Życie lalek

"Czas na śmierć" to trzeci i ostatni tom cyklu o Isabel Fielding. Thriller, który trzyma w napięciu od początku do końca! Leah dobrze wie, że historia Isabel Fielding nie powinna trafić na kinowe ekrany. Ona sama chciałaby o niej jak najszybciej zapomnieć. To, co przeżyła, wyrwało w jej duszy ranę, która pewnie już nigdy nie zdoła się zagoić. Jednak życie toczy się dalej, a wytwórnia filmowa upatruje w historii morderczyni źródła gigantycznego sukcesu. Wszystko zmienia się wówczas, gdy zamordowana zostaje aktorka, odtwórczyni głównej roli w filmie. Kilka dni wcześniej Isabel Fielding udaje się uciec z więzienia... Do drzwi Leah puka jej syn, Tom, którego nie widziała od kilku miesięcy. Kobieta drży nieustannie o życie swoje i swoich bliskich. Czy będzie kolejną ofiarą Isabel? Kto odpowiedzialny jest za zniknięcie Josha? Pytania mnożą się, a niepokój kobiety rośnie z każdym dniem... Oto trzecia część cyklu o Isabel Fielding. Ten znakomicie napisany thriller psychologiczny w niczym nie ustępuję dwóm bestsellerowym poprzednikom. Historia wciąga nas już od pierwszej strony, a z każdą kolejną zagłębiamy się w nią coraz mocniej i mocniej. Autorka po mistrzowsku buduje napięcie, snując wokół czytelnika atmosferę ciągłego zagrożenia. Przy tym powieść czyta się znakomicie, choćby ze względu na wartkie tempo akcji i wyraziste sylwetki bohaterów. Na cykl o Isabel Fielding składają się następujące tytuły: "Morderczyni", "Ktoś musi umrzeć", "Czas na śmierć". Sarah A. Denzil to brytyjska pisarka, autorka thrillerów psychologicznych, których znakomitym przykładem jest właśnie prezentowana tutaj książka. Tworzy również pod pseudonimem Sarah Dalton. Nazwiskiem tym sygnuje powieści z nurtu młodzieżowej fantastyki. Mieszka obecnie wraz ze swoim życiowym partnerem w hrabstwie Yorkshire, zachwycając się codziennie urokami wiejskiego spokoju. Inną jej powieścią przełożoną na język polski jest "Milczące dziecko", które polecamy równie serdecznie. Książki Sarah A. Denzil ukazują się w Polsce nakładem wydawnictwa Filia.

Intymny portret pewnego małżeństwa. Pełna emocji opowieść o okrutnej sile milczenia i tragicznym w skutkach braku komunikacji. Wydawałoby się, że małżeństwo Maggie i Franka jest szczęśliwe i pełne miłości. Okazuje się jednak, że mąż i żona od pół roku nie zamienili ze sobą ani jednego słowa. Jedzą razem posiłki i śpią w jednym łóżku w coraz bardziej niezręcznym milczeniu.

Nadchodzą święta Bożego Narodzenia. W Potwornicach mieszkańcy przeżywają horror świąteczny, bo małżeństwo Kumorków zrobiło sobie „Las Vegas” – gigantyczną świetlną instalację składającą się z ustrojonych choinek, bałwanków i mikołajów. Mieszkańcy się denerwują, a turyści walą drzwiami i oknami zobaczyć to najbardziej ozdobione miejsce w Polsce, a może i na świecie. Wigilia i pasterka mijają spokojnie, ale zaraz potem właściciel „Las Vegas” znajduje zwłoki podszywające się pod kukłę Mikołaja… Harold, policjant, który przyjechał do babci na wigilię bierze udział w dochodzeniu w sprawie morderstwa wraz z oddelegowaną do sprawy z powodu stanu cywilnego aspirant Aurorą Mątwicą. Jakie sekrety skrywają mieszkańcy? Czy w ferworze przygotowań do świąt ktoś postanowił posunąć się o jeden krok za daleko?

Powieść, która pozwoli Ci zgłębić pewną tajemnicę. Sięgnij po nią i przekonaj się, co działo się w pewnym domu pod lasem, gdy w Polsce nastały ciężkie czasy. "Dom na skraju lasu" to powieść, która szybko rozpali czytelniczą ciekawość i pozwoli zgłębiać sekrety z przeszłości. Max Langer jest zamożnym szwajcarskim profesorem, który ma polskie korzenie. W pewnym momencie postanawia odwiedzić Polskę, by dowiedzieć się więcej na temat wcześniejszych losów swojej ukochanej żony, Christine. Na miejscu natrafia na młodą pracownicę uniwersytetu, Dorotę Wiśniewską. Ta chętnie podejmuje się wyzwania i przyjmuje zlecenie napisania książki o willach, znajdujących się pod Łodzią. Dorota, zajmując się swoim zadaniem, przygląda się życiu osób, które mieszkały w tym mieście w latach 1944-46. A działo się wówczas sporo. W końcu to w Łodzi tworzono nowe struktury państwa po tym, jak Warszawa została zniszczona w wojnie. Owiany tajemnicą dom zlokalizowany pod lasem zajmowała zdeterminowana kobieta, działająca dla propagandy, Michalina Starska. Miejsce to dzieliła z kochankiem, Antonim Gołąbkiem, który służył w Wojsku Ludowym w stopniu majora. Każde z nich skrywało własne sekrety, a te, gdyby tylko wyszły na jaw, mogłyby na nich ściągnąć potworne kłopoty. Postanowili jednak odłożyć problemy na bok i stworzyć w domu pod łódzkim lasem coś wyjątkowego. Tam zamierzali nacieszyć się życiem, zanim wszystko posypie się jak domek z kart. Jak zakończyła się ich chwilowa sielanka?

Wstrząsająca relacja dziecka – ofiary ojca-drapieżcy i obojętności matki. Międzynarodowy bestseller sprzedany w 1,5 mln egzemplarzy. Miłość mamy dawała mi poczucie bezpieczeństwa. Byłam pewna, że każe mu przestać. Ale nie kazała. Matka i córka. Nie widziały się od lat. Teraz Toni czuwa przy umierającej matce i czeka na prośbę o przebaczenie... Patrzy na matkę i widzi siebie – małą, śliczną Antoinette, dziewczynkę, którą była. I o której wspomnienie musiała ukryć głęboko w niepamięci. Żeby móc dalej żyć… Pierwsze lata życia Antoinette to idylla, z dystyngowaną matką i kochającą babcią. Ale wszystko się zmienia, kiedy tata wraca z wojska. Zaczyna się koszmar. Toni ma sześć lat, gdy po raz pierwszy tatuś całuje ją... Nie tak jak ojciec całuje córkę. – Tylko nie mów mamie – ostrzega – bo przestanie cię kochać. Jednak dziecko mówi mamie. A matka nie chce nawet o tym słyszeć... Od tej chwili Toni musi mieć z tatusiem wspólną „tajemnicę”… Przez osiem lat… A kiedy prawda wreszcie wychodzi na jaw, dziewczynka zostaje potępiona, wtrącona w otchłań depresji i autodestrukcji.Nadzieję i siłę musi znaleźć sama w sobie. Tylko nie mów mamie, tragiczna historia dzieciństwa, przebaczenia sobie samej i triumfu nad przeszłością, przypomina niewiarygodną wręcz powieść z najwyższej półki: napisaną pięknym językiem, przejmującą i wzruszającą. Wydana w 12 krajach, w Anglii i we Francji zajmowała przez wiele tygodni 1. miejsce na listach bestsellerów. Doczekała się kontynuacji Kiedy tata powraca.

Julia Blenda, jest dziewczyną stuprocentową. Bo i nowoczesną - inżynier informatyk - i rozkosznie staroświecką zarazem: najlepiej by się czuła w silnych męskich ramionach, najchętniej sławnego i przystojnego aktora. Julia oczywiście na to wszystko zasługuje - tyle że mieszka we Włocławku. To zaś oznacza pokój przy rodzicach, etat za grosze w szemranej firmie na krawędzi bankructwa i żadnych aktorów w zasięgu wzroku. A w pracy - tylko pomaganie sekretarce i wyręczanie sprzątaczki... Słowem, życie w nieupiększonej rzeczywistości Polski początku XXI wieku, przyprawionej zbrodnią, szantażem i dobrze nam znanym brudem. W takich warunkach Julia, wyposażona w oręż wydawałoby się archaiczny - wierność wartościom - walczy o ocalenie tego, co najcenniejsze: przyjaźni i miłości.

Wielbiciel kobiet, narodowy wieszcz, obywatel świata… Gdyby żył dzisiaj, prawdopodobnie byłby bohaterem portali plotkarskich czy tabloidów. Sensację wzbudzałyby jego związki z kobietami. Miał na swoim koncie romanse z mężatkami, a kiedy już założył rodzinę, żył w trójkącie, a zdaniem niektórych wręcz w czworokącie. Medialny rozgłos mogłyby mu też przynieść przynależność do towiańczyków czy kontrowersyjne poglądy, zwłaszcza że do ich głoszenia wykorzystywał katedrę uniwersytecką. Nic zatem dziwnego, że pomimo iż Mickiewicza okrzyknięto narodowym wieszczem, to poeta już wśród współczesnych budził emocje i powodował spory. W co zaopatrzył się młody Adam, wyruszając w podróż do Wilna? Gdzie narodził się pomysł napisania „Pana Tadeusza”? Która z kochanek Mickiewicza została upamiętniona jako Telimena? Iwona Kienzler w swojej najnowszej książce przygląda się postaci Adama Mickiewicza głównie przez pryzmat jego życia prywatnego. Dzięki temu możemy m.in. poznać jego relacje z kobietami począwszy od tajemniczych Józi i Anieli przez legendarną Marylę Wereszczakównę, Konstancję Łubieńską ‒ urodziwą mężatkę, która skutecznie odciągnęła poetę od wstąpienia w szeregi powstańców, a skończywszy na „przeklętej towianicy”, Ksawerze Deybel.