Podaruj mi szczęście

Niepublikowane relacje naocznych świadków „Ci dziwni mężczyźni wiele razy odwiedzali mnie w środku nocy”. „Ten cień miał na głowie czarną fedorę”. „To jak się uśmiechał… To nie był przyjazny uśmiech”. „Patrzył wprost w moją duszę”. Faceci w Czerni. Złowieszcze postacie, które pojawiają się, by zastraszać i uciszać świadków spotkań z UFO. Fascynują niezwykłym

Marcel Moss, znany autor kryminałów i thrillerów, po raz kolejny pisze powieść obyczajową. "Nasz pierwszy rok" jest kontynuacją książki "Mój ostatni miesiąc". W obu bohaterami są nastolatkowie, ale to książki nie tylko dla nastolatków. Tematem powieści "Nasz pierwszy rok" jest życie po traumie. Trudne przeżycia w nastolatków uderzają szczególnie mocno. Nie jet łatwo znów uwierzyć w dobro i miłość. Jednego z bohaterów, Sebastiana, czytelnik poznał w "Moim ostatnim miesiącu". Sebastian przeżywał śmierć matki, zmagał się z myślami o chorobie Mateusza, którego poznał w hospicjum i pokochał. W nowej powieści Marcela Mossa Sebastian przyjeżdża na wieś, aby dojść do siebie po śmierci Mateusza. Chce odgrodzić się od dotychczasowego życia, liczy, że na wsi znajdzie trochę spokoju. Pisze też dziennik, w którym tworzy swoją Alternatywną Rzeczywistość. Drugi bohater powieści "Nasz pierwszy rok" to dziewiętnastoletni Kevin. Marzył o usamodzielnieniu się i przeprowadzce do dużego miasta, dostał się na studia i wyjechał. Jednak, ku zaskoczeniu wszystkich, chłopak po roku rzuca studia i wraca do rodziców, na mazurską wieś. Tam właśnie krzyżują się losy obu chłopców. Nie po raz pierwszy, bo to koledzy z dzieciństwa. Teraz obaj zmagają się z depresją, przestali ufać ludziom. Zaczynają poznawać się na nowo. Spędzają ze sobą coraz więcej czasu i prowadzą długie rozmowy. Czy opowiadanie Sebastiana o swoich przeżyciach pomoże Kevinowi odnaleźć miejsce w życiu? Czy wzajemna przyjaźń i zrozumienie, a także kojące działanie bliskości przyrody spowodują, że chłopcy po traumatycznych przeżyciach na nowo zaufają światu?

„Jeżeli w ciągu czterdziestu ośmiu godzin odgadniesz, dlaczego uprowadziłem tę kobietę, zostanie ona przy życiu. W przeciwnym razie – zginie.” Takim komunikatem rozpoczyna się perwersyjna gra seryjnego mordercy. Głodzenie, wlewanie atramentu do płuc, zamurowywanie żywcem w betonowym słupie… Monachijska policjantka Sabine Nemez rozpaczliwie szuka

Czy czarownice istnieją tylko w bajkach? Nina była o tym przekonana aż do chwili, gdy dowiedziała się od babci, że nie jest zwykłą nastolatką. Posiada bowiem moce, które potrafią zmusić ludzi do uległości. Już jako dorosła kobieta bardzo się pilnuje, żeby ich nie nadużywać i choć niekiedy wydaje się to bardzo kuszące, wciąż pamięta przestrogi babci, że jeśli nie zachowa umiaru, może nie zaznać w życiu prawdziwych przyjaźni i miłości. Od najmłodszych lat odwiedzają ją w snach Anioł i Mroczny. Jakież jest jej zaskoczenie, kiedy pewnego dnia spotyka tego pierwszego w autobusie… Czy sny się spełniają, a miłość można sobie wyśnić? A jeśli niedługo przyjdzie czas na Mrocznego…?

W dzisiejszych czasach w kwestii religii państwa zachodnie mają zwykle do niej podejście dość proste - wierzysz, jeśli tego pragniesz, jednak nie jest to nakaz. Zupełnie inaczej jest w Arabii Saudyjskiej, gdzie wiara jest w dużej mierze nakazana, a dotyczy to głównie kobiet, które nie mają zbyt wielu praw. Książka "Porzuciłam islam, muszę umrzeć" jest słowami kobiety, która zakwestionowała wiarę, co sprowadziło na nią wyrok śmierci. Poznajemy historię Farity, która od dzieciństwa była dość krnąbrnym dzieckiem, nigdy nie biorąc za prawdę wszystkiego, co słyszała. W zachodnim świecie byłoby to pochwalane, jednak w Arabii jest to wręcz zakazane, szczególnie jeśli chodzi o islam. Farita ciągle zadawała pytania i nigdy nie była usatysfakcjonowana odpowiedziami, które dostawała wprost z Koranu. To zwróciło na nią uwagę zarówno nauczycieli, jak i innych dorosłych. Im była starsza, tym trudniej było jej zaakceptować świat, który ją otaczał. Postanowiła uciec z kraju, odrzucając wiarę. Niestety, w Arabii łączy się to z wyrokiem śmierci. Oficjalnie jednak nigdy go nie wydano - sam ojciec Farity powziął się tego zadania, oddelegowując do tego jej brata. Kobieta musiała ukryć się w Europie. Kiedy umarł jej ojciec, myślała, że w końcu jest bezpieczna, jednak nic nie jest takie proste.