Jak wychować samodzielnie dziecko

Alessia De'Luca od zawsze wiedziała, jakie prawa rządzą jej światem. Mimo że na co dzień czuje się szczęśliwa, zdaje sobie sprawę, że szybko może się to zmienić. Ma świadomość, kim jest jej ojciec i jaki los spotyka córki ludzi zajmujących wysokie stanowiska w hierarchii mafijnej. W dniu swoich osiemnastych urodzin dziewczyna wychodzi razem z przyjaciółką, Brianną, na imprezę, którą organizuje Fabio, chłopak Alessi. Ten z pozoru niewinny wieczór sprawi, że jej życie przybierze nieoczekiwany obrót. Podczas zabawy Alessia poznaje tajemniczego Vincenta Castello. Mężczyzna wraz z braćmi pojawia się na tej samej imprezie. Nie jest on człowiekiem, z którym dziewczyna chciałaby mieć cokolwiek wspólnego. To brutalny, bezwzględny przyszły capo, który w swojej familii pełni funkcję egzekutora. Alessia na pewno wolałaby, żeby nigdy nie zwrócił na nią uwagi, ale stanie się inaczej.

Najpopularniejsza powieść słynnej pisarki Charlotte Brontë, Poznajcie losy Jane Eyre, kobiety, która na długo zapadnie wam w pamięć! Jednak czy będzie umiała odnaleźć spokój i szczęście w swoim życiu? "Dziwne losy Jane Eyre" to wyjątkowa książka, o której gazety rozpisywały się z zachwytem dzień w dzień. Opowiada ona historię dziewczynki, która straciła rodziców, przez co trafia do domu wuja. Niestety nikt nie darzy jej tam ciepłymi uczuciami i kiedy tylko nadarzyła się okazja, ciotka pozbywa się jej, wysyłając do szkoły dla sierot. Dzielna Jane nie poddaje się i zdobywa wykształcenie, a później prace jako guwernantka. Wydaje się, że w jej życiu nareszcie pojawi się szczęście. Kobieta zostaje zatrudniona do dziewczynki, którą samotnie wychowuje ojciec, Edward Rochester. Pewnego dnia do jej pana, którego darzy uczuciem, wracają demony z przeszłości. Jane nie potrafi poradzić sobie z sytuacją i ucieka. Książka opowiada o ludzkich emocjach, przez co jest ponadczasowa. Tytułowa bohaterka jest bardzo wyrazista i posiada wiele cech, dzięki którym można ją łatwo polubić, a nawet podziwiać. Jej losy to wciągająca i głęboka, ale nie zawsze kolorowa historia, która pokazuje, że warto mieć nadzieję na lepsze jutro.

Propozycja dla czytelniczek, które uwielbiają romantyczne klimaty. Barbara Seeman-Włodarczak w swojej powieści "Miłość po grecku" pokazuje to, co jest istotne i ważne dla każdej kobiety we współczesnym świecie. Zofia to perfekcyjna kobieta, ambitna dziennikarka, która ma dobrą pracę i życzliwego, poczciwego męża. Jednak jest coś, czego do pełni szczęścia jej brakuje, a mianowicie miłości. Wbrew oczekiwaniom nie znalazła jej w małżeństwie, a jej mąż w rzeczywistości okazał się tylko zwykłym płytkim zjadaczem chleba, który wolny czas spędza, grając w gry komputerowe, a dodatkowo jest wielkim piwoszem, czego nasza bohaterka nie znosi. Zofia marzy o miłości idealnej, rodem z romantycznych książek oraz filmowych romansów. Rozumie ją jako oparty na porozumieniu dusz i symbiozie ciał związek, jednak tego nie jest w stanie otrzymać od małżonka. Splot nieoczekiwanych wydarzeń i przypadków rzuca ją wraz z mężem do uroczych Aten, a tam naszej bohaterce od razu wpada w oko przystojny Grek - Sokrates. Upalna atmosfera za dnia i długie pogodne wieczory sprzyjają płomiennemu romansowi i Zofia podświadomie szuka spełnienia u jego boku. Czy jednak będzie warto? Czy w imię zaznania chwili rozkoszy warto ryzykować, zatracając to, kim się jest? Bohaterka jest matką dorastającej córki, zmagającą się z alkoholizmem oraz ze skutkami wypadku, który przekreślił jej karierę amazonki, rujnując prywatne życie. Mieszka w blokowisku na odludziu, nie potrafiąc uzdrowić niedomagających relacji między matką a córką. Mąż Zofii Robert to skrywający bolesną tajemnicę mężczyzna z przeszłością. Skrywając sekret, usiłuje odkupić dawne winy, którymi sam siebie obarczył. Teraz próbuje przywrócić do dawnej świetności podupadającą stadninę. Niegdyś tym, co połączyło małżonków, były właśnie konie. Czy jest szansa, żeby ta dawna wspólna pasja wróciła?

Ile jesteś w stanie znieść dla miłości? Warszawa, wiosna 1938 roku. Osiemnastoletnia Zuzanna wierzy, że jej życie będzie usłane różami. Pewnego dnia zachwyca ją wygrywana na skrzypcach melodia, a kilka miesięcy później poznaje zdolnego muzyka i traci dla niego głowę. Rodzi się pierwsza miłość, pojawiają marzenia i plany, a potem przychodzi wojna. Znaczy kolejne miesiące pasmem strat, cierpienia i bólu? Zuzanna zaczyna pracę na Poczcie Głównej i włącza się w podziemną walkę z okupantem. Zostaje przydzielona do komórki ?P? zajmującej się przechwytywaniem anonimowych donosów pisanych przez Polaków do ?Szanownego Pana Gestapo?. Jeden z listów rozdziera jej serce. Okazuje się, że działalność konspiracyjna to niebezpieczna gra, w której stawką jest nie tylko życie, ale i miłość. Listy do Gestapo to poruszająca do głębi spowiedź kobiety, która stanęła przed dramatycznymi wyborami. Opowieść o życiu brutalnie zmienionym przez wojnę. O ranach, które nigdy się nie goją, winach, które domagają się odkupienia, i przebaczeniu, które być może nie nadejdzie.

Historia, która wstrząśnie każdym, kto ją pozna. Dowiedz się więcej o jednym z najbardziej zdegenerowanych psychopatów na świecie i poznaj fakty z jego życia. "Psychopata" to książka ukazująca wyjątkowo mroczną, zdegenerowaną postać, jaką jest Ed Gein. Mężczyzna, określany też mianem "rzeźnika z Plainfield", miał dwa skrajne oblicza. Z jednej strony zdawał się zupełnie niepozorny, a jego otoczenie uważało go za dziwnego, ale zarazem przepełnionego spokojem człowieka. Z drugiej strony natomiast był zabójcą, który dopuścił się w swoim życiu okropnych zbrodni. To świat zbudowany na potwornościach i makabrze. To psychopatyczne pomysły Eda Geina stały się inspiracją dla Alfreda Hitchcocka, gdy pracował nad "Psychozą". Stały się one również podłożem dla innego filmu, "Milczenie owiec". Na pewno sporą rolę w kształtowaniu jego charakteru odegrała jego matka, despotyczna, jednak przez syna uważana za wzór cnót. W książce można uważnie przyjrzeć się zbrodniom dokonanym przez tego mężczyznę, a także obserwować, jak przebiegało jego aresztowanie, a później także wytoczony mu proces.

Gorący lipiec 1789 roku w Paryżu. Król poluje, królowa przebiera w damach dworu. Groźne pomruki paryskiego ludu zamieniają się w złość i pragnienie zemsty. Paryż głoduje, choruje i umiera z wycieńczenia. Wreszcie, jak już nie ma nic do stracenia, jak odchodzą dzieci, wściekłość zrywa się z kajdan zasad i prawa. Bastylia legnie w gruzach, zawiśnie każdy, kto zdradza arystokratyczne pochodzenie. Pitoux ogląda to na własne oczy, widzi tragedię nędzy i widzi rodzącą się nienawiść, która prowadzi do straszliwej przemocy… czy zło da się usprawiedliwić, czy Pitoux może spokojnie patrzeć, jak wieszają ludzi, których znał… ale przecież jest po stronie ludu… Kolejna książka Aleksandra Dumas, od której nie można się oderwać. Tak plastycznie napisana, że widzimy te zdarzenia, prawdziwe przecież, wzdragamy się zbrodniami, przeżywamy emocje, czujemy Rewolucję, która na naszych oczach się odbywa.

Dziesięcioletni chłopiec wzywa adwokata, by wyznać mu, że zamordował człowieka...piętnaście lat temu. Kiedy adwokat Robert Stern zgadzał się na to niezwykłe spotkanie, nie wiedział, że umawia się ze śmiercią. A tym bardziej nie miał pojęcia, że śmierć, która wkroczy w jego życie, będzie miała sto czterdzieści trzy centymetry wzrostu, na nogach trampki, a na dziecięcej buzi uśmiech... Adwokat Robert Stern jest w szoku, kiedy widzi w zapomnianej przez Boga, opuszczonej fabryce, kim jest jego tajemniczy klient. To Simon, dziesięcioletni chłopiec, delikatny i śmiertelnie chory. I absolutnie przekonany, że w swoim poprzednim życiu był seryjnym mordercą. Głupia, niesmaczna zabawa myśli Stern... Lecz kiedy w opisanej przez chłopca piwnicy rzeczywiście znajduje ludzkie szczątki: szkielet i rozłupaną siekierą czaszkę, czuje się jak w środku horroru. Ale to dopiero początek. Bo Simon opowiada mu nie tylko o ofiarach sprzed lat, ale wkrótce również o tych z najbliższej przyszłości...

"Dekameron" to zbiór stu opowieści, które w ciągu dziesięciu dni 1348 roku opowiada sobie grupa dziesięciu szlachetnie urodzonych florentczyków (siedem pań i trzech młodzieńców), którzy schronili się przed zarazą w okolicach Florencji. Każdy dzień miał swój temat zadany przez kolejno wybieranych „króla” lub „królową”. Nowele stanowią opis obyczajów w epoce włoskiego renesansu, dając wyraz z jednej strony bujnemu życiu, pełnemu miłości i przygód erotycznych, z drugiej zaś wyrażając podziw dla inteligencji, sprawności ludzkiego umysłu, bystrości i sprytu. Głównym motywem opowiadań jest miłość: małżeńska i pozamałżeńska, zmysłowa i platoniczna, tragiczna i idylliczna. Lektura dla szkół średnich