Premiery nie będzie

Samaa żyje w świecie, który za kilka stuleci może być naszym światem. To pustynia pozbawiona tlenu, pełna nieznośnego ciepła. Większość zwierząt i roślin wymarła na skutek tajemniczej katastrofy klimatycznej. Ludzkość zmuszona jest funkcjonować w opustoszałej przestrzeni, prowadzić koczowniczy tryb życia, a także żyć w strachu przed głodem i odwodnieniem. W tym wrogim człowiekowi środowisku ocaleni nauczyli się organizować swoją codzienność na nowo. Kobiety zajmują się domem, mężczyźni handlują lub polują… na drzewa. To pozostałość dawnego świata będąca ostatnim cennym dobrem – walutą wymiany żywności i tlenu, które można zdobyć w Mieście. Nikt nie wierzy, że to właśnie drzewa są sednem sprawy i nie powinny być wycinane. Zbyt wiele pokoleń przeminęło, by ktokolwiek o tym wiedział. Samaa nie zna innego świata. Marzy o dołączeniu do łowców, ale w jej społeczeństwie kobiety nie mogą wykonywać wielu czynności. Pomimo to dziewczyna zdobywa się na odwagę i pewnego dnia wyrusza w ślad za łowcami. Okazuje się, że pustynia ma niejedno oblicze, a wszystko, w co do tej pory wierzyła Samaa, jest kłamstwem. Poetycka i futurystyczna powieść autorstwa Marie Pavlenko pokazuje, że niektóre rozwiązania problemu globalnego ocieplenia są na wyciągnięcie ręki. Ale podobnie jak ludzie ze świata Samai, nie bierzemy ich pod uwagę. Marie Pavlenko proponuje nam kontemplacyjną historię, w której krok po kroku, razem z bohaterką, odkrywamy istotę natury – istotę życia.

“Łazarz” to trzymający w napięciu thriller, po którym trudno się pozbierać. Jeśli lubisz mocne wrażenia, a mroczne zagadki to Twoja specjalność, od tej książki trudno będzie Ci się oderwać. “Łazarz” to wielotorowa powieść, która w specyficzny sposób przedstawia działania psychopatycznego mordercy Książka napisana jest w czasie teraźniejszym, co potęguje napięcie w czytelniku i nie pozwala zmniejszyć dawki emocji podczas czytania. W apartamencie w Oslo zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Nie to jest jednak w tej sprawie najdziwniejsze. Na miejscu zbrodni w lodówce policja natrafia także na inne sprofanowane ciało. Okazuje się, że zamordowany mężczyzna sam był mordercą, którego ktoś postanowił wysłać na tamten świat. Podobne zbrodnie mają miejsce w różnych zakątkach Europy. Nie ulega wątpliwości, że sprawy mają wspólny mianownik, choć nie wszystko jest tu tak oczywiste... Niemiecka policja zwraca się o pomoc do komisarza Jonny Linna. Okazuje się, że tylko ON może pomóc w tym zaskakującym śledztwie, w którym morderca, powstały z martwych zupełnie jak tytułowy Łazarz, zabija według własnego upodobania, dopuszczając się przy tym wielu okrucieństw. Czy uda się rozwikłać tę skomplikowaną zagadkę i zwyciężyć w rozgrywce, w której to zabójca ma znaczną przewagę?

Rok 1949. Josef Mengele przybywa do Argentyny. Ukrywając się pod różnymi fałszywymi nazwiskami, ten lekarz, były oprawca w Auschwitz, wierzy, że na nowo ułoży sobie życie w Buenos Aires. Argentyna pod rządami Peróna jest przychylna zbiegom, podczas gdy cały świat pragnie zapomnieć o nazistowskich zbrodniach. Tropienie zbrodniarzy zostaje jednak z czasem wznowione i Mengele

“Czas nieprzewidziany”, intrygującą opowieść wprowadzająca Czytelnika w świat widziany oczami literaturoznawcy. Wywiad-rzeka przeprowadzony z Michałem Głowińskim. Książka ta zawiera obszerną rozmowę, jaką z literaturoznawcą, Michałem Głowińskim, przeprowadził Grzegorz Wołowiec. Tematem dyskusji jest życie literackie, kulturalne, naukowe i językowe w czasach PRL-u. Nie brakuje w tym jednak codzienności i zawziętej walki o lepsze jutro. Pojawiają się więc nazwiska najbardziej znanych osobistości tamtego okresu oraz przedstawione zostały zmiany, które, wraz z upływem lat, zachodziły we współczesnej humanistyce. To jednak nie tylko wnikliwe studium tamtych czasów, ale i prywatnego życia Głowińskiego, który zdradza wiele istotnych szczegółów. Odbiorcy pochodzący z młodszego pokolenia, mogą natomiast przyjrzeć się rzeczywistości, której nie mieli okazji poznać osobiście. Wiarygodne, a zarazem przedstawione w bardzo ciekawy i zajmujący sposób relacje profesora mogą dać naprawdę wiele.

Tym razem pierwsza dama literatury obyczajowej porusza tak ważny dla wszystkich i jakże trudny temat: dorastających i dorosłych dzieci. Lekcje, jakich uczą nas dzieci, są najtrudniejsze. Co robimy, gdy nasze dzieci chcą iść swoją własną drogą? Kate Morgan, starszy partner w prestiżowej kancelarii prawnej w Nowym Jorku, jest dumną matką trojga dorosłych dzieci. Tamara, Anthony i Claire ukończyli

„Jeżeli w ciągu czterdziestu ośmiu godzin odgadniesz, dlaczego uprowadziłem tę kobietę, zostanie ona przy życiu. W przeciwnym razie – zginie.” Takim komunikatem rozpoczyna się perwersyjna gra seryjnego mordercy. Głodzenie, wlewanie atramentu do płuc, zamurowywanie żywcem w betonowym słupie… Monachijska policjantka Sabine Nemez rozpaczliwie szuka