Pacjent. Antonia Scott - Juan Gomez-Jurado

Mieszko. W blasku chwały to powieść, która przenosi czytelnika w czasy średniowiecza, ukazując dramatyczne losy przyszłego władcy księstwa Piastów. Akcja zaczyna się od dramatycznego ataku skrytobójcy, który ledwo unika śmierci. To wydarzenie staje się punktem zwrotnym, który wpłynie na jego przyszłość oraz na losy całego kraju. Z każdą stroną odkrywamy, jakie reperkusje przyniesie zlecenie tajemniczego zleceniodawcy i jakie wyzwania czekają na Mieszka na drodze do zdobycia tronu. Odwaga i determinacja w obliczu niebezpieczeństwa Wielowarstwowa fabuła ukazuje nie tylko osobiste zmagania bohatera, ale także skomplikowaną sieć sojuszy i zdrad, które kształtują historię. Na Mieszka czyhają nie tylko wrogowie, ale także dawne przyjaźnie, które mogą okazać się zgubne. Jego determinacja, by wypełnić wolę ojca i zdobyć należny mu tron, prowadzi do wielu dramatycznych zwrotów akcji. Czy zdoła odnaleźć przyjaciół wśród wrogów? Kto okaże się prawdziwym sojusznikiem w czasie kryzysu? Walka o władzę i honor W powieści nie brakuje epickich bitew, w których Mieszko staje na czołowej linii frontu. Konflikt, w który zostaje wciągnięty, nie jest jedynie walką o władzę, ale również o honor i przyszłość jego ludu. Wielka bitwa, jakiej kraj Piastów nie widział, staje się areną starcia trzech armii, a decyzje bohaterów mają dalekosiężne konsekwencje. Z każdym krokiem Mieszko musi podejmować trudne wybory, które zaważą na losach jego królestwa. Miłość i przyjaźń w czasach chaosu W tle wielkich wydarzeń rozgrywają się wątki osobiste, które dodają głębi postaciom. Przeżywane emocje, miłość i przyjaźń stają się dla bohaterów siłą napędową, ale także źródłem bólu i rozczarowań. W obliczu brutalnej wojny i sieci spisków, Mieszko zmuszony jest do refleksji nad tym, komu może zaufać, a kto okaże się zdrajcą. W miarę jak fabuła się rozwija, czytelnik staje się świadkiem nie tylko walki o władzę, ale także o ludzkie serca. Mieszko. W blasku chwały to nie tylko opowieść o historycznych zmaganiach, ale także o ludzkich emocjach, które w obliczu konfliktu nabierają nowego znaczenia. Książka zachęca do refleksji nad wartościami, które kształtują nasze życie i relacje. Jeśli interesujesz się historią, epickimi walkami i złożonymi postaciami, ta powieść z pewnością dostarczy Ci niezapomnianych wrażeń.

Wspaniała powieść historyczna ukazująca losy nieślubnego potomstwa króla Zygmunta Starego. Jeśli cenisz fakty historyczne i lubisz wątki dotyczące dziejów Polski, a nie masz ochoty ograniczać się wyłącznie do informacji z podręczników, ta pozycja jest dla Ciebie stworzona! "Królewska krew" to książka prezentująca barwny i pełen niejednoznaczności obraz epoki jagiellońskiej, która zazwyczaj pokazywana jest tylko z jednej strony, z ominięciem istotnych faktów i bez dogłębnej analizy pewnych problemów. W tej książce natomiast fabuła dotyczy głównie nieślubnego potomstwa, jakie w czasie swoich rządów spłodził Zygmunt Stary. Czy królewska krew z nieprawego łoża jest inna niż ta "legalnych" potomków? Jak potoczyły się losy trójki nieślubnych dzieci króla i dlaczego wiemy o nich tak mało? Zygmunt Stary miał troje dzieci spoza małżeństwa - co ciekawe, ich matka, Katarzyna Telniczanka, przez lat trwała u boku króla, nie będąc jego prawą żoną. Poznali się jeszcze za czasów, gdy młody Zygmunt był jedynie księciem, a zostali przy sobie nawet po jego ślubie. Źródła historyczne niezbicie dowodzą, że ta para darzyła się wielką miłością, ale Katarzyna zawsze pozostawała w cieniu króla i w żaden sposób nie wpływała na jego decyzje. Na koniec, mimo miłości, została zmuszona do odejścia z życia monarchy. Co w tym czasie działo się z ich wspólnymi dziećmi i czy miały szansę na dostąpienie ważniejszych ról w państwie swego ojca? Autorką książki "Królewska krew" jest Alina Zerling-Konopka, która lubuje się w powieściach historycznych, które ukazują inne światło polskiej historii. Dotyka kwestii nieślubnego potomstwa, czasów wojennych, intryg politycznych i wielkich zmian zachodzących wskutek rządów i wydarzeń w ówczesnych potęgach Europy. Wśród innych jej pozycji znajdują się m.in.: "Hulaka Książę Jerzy Marcin Lubomirski", "Elżbieta matka królowej Jadwigi" czy "Szmaragdowy Budda".

Teodor Okrutny po piętnastu latach wraca do znienawidzonego Skraju. Musi się zmierzyć z trudną przeszłością i zbrodniami, które nie powinny ujrzeć światła dziennego. Okazuje się, że ktoś odnalazł ciała dawno zapomnianych osób, a świadkowie giną w niewyjaśnionych okolicznościach. Skraj jest miejscowością, do której się nie wraca. Albo tutaj się rodzisz i tutaj umierasz, albo w przebłysku samoświadomości uciekasz, a rodzina i znajomi z dnia na dzień o tobie zapominają. Aspirant Teodor Okrutny miał nadzieję, że już zawsze będzie należeć do tej drugiej grupy. Okazuje się jednak, że musi wrócić, chociaż nie podoba się to nie tylko jemu, ale też nienawidzącej go społeczności. Do kogo należy odnaleziony w lesie fragment ciała? Dlaczego po zabezpieczeniu go komendant posterunku zaginął, a pod lasem została zamordowana przypadkowa osoba? Teodor Okrutny obawia się, że ktoś poznał jego sekret sprzed lat. Tym bardziej, że mogą się z nimi łączyć sprawy, przez które ucierpią kolejne osoby.

"Klątwa dla demona. Wilcza Jagoda. Tom 3" Magdaleny Kubasiewicz to kolejny tom fantastycznej serii, w której zakochało się wielu czytelników. Tym razem ktoś morduje magów, a jego celem jest utkanie klątwy. Jagoda Wilczek porusza się po omacku, aby odkryć osobę, na którą rzucono przekleństwo. Włączona w śledztwo WMM wiedźma szybko odkrywa, że morderca magów to tylko jeden z problemów, które trzeba pilne rozwiązać. W warszawskiej enklawie dzieją się coraz gorsze rzeczy, a każdy, kto jest w jakimś stopniu zaangażowany w sprawę, zdaje się prowadzić swoje własne gierki. Wilcza Jagoda nie ma pojęcia, kto w tym całym chaosie należy do jej przyjaciół, a kto jest wrogiem zdolnym do wszystkiego. Jedno jest pewne - musi jak najszybciej powstrzymać mordercę i dowiedzieć się, dlaczego komuś tak bardzo zależało, aby rzucić przekleństwo. Czas ucieka, a każda minuta jest na wagę złota. Ta powieść porywa czytelników w wir niesamowitych wydarzeń i nie daje ani chwili wytchnienia.

„Przecież mamy siebie” to głęboka i poruszająca opowieść o skomplikowanych relacjach oraz emocjach, które pojawiają się w obliczu utraty. Historia skupia się na Szymonie, który po nagłej śmierci żony, Marii, traci sens życia i staje się jedynie cieniem samego siebie. Jego świat, dotychczas wypełniony marzeniami i planami, nagle pęka na pół, a codzienność przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie. Silne więzi w obliczu tragedii W miarę jak dni mijają, Szymon poznaje Polę - najlepszą przyjaciółkę Marii, która staje się dla niego wsparciem w najciemniejszych chwilach. Pola, świadek ich szczęścia i skarbniczka wspomnień, rozumie ból Szymona jak nikt inny. Ich relacja rozwija się na tle wspólnej żałoby, a między nimi zaczyna rodzić się coś, co oboje nie planowali. Przyjaźń i miłość: To opowieść o bliskości, która ocala, ukazująca, jak w trudnych momentach można odnaleźć wsparcie w nieoczekiwanym miejscu. Odkrywanie prawdy: Szymon zaczyna dostrzegać rzeczy, które wcześniej mu umykały, a Pola z kolei zmaga się z własnymi wyborami i pragnieniem szczęścia. Przełamywanie ciszy: Historia pokazuje, jak ważne jest mówienie o emocjach, które często pozostają niewypowiedziane, a które mają moc uzdrawiania. Emocjonalna podróż W miarę jak fabuła się rozwija, czytelnik zostaje wprowadzony w świat, w którym przeszłość i teraźniejszość splatają się w niezwykły sposób. Szymon i Pola muszą zmierzyć się z własnymi demonami oraz z tajemnicami, które mogą zaważyć na ich przyszłości. To nie tylko historia o stracie, ale także o nadziei i odwadze do budowania nowego życia, nawet gdy wszystko wydaje się stracone. Uniwersalne przesłanie „Przecież mamy siebie” to książka, która porusza uniwersalne tematy miłości, przyjaźni i żalu. Przedstawia, jak ważne są relacje międzyludzkie oraz jak potrafią one przetrwać nawet w najtrudniejszych okolicznościach. Autor, Natalia Sońska, z niezwykłą wrażliwością ukazuje złożoność ludzkich emocji, a także siłę, jaką daje bliskość drugiej osoby. Ta historia to nie tylko lektura, ale prawdziwa podróż do wnętrza ludzkiej duszy. Jeśli pragniesz zgłębić temat bliskości, miłości i odnajdywania sensu w trudnych chwilach, warto sięgnąć po tę książkę. Pozwól sobie na emocjonalne doświadczenie, które może zmienić Twoje spojrzenie na życie i relacje z innymi.

Wstrząsająca relacja dziecka – ofiary ojca-drapieżcy i obojętności matki. Międzynarodowy bestseller sprzedany w 1,5 mln egzemplarzy. Miłość mamy dawała mi poczucie bezpieczeństwa. Byłam pewna, że każe mu przestać. Ale nie kazała. Matka i córka. Nie widziały się od lat. Teraz Toni czuwa przy umierającej matce i czeka na prośbę o przebaczenie... Patrzy na matkę i widzi siebie – małą, śliczną Antoinette, dziewczynkę, którą była. I o której wspomnienie musiała ukryć głęboko w niepamięci. Żeby móc dalej żyć… Pierwsze lata życia Antoinette to idylla, z dystyngowaną matką i kochającą babcią. Ale wszystko się zmienia, kiedy tata wraca z wojska. Zaczyna się koszmar. Toni ma sześć lat, gdy po raz pierwszy tatuś całuje ją... Nie tak jak ojciec całuje córkę. – Tylko nie mów mamie – ostrzega – bo przestanie cię kochać. Jednak dziecko mówi mamie. A matka nie chce nawet o tym słyszeć... Od tej chwili Toni musi mieć z tatusiem wspólną „tajemnicę”… Przez osiem lat… A kiedy prawda wreszcie wychodzi na jaw, dziewczynka zostaje potępiona, wtrącona w otchłań depresji i autodestrukcji.Nadzieję i siłę musi znaleźć sama w sobie. Tylko nie mów mamie, tragiczna historia dzieciństwa, przebaczenia sobie samej i triumfu nad przeszłością, przypomina niewiarygodną wręcz powieść z najwyższej półki: napisaną pięknym językiem, przejmującą i wzruszającą. Wydana w 12 krajach, w Anglii i we Francji zajmowała przez wiele tygodni 1. miejsce na listach bestsellerów. Doczekała się kontynuacji Kiedy tata powraca.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.