Uduszeni

Są wydarzenia, które nigdy nie powinny mieć miejsca. Są tajemnice, które już na zawsze pozostaną nieujawnione. Po odejściu z policji Damian dostaje pracę w renomowanej agencji detektywistycznej. Pierwsze zlecenie jest dla niego ogromnym wyzwaniem. Zaginęła Agnieszka, jego młodsza siostra. Krótko po maturze po prostu rozpłynęła się w powietrzu. Dokąd zaprowadzi Damiana śledztwo? Jaki sekret skrywa Aga? Czy uda się ją odnaleźć? Maja przybywa na Wybrzeże, by pracować jako animatorka w nadmorskim hotelu. Z początku nieufna, z czasem coraz lepiej odnajduje się w nowej roli. Z każdym dniem bliższy staje jej się też syn pracodawców, Hubert. Co łączy te dwie historie? Komu pisane jest szczęście i co ono tak naprawdę oznacza? Agata Przybyłek w pełnej sekretów historii o ludzkich decyzjach wpływających na całe nasze życie.

Pierwszy tom kultowej, przepięknie ilustrowanej, pełnej humoru i ciepła serii, sprzedanej w 2 milionach egzemplarzy! MISIA TULISIA KOCHAJĄ DZIECI W 30 KRAJACH! Miś Tuliś to współczesna klasyka! „Guardian”. Miś Tuliś budzi się i czuje ogromną potrzebę przytulenia „takiego-że-aż”. Wyrusza więc na poszukiwanie przytuleń. Usiłuje przytulić się do drzewa, do kamienia, ale to nie to! Po wielu zabawnych próbach przytuleń do przyjaciół i dzięki ich pomocy – znajdzie najpiękniejsze przytulenie w największych, najcieplejszych ramionach mamy. Miś Tuliś to ulubiony przyjaciel milionów dzieci na całym świecie. Ma do podarowania tyle dobroci i czułości, i „tyle przytuleń-że-aż”. Rozczula, wzrusza, bawi i rozśmiesza. Łagodnie i z humorem w kipiących akcją, przepięknie ilustrowanych książkach oswaja najmłodszych z nowymi doświadczeniami i przeżyciami o silnym ładunku emocjonalnym. Takimi, które zapamiętuje się na całe życie, jak pierwszy śnieg i magia Gwiazdki, pierwszy dzień w przedszkolu czy pierwszy wyjazd pod namiot. Miś Tuliś dodaje otuchy, gdy dziecko próbuje czegoś nowego, gdy nie może sobie z czymś poradzić i gdy coś przeskrobie. Zawsze bardzo się stara, choć nieraz mu się nie udaje. Zawsze szczery, gotów pomóc innym, jak każde dziecko pragnie miłości i szuka przyjaciół, którzy mu pomogą, pocieszą i zachęcą, by nigdy się nie zniechęcał. Seria o Misiu Tulisiu pokazuje, jak pełna życzliwości i wzajemnej akceptacji umiejętność bycia w grupie daje radość, poczucie własnej wartości i pomaga przezwyciężyć obawy przed nieznanym. W AMBERKU ukazało się już 9 tomów w twardej oprawie na kredowym papierze. Są znakomitym prezentem i – jak pisze „Times” – idealnymi książkami na dobranoc. „Guardian” nazywa je współczesną klasyką ilustrowanej literatury dziecięcej.

Wojna na Ukrainie to niewątpliwie ogromna zbrodnia, która dotyka nie tylko żołnierzy, ale także zwykłych mieszkańców tego kraju. Powstało już wiele reportaży ukazujących nam obraz tego przejmującego konfliktu zbrojnego. Jednym z nich jest dzieło zatytułowane "Siostry Nadziei" autorstwa Agaty Puścikowskiej. Dzieło to nosi podtytuł "Nieznane historie bohaterskich kobiet walczących na Ukrainie" i opowiada historie sióstr zakonnych, które - mimo że mogły opuścić ten kraj w poszukiwaniu pomocy - począwszy od 24 lutego 2022, dzielnie walczą o zachowanie człowieczeństwa w piekle, jakie zgotowali im Rosjanie. Kobiety zajmują się organizacją pomocy humanitarnej, opatrują rannych żołnierzy oraz zapewniają schronienie ludziom, którzy uciekają przed wojną. Opiekują się także sierotami oraz wspierają duchowo walczących żołnierzy oraz cywilów. Książka ta to przejmujące świadectwo wojny, widziane oczyma zwykłych ludzi, którzy ryzykują własne zdrowie oraz życie, aby nieść pomoc innym.

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.

25 marca 1942 roku prawie tysiąc młodych niezamężnych dziewcząt wsiadło do pociągu, który miał je zawieźć do obozu Auschwitz. Były to słowackie Żydówki – przekonane, że przez kilka najbliższych miesięcy będą pracować w fabryce. Założyły na siebie najlepsze ubrania i z radością machały na pożegnanie zebranym na peronie bliskim. W rzeczywistości były przedmiotem transakcji pomiędzy słowackim rządem a Niemcami i jechały do niewolniczej pracy. Zaledwie kilku spośród nich udało się przeżyć. Pierwszy kobiecy transport do Auschwitz był przez długie lata zapomniany. Nie było w nim osób związanych z ruchem oporu ani jeńców wojennych. Były tylko bezbronne młode kobiety, przyzwyczajone do dobrych manier i wygodnego życia, które nagle znalazły się w piekle, w którym je bito, rozbierano do naga, golono, trzymano na wielogodzinnych apelach na mrozie, poddawano drakońskim karom i zaganiano do ciężkiej pracy, często prowadzącej do śmierci. Ta książka przypomina niezwykłą historię pierwszych 999 kobiet, które trafiły do Auschwitz, ich cierpienie, heroizm i wolę przetrwania.

Pozycja zaliczana do powieści sentymentalnych w dorobku pisarza. W utworach tych autor nie wzdraga się przed obnażaniem jasnych i ciemnych (tych jest więcej) stron z życia marginesów społecznych Petersburga. Znamienne jest to, że zło i zgnilizna moralna dominują nad dobrem. Dominują naturalnie w sensie ilościowym, bo przewagę moralną Dostojewski daje dobru. "Skrzywdzeni i poniżeni" to przede wszystkim powieść o przebaczeniu. Dokładniej mówiąc, o przebaczeniu przez ojca córce, ale i na odwrót. Narrator, Iwan Pietrowicz, to młody pisarz ledwo wiążący koniec z końcem. Nosi ON wyraźne cechy samego Dostojewskiego. Nasz narrator jest postacią jednoznacznie pozytywną, altruistyczną i praktycznie pozbawioną wad. Wyidealizowany i poczciwy Wania w żadnym wypadku nie drażni. Po prostu pozwala nam spokojnie myśleć o całej reszcie, co zresztą i ON sam robi. Iwan pomaga bowiem Natalii Nikołajewnej, która uciekła z rodzinnego domu, by zamieszkać z ukochanym Aloszą…