20 najwspanialszych budowli świata

Przez dwadzieścia lat Harry Rawlins i jego wspólnicy znakomicie prosperowali jako przestępcy. Kolejne zlecenie – porwanie furgonetki wypełnionej pieniędzmi – miało przynieść gigantyczne zyski. Okazało się jednak pechowe. Trzech złodziei zginęło, czwartemu udało się zbiec. Dolly, wdowa po Harrym, dotąd nieświadoma działalności męża, odkrywa w skrytce bankowej szczegółowe zapiski dotyczące

Mało kto jest tak naprawdę normalny, zwłaszcza że normalność trudno przecież zdefiniować! Na pewno nie pomoże w tym książka "Hotel Żaglowiec" Piotra Chojnowskiego, jednak da Ci szansę na świetne spędzenie czasu z książką pełną dziwactw i wariactw. Główny bohater - Piotr - jest dwudziestokilkuletnim włóczykijem. W pewnym momencie jego życie zaczyna przybierać bardzo niecodzienny obrót. Pociąg, którym jedzie, ma awarię i mężczyzna znajduje się nagle w małym miasteczku z hotelem Żaglowiec. Ta dziwaczna działalność hotelarska nie przynosi właścicielowi dużych zysków, ale mimo to oczekuje ON akurat na nowego pracownika. Gdy spotyka Piotra, jest pewien, że to właśnie ON nim jest. Piotr podejmuje decyzję i zostaje w hotelu Żaglowiec. Dzięki temu ma okazję poznać mnóstwo niesamowitych osobowości, które odwiedzają to miejsce. Spotyka na przykład Anastazję, aktywistkę pracującą w najstarszym zawodzie świata, Józefa, któremu bycie księdzem nie przeszkadza w byciu ateistą, czy generała Schmetterlinga, który na co dzień przebywa w okolicznej niezwykle tajnej bazie. Publikacja "Hotel Żaglowiec" porwie Cię swoim przyjaznym urokiem i figlarnym humorem. Przeniesie Cię do oryginalnego świata, w którym w pewnym momencie nic nie będzie w stanie Cię zdziwić.

SZWEDZKI BESTSELLER: 5 tygodni nr 1 list bestsellerów To coś wyjątkowego. Nie mogłam się otrząsnąć: To napięcie, ta historia! Tu jest wszystko. To klasa światowa… NIEWIARYGODNE! CAMILLA LÄCKBERG Rośnie liczba mężczyzn nienawidzących kobiet. Nazywają siebie incelami i zamieszkują najmroczniejsze zakamarki internetu. Łączy ich chęć zemszczenia się na ignorujących ich kobietach... W

Prawdziwa historia tragicznego dzieciństwa Zawsze byłam chora. Chuda jak tyczka i delikatna jak suflet; łatwo dostawałam siniaków i szybko słabłam. W szkole dzieciaki pytały wprost, czy mam anoreksję. Nie miałam; byłam chora. Następny lekarz, następny gabinet, następny opuszczony dzień w szkole. Tak wyglądało dzieciństwo Julie Gregory. Była wyjątkowo chorowita. Matka z niezwykłą energią usiłowała ustalić

Kolejna powieść Izabelli Frączyk, która porwie Cię w wir codziennego życia. Przekonaj się, że rozwód to nie koniec, a los lubi płatać figle. Aleksandra Milewska podjęła trudną decyzję: po kilkunastu latach małżeństwa wreszcie odważyła się na rozwód. Teraz jest wolna i wcale tego nie żałuje. Aby jednak zupełnie odciąć się od tego, co było wcześniej, a między innymi nie wpadać wciąż na byłego męża, postanawia rzucić pracę, zupełnie zmieniając swoje dotychczasowe życie. Zależy jej na tym, by odzyskać siły przed rozwojem kariery w dużym mieście, dlatego szuka nowego zajęcia poza Warszawą. Jedna z przyjaciółek znajduje jej posadę w niewielkiej winiarni zlokalizowanej w równie niewielkiej miejscowości. Kobieta nie zastanawia się długo: widzi już siebie siedzącą wygodnie w biurze i cieszącą się z rabatu na wyjątkowe wina. Rzeczywistość okazuje się nieco inna. Na miejscu Aleksandra zastaje podupadającą fabrykę alkoholu dosyć wątpliwej jakości. Jej szef zdaje się co prawda wyrozumiałym człowiekiem, jednak cały czas przebywa pod wpływem napojów wyskokowych. Miasteczko również nie przypomina swojskiego miejsca, idealnego do odpoczynku, a raczej wygląda, jak żywcem wyjęte z czasów PRL-u. Kobieta czuje się trochę zagubiona, ale z czasem poznaje dwóch mężczyzn, którzy zaczynają poważnie mieszać w jej życiu. Czy jeden z nich pozostanie w nim na dłużej?

Jedna z najpiękniejszych książek o miłości, odchodzeniu i bólu rozłąki. Nowe, uzupełnione o obszerne posłowie wydanie. Ćwiczenia z utraty to zapis kilkunastu ostatnich miesięcy wspólnego życia Agaty Tuszyńskiej i jej męża, krytyka literackiego, tłumacza i podróżnika, emigranta ‘68 roku, Henryka Dasko. To rzeczowo, prawie na „gorąco” spisywany dziennik, odsłaniający grozę i rzeczywistość choroby ostatecznej oraz to, że śmierci nie da się oswoić. Z drugiej strony to piękna, emocjonalna książka poetycka. Opowieść o miłości i walce o życie, a w końcu o godność umierania. Dzielili życie przez kilkanaście lat. Między kontynentami, z daleka, kawałkami wydzieranymi z pracowitego czasu obojga – dni, tygodnie, rzadko więcej, bo były obowiązki, odpowiedzialność, jego dzieci, jej studenci, książki, biznesowi partnerzy. Ich czas miał się właśnie zacząć. Wybrali dla siebie wspólny warszawski adres. Ale mężczyzna, którego kochała i z którym miała się zestarzeć śmiertelnie zachorował. Wyrok był nagły i jednoznaczny – nowotwór złośliwy mózgu. Nie było nadziei. W geście obrony mówili o miłości: „Będziemy walczyć, będziemy razem. Nie poddamy się”. Ta książka to terapia, pożegnanie i swoisty pomnik dla ukochanej osoby.

Winston Graham, kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego, jest najbardziej znany jako autor bestsellerowego cyklu powieści historycznych o rodzinie Poldarków. Cordelia to powieść, w której po raz kolejny ujawnia on talent do snucia intrygujących, oddających ducha epoki fabuł. Manchester, 1867 rok. Brook Ferguson, owdowiały w tajemniczych okolicznościach i zmuszony do ponownego małżeństwa przez apodyktycznego ojca Fredericka, żeni się z piękną Cordelią, dziewczyną o silnym charakterze. Kiedy Cordelia wprowadza się do domu Fergusonów, rozpoczyna się cicha wojna o dominację między nią a teściem. W dusznej atmosferze okazałej wiktoriańskiej rezydencji, w której mieszka również dwoje ekscentrycznych członków rodziny Fergusonów, dochodzi do coraz częstszych konfliktów o błahostki, a każda drobna oznaka buntu jest traktowana jak wielka zdrada. W końcu napięcie sprawia, że Cordelia zaczyna czuć potrzebę czegoś nowego. W tym momencie w jej życiu pojawia się Stephen Crossley, dowcipny, sympatycznie uśmiechnięty właściciel teatru. Kordelia musi podjąć najtrudniejszą decyzję – lojalność czy miłość? Cordelia to romans gotycki, kipiący od namiętności, pełen mrocznego humoru i melancholii – współczesna klasyka tego gatunku.

Legenda Tristana i Izoldy jest najpiękniejszym, najgłębszym poematem miłości, jaki ludzkość kiedykolwiek stworzyła. Zawiera w najpełniejszym, najszlachetniejszym wyrazie to, co stanowi dominującą linię późniejszej literatury francuskiej, co odróżnia ją od wszystkich innych i stanowi tajemnicę jej uroczego na wszystkie inne oddziaływania. Wiecznie na nowo przeżywany problem miłości, wiekuista, tryumfalna apoteoza jej samej, wraz z całym bezmiarem jej nędz, kłamstw, jej wzniosłości i upodlenia, czci i bez honoru, z całym pijaństwem szczęścia i tragizmem niedoli, to linia, która od Tristana i Izoldy, poprzez strofy Villona i Molierowskiego Alcesta, niezapomniane sylwety Manon Lescaut i kawalera de Grieux, poprzez Stendhala i Balzaca, Musseta i Verlaine'a, aż do całego teatru i powieści przedostatniej doby, aż do piosenki ulicznej Paryża, snuje się nieprzerwanie przez najświetniejsze karty literatury francuskiej i stanowi jej swoisty, nieprzeparty urok. Można powiedzieć, iż dusza nowo tworzącej się rasy w samym zaraniu młodości napiła się czarodziejskiego trunku z pucharu Tristana i Izoldy i że ów napój miłosny, mocny jak życie i mocniejszy nad śmierć, na wieki już krąży w jej żyłach.