Bibi. Burzliwe życie i czasy Beniamina Natanyahu

W 1967 r. Roy Bates, emerytowany brytyjski oficer, zajął opuszczoną platformę przeciwlotniczą na wodach międzynarodowych, a następnie nazwał ją Sealandią i ogłosił się jej księciem. W 1996 r. artysta Lars Vilks nazwał skrawek szwedzkiego wybrzeża Ladonią, tworząc swoje państwo dzieło sztuki, którego hymnem jest odgłos kamienia wpadającego do wody. W 2013 r. pewna dziewczynka z Virginii, Emily, zapytała tatę, czy mogłaby zostać prawdziwą księżniczką. Pół roku później jej tata utworzył na pustyni Królestwo Północnego Sudanu, a swoją córkę uczynił księżniczką. W 2016 r. Mieszko Makowski założył Królestwo Kabuto. Jego terytorium mieści się na działce pod Radomiem. Król Mieszko był rozczarowany Polską, więc stworzył państwo, w którym wartością nadrzędną jest absolutna wolność. To tylko przykłady kilku mikronacji – współczesnych tworów parapaństwowych – i ich pomysłodawców opisanych w tej niezwykłej książce. Bohaterowie Macieja Grzenkowicza to zapaleńcy, idealiści, outsiderzy, którym obecna oferta państwowa nie odpowiada, dlatego tworzą swoje. Swoje tycipaństwa.

"Tomas Nevinson" Javiera Mariasa to błyskotliwa powieść o tym, że zabijanie wcale nie musi być takie trudne i złe, jeśli się wie, kogo zabić. Punktem wyjścia do powstania tej książki stały się losy dwóch osób, które miały okazję zabić Adolfa Hitlera. Jedna z nich istniała naprawdę, a druga jest postacią fikcyjną. Autor przedstawia czytelnikom dwie osoby, które miały okazję zabić przywódcę Trzeciej Rzeszy, jeszcze zanim ten rozpętał II wojnę światową. Kilka lat później Niemcy zdobyły całą Europę, z wyjątkiem neutralnej Szwajcarii, Szwecji oraz Portugalii i Hiszpanii, które znalazły się w rękach neutralnych faszystów. Wojska niemieckie pokonały każdego wroga, poza Wielką Brytanią, a II wojna światowa doprowadziła do śmierci kilkudziesięciu milionów ludzi na całym świecie. Czy zabicie człowieka, od którego to wszystko się zaczęło, byłoby złym czynem? Tomas Nevinson po długiej przerwie wraca do służb specjalnych, aby zidentyfikować kobietę, która lata wcześniej brała udział w zamachach terrorystycznych. Zlecenie zostało wydane przez jego byłego szefa, który już raz podstępem zmienił życie Nevinsona.

"Kosmos. Dziesięć rzeczy, które należy o nim wiedzieć" to astrofizyka w pigułce! Książka dla ludzi, którzy nie mają zbyt wiele czasu! Od tysięcy lat ludzie patrzą w nocne niebo i zadają sobie niezliczone pytania o to, co kryje błyskająca światłami gwiazd ciemność. No dobrze. Może ostatnimi czasy tych ludzi jest zdecydowanie mniej. Zabiegani, zapracowani, skupieni na tym, jak dołożyć kolejne zero do sumy na swoim koncie lub sprawdzając, co tam nowego na Facebooku, rzadko kiedy spoglądamy w górę. A szkoda. Niekiedy warto zatrzymać się w biegu, spojrzeć na gwiazdy, które być może dawno już przestały istnieć i zadać sobie pytanie, "co wiem o kosmosie?" Bo że warto coś o nim wiedzieć, to rzecz pewna. Dlaczego, spytacie? Odkąd astronomowie i fizycy zaczęli zgłębiać tajemnice Wszechświata, poznali odpowiedzi na wiele interesujących pytań. Sam zaś proces poznawania tych odpowiedzi okazał się wielkim kołem zamachowym cywilizacyjnego postępu. Wiele odkryć naukowych (biologicznych, fizycznych, chemicznych, medycznych), zostało dokonanych jakby przy okazji badania przestrzeni kosmicznej i historii Wszechświata. Wiele technologii, z których korzystamy na co dzień, używanych było z początku przez pracowników NASA i kosmonautów i naukowców z innych agencji kosmicznych. Jeśli więc mielibyście poznać jedynie 10 najbardziej istotnych faktów dotyczących Wszechświata, ta książka jest właśnie dla Was. Astronomka Becky Smethurst stworzyła kompendium astrofizyczne w pigułce. To idealna propozycja dla tych, którzy chcą wiedzieć, a nie mają zbyt wiele czasu! Znajdziesz tu odpowiedzi na wiele interesujących pytań. Czym był tak zwany Wielki Wybuch? Dlaczego nocne niebo jest czarne? Czym jest ciemna materia, a czym antymateria? Czym jest grawitacja i do czego służy? Czy istnieje życie na innych planetach?

Walka o sukcesję w Arabii Saudyjskiej nie obyła się bez wielu konfliktów, jednak w końcu wyłoniła charyzmatycznego księcia koronnego - Muhammada ibn Salmana. Znany jako MBS, wydaje się przywódcą otwartym na zmiany, przed którymi Arabia do tej pory się wzbraniała. Nurt nowoczesności przemawia do niego, ale czy na pewno? Książka "Ropa i krew. Walka o przywództwo w Arabii Saudyjskiej i wpływy na świecie" pokazuje, że niekoniecznie tak jest. Muhammad ma 35 lat i wydaje się niezwykle postępowym władcą. Niestety, to tylko pozory, które buduje za pomocą licznych konsultantów wizerunkowych. Tak naprawdę jest ekscentrycznym, brutalnym i niezwykle bogatym człowiekiem, który nie zawaha się przed niczym, aby zdobyć to, czego pragnie. Człowiek ten nie dba ani trochę o to, jak świat zareaguje na jego brutalność. Nie zawahał się nawet przed porwaniem i przetrzymywaniem przez wiele miesięcy trzystu osób, w tym wielkich biznesmenów i prominentnych członków saudyjskiej rodziny królewskiej. Jakkolwiek wydaje się to wszystko scenariuszem wprost z Hollywood, jest to prawdziwa historia. MBS konsekwentnie buduje swoją siłę ekonomiczno-gospodarczą dzięki wielkim złożom ropy. Nikt nie wie, jak potężna może dziś być Arabia Saudyjska ani za jak ważne sznurki pociąga w politycznym światku. Autorami tej książki są Hope Bradley i Justin Scheck, którzy razem przedstawili nie tylko prawdziwą historię, ale również ostrzeżenie dla całego świata.

Deklarujesz miłość do zwierząt, ale tak naprawdę nie robisz w życiu nic szczególnego, by żyło się im (i Tobie) lepiej? Sięgnij po "Manifest zwierząt" Marca Bekoffa i znajdź w nim źródło inspiracji dla własnego życia. "Manifest zwierząt. Sześć powodów, żeby okazywać więcej współczucia" to książka światowej sławy etologa, czyli specjalisty w zakresie badania emocji zwierząt. Powstała dla dobra zwierząt, ale też z myślą o ludziach. Ma inspirować do lepszego życia oraz wypracowania zachowań, które poprawią jakość istnienia ludzkiego i sprawią, że świat stanie się bardziej przyjazny zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. Przy czym badacz nie zachęca tu do znaczących rewolucji życiowych, a do okazania odrobiny współczucia gatunkom współistniejącym wraz z nami na Ziemi. Nie od dziś wiadomo bowiem, że świadomość, iż zrobiło się coś dobrego, że komuś się pomogło, znacząco wpływa na nasze samopoczucie i poziom szczęścia. Autor zachęca do życzliwości zarówno wobec zwierząt, jak i wobec innych ludzi. Przekonuje, że ucząc się rozumienia zwierząt, osiągniemy też większe zrozumienie samych siebie. Tym samym będziemy mieć wpływ na kształtowanie rzeczywistości, w jakiej żyjemy, oraz stworzenie lepszego świata dla przyszłych pokoleń. Autor udowadnia, że lepsze traktowanie zwierząt wpływa dobrze na naszą planetę, ale przede wszystkim na nas samych. Ukazuje świat zwierząt jako świat pełen emocji: miłości, tęsknoty, złości, współczucia, życzliwości i empatii. Udowadnia, że zwierzęta - podobnie jak ludzie - odróżniają dobro od zła. Dlatego w "Manifeście zwierząt" autor przedstawia sześć zasad, których zastosowanie przyniesie obopólne korzyści ludziom i zwierzętom. Podkreśla, że warto się starać, by nasze postępowanie wobec zwierząt było bardziej humanitarne, gdyż Ziemię zamieszkujemy wspólnie ze zwierzętami, które podobnie jak ludzie myślą i czują, potrafią współczuć i zasługują na współczucie.

Tyran, psychopata, wykonawca ?programu? ideologii rasowej czy charyzmatyczny wódz? Każde pokolenie kreśli inny wizerunek Hitlera, na nowo stawiając pytania o współodpowiedzialność Niemców za jego reżim. Peter Longerich, renomowany historyk nazizmu, w swojej nowej, obszernej biografii ukazuje nam dyktatora osobiście ingerującego w rozmaite sfery polityki ? znacznie intensywniej i aktywniej, niż dotychczas sądzono. Mamy tu nowe spojrzenie na rządy Hitlera i jego rolę w dziejach narodowego socjalizmu. Niniejsza biografia stawia osobę Hitlera i jego poczynania w centrum dziejów narodowego socjalizmu. Polityka zagraniczna, operacje militarne, terror i masowe morderstwa, stosunek do Kościołów, sprawy kulturalne, a także codzienne życie Niemców ? w każdej z tych dziedzin kierownicza aktywność Hitler.

Książka Warszawskie dzieci ’44 pozwala spojrzeć z zupełnie nowej perspektywy na udział najmłodszych mieszkańców miasta w Powstaniu Warszawskim. To nie opowieść o bohaterskich walkach małych żołnierzy ani dyskusja o tym, czy wolno było im dać broń do ręki albo wysłać z butelką zapalającą na barykady. Po raz pierwszy ukazuje, jak dzieci uczyły się żyć w zupełnie nowej dla nich powstańczej rzeczywistości. Jak szybko musiały dorosnąć, by „wielka przygoda” nie zakończyła się śmiercią. Jak radziły sobie z przerażeniem, bólem, cierpieniem oraz koszmarnymi doświadczeniami, których były uczestnikami bądź świadkami. A także jak z traumą wyniesioną z powstańczej Warszawy musiały zmagać się do końca życia. Skłania do refleksji, jak doświadczenie Powstania Warszawskiego były przekazywane kolejnym pokoleniom. Spojrzenie na to wydarzenie oczami dziecka, poznanie jego emocji i dramatów odsłania prawdę o walce pozbawionej heroizmu oraz cenie, którą przyszło za nią zapłacić, by móc żyć dalej. O tym wszystkim dowiemy się, poznając wspomnienia m.in.: Beaty Tyszkiewicz, Krystyny Zachwatowicz-Wajdy, Magdaleny Zawadzkiej, Jarosława Abramowa-Newerlego, Jacka Fedorowicza, Krzysztofa Zanussiego, syna komendanta Armii Krajowej – Adama Komorowskiego, i syna „warszawskiej Niobe” – Mścisława Lurie.

Do niedawna Algieria była dla Naïmy tylko nieciekawym tłem rodzinnej historii. We francuskim społeczeństwie, które wciąż stawia sobie pytanie o własną tożsamość, wszystko zdaje się jednak odsyłać ją do własnych korzeni. Rzecz w tym, że nikt nigdy nie opowiedział Naïmie o przeszłości przodków. Czy na jej życie i tożsamość może mieć wpływ coś, o czym nie ma pojęcia?