze, dojdzie do prawdziwej katastrofy. Zarówno Jalan, jak i Snorri, muszą zmierzyć się z wieloma przeciwnościami, co wcale nie przyjdzie im z łatwością. A co najgorsze, koło stale będzie ich przyciągać. Jakie skutki będzie miała nadciągająca przygoda?

Pozycja zaliczana do powieści sentymentalnych w dorobku pisarza. W utworach tych autor nie wzdraga się przed obnażaniem jasnych i ciemnych (tych jest więcej) stron z życia marginesów społecznych Petersburga. Znamienne jest to, że zło i zgnilizna moralna dominują nad dobrem. Dominują naturalnie w sensie ilościowym, bo przewagę moralną Dostojewski daje dobru. "Skrzywdzeni i poniżeni" to przede wszystkim powieść o przebaczeniu. Dokładniej mówiąc, o przebaczeniu przez ojca córce, ale i na odwrót. Narrator, Iwan Pietrowicz, to młody pisarz ledwo wiążący koniec z końcem. Nosi ON wyraźne cechy samego Dostojewskiego. Nasz narrator jest postacią jednoznacznie pozytywną, altruistyczną i praktycznie pozbawioną wad. Wyidealizowany i poczciwy Wania w żadnym wypadku nie drażni. Po prostu pozwala nam spokojnie myśleć o całej reszcie, co zresztą i ON sam robi. Iwan pomaga bowiem Natalii Nikołajewnej, która uciekła z rodzinnego domu, by zamieszkać z ukochanym Aloszą…

Przejmująca opowieść o miłości rozgrywającej się na tle pierwszych dni września 1939 roku. Świetny wątek psychologiczny autor połączył z elementami sensacyjnymi, politycznymi i militarnymi, dając wiarygodny opis realiów wojny na terenie Wielkiej Brytanii tuż po wygaśnięciu ultimatum postawionemu przez ten kraj Trzeciej Rzeszy. Z Glasgow wypływa do Kanady