Znak czterech

W Barcelonie znikają dzieci. Ich matki, prostytutki, boją się zgłaszać porwania policji. Po mieście krąży jednak coraz więcej pogłosek, które w końcu docierają do porywczego i niestroniącego od kieliszka inspektora Moisésa Corva. Szukając poszlak, policjant trafia do szemranych barów, teatrów, gabinetów fałszywych lekarzy i podejrzanych mieszkań. Śledztwo doprowadza go wreszcie do luksusowego burdelu Xalet del Moro i kasyna Arrabassada, gdzie wpływowi ludzie prowadzą potajemnie

Jeszcze niedawno mało kto słyszał o Jamiem Dornanie. Wystarczyła jedna rola - seksownego seryjnego zabójcy w serialu The Fall (Upadek) - by stał się wziętym aktorem. Do tego stopnia, że kiedy w Hollywood gorączkowo szukano odtwórcy głównej roli w najgłośniejszej od lat adaptacji filmowej - ekranizacji trylogii Pięćdziesiąt twarzy Greya - zwrócono się właśnie do niego. Ale kim jest ten celuloidowy Christian Grey? I kim jest prawdziwy Jamie Dornan? Niniejsza biografia to intrygujący portret aktora, muzyka i modela. Ukazuje jego północnoirlandzkie korzenie, opowiada o tragedii z dzieciństwa i o miłości do supergwiazdy Keiry Knightley, która złamała mu serce. Dowiadujemy się, co Jamiego pociąga w aktorstwie i jak to jest grać miesiącami seryjnego zabójcę, a następnie wcielić się w rolę mężczyzny, o którym fantazjują miliony kobiet - w zniewalającego Christiana Greya.

Louisa „Lu” Brant, nowa prokuratorka okręgowa, ma ogromne ambicje. Kiedy dostaje kontrowersyjną sprawę, w którą zamieszany jest cierpiący na zaburzenia psychiczne włóczęga, pragnie uniknąć pułapek, jakie na nią czyhają i zapewnić sobie polityczny sukces. Jednak w trakcie przygotowań do procesu, natrafia na wątki dotyczące własnej rodziny: oskarżonym jest dawny znajomy jej brata, AJ. Kiedy Lu miała dziesięć lat, AJ ocalił przyjaciela kosztem życia innego człowieka. Ława przysięgłych oczyściła wte

Nawet potwory potrzebują spokoju. Nawet one potrzebują osoby, która pragnie słuchać – usłyszeć – abyśmy któregoś dnia mogli znaleźć słowa, którą są czymś więcej niż tylko pustymi frazesami. Może wtedy uda nam się powstrzymać ludzi takich jak ja od przyjścia na świat. Mężczyzna osadzony w więzieniu o zaostrzonym rygorze na oddziale dla skazanych na śmierć. Jego jedyną ucieczką od

Masz ochotę na porywającą akcję osadzoną w starożytności? Książka oferuje przyjemną do czytania formę, a w niej zawartą opowieść o szalonym cesarzu, problemach wielkiego Imperium i rzymskim żołnierzu, który mierzy się z nie lada wyzwaniem. Kolejny tom Roberta Fabbriego z serii "Wespazjan", przybliżającej czytelnikowi życiorys jednego z najważniejszych cesarzów rzymskich. Tym razem, wspólnie z autorem cofamy się do połowy I wieku naszej ery - czasu rządów Nerona. Młody, pełen brawury i megalomanii władca, znajduje sobie grupę zwolenników i wraz z nimi prowadzi rozrzutne życie, nie zważając przy tym na coraz słabszą kondycję finansową państwa oraz pogorszenie nastrojów społecznych. Jednocześnie wzrastają koszty kontroli nad rzymskimi prowincjami, w tym nad Brytanią. Tam też udaje się Wespazjan, będący jeszcze żołnierzem - jego misja, związana ze ściąganiem brytyjskich długów komplikuje się, ponieważ społeczeństwo prowincji jest na skraju wypowiedzenia posłuszeństwa. W "Rzymskich Furiach" jak na dłoni widać wiedzę autora w temacie starożytnego Rzymu. Ujawnia się pod postacią rzetelnie oddanego w książce tła historycznego, w tym brutalnych okoliczności uprawiania polityki w Imperium. To robi wrażenie, zwłaszcza że utwór nie jest ani dokumentem, ani podręcznikiem akademickim, a powieścią historyczną. Stanowi zatem atrakcyjną pozycję dla studentów, pasjonatów historii, a nawet po prostu zwolenników dobrej beletrystyki. Takie sfabularyzowane przekazywanie wiedzy edukuje i wywołuje ciekawość zarazem - tym bardziej warto docenić umiejętności pisarskie Fabbriego.

Niezbędnik dla wszystkich, którzy chcą uzupełnić spiżarnię, zachować nadwyżkę produktów z własnego ogrodu lub przyszykować się do wyjazdu na kemping, wyprawę górską czy daleką podróż. Suszenie pożywienia to jedna z najstarszych metod konserwowania żywności. Jest to jednocześnie prosty i tani sposób przechowywania produktów spożywczych. Dzięki tej metodzie jedzenie

Kim naprawdę był twórca Imperium Rosyjskiego? Fascynującym geniuszem, który słaby i zacofany kraj przekształcił w mocarstwo? Czy przerażającym szaleńcem, który bez wahania przelewał krew poddanych i własną ręką zadał śmierć zbuntowanemu synowi? Nigdy nie zostało rozstrzygnięte, kto naprawdę był ojcem Piotra, bo ani fizycznie, ani psychicznie nie był podobny do cara Aleksego. Piotr I Wielki, koronowany na cara w 1689 roku, w 1721 roku przyjmuje tytuł Cesarza Wszechrusi. Obala dawne obyczaje z niewiarygodną zaciekłością, obcinając brody i głowy, narzucając swym rodakom europejskie stroje i poglądy. Przeprowadza radykalne reformy administracji, prawa, finansów, gospodarki. Tworzy regularną armię i flotę. Wojuje kosztem tysięcy ludzkich istnień z Turkami i Szwedami. Poświęca życie tysięcy, wznosząc na moczarach nową stolicę – Sankt Petersburg. Kładzie podwaliny pod nowoczesny przemysł, buduje drogi, zakłada szkoły, unowocześnia rolnictwo. A wszystko za cenę zniewolenia narodu, wydanego na łup skorumpowanej biurokracji. Władca niezmierzonego kraju umie posługiwać się kompasem, siekierą cieśli i katowskim toporem. Buduje statki i wyrywa zęby swoim poddanym. To olbrzym, który góruje wzrostem nad otoczeniem. Mocarz, który łamie w rękach podkowy. Prostak, który znajduje upodobanie w obżarstwie, pijaństwie, rozpuście i błazenadach, rozmiłowany jest w europejskiej cywilizacji i przemocą chce do niej wprowadzić Rosję. Gdyby nie świadectwa historyczne, można by sądzić, że car Piotr I Wielki jest mitycznym tworem ludowej wyobraźni, nie zaś autentyczną postacią z krwi i kości.