To ja, Hiperelvis i genialny Borys

“Hej, mała!” to trzecia część cyklu powieściowego “Och, Elvis!”. Zabawna i pełna wzruszeń opowieść o rodzinie, którą jak najbardziej można było sobie wybrać. “Hej, mała!” to wzruszająca i zabawna opowieść o rodzinie z wyboru. Jeśli szukacie mądrej, a zarazem lekkiej lektury, z pewnością zarówno sama książka, jak i jej bohaterowie przypadną Wam do gustu. Asia i Paweł od dawna czują coś do siebie. Brakuje im odwagi, by zrobić kolejny krok. Paweł zaczyna nagle zachowywać się nad wyraz dziwnie, a przynajmniej dziwne jest to w oczach Asi. Czyżby w jego życiu pojawiła się inna kobieta? Asia snuje w myślach najgorsze scenariusze. Zasmuca ją myśl, że marzenia o byciu mamą mogą się nigdy nie spełnić. Z kolei nastoletnia córka Pawła, Nastka, odkrywa stare rodzinne notatki z przepisami kulinarnymi sprzed wielu lat i postanawia opublikować je na blogu. W rozwijaniu nowej pasji bardzo pragną pomóc dziewczynie przyszywane babcie. Co wymyślą tym razem? A może znowu, jak to mają w zwyczaju, wpakują się w kłopoty? Czytając powieść Mariki Krajniewskiej, będziecie śmiać się i wzruszać do łez, a z każdą kolejną stroną coraz trudniej będzie rozstać się z Asią, Pawłem, Nastką i pozostałymi bohaterami. Zresztą, z pewnością wielu czytelników zna ich już doskonale. Powieść ta stanowi już bowiem trzecią część cyklu obyczajowego "Och, Elvis". W serii znalazły się jak dotąd następujące tytuły: “Och, Elvis!”, “No, Asiu!” i “Hej, mała!”.

Pierwszy tom serii o siostrach Barker Kiedy hokejowy fenomen Billie-Jo Barker wraca po kontuzji do rodzinnego miasteczka i postanawia dołączyć do miejscowej męskiej ligi hokeja, rozpętuje się piekło. Nie chodzi nawet o to, czy Billie ma talent, bo tego nikt nie kwestionuje, ale o to, że Billie jest kobietą. Niektórzy miejscowi faceci nie chcą, żeby dziewczyna i do tego tak utalentowana należała do ich męskiego klubu. Wkrótce Billie

Jest młoda i wierzy w prawdę. Czy to śmiertelny błąd? Początek nowej serii thrillerów VINCENTA KLIESCHA i SEBASTIANA FITZKA z młodą podcasterką Julą Ansorge i fascynującym tematem fonetyki sądowej. Najdrobniejsza zmiana tonu głosu wystarcza słynnemu fonetykowi sądowemu Matthiasowi Heglowi, by odróżnić prawdę od kłamstwa. Dzięki jego pomocy udało się zatrzymać wielu przestępców,

Fenomenalna historia autorki `Wrednego szefa`! Ustalili granicę, której nie mogą przekroczyć. Przeszłość Kamili jest owiana mgłą tajemnicy. Na skutek obrażeń doznanych podczas napaści dziewczyna straciła pamięć. Dochodzenie do siebie będzie trudne i niezmiernie długie. Aby nabrać sił i przyspieszyć ten proces, Kamila postanawia przez jakiś czas zostać w rodzinnym domu. Kobieta dowiaduje się tyle, ile jej bliscy sądzą, że powinna wiedzieć. Między innymi tego, że mieszkający w pobliżu Tymon jest

Ursula Kroeber de Guin swoją twórczością literacką na dobre wpisała się w historię literatury. Jeżeli miałeś już do czynienia z wyjątkowymi opowiadaniami Ursuli lub interesuje cię wysokiej klasy fantastyka, koniecznie sięgnij po książkę “Cała Orsinia”. Jest to wspaniały zbiór, który zachwyci niejednego czytelnika. Orsinia to państwo o słowiańskich naleciałościach ze stolicą w Krasnoy. Miasto położone jest na trzech wzgórzach - Pałacowym, Katedralnym i Uniwersyteckim. To tu rozgrywają się wydarzenia opisane w zbiorze “Cała Orsinia”, w skład którego wchodzą “Opowieści orsiniańskie” z 1976 roku, powieść “Malafrena” z 1979 roku, a także trzy pieśni i dwa dodatkowe opowiadania. To przepiękna podróż po wyjątkowym i zachęcającym kraju Orsinii, podczas której można zatopić się w opisach malowniczych krajobrazów oraz dać się pochłonąć wydarzeniom, nieprzewidywalnym zwrotom akcji i intrygującym bohaterom. Całość opakowana jest w inną rzeczywistość, która mimo że jest wytworem bujnej wyobraźni autorki, zdaje się być namacalna i rzeczywista dzięki odniesieniom geograficznym i nawiązaniom kulturowym oraz historycznym. Każdy miłośnik fantastyki powinien sięgnąć po ten zbiór!

Jego debiutancka powieść „Baśka” – opowiadanie o mieszkańcach warszawskiej Ochoty – stała się bestsellerem. Wojtek Friedmann wraca z nową książką – tym razem zabierze czytelników na Mokotów do z pozoru zwyczajnej kamienicy. Ale w powieściach Friedmanna nic nie jest zwyczajne, losy mieszkańców i pewnego wyjątkowego psa przeplatają się ze sobą, składając się na niezwykle barwną i wciągającą opowieść. „Przezabawny pies o imieniu Kolka” już od 26 kwietnia w księgarniach. Nie dajcie się zwieść. To nie jest książka o psie. „Przezabawny pies o imieniu Kolka” to przede wszystkim ludzie – mieszkańcy starej kamienicy – i ich losy, opowiedziane w krótkiej, charakterystycznej dla autora formie. „Mieszkańców kamienicy ła?czył nie tylko adres. Ła?czyła ich takz˙e pore?cz schodów. Troche? jak zaczarowany bluszcz, tyle z˙e bez lis´ci”. Mokotów oczami Friedmanna, tętniący życiem lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, aż po współczesność, to miejsce zamieszkane przez barwne osobowości, zawsze ukrywające jakąś tajemnicę, a historie ich życia, jak ta książka, mają w sobie coś pięknego, a zarazem chuligańskiego. Proza Friedmanna to literatura, która kipi od ulicznego gwaru. Czytając, zapominamy, że to fikcja. I nikt tak naprawdę do końca nie może być pewny, czy opisane historie na pewno są zmyślone. Stara kamienica, gdzie toczy się życie bohaterów „Kolki”, może być miejscem, w którym sami mieszkacie albo w którym chcielibyście zamieszkać. Z książką wiąże się anegdota. Friedmann, który wcześniej nigdy nie myślał o posiadaniu psa, napisał nową książkę. Praktis zaprojektował okładkę, z rysunkiem psa Kolki, tytułowego bohatera. Niedługo potem zbieg różnych wydarzeń sprawił, że autor „Baśki” został opiekunem psa. Oczywiście nazwał go Kolka. Dziwnym trafem okazało się, że pies wygląda niemal tak samo jak pies z okładki.

Zwariowana opowieść o dwóch siostrach wychowywanych tylko przez ojca. Ciepła i krzepiąca - dowodzi, że nawet najtrudniejszy problem można rozwiązać, korzystając z inteligencji i poczucia humoru. Dowcipne dialogi, niesamowite przygody i kolejne barwne damy serca ojca wprowadzające się do domu w podwarszawskiej miejscowości. Karolina ma piętnaście lat, Paulina sześć. Kiedy pewnego dnia mama

Węch psa jest tysiąc razy lepszy niż ludzki. Psy potrafią rozłożyć zapach na składniki i rozpoznać każdy oddzielnie, dzięki czemu znajdują narkotyki lub materiały wybuchowe nawet wtedy, gdy próbuje się je zamaskować innym zapachem. Oraz psy są w stanie zidentyfikować zapach nowotworu. Claire pamięta tamten dzień doskonale – na spacerze labradorka Daisy parę razy