Dziewczyna zwana Jane Doe

Błyskotliwy thriller o więzach krwi i walce o przetrwanie Koniec wakacji, Courtlandowie przyjeżdżają w Góry Skaliste. Dla ich córki, osiemnastoletniej Caitlin, góry mają być ostatecznym sprawdzianem biegowym. Jej rodzice liczą na to, że wspólny urlop pomoże im posklejać związek. Pierwszego ranka Caitlin i jej młodszy brat Sean idą pobiegać. Kilka godzin później z telefonu Seana dzwoni szeryf. Chłopak leży w szpitalu, ma pogruchotaną nogę, ale już odzyskał przytomność, jego życiu nic nie grozi.

Kontynuacja głośnej powieści Alan Cole nie jest tchórzem! Po ujawnieniu orientacji seksualnej w szkole Alan jest wciąż prześladowany przez swojego największego wroga – Rona. Może jednak liczyć na wsparcie oddanych przyjaciół – Zacka i Madisona. Niestety wciąż nie zdobył się na odwagę, aby wyjawić prawdę o sobie rodzicom. Odważnie stawia więc czoła wszelkim niepowodzeniom i nieśmiało marzy, aby rozwijać się artystycznie. Ku jego zaskoczeniu staje przed szansą wzięcia udziału w prestiżowym kursie

Poszukujesz idealnie lekkiego kryminału? A może interesujesz się polską literaturą z dreszczykiem? W takim razie pozycja "Za cenę śmierci" jest pozycją, która znakomicie wpisze się w Twój gust! "Za cenę śmierci" Małgorzaty Rogali to drugi tom z ekscytującego cyklu "Pełnia Tajemnic". Przedstawia zagadkowe historie małego miasteczka Pełnia, ekscytuje i sprawia, że nie można się oderwać od czytania! Książka wciągnie każdego fana kryminałów, a może nawet przyciągnie i zainteresuje tych nieprzekonanych. Małgorzata Rogala świetnie prowadzi historię, bez przesadnego nadęcia, ale z nutą grozy i oczekiwania, co wydarzy się później. "Za cenę śmierci" opowiada historię tajemniczego pensjonatu nad jeziorem, do którego przyjeżdżają liczni turyści. Osoby z różnymi charakterami przybywają w celu poszukiwania tajemniczego skarbu: zabytkowej porcelany. Pobyt wydaje się sielanką do momentu, kiedy dochodzi do zabójstwa jednego z letników. Podkomisarz Monika Giewosz postanawia wyśledzić i schwytać mordercę. W tym celu będzie musiała ponownie zmierzyć się ze swoimi lękami i traumami z przeszłości.

Ktoś powiedział, że dopiero, gdy udomowiliśmy psy, staliśmy się ludźmi. Psy nauczyły nas, czym jest bezwzględna wierność, dozgonna miłość i prawdziwa radość życia. Psy są ucieleśnieniem emocji ? psi ogon, długi czy krótki, nie posiada się ze szczęścia, gdy wracamy z pracy psie uszy, te beznadziejnie oklapnięte i te sterczące dziarsko, denerwują się straszliwie, gdy coś burzy ustalony porządek, a oczy... Oczyma spoglądają na nas wszystkie psie marzenia, nadzieje i obawy. Psy żyją tu i teraz. Spacer z czworonogiem, wspólna zabawa, pieszczoty, a nawet wspólne oglądanie ulubionego programu w telewizji uczą nas całkowicie zanurzać się w teraźniejszości. Psy akceptują nas takimi, jakimi jesteśmy. Każdy pies uważa swojego człowieka za najdoskonalszą istotę na świecie. Obyśmy nigdy nie zaprzestali dążyć do ideału, jakim jesteśmy w oczach naszego psa. Oto zbiór z życia wziętych historyjek o psach ? śmiesznych, odważnych, sprytnych, zdesperowanych, szczęśliwych i zrozpaczonych. Mamy nadzieję, że każdy prawdziwy miłośnik psów znajdzie tu coś dla siebie. ?Psy nie są całym naszym życiem, ale czynią nasze życie całością? - Roger Caras.

Kobieta, mężczyzna, dwupokojowe mieszkanie, jedna doba – można by rzec: mocno ograniczona czasem i przestrzenią akcja. I byłaby to nawet prawda, gdyby bohaterowie, opowiadając siebie, raz po raz tych granic nie przekraczali.Gdyby autorka przez tytuł – a bohaterka przez próbę naśladowania Zbyszka Cybulskiego – nie nawiązywała do pewnego stylu życia, pewnych tęsknot tamtych czasów, budując przy tym sarkastyczny obraz współczesnych relacji damsko-męskich, odsłaniając mechanizmy i przyczyny dzisiejszych gier. To opowieść o miłości i śmierci, o chwilach, gdy jedno w zbyt ciasnym splocie tańczy z drugim, dowodząc, że człowiek albo umiera z miłości albo miłuje śmierć. A bohaterowie mają nie tylko tęsknoty, ale i ciała, i nie są to bynajmniej ciała astralne; są to ciała warte grzechu, więc też zdarza się im pogrzeszyć. Czy jest w tym polemika z modelem tęsknot, które uwiecznił pewien kultowy film? Autorka o powieści: Dla wielbicieli romansów mała przestroga – jeśli „Do niewidzenia, do niejutra” w ogóle przypomina romans, to nietypowy. Typowego nigdy bym nie napisała, bo nie wierzę pięknym jedynie słowom, które opiewają wyłącznie wzniosłe sentymenty. W tej historii spotkacie się również ze słowami brzydkimi i uczuciami niższego rzędu, czasem zupełnie niskimi. Może przy czytaniu zdarzy się Wam skrzywić z obrzydzeniem albo zarechotać z trwogą, lecz – mam nadzieję – może też pomyślicie, że jesteście bliżej rzeczywistości. Tu krzesło jest z reguły tylko krzesłem, a stół stołem, ale całość to najdonioślejszy akt odwagi wobec świata i zarazem szczerości wobec samej siebie. I nie jest ważne, czy Lo to ja albo czy Profesor istnieje, skoro historia o nich to ja; i na odwrót.

Powstanie i upadek Urzędu Bezpieczeństwa. Ucieczka Józefa Światły, proces wiceministra bezpieki Romana Romkowskiego, dyrektora Departamentu Śledczego Józefa Różańskiego, dyrektora X Departamentu Anatola Fejgina, manipulacje władzy pozwalające na bezkarność setek oprawców Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.

Skoro już wiemy, jak smakuje miłość, najwyższa pora, by znaleźć receptę na szczęście! Julia to młoda kobieta przed trzydziestką, która marzy o dziecku. Jednak podczas rutynowych badań dowiaduje się, że nie zostało jej na to wiele czasu. Niestety, nie ma przy niej mężczyzny, który byłby dobrym kandydatem na męża i ojca. Zrozpaczona pogrąża się w smutku. A przynajmniej do czasu, kiedy na horyzoncie pojawia się przystojny okulista… Młodszy brat jej przyjaciółki, Maks, od lat podkochuje się w Julii. Gdy chłopak dowiaduje się o jej problemach, oferuje lekcje randkowania. Skrycie wierzy, że podczas nauki zbliżą się do siebie. Tylko czy osiągnie swój cel? Recepta na szczęście to drugi tom urzekającej i dowcipnej serii o miłości, która ma wiele smaków. Agata Przybyłek pokazuje, że nasza szansa na prawdziwą miłość czasami leży bliżej niż myślimy – wystarczy spojrzeć na życie inaczej, żeby w końcu ją dostrzec.

Prawdy nie ukryje ani lód, ani noc polarna. Nawet jeśli będą milczeć... Siglufjördur, małe rybackie miasteczko na północy Islandii, jest jak pułapka. Wciśnięte w głęboki fiord, rzadko widzi słońce. Jedyna droga, którą można stąd uciec, prowadzi przez stary tunel zasypany śniegiem aż do wiosny. Tu wszyscy wiedzą o sobie wszystko. I wszyscy milczą. Ari Thór Arason studiował filozofię i teologię, ale skończył szkołę policyjną.