Czerwone tarcze

Ósma część serii o zabójstwach w Sandhamn Każdego lata setki dzieci przyjeżdżają na letni obóz żeglarski na małą wyspę Lökholmen. Niestety, wychowawcy nie radzą sobie z nadzorem nad uczestnikami obozu. Nic więc dziwnego, że dochodzi do przykrych sytuacji. Dzieci znajdują sobie „ofermę obozową”. Nękanie z każdym dniem staje się coraz dotkliwsze. Tymczasem w okolicznych lasach kryje się ktoś, kto obserwuje

Najnowsza książka Józefa Hena, kolejna dawka charakterystycznego spojrzenia na teraźniejszość i przeszłość. Zapiski migawek z życia wybitnego pisarza zatytułowane "Bez strachu. Dziennik współczesny". Publikacja "Bez strachu. Dziennik współczesny" to kolejny tom dzienników Józefa Hena. Po wydanej w 2018 roku książce "Ja, deprawator", pisarz podpisał z wydawcą umowę na kolejny tom swoich dzienników. I gdy nowe dzienniki były skończone i gotowe do opublikowania pod tytułem "Do was i od was", rozpoczęła się epidemia koronawirusa, ludzie poprzez lockdown i strach o własne zdrowie doświadczyli innego świata. Józef Hen, wraz z wydawcą, zdecydował wówczas, że ten inny świat powinien pojawić się i w jego książce. W ten oto sposób, po refleksji kończącej przygotowaną przez pisarza treść, autor dopisał zdanie "W tym miejscu książka miała się zakończyć" oraz kontynuował swoje obserwacje i rozmyślania przez kolejnych kilka miesięcy. Tytuł, "Bez strachu", można interpretować wielorako, choć sam autor mówi, że nie odnosi się on jedynie do koronawirusa. Tak się złożyło, że niemal na początku tego tomu opowiada on o zwalczaniu strachu podczas oblężenia we wrześniu 1939. Walka ze strachem jest więc klamrą spinającą całość. Pomiędzy codziennymi obserwacjami i spostrzeżeniami na temat otaczającej go rzeczywistości, Józef Hen snuje swoje wspomnienia z czasów wojny, a także swego życia przed wojną czy odnajdywania się w polskim socjalizmie. Jego opowieść smuci i bawi, wstrząsa i napawa nostalgią, przepełniona jest melancholią, ale niepozbawiona ironii. Józef Hen, a właściwie Józef Henryk Cukier, to urodzony w 1923 roku polski pisarz i publicysta żydowskiego pochodzenia, dramaturg, reportażysta i scenarzysta filmowy. Ma na swoim koncie reportaże, nowele, opowiadania, prozę historyczną, a także powieści dla dorosłych i młodzieży oraz scenariusze filmowe.

Dzieło ma być doskonałe, więc „dobre” obrazy należy niszczyć. Bydgoszcz dochodzi do siebie po ostatnich makabrycznych wydarzeniach, a komisarz Bondys próbuje ułożyć swoje życie prywatne, ale przed nim kolejna – dużo trudniejsza – łamigłówka. Z Brdy wyłowione zostaje ciało starszej kobiety – związane na plecach ręce i rana kłuta brzucha są dla śledczych oczywistym znakiem: to nie było przypadkowe utonięcie. Kiedy kolejną ofiarą staje się kilkuletni chłopiec, potwierdzają się najgorsze obawy Bondysa i jego zespołu – ponownie będą musieli zmierzyć się z seryjnym mordercą. Czas ucieka, a kolejne ślepe uliczki i poszlaki zakłócają śledczym obraz niczym źle dobrane farby. Czy zdążą powstrzymać morderczą pasję, zanim panoramę miasta splami krew kolejnych ofiar? Jak niewiele trzeba, żeby pasja stała się obsesją, a tajemnice z przeszłości ujrzały światło dzienne? Męczennicy na płótnie to drugi tom serii kryminałów z komisarzem Bondysem, charyzmatycznym śledczym, który nie tylko stara się powstrzymać seryjnego mordercę, lecz także walczy z demonami własnej przeszłości… Hanna Szczukowska-Białys to autorka, której potencjał wysoko oceniają m.in. Robert Małecki i Maciej Siembieda. Laureatka konkursu na opowiadanie kryminalne, uczestniczka licznych warsztatów z pisarzami gatunku i absolwentka dwóch kursów Maszyny do pisania. Seria kryminałów z komisarzem to jej debiut.

Leon XIII zostaje uwięziony przez masonerię w lochach Zamku Świętego Anioła. Pobożne rodziny zbierają datki na jego uwolnienie i planują akcje odbicia Jego Świątobliwości. Amadeusz jedzie do Rzymu poznać prawdę na własne oczy… Lochy Watykanu to powieść z wątkiem kryminalnym, ale przede wszystkim wspaniale ukazany satyryczny obraz europejskiego mieszczaństwa u schyłku XIX wieku. Z jednej strony religijność niepodlegająca żadnym wahaniom i pytaniom, z drugiej bunt, niezależność sądu, wolność myśli. Ukazując szaleństwo pewnych intelektualnych sądów, czy wręcz fanatyzmu, autor jednocześnie zmusza nas do zastanowienia się nad konsekwencjami całkowitej wolności, zaburzonym boskim porządkiem świata, wywołanym czynem bezinteresownym, sprzecznym z jakąkolwiek logiką. Lochy Watykanu to niewątpliwie najbardziej znana powieść André Gide’a, głównie za sprawą kontrowersji, jakie wywołała: oskarżano ją o herezję i niemoralność, a jej autora odsądzano od czci i wiary. A jednak 30 lat później autor otrzymał Nagrodę Nobla. Przeczytać trzeba koniecznie - książka należy do kanonu literatury, a na dodatek czyta się ją świetnie.

Cztery kobiety, cztery wstrząsające dramaty. Splot niemożliwych do pogodzenia racji, godny pióra Sofoklesa lub Shakespeare'a, wyraża się tutaj w zwięzłych nowelach. Cztery bohaterki cierpią za nie swoje winy, cztery historie pięknej, czystej miłości kończą się jakże nieszczęśliwie. Beatrice w odludnej willi na obrzeżach małego włoskiego miasteczka, Garcinda wezwana przez ojca z

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Codzienne gotowanie może być doskonałą zabawą. W swojej książce "Proste przyjemności. Łatwe i szybkie przepisy" Natalia Maszkowska pokazuje, jak wiele radości można czerpać z przygotowywania zwykłego obiadu. W książce "Proste przyjemności. Łatwe i szybkie przepisy" zawarto 100 różnych przepisów na każdą okazję. Opisano tu ciekawe pomysły zarówno na śniadania czy kolacje, jak i na główne dania obiadowe. To, co je łączy, to duża prostota. Wszystkie przepisy są bardzo łatwe w przygotowaniu i nie wymagają dużych zdolności kulinarnych. Równocześnie książka pokazuje, jak doskonale można się bawić w czasie gotowania i jak wiele radości przynosi eksperymentowanie w kuchni. Autorka postarała się, aby zamieszczone w książce przepisy były proste i zrozumiałe nawet dla osób, które nie mają żadnego doświadczenia w gotowaniu. To właśnie początkujący kucharze w największym stopniu mogą tu odkryć swoją pasję i talent kulinarny. Dzięki kreatywnemu podejściu książka ta może jednak zaciekawić nawet doświadczonych kucharzy. Natalia Maszkowska zdobyła wielką popularność dzięki swoim kanałom kulinarnym w serwisach społecznościowych. Urzekła widzów nie tylko dużą wiedzą i profesjonalnym podejściem do kwestii kulinarnych, ale także serdeczną osobowością. To ciepło bije również z jej książki. Książka kucharska spisze się absolutnie u każdego. Można w niej znaleźć dziesiątki ciekawych pomysłów na potrawy na każdą okazję.