Czerwone tarcze

Zupełnie nowe wydanie wspomnień Jarosława Iwaszkiewicza, pozbawione zmian wprowadzonych przez cenzurę. Wspomnienia pisarza tworzą wyjątkowy ciąg zdarzeń, z którym powinien zapoznać się każdy fan twórczości artysty. W "Książce moich wspomnień" wybitny twórca zabiera nas w podróż do czasów swojego dzieciństwa. Młodość spędzona w okolicach Kresów ukształtowała młodego poetę, urodzonego w 1894 roku. W książce znajdziemy barwne opisy życia codziennego oraz towarzyskiego pisarza, rozgrywające się w środowisku ówczesnej zubożałej szlachty. Autor we wspomnieniach wraca do dramatycznego okresu lat wojny, który odcisnął się piętnem na całej jego twórczości. Powieść ukazuje również malownicze portrety wybitnych twórców takich jak Julian Tuwim, Jan Lechoń czy Karol Szymanowski, którzy należeli do grona przyjaciół autora. Okres odzyskiwania niepodległości i niezwykłe wydarzenia temu towarzyszące, zostały okraszone fascynującymi anegdotami z życia artystycznego II Rzeczpospolitej. Książka prezentuje dystans pisarza do siebie oraz otaczającego go świata. Znajdziemy tutaj autoironiczne obserwacje ukazujące ambicje artysty oraz towarzyszące temu kulisy powstawania wielu utworów. Iwaszkiewicz jest mistrzem stylu i słowa, który w niezwykły sposób operuje językiem. Wspomnienia doskonale ukazują atmosferę okresu międzywojennego, stając się porywającą lekturą, która wciąga czytelników już od pierwszych stron.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Książka rzuca nowe światło na tajemniczą śmierć gen. Władysława Sikorskiego, pełną niedomówień, dezinformacji i spekulacji. Po latach śledztwa, dochodzeń i badań przyczyn katastrofy gibraltarskiej Polacy wciąż sądzą, iż zostali oszukani i że nie było żadnej katastrofy. Podejrzewają, że ktoś zabił Sikorskiego, lecz nie mają pojęcia kto i w jaki sposób. Autor przez wiele lat badań starał się znaleźć odpowiedź na pytanie, czy był to wypadek, czy perfekcyjnie zaplanowany i sprawnie przeprowadzony zamach.

Niezwykła powieść jednego z najwybitniejszych amerykańskich pisarzy, laureata Nagrody Pulitzera. Tuż po opublikowaniu debiutanckiej powieści The Mysteries of Pittsburgh Michael Chabon odwiedził śmiertelnie chorego dziadka. Gdy silne środki przeciwbólowe rozwiązały umierającemu język, a bliskość śmierci obudziła wspomnienia, dziadek pisarza zaczął zwierzać się i opowiadać historie, których

„Siedem” to intrygujący thriller, który wciąga czytelnika w mroczny świat rywalizujących pisarzy. Siedmioro autorów, zaproszonych na odległą wyspę, ma za zadanie stworzyć dzieło, które odmieni ich życie. Już pierwszej nocy dochodzi do tragicznego zdarzenia – jedna osoba ginie, a ich ambitny projekt zamienia się w walkę o przetrwanie. W miarę jak książka się rozwija, napięcie rośnie, a każdy z pisarzy staje się podejrzanym. Mroczna fabuła Wydarzenia na wyspie mają niepokojący przebieg. Kolejne ofiary giną w sposób, który zdaje się nawiązywać do morderstw z ich własnych powieści. W tej nieprzewidywalnej grze, granice między fikcją a rzeczywistością zaczynają się zacierać. Każdy z bohaterów skrywa tajemnice, które mogą prowadzić do ich zguby lub uratować ich życie. Czy uda się im odkryć prawdę, zanim zakończą swoją opowieść w tragiczny sposób? Niezapomniane postacie Bohaterowie są zróżnicowani, każdy z nich ma unikalny styl pisania oraz osobowość. Ich interakcje pełne są napięcia i emocji, co sprawia, że czytelnik z zapartym tchem śledzi rozwój wydarzeń. W miarę jak napięcie rośnie, zawirowania między zaufaniem a podejrzeniem stają się coraz bardziej intensywne. Kto jest przyjacielem, a kto wrogiem? Każda strona przynosi nowe pytania i zaskakujące odpowiedzi. Styl pisania i atmosfera „Siedem” wyróżnia się nie tylko intrygującą fabułą, ale także umiejętnością budowania atmosfery. Opisy wyspy, mrocznych korytarzy i nieprzyjemnych dźwięków sprawiają, że czytelnik czuje się jakby był częścią tej opowieści. Każdy element otoczenia wzmacnia napięcie i przyczynia się do niepokoju, który towarzyszy postaciom. Mroczny thriller pełen intryg i tajemnic. Wciągająca fabuła, która łączy fikcję z rzeczywistością. Różnorodne postacie, z którymi łatwo się utożsamiać. Intensywna atmosfera, która trzyma w napięciu do ostatniej strony. Niech ta opowieść stanie się twoim przewodnikiem w mrocznym świecie, gdzie każdy może być zarówno sprawcą, jak i ofiarą. Jeżeli cenisz sobie dobrze skonstruowane thrillery, które angażują na wielu poziomach, ta książka na pewno przypadnie Ci do gustu. Zatop się w „Siedem” i przekonaj się, jak cienka jest granica między fikcją a rzeczywistością.

Constanta była zwykłą wieśniaczką, żyjącą w średniowiecznej wsi. Jednak jej życie zmieniło się diametralnie, gdy została ocalona od śmierci przez tajemniczego nieznajomego. Ten uratował ją przed niebezpieczeństwem i zabrał do swojej posiadłości, gdzie awansowała do rangi godnej żony nieumarłego króla - Drakuli. Kobieta była zachwycona swoim nowym życiem, ale szybko zaczęła zauważać, że jej mąż nie jest tym, za kogo się podaje. Dracula zaczął manipulować podstępną arystokratką i cierpiącym głód artystą, co sprawiło, że Constanta zrozumiała, że jej ukochany jest w stanie posunąć się do okrutnych rzeczy. Nie wiedząc, co robić, Constanta zaczęła szukać ukojenia u mężów rywalizujących o jej względy. To prowadziło ją do odkrywania mrocznych sekretów swojego męża. Gdy życie wszystkich, których kocha, zostało zagrożone, Constanta musiała dokonać trudnego wyboru - czy pozostać przy swojej miłości do męża, czy też odejść, by zachować swoją wolność. Ostatecznie jednak Constanta zrozumiała, że więzi, które są złączone krwią, mogą zostać rozerwane tylko przez śmierć. W końcu Constanta musiała podjąć decyzję, która mogłaby zapewnić jej bezpieczeństwo i spokój ducha.

Jeśli lubisz dobrą literaturę i nordyckie klimaty, to koniecznie zanurz się w powieści "Wikingowie. Zew Odyna". Wyrusz w podróż pełną spisków, krwi i namiętnej miłości! Ingrid została postawiona w trudnej sytuacji. Jako córka jarla Sigurda Czerwonookiego musi spełnić oczekiwania ojca i poślubić jednego z lokalnych wodzów. Tym sposobem zawarty zostanie sojusz, który znacząco wzmocni pozycję jarla. Problem w tym, że dziewczyna pragnie cieszyć się wolnością i nie chce wychodzić za starego wikinga. Podczas przygotowań do ceremonii zdarzyło się coś nieoczekiwanego - jarl Hrafn Niski z Kristiansundu zaatakował wioskę. Podczas walk zginął Sigurd, a jego syn został wybrany nowym wodzem. To jednak nie zmieniło sytuacji, a wręcz wzmogło potrzebę dokonania zaślubin. Sytuacja dodatkowo skomplikowała się podczas pochówku zmarłych. Jeden z nich wciąż oddychał, a Ingrid zdołała go uratować. Tym samym poznała mężczyznę, którego obdarzyła uczuciem i spędziła z nim noc. Konsekwencje tego czynu niebawem odczują oba królestwa, a dwoje zakochanych wikingów na zawsze odmieni swoje życie.

Pomimo rozwoju technologicznego i komunikatorów, dzięki którym możemy porozumiewać się z osobami z drugiego końca świata, jesteśmy samotni. Proste, powierzchowne komunikaty wyparły normalną rozmowę. "W ogóle mnie nie słuchasz! Czyli co nam umyka i dlaczego to takie ważne" autorstwa Kate Murphy to publikacja, w której pisarka dowodzi, że znajdujemy się w kryzysie komunikacyjnym doprowadzającym do pandemii samotności. Kate Murphy dokładnie zgłębia naukowe aspekty procesu słuchania. Skupia się na stronie psychologicznej, fizjologicznej oraz społecznej. Obecnie zewsząd słyszymy, by wyróżniać się z tłumu. Uczymy się, jakich słów używać, by inny byli zagłuszani. W efekcie prowadzi to do powstawania szumu, z którego ciężko wyłowić istotne informacje. Autorka za cel stawia sobie znalezienie przyczyny zatracenia umiejętności słuchania. Jej poszukiwania poparte są licznymi badaniami i wywiadami, między innymi z radiowcem, sprzedawcą mebli oraz księdzem spowiednikiem, którzy zawodowo zajmują się słuchaniem innych. Udowadnia, jak olbrzymie znaczenie ma poświęcenie komuś swojego czasu i uwagi. Kryzys komunikacyjny doprowadza do samotności oraz izolacji społecznej, która stwarza doskonałe warunki do rozwoju uzależnień i depresji.