Legiony. Droga do legendy. Przed wyruszeniem w pole 1906-1914

„Seria najznamienitszych kryminałów, jakie kiedykolwiek wyszły spod pióra Amerykanina”. Washington Post Harry Bosch, detektyw Wydziału Zabójstw, przejmuje śledztwo w sprawie niedawnej śmierci mężczyzny, która nastąpiła w wyniku komplikacji wywołanych przypadkowym postrzałem sprzed dekady. Detektyw dysponuje w zasadzie tylko świeżymi zwłokami. Nawet najbardziej doświadczony policjant musiałby uznać to dochodzenie za karkołomne, jednak nowa partnerka Boscha, Lucia Soto, której detektyw ma przekazać swoją wiedzę, nie ma zamiaru zrezygnować. Detektywi muszą rozwiązać sprawę morderstwa, która okazuje się bardzo wrażliwa politycznie i obciążona poważnymi konsekwencjami. Po wydobyciu kuli, która przez dziesięć lat tkwiła w kręgosłupie ofiary, poszukują nowych tropów w dawnych aktach i dokumentach. Wkrótce odkrywają, że postrzał wcale nie był przypadkowy. Śledztwo nabiera tempa, prowadząc detektywów do kolejnej nierozwiązanej zagadki sprzed lat, o jeszcze większym brzemieniu moralnym… „Harry Bosch jest jedną z najbardziej popularnych i nieprzemijających postaci w amerykańskiej powieści kryminalnej”. Chicago Tribune „Connelly stworzył jedne z najlepszych współczesnych powieści detektywistycznych. Fabuła jest inteligentnie poprowadzona , a napięcie rośnie aż do samego, nieprzewidywalnego, finału”. USA Today

Agent federalny, Aron Falk, otrzymuje wiadomość wzywającą go do przyjazdu do Kiewarry. Powodem pierwszej od lat wizyty w rodzinnym miasteczku jest pogrzeb jego najlepszego przyjaciela, Luke’a i jego najbliższych. Kiedy dwadzieścia lat wcześniej Falk został oskarżony o morderstwo, Luke zapewnił mu alibi. W atmosferze pełnej podejrzeń Falk i jego ojciec uciekają z Kiewarry. Przed formalnym oskarżeniem Arona ratuje niezachwiane zapewnienie Luke’a, że w feralnym momencie on i Aron byli razem.

Trzecia część bestsellerowej serii kryminałów z Harrym Boschem Los Angeles zostało sterroryzowane przez seryjnego mordercę kobiet zwanego Lalkarzem. Psychopata na twarzach ofiar zostawia makabryczną wizytówkę. Kiedy podejrzany zostaje zastrzelony przez detektywa Harry'ego Boscha, wszyscy uważają, że horror miasta się skończył. Dla Boscha to jednak dopiero początek koszmaru. Zostaje oskarżony przez wdowę po domniemanym mordercy o zabicie niewłaściwego człowieka, a niebawem policja znajduje zwłoki z podpisem Lalkarza… Rozpoczyna kolejne polowanie na handlarza śmiercią.

Świetnie rozwijająca się kariera młodego policjanta zostaje niespodziewanie zastopowana przez wpływowego polityka za podjęcie interwencji przeciwko jego córce. Komisarz Gromosław Sidorowicz zostaje czasowo przeniesiony z Warszawy na mały komisariat na Mazurach. Pierwszy dzień pobytu w nowym miejscu jest jednocześnie początkiem śledztwa w sprawie zabójstwa. Sidorowicz musi wyjaśnić zagadkowe morderstwo rolnika, którego ciało, z historyczną zapinką wbitą w szyję, znaleziono porzucone na bagnach. Policjant musi jak najszybciej ustalić, czy mieli z tym coś wspólnego amerykańscy żołnierze kręcący się w pobliżu miejsca morderstwa, czy też może powinien szukać zabójcy wśród licznych wrogów zabitego rolnika. Od tego momentu przeszłość stale będzie się splatać z teraźniejszością, nie tylko w wymiarze historycznym, ale także i duchowym. Duchowość jest w powieści drugim, prawie

Pragnienie pozostawienia za sobą przeszłości i rozpoczęcia wszystkiego od nowa w zupełnie innym miejscu towarzyszy wielu osobom. Czy zdobycie się na odwagę i zrealizowanie tego planu to zawsze doby wybór? Przekonaj się o tym, sięgając po książkę pod tytułem "Milcząc jak grób", którą napisała Małgorzata Rogala! Monika Gniewosz decyduje się na opuszczenie tętniącej życiem stolicy i przeprowadzkę do niewielkiego miasteczka o nazwie Pełnia, które w niczym nie przypomina tętniącej życiem metropolii. Gdy kobieta rozpoczyna pracę na komisariacie policji, nie podejrzewa, że przyjdzie jej się tam mierzyć z liczbą spraw, której nie powstydziłaby się nawet Warszawa. Napadnięty zostaje młody mężczyzna, znika gospodyni miejscowego pensjonatu. Szybko okazuje się, że lokalna społeczność ukrywa więcej, niż można byłoby się spodziewać. Jakby tego było mało, wszyscy mieszkańcy wierzą w to, że pobliskie jezioro jest nawiedzone. Jak Monika odnajdzie się w tej nowej rzeczywistości?

Sekrety sztuki skutecznej komunikacji twórcy Amazona Jeffa Bezosa. Nowa książka autora bestsellerów "Steve Jobs. Sztuka prezentacji" i "Mów jak TED". W 2004 roku CEO Amazona Jeff Bezos podjął zaskakującą decyzję: zakazał swoim pracownikom korzystania z PowerPointa. Najbardziej zaawansowana technologicznie firma świata wróciła do podstawowych narzędzi komunikacji: tekstów i opowieści. To właśnie tak Bezos tworzy perfekcyjnie skuteczne strategie komunikacyjne, które pozwoliły zamienić garażową firmę w światową potęgę. Co wspólnego ma dobra prezentacja i wpadająca w ucho piosenka? Jak zbudować opowieść, której nie oprą się ani współpracownicy, ani klienci? Jak dobrze używać metafor i porównań, żeby przekonać słuchaczy do swoich pomysłów? W tej książce Carmine Gallo odsłania przed nami sekrety skutecznej komunikacji stosowane przez twórcę Amazona. Teraz opracowane przez Bezosa narzędzia efektywnego porozumiewania się i przekazywania idei staną się dostępne również dla ciebie.

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”