Skalny kwiat

Niepublikowana w Rosji biografia autora „Archipelagu Gułag”! Kim był Aleksander Sołżenicyn? Sumieniem narodu, symbolem walki z radzieckim totalitaryzmem… ale przede wszystkim człowiekiem z misją, który w swoich utworach pragnął ukazać prawdę na temat rewolucji 1917 r., powstania ZSRR i okrucieństw komunizmu. Jedni widzieli w nim proroka, inni - dysydenta mogącego zaszkodzić całemu narodowi. Kim jednak był naprawdę? Boris Sokołow, autor tej niesamowitej biografii, miał jeden cel: przedstawić nie plotki i opinie, ale rzeczywisty wkład Sołżenicyna w sferę literacką i społeczno-polityczną Rosji. Co znajdziecie w jego książce? Przed Wami, drodzy czytelnicy, przesłuchanie, uwięzienie i zesłanie. Próba samobójcza pierwszej żony pisarza. Nagroda Nobla, której nie można odebrać bez ryzyka wydalenia z kraju. Dramatyczna historia publikacji słynnych dzieł - "Oddziału chorych na raka" i "Archipelagu Gułag". Prześladowania, wyrzucenie z ojczyzny i pozbawienie obywatelstwa. I wreszcie wielki powrót, nagrody i "namaszczenie" ze strony Władimira Putina. "Prorok i dysydent" nie jest zwyczajną biografią. To intrygująca opowieść, która nie pomija żadnych niewygodnych faktów, a przy tym oddaje sprawiedliwość Sołżenicynowi jako demaskatorowi komunistycznego systemu zniewolenia i terroru. Boris Sokołow (ur. 1957) - rosyjski historyk, literaturoznawca i tłumacz. Autor setek artykułów naukowych i książek. Wśród jego dzieł znajdują się dobrze przyjęte prace o Bułhakowie, Jesieninie i Gogolu, w tym słynny leksykon twórczości pierwszego z nich. Publikowano go dotychczas w Estonii, Łotwie, Polsce, Japonii, Wielkiej Brytanii i na Litwie. Do września 2008 r. był kierownikiem Katedry Antropologii Społecznej na Rosyjskim Społecznym Uniwersytecie Państwowym - został zwolniony po skrytykowaniu w mediach ataku Władimira Putina na Gruzję. Obecnie jest niezależnym badaczem i publicystą. Jego teksty niezmiennie wywołują kontrowersje wśród Rosjan.

To nieprawda, że potwory istnieją tylko w bajkach. „W umyśle mordercy. Cień bestii” to książka, która ma nam przypomnieć tę przygnębiającą prawdę: one żyją wśród nas. Nie kryją się w ciemności pod osłoną groteskowych kształtów. Nie mają wyrastających rogów, kłów ani pazurów. Zamiast tego, mijając nas na co dzień, przyjmują ludzką postać i tylko czekają, aż popełnimy błąd… Łukasz Wroński w swoich opowieściach sugestywnie przedstawia psychikę zabójców i gehennę ich ofiar. Te historie są tym bardziej przerażające, że wydarzyły się naprawdę. Do uświadomienia nam, na jakie okrucieństwo możemy być narażeni, autor wybrał zatrważające przykłady zbrodni dokonanych przez morderców, nekrofilów i dewiantów o twarzach ludzi, których na co dzień możemy spotkać na ulicy. Po lekturze tej książki strach będzie waszym Aniołem Stróżem.

Do niedawna Algieria była dla Naïmy tylko nieciekawym tłem rodzinnej historii. We francuskim społeczeństwie, które wciąż stawia sobie pytanie o własną tożsamość, wszystko zdaje się jednak odsyłać ją do własnych korzeni. Rzecz w tym, że nikt nigdy nie opowiedział Naïmie o przeszłości przodków. Czy na jej życie i tożsamość może mieć wpływ coś, o czym nie ma pojęcia?

Jesienią 1960 roku na nowojorskiej Piątej Alei o piątej rano padł pierwszy klaps na planie jednego z najsłynniejszych filmów w historii – Śniadania u Tiffany’ego. W pełnej porywających faktów i anegdot opowieści Wasson przedstawia nie tylko kulisy powstawania filmu, lecz także dokumentuje burzliwą epokę przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych w Ameryce – przed rewolucją seksualną dzieci kwiatów, powszechnym dostępem do antykoncepcji i zanim mała czarna stała się symbolem elegancji. Autor pokazuje plan filmowy, przybliża stosunki panujące wśród członków ekipy i narastające między nimi animozje. Jednocześnie szerokim spojrzeniem ogarnia wpływ Audrey Hepburn na modę, politykę dotyczącą płci i budzenie się nowej moralności. Pojawiają się wielkie postacie tamtych czasów: Truman Capote, Audrey Hepburn, Blake Edwards, Henry Mancini, a także Marylin Monroe, Billy Wilder czy Akira Kurosawa. Dlaczego filmowa opowieść o Holly Golightly miała kłopoty z cenzurą? Czym różni się od powieści Capote’a? Co zmieniła w życiu milionów młodych kobiet, które nie chciały żyć jak ich matki? Tę książkę – pełną smakowitych szczegółów – czyta się jak powieść o dawnym Hollywood, pełnym uroku i mrocznych tajemnic.

Choć teraz jest wolna, musi nauczyć się żyć na nowo... Sięgnij po "Utracony obraz" - poruszającą powieść o ucieczce młodej dziewczyny z Gazy - miejsca, w którym doświadczyła przemocy i poniżania... Asma pragnie domu, w którym mogłaby poczuć się bezpieczna.- miejsca, w którym mogłaby spokojnie zasypiać i codziennie do niego wracać. Jej podróż rozpoczyna się wraz z opuszczeniem przez nią Gazy. Asma najpierw kieruje się do Hiszpanii, potem wyrusza do Francji. Na granicach przeżywa upokorzenie, ale wie, że nie może już zrezygnować. Chce znaleźć spokój od osądów dawnych sąsiadów i od swoich starych zwyczajów. W szkole dotknęła ją dyskryminacja, a na ulicach musiała radzić sobie z przemocą i biedą, która zdefiniowała jej czasy dojrzewania. Również w domu dziewczyna doświadczała agresji, zwłaszcza ze strony swojego ojca, który nią manipulował. W jej życiu pojawia się Bernard i nowi znajomi, którzy dorastali w zupełnie innych warunkach. Dorastanie w Gazie naznaczyło ją na zawsze - jej obawy i wspomnienia brutalnych czasów dorastania podążają za Asmą, gdziekolwiek ta nie pójdzie. Szybko okazuje się, że nie wystarczy uciec, by zapomnieć o tym, jak traktowała ją rodzina i inni. Asma musi zawalczyć raz jeszcze - tym razem o samą siebie.

Małe i duże kłamstwa towarzyszą nam w codziennym życiu. Niektóre z nich są oczywiste, ale wiele pozostaje tajemnicą, którą nie zawsze jesteśmy w stanie odkryć. Aja Raden, zainteresowana tym, jak działa oszustwo, w książce "Prawda o kłamstwach. Dlaczego kłamiemy, czemu wierzymy w kłamstwa, jak nas oszukują" analizuje, dlaczego wierzymy w kłamstwa, ale dlaczego też wierzymy w prawdę. Pośród codziennych rozmów nie mamy podstaw, aby nie wierzyć w szczerość naszych rozmówców. Jeśli po czasie dowiadujemy się, że to, co usłyszeliśmy, było faktycznie prawdą, nie zadajemy sobie pytania, dlaczego w nią uwierzyliśmy. Raden sugeruje, że może powinniśmy zastanowić się, czemu tak łatwo ufamy innym. Dlaczego właściwie wierzymy w to, w co wierzymy? Książka eksploruje krainę oszustw i to, jak często prawda pozostaje iluzją. Raden, wspierając się naukową wiedzą z dziedziny historii i psychologii, opisuje sytuacje, o których słyszeliśmy nie raz - piramidy finansowe, szwindle, fałszerstwo czy fejki to jedne z przykładów, które przywołuje autorka. Na ich podstawie poznajemy mechanizmy wiary i to, jak kłamstwo ewoluowało w społeczeństwie. Raden zastanawia się, dlaczego kłamiemy, dlaczego wierzymy i w jaki sposób, o ile w ogóle, te dwie rzeczy się różnią. Książka da nam wiele do myślenia o tym, co wiemy, i czy na pewno się nie mylimy. Po lekturze pozostaniemy z pytaniem, które zadała nam Raden: co sprawia, że dana rzecz jest prawdziwa?

Dwie śmierci. Jedna dziewczyna. Jeden dziwny przedmiot. Medalion przedstawiający pistolety i róże. II tom wieńczący historię niedokończonego scenariusza sprzed lat 50% mrocznych tajemnic z warszawskich przedmieść, 25% ostrej obyczajówki, 10% dragów i osiedlowej dilerki, 10% wewnętrznych roztrząsań i 5% niecodziennego romansu z przeszłości, podlanego fascynacją Władcą Pierścieni . Oto przepis Konrada Grześlaka na stuprocentowo wciągającą lekturę. Drogi Marcina Bielawskiego i dziennikarza Andrzeja Rulewskiego się rozchodzą, odtąd każdy prowadzi śledztwo na własną rękę. Obaj wiedzą, że by wyjaśnić sprawę śmierci Artura, muszą dotrzeć do tajemniczej dziewczyny z burdelu, której Artur czytał Władcę Pierścieni , i odkryć, dokąd prowadzą tropy z książki. Pozostają też jeszcze inne pytania. Co wspólnego z tym wszystkim mają Major i Dariusz Sosnowski, ojciec Artura? I kim jest Tony Orlowsky, którego wskazuje Marcinowi Major?