Światło w jej oczach

Związek, który nie mógł się udać. Czy miłość ma znaczenie, gdy wszystko i wszyscy sprzysięgają się przeciwko niej? "Arystokrata" to historia, w której para bohaterów walczy, by poskromić swoje uczucia. Czytelnicy przekonają się, że nie będzie to łatwe, a pewne rzeczy naprawdę trudno jest przeskoczyć. Felicity zobaczyła Leo pod prysznicem. Nie zrobiła tego celowo, ale kiedy już spojrzała, nie mogła oderwać wzroku. Nie chodziło tylko o to, że był nagi. Po prostu dawno nie widziała tak przystojnego mężczyzny. Nic dziwnego, gdy niedługo później wpadli na siebie, momentalnie coś do siebie poczuli. Leo okazał się miły, czuły, inteligentny, a przy tym opiekuńczy. Z kolei Felicity zauroczyła go swoją oryginalną urodą, ognistymi włosami i masą piegów. Szkoda tylko, że nie nadawała się na kobietę, którą mógłby otwarcie przedstawić swojej rodzinie. Leo nigdy w życiu tak naprawdę nie poczuł wolności. Przez całe życie był śledzony, obserwowany i kontrolowany. Będąc synem księcia, musiał też wybrać na swoją partnerkę odpowiednią kobietę: taką pochodzącą z wyższych sfer. Choć Felicity miała świadomość, że jej związek z Leo nie ma przyszłości, i tak było jej trudno się z nim rozstać. Nie mogła się zgodzić na życie pod stałą kontrolą, którego przecież nikt jej nie proponował. Czy jeden list zdoła wyjaśnić wszystko?

Często powtarza się, że nikt z nas tak naprawdę nie zna samego siebie. O tym, jak zareagujemy w trudnych sytuacjach, przekonujemy się dopiero wtedy, gdy się w nich znajdujemy. Z książki "O jedno cię proszę", którą napisała Laura Dave, dowiesz się, jak trudne może to być wyzwanie! Nic nie zapowiadało nagłego zniknięcia Owena. Jego żona, Hannah, z przerażeniem odkrywa pozostawioną przez niego torbę ze sporą ilością gotówki oraz wiadomość, w której mężczyzna prosi ją o to, by zaopiekowała się jego nastoletnią córką z poprzedniego małżeństwa. Kobiety nie darzą się sympatią, jednak łączy je wspólny cel, którym jest odnalezienie Owena. Nie pomaga im fakt, że znalazł się na celowniku FBI, ale wykazują się imponującą odwagą i uporem. Wkrótce trafiają na informacje z przeszłości, które raz na zawsze odmienią ich życie. Co grozi mężczyźnie i czy uda im się sprowadzić go do domu?

"Tajemnice Paryża" Eugeniusza Sue to doskonała pozycja dla każdej osoby, która uwielbia powieści o żywej, wielowątkowej akcji. Zawiera dramatyczne i sensacyjne wydarzenia, a także przedstawia głównego bohatera w niezwykle tajemniczy sposób. Dzieło jest na tyle wybitne, że przeczytasz je jednym tchem! Bohater książki - Rudolf de Gerolstein, książę krwi - włącza się w pomoc paryskiej biedocie. Przebrany za robotnika, udaje się do najciemniejszych zakątków francuskiej wyspy Cite. Pomoc, którą niesie, jest możliwa dzięki temu, że mężczyzna zna argot i metody walki wręcz. Książę to bohater idealny, niemal w całości oddany swojemu ludowi. Jest gotowy do wszelkich poświęceń dla mieszkańców, ponieważ bardzo chce odkupić swoje winy z czasów młodości. W Paryżu poszukuje zaginionej córki - Marii. Wraz z rozwojem fabuły dowiesz się, jak dalej potoczy się ich życie. Sue w powieści oskarża ówczesny porządek społeczny o celowe tworzenie wielkoskalowego ubóstwa. Twierdzi, że osoby, które chciały utrzymywać się ze swojej uczciwej pracy, były wpędzane w nędzę poprzez nieadekwatne wynagrodzenie za włożony wysiłek. Dzieło ukazuje życie rodzin klasy robotniczej w realistyczny sposób. Fragmenty tego życia przeplatają się z opowieściami o okrucieństwach popełnianych przez paryską recydywę. "Tajemnice Paryża" okazały się natychmiastowym hitem czytelniczym. Książka przyjęła się zarówno w klasach ubogich, jak i bogatych. Sue do końca życia cieszył się popularnością, chociaż przed wydaniem tej książki był mało znanym autorem powieści przygodowych. "Tajemnice Paryża" wpłynęły na wiele innych utworów, przykładowo: "Nędzników" Wiktora Hugo, "Hrabiego Monte Christo" Aleksandra Dumasa czy powieść "Zły" Leopolda Tyrmanda. Opublikowanie "Tajemnic Paryża" stanowiło ważny moment w rozwoju francuskiej literatury masowej.

Uczuciowy trójkąt, zazdrość prowadząca do obłędu i porzucone dziecko. Winterson stworzyła głęboką opowieść o emocjach. W książce pobrzmiewają echa dramatu Szekspira, ale historia rozbitej rodziny londyńskiego bankiera jest na wskroś współczesna.

Najbliższy sąsiad, nieznany kraj… Poznawanie Rosji w jakimś sensie przypomina otwieranie matrioszki. Pierwsza lalka jest duża, kolorowa i przykuwa naszą uwagę. Druga jest nieco drobniejsza, zawiera subtelne zmiany różniące ją od tej pierwszej. Trzecia może wydawać nam się brzydka, a czwarta zachwyci nas urodą. Na piątą nie zwrócimy uwagi, ale szóstą

Wciągająca i pełna niespodziewanych zwrotów akcji pierwsza część rodzinnej sagi, której akcja rozgrywa się w Nowej Zelandii, niebanalny romans z zaskakującym zakończeniem: "Złoto Maorysów" Sarah Lark. Akcja powieści "Złoto Maorysów" rozpoczyna się w 1846 roku w Irlandii. Kathleen i Michael są w sobie bardzo zakochani i zaręczają się w tajemnicy przed ojcem dziewczyny, który nie akceptuje wybranka jej serca. Planują wspólną ucieczkę z kraju i nowe życie w lepszym świecie. Jednak do tego będą potrzebne pieniądze, których młodzi nie posiadają. Michael popełnia więc kradzież, która niestety wychodzi na jaw. Mężczyzna zostaje ujęty i skazany na zesłanie do Australii. Na dodatek Kathleen spodziewa się ich wspólnego dziecka? Rodzice dziewczyny biorą sprawy w swoje ręce i zmuszają brzemienną dziewczynę do poślubienia wbrew jej woli Iana, mężczyzny, którego wcale nie darzy uczuciem. Wkrótce świeżo upieczeni małżonkowie udają się do Nowej Zelandii, gdzie mają rozpocząć nowe, wspólne życie. Tymczasem Michael, który wciąż nie może zapomnieć o swej ukochanej, poznaje Lizzie, z której pomocą udaje mu się uciec z kolonii karnej w Australii i przedostać do Nowej Zelandii. Czy jednak ich miłość przetrwa rozłąkę oraz przeciwności losu? Na uwagę zasługuje tło powieści, którym jest zetknięcie dwóch kultur: Maorysów, czyli autochtonicznej grupy etnicznej Nowej Zelandii, a także nowoprzybyłych osadników z Wysp Brytyjskich, zasiedlających Nową Zelandię. "Złoto Maorysów" to pierwsza część sagi, której kontynuację stanowią "Kobiety Maorysów" oraz "Bogowie Maorysów".

Ciekawe zagadki, trochę prostych obliczeń i mnóstwo niespodzianek – wszystko to znajdziemy w najnowszej książce Iana Stewarta, w której powraca do fascynującego problemu niepewności w nauce i sposobów radzenia sobie z tym, co nieprzewidywalne. "Czy kości grają rolę Boga?" to niezwykła podróż od rachunku prawdopodobieństwa, teorii chaosu, aż po zadziwiający świat mechaniki kwantowej, lektura pełna intelektualnych przygód, wspaniała opowieść przesycona tak cenionym przez czytelników na całym świecie charakterystycznym stylem Iana Stewarta. Znajdziemy tu nieoczekiwane zwroty akcji, gwałtowne skoki naprzód, ślepe uliczki nauki i matematyczne idee, które okazały się fałszywymi tropami, a także perły geniuszu, które przez lata pozostawały niezauważone, zanim ktokolwiek docenił ich doniosłe znaczenie. Dziś mamy świadomość, iż niepewność przyjmuje wiele różnych form, ale każda z nich jest do pewnego stopnia zrozumiała. Potrafimy przewidywać przyszłość o wiele lepiej niż dawniej. Jednak niepewność wciąż pozostaje jedną z najbardziej tajemniczych i fascynujących właściwości naszego Wszechświata.