Literatura naukowa | tania książka

"Ostatni pojedynek. Zbrodnia, skandal i sąd boży w średniowiecznej Francji" Erica Jagera to fascynująca podróż do średniowiecznej Francji, gdzie wielka polityka i historyczne wydarzenia mieszają się z niezwykłymi losami nietuzinkowych jednostek. Trwa wojna stuletnia, w której w kolejnych konfliktach zbrojnych biorą udział Francuzi i Anglicy. Kościół przechodzi kryzys i to nie tylko w związku z muzułmańskimi podbojami, na francuskim dworze zapanował chaos, a społeczeństwo żyje w strachu przed zarazą. Normański rycerz, Jean de Carrouges, wraca do domu ze Szkocji. Na miejscu okazuje się, że żona Jeana została brutalnie zgwałcona przez jego giermka i przyjaciela. Decyzją sądu mężczyźni mają stanąć do pojedynku na śmierć i życie, a jeśli Jean przegra, jego żona zostanie skazana na śmierć za krzywoprzysięstwo. Tak zwany ostatni pojedynek znajduje się na ustach Francuzów i dodaje pikanterii okresowi, który i tak już jest wyjątkowo ciekawy pod każdym względem. Czy elementarna sprawiedliwość i tak zwany sąd boży idą ze sobą w parze? Na podstawie tej niesamowitej powieści powstał film Ridleya Scotta z Benem Affleckiem i Mattem Damonem w rolach głównych.

Oderwij się od codziennych problemów i pozwól sobie na chwilę relaksu z fascynującą książką "Jeże. Najeżona kłopotami namiętność". Poznaj najbardziej zaskakujące fakty i mity dotyczące tych uroczych zwierząt! Na świecie istnieje wiele oryginalnych żartów i mitów związanych z jeżami. Te drobne zwierzęta często zostają również oskarżone o różnego rodzaju zbrodnie czy przewinienia. Większość z tych opinii jest nieprawdziwa, a autor "Jeży" postanawia podzielić się swoją wiedzą i obalić najpopularniejsze teorie, które mogą negatywnie wpłynąć na wizerunek kolczastych stworzeń. Jednym z takich popularnych stereotypów jest chociażby jabłko nabite na kolce. Skąd wziął się taki pomysł, który nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości? Każdy przecież wie, że kolce są jedynie do obrony, a jeże żywią się żabami? Przyglądając się bliżej zwierzętom o niezwykle sympatycznym pyszczku, można wiele dowiedzieć się o zmianach środowiska oraz o dzikiej przyrodzie. Książka ta jest fascynującą podróżą w czasie, po świecie, a także kulturze. Jakie istnieją odmiany jeży i co o nich myślały osoby takie jak Herodot czy Beatrix Potter?

Pomimo rozwoju technologicznego i komunikatorów, dzięki którym możemy porozumiewać się z osobami z drugiego końca świata, jesteśmy samotni. Proste, powierzchowne komunikaty wyparły normalną rozmowę. "W ogóle mnie nie słuchasz! Czyli co nam umyka i dlaczego to takie ważne" autorstwa Kate Murphy to publikacja, w której pisarka dowodzi, że znajdujemy się w kryzysie komunikacyjnym doprowadzającym do pandemii samotności. Kate Murphy dokładnie zgłębia naukowe aspekty procesu słuchania. Skupia się na stronie psychologicznej, fizjologicznej oraz społecznej. Obecnie zewsząd słyszymy, by wyróżniać się z tłumu. Uczymy się, jakich słów używać, by inny byli zagłuszani. W efekcie prowadzi to do powstawania szumu, z którego ciężko wyłowić istotne informacje. Autorka za cel stawia sobie znalezienie przyczyny zatracenia umiejętności słuchania. Jej poszukiwania poparte są licznymi badaniami i wywiadami, między innymi z radiowcem, sprzedawcą mebli oraz księdzem spowiednikiem, którzy zawodowo zajmują się słuchaniem innych. Udowadnia, jak olbrzymie znaczenie ma poświęcenie komuś swojego czasu i uwagi. Kryzys komunikacyjny doprowadza do samotności oraz izolacji społecznej, która stwarza doskonałe warunki do rozwoju uzależnień i depresji.

Hitlerjugend – młodzi, ufni, wierni… Narodowy socjalizm miał być dla nich rajem. Okazało się, że zstępują do piekła. Alfons Heck miał dziesięć lat, gdy wyruszył na norymberski Reichsparteitag - doroczny uroczysty wiec narodowych socjalistów przypominający ogromną mszę ku czci Führera. Jako członek Jungvolku, młodszej sekcji Hitlerjugend, wraz z tysiącami zafascynowanych młodych ludzi słuchał przemowy swego najwyższego przywódcy, boga nowego ładu świata, Adolfa Hitlera: „Wy, moja młodzieży” – krzyczał i wydawało mi się, że wbija oczy prosto we mnie – „jesteście dla narodu najcenniejszą gwarancją wspaniałej przyszłości”. (...) Nie mieliśmy żadnych szans. Od tej chwili byłem duszą i ciałem oddany Adolfowi Hitlerowi. Uderzająco szczera relacja chłopca, którego pochłonęły idee narodowego socjalizmu. Maszerując razem z nim w szeregach Hitlerjugend, poznajemy ukrytą stronę nazizmu, o której niewiele się pisze. Bardzo nieliczni, zapaleni niegdyś członkowie organizacji młodych nazistów, publicznie opowiadali o tamtych latach i swojej fascynacji hitleryzmem. Niniejsza książka pokazuje, jak wyglądało ich życie w tamtych czasach kim byli, w co wierzyli i dlaczego dokonywali takich a nie innych wyborów.Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Ferie 2024 - nie daj się zimowej nudzie

Kiedy 18 maja 1943 roku J. Ted Hartman wstępował do armii amerykańskiej, z pewnością nie przypuszczał, że półtora roku później będzie kierował czołgiem w czasie jednej z największych bitew II wojny światowej. J. Ted Hartman został wysłany na toczącą się daleko za morzem wojnę jako nastolatek. Miał kierować czołgiem M4 Sherman 11 Dywizji Pancernej, walcząc ze zdesperowanymi Niemcami podczas ofensywy w Ardenach. W swych wspomnieniach przedstawia poruszający obraz tamtych zdarzeń. Opisuje zmienne koleje bitw aż y po ostateczne przełamanie niemieckiej kontrofensywy przez wojska alianckie. Opowiada też o codziennych zmaganiach, o wyzwalanych obozach koncentracyjnych i o triumfach odnoszonych nad Niemcami. Wspomina dramatyczne okoliczności spotkania z żołnierzami sowieckimi na terenie Austrii - moment, który oznaczał dla niego koniec wojny. To historia bojowej inicjacji młodego człowieka rzuconego w wir walki. Bazując na własnych listach słanych do domu, Hartman relacjonuje przebieg wydarzeń na gorąco. Szkicuje obraz wojennej rzeczywistości bez zmian, które w pamięci zwykle rodzi czas. Przekazuje żywe i bardzo osobiste spojrzenie na dramat wojny oglądanej spod pancerza - z unikatowej perspektywy amerykańskiego czołgisty. J. Ted Hartman urodził się 13 czerwca 1925 roku w Luizjanie. Mając dziesięć lat, przeprowadził się wraz z rodziną do Iowa. Po ukończeniu szkoły średniej w 1943 roku trafił do wojska, gdzie jako mechanik czołgu Sherman walczył w 11 Dywizji Pancernej pod rozkazami gen. Pattona. Po zakończeniu wojny wszedł w skład sił okupacyjnych w Niemczech, a następnie we Francji. Służbę w armii zakończył w 1946 roku. Po powrocie do USA kontynuował rozpoczęte we Francji studia. W 1952 roku otrzymał tytuł lekarza medycyny. Praktykował w wielu miastach. W latach 80. przeniósł się do Teksasu. Od roku 1981 przez dziewięć lat zajmował także stanowisko dyrektora ogólnokrajowej Amerykańskiej Rady Chirurgów Ortopedycznych. J. Ted Hartman zmarł 2 lutego 2018 roku.

Baliszewski pisze o tym, o czym inni historycy boją się nawet mówić. Dziś, na stulecie Polskiej Niepodległości, ukazuje się kolejny, trzeci tom esejów historycznych Autora. Każdy z nas znajdzie w nim odpowiedzi na najtrudniejsze pytania owych stu lat. Komu naprawdę zawdzięczamy wolność, kto był bohaterem, a kto nie przysłużył się Polsce. Kto zdradził, a kto został skrzywdzony...

Na podstawie wybranych przykładów, na przestrzeni stuleci, Autor wykazuje, że wielu przegranych bitew można było uniknąć, gdyby nie rażące niekompetencje wodzów – królów, hetmanów, generałów. Uważa, że szacunek należy się wszystkim, którzy kładli swoje życie na szali w walce dla Ojczyzny. Stawia jednak tezę, że naszą narrację zdominowało uwielbienie dla walczących, nieważne, że pokonanych, bezrefleksyjne czczenie wojennych klęsk.

Pasjonująca podróż u boku Aleksandra Wielkiego, Attyli, Czyngis-chana, Atahualpy, Napoleona Bonaparte i innych sławnych postaci. Niemal dwa i pół tysiąca lat frapującej historii, począwszy od króla Persji Dariusza I, a skończywszy na królowej Wielkiej Brytanii i cesarzowej Indii, Wiktorii. Wielka polityka, brutalna dyplomacja oraz krwawe konflikty zbrojne. Sylwetki słynnych władców, którym niezwykłe talenty, charyzma i bezwzględność w dążeniu do celów, a często szczęście i korzystny traf losu pozwoliły stworzyć ogromne państwa. Prawda o mechanizmach władzy i ludzkich charakterach, które pomimo upływu czasu pozostają niezmienne. Hity grudnia

Rosja w oczach wielu państw na całym świecie przez stulecia byłą potęgą. Borys Kierżencew w swojej książce "Zniewolona Rosja. Historia poddaństwa" pokazuje dobitnie, jak krucha i niepewna była władza państwa rosyjskiego. Budowana na cierpieniu i niewolnictwie w końcu musiała runąć, nie było tylko wiadome, kiedy to nastąpi. Rosja była potęgą, dopóki jej wielki mit nie runął. Za pomocą "Zniewolona Rosja. Historia poddaństwa" Borys Kierżencew opisuje sytuację chłopów pańszczyźnianych na terenie tego brutalnego państwa. Dla polskiego czytelnika ten temat może wydawać się stary i oczywisty, ale w rzeczywistości jest zupełnie inaczej. Książka opisuje okrutne praktyki stosowane przez właścicieli ziemskich, którzy traktowali chłopów ze swoich wsi, jak żywy towar, który można bić, wykorzystywać do granic możliwości, a następnie sprzedać albo zabić. Autor pokazuje dokładnie, z czym musiał zmagać się przeciętny obywatel rosyjski, który nie miał niczego, poza rękami do pracy. Makabryczna podróż po ziemi potężnego mocarstwa w czasie jednego z najbardziej szokujących okresach w jego historii.

W Polsce z jego powodu umiera kilkadziesiąt tysięcy osób rocznie. Na całym świecie zanieczyszczone powietrze zabija siedem milionów ludzi. Więcej niż palenie papierosów. Podwyższa ryzyko wystąpienia udarów, zawałów serca, nowotworów, przyczynia się do przedwczesnych porodów, występowania demencji, astmy i wielu innych schorzeń. To wszystko już teoretycznie wiemy. Ale co możemy zrobić? Beth Gardiner - amerykańska dziennikarka, obecnie mieszkająca w Londynie, publikuje w „The New York Times”, „The Guardian”, „National Geographic”, „Time” i „The Wall Street Journal”. Zajmuje się zdrowiem, środowiskiem i zrównoważonym rozwojem. Zwiedziła w zasadzie cały świat (w tym Kraków, któremu poświęciła osobny rozdział), by poznać temat smogu z każdej strony. Rozmawiała z naukowcami, działaczami środowiskowymi, politykami i zwykłymi ludźmi. Pokazuje, że problem zanieczyszczonego powietrza, choć wspólny dla całej ludzkości, w różnych krajach wygląda jednak inaczej, inaczej się o nim mówi i pisze. Skupia się na realistycznych rozwiązaniach i inspirujących historiach ludzi walczących o zdrowszą przyszłość. Napisała książkę, która stanowi ważny głos w dyskusji o jednym z najistotniejszych problemów naszych czasów.

Trudno sobie teraz wyobrazić bardziej aktualną książkę niż ”Prawa epidemii. Skąd się epidemie biorą i czemu wygasają?”. Obecne i interesujące tematy zostały opisane w jasny i zrozumiały sposób. Lekarz, który ma gorączkę, spotyka nieznajomego w hotelowym lobby w Hongkongu. W Nowym Jorku dziennikarz bierze udział w spotkaniu branżowym pełnym spanikowanych bankierów. W Australii turysta udostępnia film online, dzięki któremu zyskuje sławę - i będzie tego żałować. Wybuchające epidemie: choroby, wiadomości i pomysły, rozprzestrzeniają się teraz szybciej niż kiedykolwiek. Jakie zasady nimi kierują? Co mówią o naszym życiu? Adam Kucharski z pasją opowiada czytelnikom o epidemiach. Z tej książki dowiesz się, jakie zasady można zaobserwować w rozprzestrzenianiu się wirusów, trendów w modzie i pomysłów oraz jak te uniwersalne prawa wpływają na zachowanie i życie. W swoim dziele epidemiolog Adam Kucharski mówi o psychologii, medycynie, teorii sieci i matematyce, przygotował doskonałe wytyczne dotyczące ukrytych praw rozprzestrzeniania się rzeczy – od teorii i memów po przemoc i śmiertelne wirusy. Ta książka jest również bardzo zaraźliwa: kiedy ją przeczytasz, zechcesz, aby inni też ją przeczytali.

“Patolodzy” to szokująca, intrygująca, a czasem nieco obrzydliwa historia o… Twoim organizmie. Znajdź dość odwagi, by sprawdzić, co kryje Twoje “wnętrze”. "Patolodzy” to interesująca publikacja, po którą powinien sięgnąć każdy, kto chciałby choć trochę zgłębić tematykę ludzkiego organizmu. Wspólnie z autorką Czytelnik będzie miał okazję zastanowić się, czy w jego ciele nie ma przypadkiem, jakichś elementów jego brata bliźniaka. Odbiorca dowie się także, z jakiego powodu wielu londyńskich kominiarzy zapadało na raka moszny. To nie będzie jedyna informacja na temat nowotworów atakujących ludzki organizm. Zaglądając na karty publikacji, będzie można się przekonać, czy podwojenie guza przez dwadzieścia cztery godziny jest w ogóle możliwe. Lektura tej książki utwierdzi w przekonaniu, że wszelkie choroby, w tym również różnego rodzaju nowotwory, kryją niezbadane tajemnice, dzięki czemu mogą naprawdę fascynować. Aby jednak poznać prawdę na ich temat, trzeba przyjrzeć się wszystkiemu pod mikroskopem, wykonując naprawdę żmudną pracę. Są tacy, którym sprawia to autentyczną przyjemność i to im zawdzięczamy wiedzę związaną z wszelkimi sekretami, jakie skrywa ludzki organizm. Być może wiele z tych rzeczy wydaje się obrzydliwe, ale bez nich nie sposób byłoby zrozumieć człowieka “od środka”.

Niezwykła historia młodej arystokratki, która w niemieckim obozie pracy poznała prawdziwą miarę człowieczeństwa. Nonna Bannister spisywała pamiętniki jako młoda dziewczyna – na gorąco, podczas wojny. Jednak okropności holokaustu, których doświadczyła, niemal zabrała ze sobą do grobu. Jej zapiski, odkryte na nowo, gdy była już wiekową kobietą, odsłaniają tę niezwykłą historię. Nonna Lisowska pochodziła z bogatej rosyjskiej rodziny i jako jedyna przeżyła II wojnę światową. W 1950 roku przyjechała do USA, gdzie poślubiła Henry’ego Bannistera. Nigdy nie wspominała o swoich doświadczeniach. Napomknęła o nich dopiero kilka lat przed śmiercią w 2004 roku. Wtedy ujawniła bliskim swoje pamiętniki, pierwotnie spisane w sześciu językach na skrawkach papieru, trzymane przez całą wojnę w poduszce przywiązanej do ciała. Jako Rosjanka z rodziny cieszącej się przywilejami, młoda Nonna trafiła do niemieckiego obozu pracy, gdzie szybko poznała wartość ludzkiego życia i znaczenie przebaczenia. Jej zapiski to niezwykłe spojrzenie na opresyjną naturę rosyjskiego komunizmu i okrutne zło nazistowskich Niemiec. Co jednak ważniejsze, zza przejawów ludzkiej deprawacji widocznej w przerażających aktach brutalności i mordach, przebijają promyki nadziei uosabiane przez ludzi: prawosławną babcię, wątłego żydowskiego chłopca czy grupę niemieckich katolickich zakonnic i księży. Za ich sprawą ten pamiętnik rozdziera serce, choć jednocześnie jest pełen nadziei, niezapomniany. Dzięki współpracy autorek i syna Nonny, jej wspomnienia nabrały kształtu i jeszcze głębiej przemawiają do wyobraźni. Dają wgląd w osobiste i bolesne refleksje w najmroczniejszym okresie w dziejach ludzkości. To historia o miłości i stratach, których nie da się zapomnieć. Jednak mimo trudnej tematyki czytelnicy poczują się umocnieni, przeczytawszy tę poruszającą i pełną nadziei opowieść o odwadze, wierze i przebaczeniu. Denise George jest autorką kilkudziesięciu książek publikowanych w dużych oficynach (Penguin Random House, Tyndale House, Zondervan, LifeWay, Bethany House itp.) oraz ponad 1500 artykułów w czasopismach i gazetach. Pisze o prawach obywatelskich, II wojnie światowej i życiu chrześcijańskim. Carolyn Tomlin to autorka kilku książek, pisze comiesięczne felietony do kilku magazynów i gazet. Opublikowała ponad trzy tysiące artykułów. Uczy pisania. John Bannister, syn Nonny, który postanowił niezwykłą historię matki upublicznić ku pamięci i przestrodze dla kolejnych pokoleń.

PRZEŁOMOWE, DO BÓLU PRAWDZIWE, ŚWIADECTWO WALKI Z DEPRESJĄ Depresja to powszechne zaburzenie psychiczne, które dotyka setek milionów osób na całym świecie niezależnie od płci i wieku. Połowa z nich miewa myśli samobójcze, a jedna piąta skutecznie odbiera sobie życie. Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie to pozycja wybitna, zarówno w kategoriach literackich, jak i psychologicznych, dziś uważana za jedną z najważniejszych osobistych relacji ludzi cierpiących na depresję. Opowieść o życiu w mrokach udręczonego umysłu i o sposobach wychodzenia z tego stanu przyczyniła się wydatnie do nagłośnienia choroby, wokół której zawsze panowało kłopotliwe milczenie. Styron wpuścił czytelnika w dramatyczny świat swojego pogrążonego w depresji umysłu i ze wstrząsającą dosłownością opisał własne cierpienia. Fascynujący i wstrząsający portret wyniszczającej choroby… – „The New York Times”

W pogoni za majątkiem, pozycją, koroną i… szczęściem! Pogoń – nazwa herbu Czartoryskich, w trafny sposób oddaje historię tego prężnie działającego i wpływowego rodu. Autor książki – Witold Banach - podkreśla, że rodzina ta bardzo przemyślanie i konsekwentnie dążyła do zdobycia magnackiego prestiżu, przeprowadzenia reform państwa, a nawet zdobycia tronu. „Czartoryscy, czyli wieczna pogoń” to pozycja, która w zaskakującym stylu ukazuje etapy ich drogi na polityczny szczyt, z uwzględnieniem wielu ważnych i przełomowych momentów, zarówno dla poszczególnych członków książęcej familii, jak i całej Rzeczpospolitej. Losy rodziny i kraju splatają się, tworząc wartką opowieść, pełną sukcesów i zwycięstw, ale także intryg i starć. Na zakończenie nie zabraknie historii o skomplikowanych losach kolekcji Czartoryskich oraz o muzealnej transakcji stulecia i związanych z nią kontrowersjach.

Ciekawe zagadki, trochę prostych obliczeń i mnóstwo niespodzianek – wszystko to znajdziemy w najnowszej książce Iana Stewarta, w której powraca do fascynującego problemu niepewności w nauce i sposobów radzenia sobie z tym, co nieprzewidywalne. "Czy kości grają rolę Boga?" to niezwykła podróż od rachunku prawdopodobieństwa, teorii chaosu, aż po zadziwiający świat mechaniki kwantowej, lektura pełna intelektualnych przygód, wspaniała opowieść przesycona tak cenionym przez czytelników na całym świecie charakterystycznym stylem Iana Stewarta. Znajdziemy tu nieoczekiwane zwroty akcji, gwałtowne skoki naprzód, ślepe uliczki nauki i matematyczne idee, które okazały się fałszywymi tropami, a także perły geniuszu, które przez lata pozostawały niezauważone, zanim ktokolwiek docenił ich doniosłe znaczenie. Dziś mamy świadomość, iż niepewność przyjmuje wiele różnych form, ale każda z nich jest do pewnego stopnia zrozumiała. Potrafimy przewidywać przyszłość o wiele lepiej niż dawniej. Jednak niepewność wciąż pozostaje jedną z najbardziej tajemniczych i fascynujących właściwości naszego Wszechświata.

"Szalona miłość. Wprowadzenie do opery" Vivien Schweitzer to porywająca droga od opery czasów renesansu do XXI wieku. Przed Tobą książka, która z pewnością zabierze Cię w ciekawą podróż po przeszłości i teraźniejszości opery. Zaczynając od uważanego za pierwszą udaną operę "Orfeusza" z 1607 roku, poprzez klasyki, jak np. "Carmen" czy też "Cyganerię", a kończąc przygodę na aktualnych dziełach, jak np. "Brokeback Mountain" czy też "Śmierć Klinghoffera". Niewiele jest form sztuki tak emocjonalnych jak opera. Vivien Schweitzer zapoznaje czytelników z najważniejszymi kompozytorami tego gatunku i z niektórymi najbardziej wpływowymi wykonawcami. Opowiada o długoletnich debatach i wyjaśnia podstawową terminologię. Dziś opera jest wszędzie, od historycznych domów największych firm operowych, przez kina i parki publiczne, po niecodzienne przestrzenie teatralne i nasze słuchawki. Opera może być zniechęcająca i bardzo złożona dla początkujących, dlatego autorka stara się pokazać, jak do siebie pasują muzyka, poezja i teatr. Po drodze zwraca uwagę na niektóre z fascynujących postaci świata opery, powtarzające się debaty i trendy. Opera ewoluuje i często zaskakuje, a Schweitzer bada ten gatunek jako żyjącą, kwitnącą formę sztuki. "Szalona miłość. Wprowadzenie do opery" to niezbędna książka dla każdego, kto chce docenić tę żywą, ewoluującą formę sztuki w całym jej bogactwie.

Tyran, psychopata, wykonawca ?programu? ideologii rasowej czy charyzmatyczny wódz? Każde pokolenie kreśli inny wizerunek Hitlera, na nowo stawiając pytania o współodpowiedzialność Niemców za jego reżim. Peter Longerich, renomowany historyk nazizmu, w swojej nowej, obszernej biografii ukazuje nam dyktatora osobiście ingerującego w rozmaite sfery polityki ? znacznie intensywniej i aktywniej, niż dotychczas sądzono. Mamy tu nowe spojrzenie na rządy Hitlera i jego rolę w dziejach narodowego socjalizmu. Niniejsza biografia stawia osobę Hitlera i jego poczynania w centrum dziejów narodowego socjalizmu. Polityka zagraniczna, operacje militarne, terror i masowe morderstwa, stosunek do Kościołów, sprawy kulturalne, a także codzienne życie Niemców ? w każdej z tych dziedzin kierownicza aktywność Hitler.

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".

Czy wiesz, jak duży wpływ na degradację środowiska naturalnego ma każde z elektronicznych urządzeń, które Cię otaczają? Książka "Ukryta konsumpcja. Wpływ na środowisko, z którego nawet nie zdajesz sobie sprawy" otwiera oczy na rzeczywistość, o której na co dzień nie myślimy. Internet rzeczy stale zmienia świat wokół nas. Jesteśmy bez przerwy podłączeni do globalnej sieci, aplikacji, mediów społecznościowych i serwisów streamingowych. Ale zwykle nie myślimy o tym jako o konsumpcji. Bo czy internetowa aktywność może mieć tak zły wpływ na środowisko jak plastikowe opakowania lub spaliny? Tymczasem każde kolejne urządzenie podłączone do internetu pogarsza sytuację klimatyczną na naszej planecie. A internet rzeczy sprawia, że podłączamy już nie tylko komputery, tablety i smartfony, ale też telewizory, odkurzacze, kuchenki mikrofalowe i co tylko możemy sobie wyobrazić. Zużycie energii, które się z tym wiąże, kompletnie niweluje korzyści związane z przejściem z papieru na zapis cyfrowy, które miało pomóc środowisku. Dziennikarka klimatyczna "New York Timesa" Tatiana Schlossberg w swojej książce pokazuje, w jak wielkim stopniu każdy z nas na co dzień uczestniczy w emisji szkodliwych gazów, nie zdając sobie z tego sprawy.

Wywiady, ciekawostki, zdjęcia z planu oraz dotychczas niepublikowane materiały, na których pracowali twórcy kultowego serialu. Te elementy sprawiają, że książka "Friends. Przyjaciele na zawsze. Ten o najlepszych odcinkach" to pozycja obowiązkowa dla fanów serii, którzy chcieliby poznać świat ukochanych bohaterów od innej niż dotychczas strony. Rachel, Monica, Phoebe, Ross, Chandler i Joey - to imiona, które na zawsze wpisały się w historię telewizji. 25 lat po emisji pierwszego odcinka serial "Przyjaciele" wciąż bije rekordy popularności, zdobywając nowych widzów i pozostając jednym z najchętniej oglądanych sitcomów wszech czasów. Nie dziwi więc, że ta kultowa komedia staje się źródłem inspiracji i zainteresowania dla twórców literackich. "Friends. Przyjaciele na zawsze. Ten o najlepszych odcinkach" to przewodnik skierowany przede wszystkim do fanów serialu. Ilustrowany wieloma zdjęciami z planu stu najpopularniejszych odcinków, pomaga przypomnieć najzabawniejsze sytuacje oraz powiedzenia bohaterów. Twórcy serialu w wywiadach opowiadają o niezrealizowanych planach oraz wątkach fabularnych, które miały potoczyć się zupełnie inaczej. Pojawiają się więc dodatkowe ciekawostki i komentarze aktorów, które pozwalają poznać grane przez nich postaci jeszcze lepiej. Czy legendarne pary od początku miały być razem? Którzy aktorzy omal nie zostali wybrani podczas castingu? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań przynosi obszerne kompendium serialu "Przyjaciele".

Oto historia Legionów Polskich w całej okazałości. Niniejszy tom ukazuje dzieje Legionów od przełomu lat 1914/1915 po początki roku 1916. Ważną rolę odgrywają tu oczywiście I Brygada i komendant Piłsudski, ale poczesne miejsce zajmują w nim również inne polskie oddziały. Autor szeroko omawia krwawy szlak bojowy II Brygady na terenie Karpat Wschodnich. Przypomina bitwy stoczone przez nią pod Mołotkowem, Nadwórną i Rokitną, które na trwałe weszły do księgi chwały oręża polskiego. Prezentuje także formacje legionowe tworzone pod auspicjami Rosjan, które szybko przekształciły się w samodzielną dywizję. Zarysowuje całe polityczne zaplecze Legionów Polskich, bez którego żadne jednostki wojskowe nie wyruszyłyby w pole. Przypomina działalność Naczelnego Komitetu Narodowego, a także jego Departamentu Wojskowego, kierowanego przez Władysława Sikorskiego – rzeczywistego twórcę idei Legionów, niesłusznie kojarzonej z nazwiskiem Józefa Piłsudskiego. Aby uchwycić całość obrazu ówczesnej rzeczywistości, Koprowski szkicuje złożone tło sytuacji militarnej i politycznej panującej na ziemiach polskich, a zaistniałej w wyniku działań wojennych i poczynań zaborców. Całość opracowania, podobnie jak wcześniejszy tom Przed wyruszeniem w pole. 1906–1914, oparta została przede wszystkim na wspomnieniach i pamiętnikach oraz na relacjach bezpośrednich uczestników tamtych wydarzeń – tak oficerów, jak i szeregowców – polskich legionistów.

Wyprawy śladami skarbów ? historie, w których legenda bywa mniej fantastyczna niż rzeczywistość Skarby kultury od wieków kradziono, ukrywano, ale i odzyskiwano. Wiele z nich w mniej lub bardziej tajemniczych okolicznościach zaginęło bądź zostało zniszczonych i to nie tylko podczas wojny. Kradzieże też nie zawsze kończyły się tragicznie. W niniejszej książce znalazły się również historie skarbów cudownie odnalezionych i ocalonych. W 1955 roku w Warszawie przepadł obraz meksykańskiej artystki Fridy Kahlo, który dzisiaj byłby wart miliony dolarów. Dziewięć lat wcześniej w okupowanej przez Rosjan Saksonii ginie ślad po Pięknej Madonnie z Torunia. Gdy jedne zabytki znikały, inne wracały na swe dawne miejsca. Dopiero w 1960 roku z rąk kanadyjskich antykomunistów udało się ? przy pomocy kardynała Stefana Wyszyńskiego ? wyrwać polskie skarby narodowe z arrasami wawelskimi na czele. A kilka lat po wojnie tylko przypadek sprawił, że w piwnicach Muzeum Wielkopolskiego natrafiono na zamurowany w schronie największy obraz Jana Matejki. Leszek Adamczewski jak zwykle barwnie przedstawia owe zagmatwane, nierzadko tragiczne losy tych i innych polskich zabytków i skarbów kultury. Leszek Adamczewski ? poznański pisarz i dziennikarz. Autor blisko trzydziestu książek. Od 2009 roku współpracuje z Wydawnictwem Replika. Począwszy od debiutanckich Złowieszczych gór, aż do tej pory pozostawał wierny tematyce zagadkowych i tajemniczych wydarzeń z lat drugiej wojny światowej, w tym nieznanych losów skarbów kultury. Niedawno, w książce Katastrofy. Zapomniane i przemilczane tragedie w powojennej Polsce, po raz pierwszy wyszedł w swych dociekaniach poza ramy drugiej wojny światowej. Podobnie jest w Zagrożonym dziedzictwie, gdzie tropiąc pasjonujące dzieje zabytków, sięga w przeszłość zarówno tę dalszą, jak i bliższą.

O takim średniowieczu nikt jeszcze nie pisał Co wówczas człowiek myślał o zwierzętach? Jak wyglądała praca dawnego zoologa i jego magiczne eksperymenty? Jak powstały wyobrażenia o ludzko-zwierzęcych hybrydach? Czy w średniowieczu istniały ogrody zoologiczne? Czy wierzono, że zwierzęta pójdą do nieba i należy je sądzić jak ludzi? Barwne opowieści o średniowiecznej faunie wzbogacone zostały o oryginalne ilustracje, które mogą wzbudzać zarówno śmiech, jak i przerażenie. Znaczną część autorka poświeciła opisom stworów fantastycznych: smoków, gargulców i jednorożców. Nie zapomniała też o ówczesnych wegetarianach. Wszystko to prowadzi do zastanawiającego wniosku: świat zwierząt oddziaływał na ludzi w średniowieczu silniej niż obecnie.

Przerażająca, inspirująca i głęboko niepokojąca książka Sarah Helm jest wynikiem przełomowych badań historycznych. Przez dziesięciolecia historia Ravensbrück ukryta była za żelazną kurtyną i pozostawała mało znana. Wykorzystując świadectwa ujawnione po zakończeniu zimnej wojny i wywiady z ocalałymi, które nigdy wcześniej nie mówiły, Helm zagłębiła się w świat obozu i pokazała niewyobrażalny horror. W Ravensbrück przez sześć lat więźniarki bito, torturowano, zmuszano do niewolniczej pracy, głodzono i rozstrzeliwano. Dokonywano również – w szczególności na Polkach – zbrodniczych eksperymentów medycznych. „Kobiety z Ravensbrück” to nie katalog popełnianych w Ravensbrück okrucieństw. To przede wszystkim porywający opis heroizmu, nadludzkiej nieustępliwości i wyjątkowej siły ducha, która pozwoliła ofiarom bestialstwa przetrwać, a także dać świadectwo. Wykorzystując materiał niegdyś ukryty za żelazną kurtyną, Sarah Helm dokonała niezwykłego aktu – ocaliła historię. Ta książka po raz pierwszy oddaje w pełni głos kobietom z Ravensbrück, jedynego nazistowskiego obozu koncentracyjnego dla kobiet.

Historia II wojny światowej zawiera w sobie opowieści, których nigdy nie usłyszymy, jednak jest też kilka takich, o których możemy i powinniśmy się dowiedzieć. Jedną z nich jest ta, którą znajdziesz w książce "Kobiety pistolety. Maria Kowalska w rozmowie z Wiktorem Krajewskim". Opowiada ona o kobietach, które trafiły do obozu koncentracyjnego. Miały utracić tam wolę walki, ale nigdy do tego nie doszło. "Myszka", bo taki pseudonim miała Maria Kowalska, była sanitariuszką z pułku "Baszta". Już jako siedemnastolatka wstąpiła do konspiracji z myślą o pomocy rannym. Powstanie warszawskie samo w sobie było dla niej wielkim przeżyciem, ale najgorsze miało dopiero nadejść - wraz z kilkudziesięcioma innymi kobietami trafiła do jednego z największych obozów koncentracyjnych, czyli Stutthofu. Uczestniczki powstania były jedynymi Polkami, które miały status jeńców wojennych, a ich przybycie w mundurach i z opaskami powstańczymi sprawiło, że wielu więźniów obozu pokładało w nich nadzieję - inni czuli niechęć. Kobiety nie zatraciły woli, choć wiedziały, co na nie czeka. Sprzeciwiały się obozowym normom i przyszywaniu numerów, za to śpiewały okupacyjne pieśni. Jest to książka pokazująca, jak przyjaźń i solidarność dała szansę na przetrwanie piekła, którym były obozy. Autorami tej książki spisanej w formie rozmowy są Maria Kowalska we własnej osobie oraz Wiktor Krajewski. Jest to poruszająca opowieść, której szczegółowość sprawi, że poczujesz ból, ale też dumę bohaterek tego okresu.

25 marca 1942 roku prawie tysiąc młodych niezamężnych dziewcząt wsiadło do pociągu, który miał je zawieźć do obozu Auschwitz. Były to słowackie Żydówki – przekonane, że przez kilka najbliższych miesięcy będą pracować w fabryce. Założyły na siebie najlepsze ubrania i z radością machały na pożegnanie zebranym na peronie bliskim. W rzeczywistości były przedmiotem transakcji pomiędzy słowackim rządem a Niemcami i jechały do niewolniczej pracy. Zaledwie kilku spośród nich udało się przeżyć. Pierwszy kobiecy transport do Auschwitz był przez długie lata zapomniany. Nie było w nim osób związanych z ruchem oporu ani jeńców wojennych. Były tylko bezbronne młode kobiety, przyzwyczajone do dobrych manier i wygodnego życia, które nagle znalazły się w piekle, w którym je bito, rozbierano do naga, golono, trzymano na wielogodzinnych apelach na mrozie, poddawano drakońskim karom i zaganiano do ciężkiej pracy, często prowadzącej do śmierci. Ta książka przypomina niezwykłą historię pierwszych 999 kobiet, które trafiły do Auschwitz, ich cierpienie, heroizm i wolę przetrwania.

Książka Warszawskie dzieci ’44 pozwala spojrzeć z zupełnie nowej perspektywy na udział najmłodszych mieszkańców miasta w Powstaniu Warszawskim. To nie opowieść o bohaterskich walkach małych żołnierzy ani dyskusja o tym, czy wolno było im dać broń do ręki albo wysłać z butelką zapalającą na barykady. Po raz pierwszy ukazuje, jak dzieci uczyły się żyć w zupełnie nowej dla nich powstańczej rzeczywistości. Jak szybko musiały dorosnąć, by „wielka przygoda” nie zakończyła się śmiercią. Jak radziły sobie z przerażeniem, bólem, cierpieniem oraz koszmarnymi doświadczeniami, których były uczestnikami bądź świadkami. A także jak z traumą wyniesioną z powstańczej Warszawy musiały zmagać się do końca życia. Skłania do refleksji, jak doświadczenie Powstania Warszawskiego były przekazywane kolejnym pokoleniom. Spojrzenie na to wydarzenie oczami dziecka, poznanie jego emocji i dramatów odsłania prawdę o walce pozbawionej heroizmu oraz cenie, którą przyszło za nią zapłacić, by móc żyć dalej. O tym wszystkim dowiemy się, poznając wspomnienia m.in.: Beaty Tyszkiewicz, Krystyny Zachwatowicz-Wajdy, Magdaleny Zawadzkiej, Jarosława Abramowa-Newerlego, Jacka Fedorowicza, Krzysztofa Zanussiego, syna komendanta Armii Krajowej – Adama Komorowskiego, i syna „warszawskiej Niobe” – Mścisława Lurie.