No, bez jaj. W poszukiwaniu męskości

Dobry kryminał trzyma w napięciu aż do końca. "Całując ul" nie dość, że jest skrojony przez jednego z lepszych literatów, jaki stąpał po ziemi, to dodatkowo serwuje nam fabułę dwutorową. Rozgrywającą się w dwóch różnych okresach, trzymającą się jednej postaci. Książka Jonathana Carrolla to fantastyczna pozycja dla fanów misternie skonstruowanych zagadek, gdzie niespiesznie zbiera się tropy, a sam bohater nie do końca jest przekonany, czy podjęte przez niego działanie jest słuszne. Sam Bayer ma poważny problem. Od wielu miesięcy nie może napisać nic, co mógłby pokazać swojemu wydawcy, wszystko go rozprasza, a wena znikąd nie chce nadejść. Próbuje chwytać się różnych rozwiązań - zmusza się, zmienia rutynę dnia, pisze odręcznie, siedząc, stojąc, leżąc. Nic. Stwierdza, że z wszystkim należy wrócić do korzeni, zrobić dwa kroki do tyłu i spojrzeć szerzej na to, co może go blokować. Wybiera podróż do rodzinnego miasteczka, sennego Crane's View, gdzie ma wrażenie, że czas się zatrzymał. Chociaż tego nie planował, Sam wdaje się w romans z niejaką Veroniką, dzięki czemu paradoksalnie wyostrzają się jego zmysły i chęć do pracy. Wówczas natyka się na ślady zbrodni sprzed ponad trzech dekad, dokonanej na niejakiej Pauline - uznanej kiedyś za najpiękniejszą dziewczynę w miasteczku. Bohater bardzo szybko zrozumie, dlaczego ludzie ukrywali historię Pauline przez tyle lat. Najgorsze dla niego jest to, że nie będzie mógł, z przynajmniej dwóch powodów, zaprzestać swego śledztwa. Jonathan Carroll jest głównie znany jako pisarz fantastyczny, jednak z biegiem lat jego oś zainteresowań wyraźnie przechyla się w stronę historii i kryminałów. W Polsce najbardziej popularną pozycją jest dziewięciotomowy zbiór "Wysłuchane modlitwy".

Wybitne osiągnięcie Knuda Rasmussena, dzięki któremu zyskał status bohatera narodowego. Piąta Ekspedycja Thule (1921–1924): najdłuższa i najważniejsza podróż, jaką Rasmussen oraz dwójka Inuitów odbyli psimi zaprzęgami. Przejechali dystans 18 000 km od Zatoki Hudsona, przez Przejście Północno-Zachodnie, Alaskę, aż po Czukotkę znajdującą się po zachodniej stronie Cieśniny Beringa. Podczas podróży Rasmussen odwiedzał wszystkie społeczności inuickie zamieszkujące wzdłuż północnych wybrzeży Ameryki oraz w głębi lądu, spisując ich mity i wierzenia oraz zbierając eksponaty etnograficzne dla Muzeum Narodowego w Kopenhadze. Dzięki świetnej znajomości języka, a także wiedzy o zwyczajach Inuitów z Grenlandii, zyskał zaufanie rozmówców, zwłaszcza szamanów – najbardziej szanowanych członków plemion. Wielka podróż psim zaprzęgiem – od prawie stu lat bestseller w Danii – to fascynująca opowieść o zachwycie innością kulturową i jej głębokim zrozumieniu. Arktyka Rasmussena to nie lodowa pustynia ziejąca pustką i śmiercią, ale przestrzeń kipiąca życiem, posiadająca własną historię i kulturę, którym należy się szacunek.

Czasy, kiedy kobiety nosiły kapelusze i rękawiczki, po Warszawie jeździły dorożki, a miłość ludzi z różnych sfer nie była sprawą łatwą. Dworki Podlasia i Mazowsza. Helena obserwuje?świat, zmienia się, spełnia marzenia… Jak kochać i być kochaną? Tego świata już nie ma, ale wzruszenia zostały. Początek wieku XX, Podlasie, dwór szlachecki w Sabniach. Młoda wdowa wraca z córeczkami do domu rodziców. Ma jedno marzenie: zostać pisarką! Halszka, jak ją nazywa rodzina, to artystyczna dusza: pięknie gra na pianinie, maluje, ale nade wszystko uwielbia literaturę. Czy mogłaby napisać prawdziwą powieść o miłości? Otoczenie nie zachwyca się jej planami: powinna wyjść za mąż po raz drugi, zająć się dziećmi i domem. Ale pozornie delikatna i rozmarzona Halszka jest uparta. Pisze po nocach powieść o nauczycielce, którą pokochał arystokrata. Ojciec zdziwiony determinacją córki, zasięga rady zaprzyjaźnionego pisarza Bolesława Prusa. Halszka dostaje błogosławieństwo mistrza, tata finansuje wydanie pierwszej powieści. „,Oby sprzedało się chociaż sto książek tej mojej „Trędowatej“, modli się Halszka. Sprzedaż idzie w setki tysięcy... To nie koniec, lecz dopiero początek opowieści o tym jak Helena Mniszkówna została królową romansu z wyższych sfer. Zdobyła wielką popularność, ale zapłaciła wysoką cenę za sukces. Perypetie życia Halszki mogłyby być fabułą jej książki. Naprawdę nazywała się Rawicz – Radomyska, a po pierwszym mężu Chyżyńska. Była panią dworów w Rogalach i w Kucharach - ziemianką zwykłą i niezwykłą, bo prowadziła dwór i pisała z potrzeby serca, nie dla zysku i nie dla sławy. Nie była autorką jednej książki. Napisała ich 30. Na ile opowiadała w nich o sobie? I jaka była naprawdę? Dziś coraz mniej osób pamięta nazwisko: Mniszkówna. Bardziej znany jest tytuł pierwszej powieści „Trędowata“. Książkę wznawiano przed wojną 16 razy, trzykrotnie filmowano. Krytycy surowo ją osądzali jako „, romansidło“,, mimo to sprzedawała się na pniu. Po wojnie, gdy zakazano druku wszystkich książek Mniszkówny, czytelniczki przepisywały ręcznie całe rozdziały i użyczały sobie rękopisy. Opinie krytyków nie miały dla nich znaczenia, emocje, które budziła tak. Jak więc mierzyć wartość literatury? Powieść biograficzna o Helenie Mniszkównie, pisarce, która poruszyła miliony serc jest próbą odpowiedzi na te pytania. Ale też zaproszeniem do dworków Podlasia i Mazowsza, do czasów, kiedy kobiety nosiły kapelusze i rękawiczki, po Warszawie jeździły dorożki, a miłość ludzi z różnych sfer nie była sprawą łatwą. Sposobność by wraz z Heleną obserwować świat, zmieniać się, spełniać marzenia. Kochać i być kochaną. Tego świata już nie ma, ale wzruszenia zostały.

Najnowsza, pięknie ilustrowana, mądra i przystępna książka edukacyjna dla dzieci (i nie tylko!) o zmianach klimatycznych, kupiona przez wydawców już w 14 krajach. Przyprawiona humorem i ubarwiona wyrazistymi ilustracjami opowieść, przeplatana wyjaśnieniami i przykładami z historii, geografii, chemii, fizyki i biologii – zainteresuje każdego. Książka przybliża jeden z podstawowych problemów nie tylko dla przyszłości świata, ale i dla naszej codzienności – zmiany klimatyczne. Wskazuje też drobne kroki, które mogą pomóc uchronić przed katastrofą ekologiczną, a także pozwolą nam zdrowiej i bezpieczniej żyć. Lotta i Kasper nie rozumieją, dlaczego znowu nie będą mieć magicznych śnieżnych świąt Bożego Narodzenia, które znają tylko z pocztówek. Postanawiają więc sami sprawdzić, co tak naprawdę dzieje się z pogodą. I udają się w podróż w przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. A towarzyszy im pewien bardzo zły i złośliwy stwór…

Ambitna i zapierająca dech w piersiach książka o niezwykłym krajobrazie podziemi. "Podziemie. Świat pod naszymi stopami" autorstwa Willa Hunta to książka będąca swego rodzaju dziennikiem z podróży i filozoficznymi meandrami. Podziemia pełne są katakumb, jaskiń, zapomnianych miast czy opuszczonych stacji metra. Świat pod naszymi stopami jest o wiele ciekawszy i zawiły, niż mogłoby się wydawać. Kiedy nastoletni Hunt odkrywa, iż pod jego domem mieści się opuszczony tunel, rodzi się w nim fascynacja do tych mrocznych i zapomnianych czeluści. Fascynacja, która przeradza się w obsesje. W pozytywnym znaczeniu, gdyż często to właśnie obsesja jest często motorem napędowym postępu i nauki. Książka ta to swoisty list miłosny autora, którego adresatem jest wszystko, co czai się pod powierzchnią. Hunt podczas swych podróży spotyka innych, podobnych sobie zapaleńców. Spędza kilka dni w paryskich katakumbach, gdzie ze zdumieniem odkrywa, iż te są nie tylko miejscem wiecznego spoczynku, lecz także zakazanych imprez. W Australii trafia na pustkowie, gdzie wraz z pewną rodziną Aborygenów schodzi do mającej ponad 35 tysięcy lat kopalni. Wraz z naukowcami z NASA bierze udział w badaniach kilometr pod łańcuchem górskim Black Hills.

Paryż, wiek XV. Centrum świata, kultury i polityki. Szczyt wysublimowania, bogactwa i dobrego smaku. A obok nędza, bezprawie, opresja. Złodzieje, prostytutki, cyganie i inni wykluczeni z blichtru wspaniałego miasta. Dwa światy równoległe, który przecinają się ze sobą albo pod szubienicą, albo na niej. Piękna cyganka i on – największy brzydal literatury, chromy i szpetny dziwak ciągający sznury dzwonniczych serc ku chwale Pana, który chyba odeń w podzięce dostał serce największe i najpiękniejsze… Bo czyż brzydota nie może kryć w sobie piękna? Klasyka literatury światowej, której nie można nie znać!!!

Bert i Emi codziennie taszczą na Wzgórze ogromne kartonowe pudła, by w nich przesiadywać. Bywa, że są królami, żołnierzami, astronautami. Czasem piratami żeglującymi po wzburzonych morzach. Lecz zawsze, ale to zawsze pozostają przyjaciółmi. W powinien bardzo zimny poniedziałek pojawia się ktoś, kto chce do nich dołączyć. Czy ich dwójka przyjmie nowego do paczki? Czy można mieć więcej niż jednego najlepszego przyjaciela? Poruszające powiastki Benjiego Davisa stały się już klasyką literatury dziecięcej. Autor z niezwykłą sobie czułością, słowem i obrazem opowiada o najważniejszych sprawach, takich jak miłość, tęsknota, czy właśnie przyjaźń. Polscy czytelnicy pokochali go za takie tytuły jak: „Mój wieloryb”, „Cudowna wyspa dziadka”, „Lato u babci”, „Powrót wieloryba”.