Zimowe serca

Jaka jest Konfederacja za kulisami? Czy rzeczywiście jest ona nową nadzieją polskiej polityki? W książce "Chłopcy. Idą po Polskę" Marcin Kącki powraca jako reporter, aby przedstawić prawdziwe oblicze rosnącej siły politycznej we współczesnej Polsce. Konfederacja przekroczyła w ostatnich wyborach próg wyborczy, wprowadzając do Sejmu garstkę posłów. W perspektywie nadchodzącej kampanii obecne wyniki sondażowe dają jej podstawy do znacznie większych oczekiwań, włącznie z rolą trzeciej siły politycznej w kraju. Musiało to skłonić reporterów do zainteresowania się bliżej tą formacją polityczną i tak też zrobił autor tej publikacji, docierając za konfederackie kulisy i rozmawiając z liderami prawicowego ruchu. Wyniki tej pracy przedstawia na 400 stronach swojej najnowszej książki. W dotychczasowym dorobku dziennikarza znajduje się szereg książek o charakterze reportaży, m.in. "Maestro. Historia milczenia", "Białystok. Biała siła, czarna pamięć", a także "Oświęcim. Czarna Zima".

Prawdy nie pogrzebie czas. Ani zbrodnia… Siglufjorour – mroczne miasteczko na krańcu Islandii. Tu nikt nie ufa nikomu, a samotność przytłacza jak arktyczna noc. Ari Thór, młody policjant, niedoszły ksiądz z bolesną przeszłością, musi tu walczyć ze zbrodnią równie często, jak z samym sobą... A teraz Siglufjorour zaatakował zabójczy wirus. Jest odcięte od świata kwarantanną. Ari Thór postanawia wy-dostać się z

Jagoda w końcu jest szczęśliwa z Tomaszem i jest pewna, że już nic nie zmąci ich spokoju. Młoda i ambitna kobieta reorganizuje pracę „Słodkiej”, stara się zaprowadzić nowe porządki i przede wszystkim wyprowadzić cukiernię na prostą. Angażuje się w pracę jak nigdy dotąd, a ekscytacja towarzyszy jej każdego dnia. Jagoda czuje, że to właśnie dzięki Tomaszowi spełniła w końcu swoje największe marzenie. Nie wie jednak, że mężczyzna, z którym planuje przyszłość, ukrywa przed nią, że niebawem zostanie ojcem… Czy drogi Jagody i Tomasza rozejdą się na zawsze? Kto tym razem pragnie ich rozstania?

"Brzydki, zły i szczery" - właśnie taki jest O.S.T.R, legenda polskiego rapu. To pierwsza autobiografia muzyka. Jeżeli interesujesz się polskim hip-hopem lub historią rodzimej muzyki rozrywkowej, to nie możesz przegapić tej książki. Czy wiesz, że cała rodzina Adama Ostrowskiego myślała, że zostanie skrzypkiem? Co prawda, jego losy splotły się z muzyką, jednak nie tak, jak przewidywali jego bliscy. Adam jako O.S.T.R. został ikoną polskiego rapu. To nie w grze na skrzypcach, tylko w rymowanych opowieściach do zapętlonych bitów znalazł sposób nie tylko na wyrażenie siebie, ale też na życie. Na hiphopowej scenie jest już od początku lat 90. i nadal nie wyobraża sobie życia bez robienia rapu. Teraz możesz się przekonać, że Ostry nieźle sobie radzi ze słowem nie tylko przed mikrofonem. Bo jego autobiografia, "Brzydki, zły i szczery" to napisana przejrzystym językiem opowieść o nim i jego rapowaniu, oraz ludziach, którzy są dla niego ważni. O.S.T.R w swoje książce opowiada nam o tym, jak w mieszkaniu na trzecim piętrze bałuckiego wieżowca powstawały pierwsze hip-hopowe kawałki. Ostrowski pisze przede wszystkim o ludziach, bohaterach swojego dzieciństwa: rodzicach, przyjaciołach i muzycznych idolach. To historia chłopaka, który uwielbia grać w kosza i - tak jak wielu innych – ma kłopoty w szkole. "Brzydki, zły i szczery" to przede wszystkim opowieść o wytrwałym dążeniu do celu. O idealiście, dla którego muzyka i koncertowanie były całym światem, aż do dramatycznego koncertu w Bielsko Białej. O.S.T.R pisze o tym, jak zaczęło się jego "Życie po śmierci". Ta książka powoli Ci lepiej poznać genialnego muzyka, ikonę swojego pokolenia i legendę polskiego hop-hopu. O.S.T.R, a właściwie Adam Ostrowski, "Rocznik osiemdziesiąty, bez Insta, Facebooka, smartfona". To nie tylko raper i freestyle’owiec. Jest też kompozytorem, producentem muzycznym i inżynierem dźwięku. Laureat aż czterech "Fryderyków".

Jeśli ty też, tak jak bohaterka "Zobaczyć gdzie indziej", jesteś zmęczona swoim życiem i najzwyczajniej tracisz siły, by cokolwiek zmienić, szukasz ewakuacji, ale nie tam, gdzie potrzeba, to koniecznie przeczytaj tę książkę. Zyskasz nadzieję i zrozumiesz, że nic nie jest takie, jakim się wydaje. Ile razy w swoim życiu czułaś, że masz dość i chciałabyś rzucić to wszystko i wyjechać w Bieszczady? Dookoła same problemy, nieżyczliwi ludzie i piętrzące się trudności, które nigdy właściwie nie mają końca. Do tego niezrozumienie, wszechogarniająca bezradność i niemoc. Niedogodności życiowe tym trudniej znieść, im mniej w nas siły i wiary w to, że sami możemy więcej. Czasami niewiele potrzeba, by to zobaczyć. "Zobaczyć gdzie indziej" to podnosząca na duchu opowieść o tym, że w sytuacjach pozornie bez wyjścia zawsze istnieje jakieś rozwiązanie, które spowoduje, że możemy być bardziej szczęśliwi. Nie wiesz jak? Danuta Noszczyńska daje nam gotowe porady w postaci perypetii bohaterki. Kto wie, może i ty spróbujesz? Bohaterka książki to uwikłana w niesatysfakcjonujące relacje społeczne osoba, która przez swoją niską samoocenę i ogromną uległość jest po prostu w tej sytuacji nieszczęśliwa. Poznajemy jej narcystycznego syna, toksyczną matkę, ojca, który jest ślepy na to, co wyprawia z jego małżeństwem żona, egoistycznego brata, któremu zawsze w życiu było łatwiej oraz upiorną szefową. W tym wszystkim ona: zagubiona i pałająca złością, której nie potrafi adekwatnie wyrazić. Świat nigdy nie jest takim, jakim nam się wydaje. To tylko subiektywna perspektywa zbudowana z własnej wrażliwości, doświadczeń i cech osobowości. Jak jest zatem naprawdę? Autorka próbuje nam przekazać, że czasami warto się zatrzymać i spojrzeć na rzeczywistość oczami postronnego obserwatora. Wnioski mogą być zupełnie zaskakujące i przynieść nieznane dotąd wrażenia, pomóc złożyć w całość trudną przeszłość. Zemsta zawsze wraca do nas samych, kolejny raz nas niszcząc nas od środka.

PRZEŁOMOWE, DO BÓLU PRAWDZIWE, ŚWIADECTWO WALKI Z DEPRESJĄ Depresja to powszechne zaburzenie psychiczne, które dotyka setek milionów osób na całym świecie niezależnie od płci i wieku. Połowa z nich miewa myśli samobójcze, a jedna piąta skutecznie odbiera sobie życie. Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie to pozycja wybitna, zarówno w kategoriach literackich, jak i psychologicznych, dziś uważana za jedną z najważniejszych osobistych relacji ludzi cierpiących na depresję. Opowieść o życiu w mrokach udręczonego umysłu i o sposobach wychodzenia z tego stanu przyczyniła się wydatnie do nagłośnienia choroby, wokół której zawsze panowało kłopotliwe milczenie. Styron wpuścił czytelnika w dramatyczny świat swojego pogrążonego w depresji umysłu i ze wstrząsającą dosłownością opisał własne cierpienia. Fascynujący i wstrząsający portret wyniszczającej choroby… – „The New York Times”