20 najwspanialszych budowli świata

Winston Graham, kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego, jest najbardziej znany jako autor bestsellerowego cyklu powieści historycznych o rodzinie Poldarków. Cordelia to powieść, w której po raz kolejny ujawnia on talent do snucia intrygujących, oddających ducha epoki fabuł. Manchester, 1867 rok. Brook Ferguson, owdowiały w tajemniczych okolicznościach i zmuszony do ponownego małżeństwa przez apodyktycznego ojca Fredericka, żeni się z piękną Cordelią, dziewczyną o silnym charakterze. Kiedy Cordelia wprowadza się do domu Fergusonów, rozpoczyna się cicha wojna o dominację między nią a teściem. W dusznej atmosferze okazałej wiktoriańskiej rezydencji, w której mieszka również dwoje ekscentrycznych członków rodziny Fergusonów, dochodzi do coraz częstszych konfliktów o błahostki, a każda drobna oznaka buntu jest traktowana jak wielka zdrada. W końcu napięcie sprawia, że Cordelia zaczyna czuć potrzebę czegoś nowego. W tym momencie w jej życiu pojawia się Stephen Crossley, dowcipny, sympatycznie uśmiechnięty właściciel teatru. Kordelia musi podjąć najtrudniejszą decyzję – lojalność czy miłość? Cordelia to romans gotycki, kipiący od namiętności, pełen mrocznego humoru i melancholii – współczesna klasyka tego gatunku.

Bez lukru, bez cenzury, bez kompromisów. Na pierwszej linii frontu w walce z COVID-19. Jedni nazywają ich bohaterami, inni wypraszają ze sklepów. Oto szczere i bardzo osobiste relacje pracowników służby zdrowia, zmuszonych się odnaleźć i wykonywać swoją pracę w przerażającej i pełnej sprzeczności rzeczywistości pandemicznej. Taka odpowiedzialność nie ciążyła na nich nigdy dotąd. Agnieszka Sztyler-Turovsky, finalistka konkursu „Grand Press” dla twórców reportaży, porozmawiała z lekarzami, pielęgn

Są oskarżenia, przed którymi nie można się obronić Polska, końcówka lat 60. Nina Molska rozpoczyna pracę w TVP. Jej przełożoną zostaje żarliwa ideolożka i aparatczyk, Lidia Kowal. Między kobietami szybko pojawia się niepokojące napięcie, dotyczące nie tylko kwestii ideologicznych, ale nieżyjącej już, tajemniczej Loli, ciotki Niny, z którą Lidia pozostawała kiedyś w bliskich kontaktach. Gdy partia

"Mam już dość. Jak pokonałam domowego hejtera" to historia kobiet, które dla uzyskania wolności musiały wiele poświęcić. Jak wiele trzeba przejść, żeby rozwieść się z socjopatą, manipulatorem lub alkoholikiem? Książka opisuje historie kilku kobiet. Jedna z nich - Alicja - była żoną socjopaty. Był on niezwykle zazdrosny i stosował wobec niej przemoc. Zdarzało się nawet, że gwałcił ją, gdy była pod wpływem środków nasennych. Kolejna kobieta, o imieniu Marta, miała męża alkoholika. Pomimo tego, że dość szybko uzyskała rozwód, to dojście do siebie po życiu w takich warunkach trwało bardzo długo. Mąż Julii był manipulatorem, przez którego prawie popełniła samobójstwo. Adela uważa, że rozwód to jej porażka. Kolejna kobieta - Diana - wciąż próbuje się podnieść, bo nie potrafi sobie poradzić z życiem po rozwodzie. Jest jeszcze Sylwia, która do dziś spłaca kredyt, który wzięła na pokrycie długów byłego męża. Dlaczego kobiety takie jak te powyżej społeczeństwo uważa za porażki? Jak wysoka jest cena wolności i czy ta wolność jest osiągalna pomimo papierka świadczącego o rozwodzie? Jak zacząć nowe życie z takim bagażem doświadczeń? Książka pokazuje kilka przykładów, jak wyżej opisane kobiety starają się poradzić sobie z trudami życia po rozwodzie i po traumie, jaką musiały przeżyć. Książka Danuty Awolusi i Joanny Warpas opowiada o tym, jak przeżyć piekło rozwodu i jak podnieść się, gdy jest już po, a rzeczywistość jest zupełnie inna niż oczekiwania.

Legenda Tristana i Izoldy jest najpiękniejszym, najgłębszym poematem miłości, jaki ludzkość kiedykolwiek stworzyła. Zawiera w najpełniejszym, najszlachetniejszym wyrazie to, co stanowi dominującą linię późniejszej literatury francuskiej, co odróżnia ją od wszystkich innych i stanowi tajemnicę jej uroczego na wszystkie inne oddziaływania. Wiecznie na nowo przeżywany problem miłości, wiekuista, tryumfalna apoteoza jej samej, wraz z całym bezmiarem jej nędz, kłamstw, jej wzniosłości i upodlenia, czci i bez honoru, z całym pijaństwem szczęścia i tragizmem niedoli, to linia, która od Tristana i Izoldy, poprzez strofy Villona i Molierowskiego Alcesta, niezapomniane sylwety Manon Lescaut i kawalera de Grieux, poprzez Stendhala i Balzaca, Musseta i Verlaine'a, aż do całego teatru i powieści przedostatniej doby, aż do piosenki ulicznej Paryża, snuje się nieprzerwanie przez najświetniejsze karty literatury francuskiej i stanowi jej swoisty, nieprzeparty urok. Można powiedzieć, iż dusza nowo tworzącej się rasy w samym zaraniu młodości napiła się czarodziejskiego trunku z pucharu Tristana i Izoldy i że ów napój miłosny, mocny jak życie i mocniejszy nad śmierć, na wieki już krąży w jej żyłach.

Węch psa jest tysiąc razy lepszy niż ludzki. Psy potrafią rozłożyć zapach na składniki i rozpoznać każdy oddzielnie, dzięki czemu znajdują narkotyki lub materiały wybuchowe nawet wtedy, gdy próbuje się je zamaskować innym zapachem. Oraz psy są w stanie zidentyfikować zapach nowotworu. Claire pamięta tamten dzień doskonale – na spacerze labradorka Daisy parę razy

Bestsellerowa trylogia w filmowej odsłonie. Są rodziny i Rodziny. Są stulecia i Stulecia. Są wreszcie powieści i Powieści. „Stulecie Winnych” to powieść, która pochłania bez reszty. Jest w tej trylogii ponadczasowość i uniwersalna prawda. Jest wreszcie wspaniała opowieść o rodzinie, której losy wpisują się w dramatyczne wydarzenia XX wieku. I trzy pary bliźniaczek. Jedna