Jedyny samolot na niebie. Historia mówiona zamachów z 11 września

Opowieść inspirowana prawdziwą historią rodziny Lutosławskich. Schyłek XIX wieku. Konstancja Korczycowa, po śmierci męża decyduje się objąć posadę damy do towarzystwa Pauliny Lutosławskiej, właścicielki dworu w Drozdowie. Wchodzi w rodzinę silnych kobiet, które mimo obyczajów epoki potrafią spełniać swoje pasje. Paulina zarządza ogromnym majątkiem i sześcioma synami, Sofityna jest poetką z dworu hiszpańskiej królowej i jedną z pierwszych reporterek, Maria pionierką - lekarką, Izabela poczytną w międzywojniu pisarką. Dwór nad Narwią jest ich rodzinnym gniazdem. Czy Konstancja znajdzie tu dom, miłość i przyjaźń? Czy dostosuje się do zwyczajów kwitnącego majątku, słynnego na całym świecie z produkcji piwa? Jak wykorzysta własne pasje i marzenia o samodzielności? Czy uda się ocalić dwór w Drozdowie? Powieść ukazuje realia ziemiańskiego życia i kobiet tej epoki. Znajdziecie tu miłość od uderzenia piorunem i swaty z rozsądku, budowę fortuny i bohaterską śmierć, podróże, pasje naukowe i szaleństwo. Mężczyźni tej rodziny byli bohaterami i budowniczymi, Witold muzykiem znanym na całym świecie. Ale to kobiety ocaliły dwór, który oparł się wichrom dziejów i po dziś dzień wita gości w Drozdowie nad Narwią. Drugi tom sagi drozdowskiej ukaże się pod tytułem Dziedziczka łez.

"Córka generała" Magdaleny Witkiewicz od Wydawnictwa Skarpa Warszawa to przepiękna powieść obyczajowa. Autorka znana ze wzruszających historii, tym razem również wyciśnie niejedną łzę z czytelniczego oka. Bo czy można pozostać obojętnym, zagłębiając się w poruszającą opowieść o trudnej, pełnej wyzwań miłości, która rozkwitła w cieniu walki o przetrwanie? Zwłaszcza w przypadku, gdy inspiracją do powstania książki były prawdziwe wydarzenia? Akcja powieści "Córka generała" Witkiewicz rozpoczyna się w przededniu wybuchu II wojny światowej. W wolnym mieście Gdańsk prawie każdy czuje, że konflikt zbrojny to kwestia dni lub nawet godzin. Mimo wiszącego w powietrzu zagrożenia Andrzej Taper ma inne zmartwienie, które przesłania mu wszystko. Jest zakochany! I to nie w byle kim, bo w Elise, córce emerytowanego generała. Niemieckiego generała, który jest głęboko zafascynowany Adolfem Hitlerem i jego zbrodniczą ideologią. Elise odwzajemnia uczucie Andrzeja, ale jak można się spodziewać, generał von Hummel nie akceptuje faktu, że jego córka zadaje się z Polakiem. I będzie robił wszystko, by zakończyć tę relację, a tym samym chronić swoją rodzinę. Nie zważa na to, że jego działania mogą stanąć na drodze wielkiemu uczuciu i unieszczęśliwić jego córkę. Chcesz wiedzieć, jak potoczą się losy Andrzeja i Elise? Czy Andrzej zdradzi miłość swego życia? Zastanawiasz się, jak wybuch wojny wpłynie na zakochanych? I czy da się wypełnić bolesną pustkę w sercu? Czytaj wspaniałą powieść obyczajową Magdaleny Witkiewicz "Córka generała". Zatop się w historii o trudnych życiowych wyborach i o ludziach, którzy wbrew wszystkim i wszystkiemu wierzyli w miłość. Czy wytrwali w tym to do końca? Uwielbiasz historie wywołujące wiele emocji, od których nie sposób się oderwać? Sięgnij po inne powieści Magdaleny Witkiewicz, pisarki, która wnosi znaczący wkład w polską literaturę obyczajową.

Sara prowadzi warsztaty teatralne dla najmłodszych. Gdy dowiaduje się, że jej była podopieczna ciężko zachorowała, postanawia zorganizować mikołajkową aukcję na leczenie dziewczynki. W końcu przed świętami ludzie chętniej otwierają serca dla innych. Dzięki zbiórce poznaje znanego sportowca, który wrócił do rodzinnego miasteczka po poważnej kontuzji. Daniel jest na życiowym zakręcie – całe życie poświęcił bieganiu i nie wie, jak odnajdzie się w nowej rzeczywistości. Czy ich spotkanie sprawi, że oboje wyjdą na prostą? W ośrodku kultury, gdzie pracuje Sara, w czasie wojny mieściła się synagoga i przytułek dla sierot. Dla jego dyrektorki sensem życia również było pomaganie potrzebującym dzieciom. Kim była ta kobieta i jak potoczyły się jej losy? Teraźniejszość i przeszłość splatają się w małym miasteczku gdzieś pośród mazowieckich pól. Ta wspaniała historia niesie nadzieję na to, że nasze decyzje – nawet jeśli wydają się trudne czy niewłaściwe, mogą w innym czasie, w innych okolicznościach, okazać się słuszne.

Czasy, kiedy kobiety nosiły kapelusze i rękawiczki, po Warszawie jeździły dorożki, a miłość ludzi z różnych sfer nie była sprawą łatwą. Dworki Podlasia i Mazowsza. Helena obserwuje?świat, zmienia się, spełnia marzenia… Jak kochać i być kochaną? Tego świata już nie ma, ale wzruszenia zostały. Początek wieku XX, Podlasie, dwór szlachecki w Sabniach. Młoda wdowa wraca z córeczkami do domu rodziców. Ma jedno marzenie: zostać pisarką! Halszka, jak ją nazywa rodzina, to artystyczna dusza: pięknie gra na pianinie, maluje, ale nade wszystko uwielbia literaturę. Czy mogłaby napisać prawdziwą powieść o miłości? Otoczenie nie zachwyca się jej planami: powinna wyjść za mąż po raz drugi, zająć się dziećmi i domem. Ale pozornie delikatna i rozmarzona Halszka jest uparta. Pisze po nocach powieść o nauczycielce, którą pokochał arystokrata. Ojciec zdziwiony determinacją córki, zasięga rady zaprzyjaźnionego pisarza Bolesława Prusa. Halszka dostaje błogosławieństwo mistrza, tata finansuje wydanie pierwszej powieści. „,Oby sprzedało się chociaż sto książek tej mojej „Trędowatej“, modli się Halszka. Sprzedaż idzie w setki tysięcy... To nie koniec, lecz dopiero początek opowieści o tym jak Helena Mniszkówna została królową romansu z wyższych sfer. Zdobyła wielką popularność, ale zapłaciła wysoką cenę za sukces. Perypetie życia Halszki mogłyby być fabułą jej książki. Naprawdę nazywała się Rawicz – Radomyska, a po pierwszym mężu Chyżyńska. Była panią dworów w Rogalach i w Kucharach - ziemianką zwykłą i niezwykłą, bo prowadziła dwór i pisała z potrzeby serca, nie dla zysku i nie dla sławy. Nie była autorką jednej książki. Napisała ich 30. Na ile opowiadała w nich o sobie? I jaka była naprawdę? Dziś coraz mniej osób pamięta nazwisko: Mniszkówna. Bardziej znany jest tytuł pierwszej powieści „Trędowata“. Książkę wznawiano przed wojną 16 razy, trzykrotnie filmowano. Krytycy surowo ją osądzali jako „, romansidło“,, mimo to sprzedawała się na pniu. Po wojnie, gdy zakazano druku wszystkich książek Mniszkówny, czytelniczki przepisywały ręcznie całe rozdziały i użyczały sobie rękopisy. Opinie krytyków nie miały dla nich znaczenia, emocje, które budziła tak. Jak więc mierzyć wartość literatury? Powieść biograficzna o Helenie Mniszkównie, pisarce, która poruszyła miliony serc jest próbą odpowiedzi na te pytania. Ale też zaproszeniem do dworków Podlasia i Mazowsza, do czasów, kiedy kobiety nosiły kapelusze i rękawiczki, po Warszawie jeździły dorożki, a miłość ludzi z różnych sfer nie była sprawą łatwą. Sposobność by wraz z Heleną obserwować świat, zmieniać się, spełniać marzenia. Kochać i być kochaną. Tego świata już nie ma, ale wzruszenia zostały.

Czy można zakochać się po raz drugi… w tej samej osobie? Marta i Paweł są małżeństwem z kilkuletnim stażem, ale przechodzą kryzys. Brakuje między nimi żaru i pasji, które rozpalały ich na początku wspólnej drogi. Każda próba zażegnania nieporozumień tylko pogarsza sytuację. Niespodziewanie w ich świat wkracza siedmioletnia Blanka, nieco pogubiona córka kuzynki Marty. Rodzice dziewczynki są w trakcie rozwodu, a jej samej trudno się odnaleźć w nowej sytuacji. Nietypowe zadania, z którymi musi się zmierzyć młode małżeństwo, szczególnie przytłaczają Pawła. Mimo początkowych obaw szybko przekonuje się jednak do rezolutnej dziewczynki. Razem z Martą starają się sprostać tej niecodziennej sytuacji bycia rodzicami na pełen etat. Czy wyzwania, przed którymi stanęli Marta i Paweł, są w stanie uzdrowić ich związek? Czy niczym wiosenny promień słońca stopią śnieg, by w ich małżeństwie znowu zagościła wiosna? Natalia Sońska w ciepłej, pełnej emocji historii o tym, co w życiu ważne i o czym nie można zapominać w codziennym biegu i pogoni za sukcesem.

Czy literatura faktu opisująca czasy II wojny światowej może mieć szczęśliwe zakończenie? Książka "Pod osłoną lasu. Walka, miłość i przetrwanie w czasach Zagłady" jest dowodem na to, że happy end był możliwy w tamtych czasach. Przywraca wiarę w ludzi i podnosi na duchu, ale też nie pozostawia złudzeń, że wojna to zło w czystej postaci. Historia żydowskiej rodziny Rabinowiczów, która, uciekając z getta w 1942 roku, schroniła się w Puszczy Białowieskiej z dwójką małych dzieci. Życie pod skrzydłami matki natury trwało aż dwa lata. Dwa lata pełne wyrzeczeń, zimna, głodu i zwątpienia. I wcale nie to było najgorsze. Nieustanny brak poczucia bezpieczeństwa okazał się najdotkliwszą torturą. Oprócz niebezpieczeństwa ze strony niemieckich oddziałów rodzinie groziło również wydanie przez kolaborantów - współpracowników gestapo. Urządzali oni regularne polowania na Żydów, licząc na nagrodę. Autorka, pracując pięć lat nad książką i poznając członków cudem ocalałej rodziny, stworzyła lekturę autentyczną i wciągającą od pierwszych stron. Nie nuży nadmiarem faktów historycznych, umiejętnie włącza je w treść, przeplatając relacjami z pierwszej ręki. W ten sposób tworzy tekst rzetelny faktograficznie, a zarazem powieściowy, przystępny pasjonatom beletrystycznego czytelnictwa.

Louisa „Lu” Brant, nowa prokuratorka okręgowa, ma ogromne ambicje. Kiedy dostaje kontrowersyjną sprawę, w którą zamieszany jest cierpiący na zaburzenia psychiczne włóczęga, pragnie uniknąć pułapek, jakie na nią czyhają i zapewnić sobie polityczny sukces. Jednak w trakcie przygotowań do procesu, natrafia na wątki dotyczące własnej rodziny: oskarżonym jest dawny znajomy jej brata, AJ. Kiedy Lu miała dziesięć lat, AJ ocalił przyjaciela kosztem życia innego człowieka. Ława przysięgłych oczyściła wte