Legiony. Droga do legendy. Przed wyruszeniem w pole 1906-1914

Istnieją w Stanach prywatne więzienia. Oto odważny reportaż ukazujący brutalną prawdę o jednym z nich. Shane Bauer zatrudnił się na stanowisku strażnika w prywatnym więzieniu w Luizjanie. Ten dziennikarz śledczy i laureat wielu nagród zgłosił się pod własnym nazwiskiem i nikt nie sprawdził jego przeszłości. W ciągu czterech miesięcy zdołał dokładnie przyjrzeć się funkcjonowaniu zakładu, zachowaniu personelu różnego szczebla, a także samym więźniom. Był świadkiem brutalnych bójek, próbowano wciągnąć go w nielegalne układy, grożono śmiercią. Widział, jak obojętność strażników doprowadza do kolejnych zgonów i jak niewielkie znaczenie miało dla zwierzchników dobro ludzkie w obliczu zysku. Ze zgrozą dostrzegł, że z biegiem czasu sam staje się agresywny. Ponieważ nie można w pełni zrozumieć aktualnego stanu rzeczy bez sięgnięcia do początków, głęboko zakorzenionych w niechęci do rezygnacji z dalszego wyzysku Afro-Amerykanów po zniesieniu niewolnictwa, Bauer przedstawia historię systemu prywatnego więziennictwa, od jego narodzin aż po czasy współczesne. Amerykańskie więzienie to wstrząsający akt oskarżenia systemu prywatnych więzień i napędzających go potężnych sił. Relacja o prawdziwym obliczu amerykańskiej sprawiedliwości.

Niezwykle emocjonalna i uczuciowa historia małego chłopca walczącego z przeciwnościami losu. “Siedem minut po północy” z pewnością poruszy serce każdego Czytelnika. Są historie, które przedstawione zostają w tak niesamowity sposób, że budzą emocje każdego, kto po nie sięgnie. Podobnie jest z książką “Siedem minut po północy”, która opowiada o zagubionym chłopcu, przerażonym trudnościami, z jakimi przychodzi mu się zmierzyć. Problemy ze zdrowiem mamy przerastają już jego możliwości radzenia sobie w trudnych sytuacjach, dlatego niespodziewanie za jego oknem pojawia się niezwykle tajemniczy gość. Conor O’Malley musi zmierzyć się w życiu z wieloma przeciwnościami i problemami. Rozwód rodziców, problemy w szkole, a teraz poważna choroba matki. Jest zbyt niedojrzały, aby przyjąć to wszystko na swoje barki, dlatego stara się uciec od emocji i negatywnych myśli. Tylko czy na pewno można postępować w ten sposób bez żadnych konsekwencji? Jest noc, a dokładniej siedem minut po północy. Trzynastoletni Conor budzi się we własnym łóżku i odkrywa, że za oknem jego sypialni czai się drzewny potwór. I nie jest to ten, którego przybycia podświadomie się spodziewał. Nie ten z nocnych koszmarów, które dręczą Conora od momentu, gdy jego ciężko chora matka zaczęła się leczyć. To potwór zupełnie inny, sędziwy i dziki. Żąda ON od chłopca czegoś niebezpiecznego i przerażającego zarazem - prawdy. I właśnie o niej głównie traktuje książka “Siedem minut po północy”. Aby móc zmierzyć się z ogromnym bólem, Conor musi stawić czoła najstraszniejszym lękom, jakie go ogarniają. Do tej pory ukrywał je głęboko w duszy, jednak, aby definitywnie się z nimi rozprawić, musi pozwolić, aby dotarły do jego świadomości. Historia chłopca zmusza Czytelników do refleksji nad własnym życiem, a także wyborami, decyzjami i wszystkim, z czym przychodzi się im zmierzyć. Prawda odgrywa kluczową rolę w zrozumieniu siebie i świata, dlatego nie można odsuwać się od niej i zabraniać dostępu do naszego serca. Wzruszająca opowieść Conora to walka z potworem, który symbolizuje jego najgorsze i największe lęki, przed którymi się wzbrania.

Autor książki rozprawia się z mitami na temat kryzysu klimatycznego. Demaskuje taktykę polityczną, która już od lat 70. XX wieku odwraca uwagęod najskuteczniejszej drogi do zatrzymania wzrostu temperatur na Ziemi, czyli od dekarbonizacji gospodarki. Mann udowadnia, że głównym problemem jest spalanie węgla i ropy naftowej, dlatego gospodarka światowamusi zacząćkorzystaćz odnawialnych źródełenergii. Nowa wojna klimatyczna toczy sięo przejście od teorii do praktyki. O podjęciedziałań.

Małe i duże kłamstwa towarzyszą nam w codziennym życiu. Niektóre z nich są oczywiste, ale wiele pozostaje tajemnicą, którą nie zawsze jesteśmy w stanie odkryć. Aja Raden, zainteresowana tym, jak działa oszustwo, w książce "Prawda o kłamstwach. Dlaczego kłamiemy, czemu wierzymy w kłamstwa, jak nas oszukują" analizuje, dlaczego wierzymy w kłamstwa, ale dlaczego też wierzymy w prawdę. Pośród codziennych rozmów nie mamy podstaw, aby nie wierzyć w szczerość naszych rozmówców. Jeśli po czasie dowiadujemy się, że to, co usłyszeliśmy, było faktycznie prawdą, nie zadajemy sobie pytania, dlaczego w nią uwierzyliśmy. Raden sugeruje, że może powinniśmy zastanowić się, czemu tak łatwo ufamy innym. Dlaczego właściwie wierzymy w to, w co wierzymy? Książka eksploruje krainę oszustw i to, jak często prawda pozostaje iluzją. Raden, wspierając się naukową wiedzą z dziedziny historii i psychologii, opisuje sytuacje, o których słyszeliśmy nie raz - piramidy finansowe, szwindle, fałszerstwo czy fejki to jedne z przykładów, które przywołuje autorka. Na ich podstawie poznajemy mechanizmy wiary i to, jak kłamstwo ewoluowało w społeczeństwie. Raden zastanawia się, dlaczego kłamiemy, dlaczego wierzymy i w jaki sposób, o ile w ogóle, te dwie rzeczy się różnią. Książka da nam wiele do myślenia o tym, co wiemy, i czy na pewno się nie mylimy. Po lekturze pozostaniemy z pytaniem, które zadała nam Raden: co sprawia, że dana rzecz jest prawdziwa?

Trzecia część bestsellerowej serii kryminałów z Harrym Boschem Los Angeles zostało sterroryzowane przez seryjnego mordercę kobiet zwanego Lalkarzem. Psychopata na twarzach ofiar zostawia makabryczną wizytówkę. Kiedy podejrzany zostaje zastrzelony przez detektywa Harry'ego Boscha, wszyscy uważają, że horror miasta się skończył. Dla Boscha to jednak dopiero początek koszmaru. Zostaje oskarżony przez wdowę po domniemanym mordercy o zabicie niewłaściwego człowieka, a niebawem policja znajduje zwłoki z podpisem Lalkarza… Rozpoczyna kolejne polowanie na handlarza śmiercią.

Książka "Steinbeck. Wściekły na świat" jest biografią jednego z najwybitniejszych amerykańskich prozaików XX wieku. Autora, którego twórczość pozostaje wyjątkowo aktualna. Zwłaszcza dziś, w dobie kryzysu ekonomicznego. John Steinbeck jest autorem, który pozostawał wierny nurtowi realistycznemu w literaturze. Dzięki temu, ale też dzięki wrażliwości na krzywdę i nierówności społeczne, jego najbardziej znana książka, ciesząca się też największym uznaniem krytyki, jest uważana za niemal kronikarską opowieść o wielkim kryzysie, który na przełomie lat 20. i 30. XX wieku objął USA, a potem resztę świata. Oprócz książki "Grona gniewu", bo o tej powieści mowa, w dorobku Steinbecka znajdują się też takie pozycje, jak "Na wschód od Edenu", "Myszy i ludzie" czy też "Tortilla Flat". W 1962 roku pisarz otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. William Souder, autor książki "Steinbeck. Wściekły na świat", stara się w niej m.in. odpowiedzieć na pytanie, w czym tkwiła siła prozy klasyka literatury amerykańskiej. Zdaniem Soudera jej źródłem była jego zdolność współodczuwania. To ona sprawiła, że pisarz ten, widząc na własne oczy krzywdę robotników w dobie kryzysu ekonomicznego, nie mógł przejść wobec niej obojętnie. Kreśląc portret Steinbecka, William Souder stara się jednak unikać czarno-białych barw i nadmiernych uproszczeń. Jego książka jest solidnie udokumentowana, a sylwetka głównego bohatera - zniuansowana. Książka "Steinbeck. Wściekły na świat" została uznana przez "Los Angeles Times" za najlepszą biografię 2021 roku. William Souder ma na swoim koncie również takie tytuły, jak "A Plague of Frogs" czy "Under a Wild Sky" (finalista Pulitzera).

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”