Mroczne kłamstwa Minnow Bly

"Dziękuję! Jak dobrze mieć sąsiadów. Książka o wspólnocie i o tym, żeby nie oceniać po pozorach" autorstwa Rocio Bonilli to publikacja przede wszystkim o przyjaźni, empatii oraz wzajemnej życzliwości. Zwraca również uwagę na to, by wystrzegać się oceniania innych po pozorach. Gdy sąsiedzi się nie znają, mogą jedynie przypuszczać i snuć teorie na swój temat. Poważny mężczyzna w garniturze pewnie nie przepada za dziećmi i nie chciałby rozmawiać z mamą dziesięciu kurcząt. I raczej nikt nie marzy o tym, by przyjaźnić się z ogrem. Czy tak jest rzeczywiście? Pewnego razu dochodzi do awarii, która staje się początkiem niespodziewanych zdarzeń. Wszyscy sąsiedzi mają doskonałą okazję, by przekonać się, że fantastyczna przygoda nie zawsze zaczyna się tak, jak mogliby sobie wyobrazić. Wydarzenie to stanowi początek wspólnej, przepełnionej przyjaźnią drogi. Publikacja ta to świetna pozycja na współczesne, zabiegane czasy, w których zaniedbuje się wszelkie relacje. Bonilla ukazuje historię zwierzęcych bohaterów, którzy mieszkają obok siebie, lecz prawie nic o sobie nie wiedzą. Wszystko się zmienia się na lepsze, gdy zostają zmuszeni poznać się bliżej.

W tej napisanej z polotem powieści aborcja po raz kolejny jest w Ameryce nielegalna, zapłodnienie in vitro zostaje objęte zakazem, a Poprawka o Osobowości przyznaje prawo do życia, wolności i posiadania każdemu embrionowi. W małym nadmorskim miasteczku w stanie Oregon pięć zupełnie różnych kobiet boryka się w tej zupełnie nowej rzeczywistości z odwiecznymi pytaniami dotyczącymi macierzyństwa, tożsamości i wolności. Ro, singielka, nauczycielka w liceum, stara się o dziecko i pisze równocześnie biografię Eivør, mało znanej dziewiętnastowiecznej polarniczki. Susan jest sfrustrowaną matką dwójki dzieci tkwiącą w rozpadającym się małżeństwie. Mattie jest adoptowaną córką kochających rodziców i jedną z najlepszych uczennic Ro, a kiedy się dowiaduje, że jest w ciąży, nie ma się do kogo zwrócić. Gin natomiast jest utalentowaną mieszkającą w lesie homeopatką, lub „znachorką”, która łączy losy wszystkich tych bohaterek, gdy zostaje aresztowana i osądzona w ramach zaciekłego polowania na czarownice w nowoczesnym wydaniu.

Kontynuacja powieści The Which Hunter: Łowczyni. Elizabeth Grey przebywa w magicznie chronionej miejscowości Harrow, starając się ukryć się przed uzurpatorem Anglii, który wyznaczył nagrodę za jej głowę. Po ostatnim spotkaniu z Elizabeth Lord Blackwell pragnie większej władzy i przygotowuje się do wojny z czarownicami i czarownikami, którzy stali się sojusznikami

Agata, córka Iwonki – bohaterki znanej z Nie zmienił się tylko blond i wnuczka Haliny z książki Nieszczęścia chodzą stadami – wraca do rodzinnego domu na wakacje. Niestety szybko okazuje się, że nie ma tam ani odrobiny prywatności. Postanawia więc zamieszkać u dziadków, by w spokoju rozkoszować się urokami lata. Nic jednak nie idzie tak, jak zaplanowała… Dokąd zaprowadzi Agatę nadmierna kontrola babci Halinki? I gdzie w tym wszystkim miejsce na miłość? Pełna bezpretensjonalnego humoru, lekka opo

Pięć milionów odsłon na Wattpadzie! Z początku może się wydawać, że to opowieść, jakich jest wiele. Gnębiona dziewczyna zmienia szkołę i zwraca na siebie uwagę najfajniejszego chłopaka, o którym marzą wszystkie uczennice. I to nie jednego, ale nawet dwóch. Nastolatka przeżywa rozterki miłosne i stara się odnaleźć w nowej rzeczywistości, która wcale nie jest taka wspaniała, jak pierwotnie jej się wydawało. Jednak nie jest to

Gdy byłam dzieckiem, pierwszy kęs robiłam z zamkniętymi oczami, by lepiej poczuć smak potrawy. Od zawsze uwielbiałam jeść, rozmawiać o jedzeniu, przygotowywać je, a z czasem zaczęłam też o nim pisać, a nawet je fotografować. Książka, którą napisałam, to właśnie taki pachnący, przepełniony smakami zbiór opowieści. Zaglądam w niej do kuchni mamy, piekę szarlotkę z babcią Marysią, idę na targ z babcią Anią, wygrzewam się na słońcu z prababcią Janinką, ale i szperam w spiżarni Lucyny Ćwierczakiewicz oraz piekę wielkanocną babę z Marią Disslową. Wszystkie moje wspomnienia mają konkretny smak, dlatego zależało mi, by każde z nich wieńczył przepis. Dzięki recepturom moja opowieść staje się kompletna, a książkę można traktować jako zbiór historii o przeszłości, ale również jako źródło inspiracji w kuchni.