Pięć ran

Seryjni mordercy przerażają i fascynują jednocześnie, sprawiają, że pragniemy poznać ich historię. Jednym z najpopularniejszych seryjnych morderców, którego legenda nie słabnie mimo upływu lat, jest Kuba Rozpruwacz. Jeśli chcesz spojrzeć na jego postać oczami ofiar, to koniecznie sięgnij po "Pięć. Nieopowiedziane historie kobiet zamordowanych przez Kubę Rozpruwacza" autorstwa Hallie Rubenhold. Kuba Rozpruwacz stanowi ważny element miejskiej kultury Londynu. Śladami jego zbrodni prowadzone są wycieczki, a jego "cień" można zobaczyć w Muzeum Figur Woskowych Madame Tussaud. Autorka "Pięć. Nieopowiedziane historie kobiet zamordowanych przez Kubę Rozpruwacza," Hallie Rubenhold, staje w mocnej opozycji do zjawiska mitologizowania postaci zabójcy. Pisarka opowiada historię pięciu znanych nam z imion ofiar - Polly, Annie, Elizabeth, Catherine i Mary-Jane, kobiet, które nie łączy nic, poza wyrokiem śmierci. Oraz domniemanym zabójcą, który po dziś dzień cieszy się ogromną sławą. Sławą, o której żadna z nich nie może marzyć. Autorka, będąca uznaną historyczką, opowiada losy ofiar, których historie nie są znane opinii publicznej. Dzięki niej poznajemy portrety pięciu kobiet, kobiet, które żyły w mrocznym, wiktoriańskim Londynie... Jeżeli interesuje Cię postać Kuby Rozpruwacza, to możesz sięgnąć po komiks "Kuba Rozpruwacz. Ludzka maszyna", po "Autobiografię Kuby Rozpruwacza" lub też "Zagadkę Kuby Rozpruwacza. Kroniki" autorstwa Andrzeja Pilipiuka.

Bogactwo, wystawne domy, wysokie stanowiska, miłość. Brzmi jak bajka, w której chciałby się znaleźć każdy. Tymczasem za zasłoną idealnego świata i pozornego szczęścia kryje się niepohamowana zazdrość mogąca doprowadzić do tragedii. Thriller "Jedno z nas nie żyje" autorstwa Jenevy Rose to trzymająca w napięciu opowieść, w której nic nie jest takie, jakie się wydaje. Kiedy życie zmienia się o 180 stopni Buckhead to miasto, w którym próżno szukać ubóstwa. Przepych, piękne domy i drogie samochody, to coś, na co może pozwolić sobie każdy mieszkaniec. W tak bajkowym miejscu powstał elitarny klub kobiet, na czele którego od lat stoi Shannon, żona polityka Bryce'a. Pozorna sielanka zmienia się jednak gdy mężczyzna poznaje Crystal. Znajomość z młodą pięknością okazuje się czymś więcej niż tylko przelotnym romansem. Zdrada i odejście męża jest dla Shannon ciosem, który budzi w niej żądze zemsty. Jak Crystal poradzi sobie z atakami zdradzonej żony? Czy młoda kobieta rzeczywiście jest tak niewinna, czy doskonale wie, co robi? Olivia od lat czekała, aż Shannon w końcu powinie się noga. Teraz już nic nie stoi na przeszkodzie, by mogła zostać królową Buckhead. Co musi zrobić, by udowodnić, że to ona zasługuje na miano najlepszej? Właścicielka ekskluzywnego salonu kosmetycznego, Jenny od lat wspiera i wysłuchuje swoje klientki, stając się powierniczką ich sekretów. Czy jej wiedza może okazać się kluczem do rozwiązania mrocznej zagadki? Do czego może doprowadzić fałszywa przyjaźń? Kto okaże się martwy? Książka, którą czyta się jednym tchem "Jedno z nas nie żyje" to thriller będący częścią serii “Mroczna strona”, przeznaczonej dla ludzi o mocnych nerwach. Jeneva Rose zaprasza czytelników do bajkowego świata przyjaźni i bogactwa, w którym tak naprawdę liczą się intrygi, knucie i manipulacja. Trzymającą w napięciu akcję sprawnie przeplatają momenty, w których nie sposób się nie uśmiechnąć. Różne perspektywy oraz opinie wielu postronnych bohaterów sprawiają, że historia wydaje się jeszcze bardziej zagmatwana i zadowoli nawet najbardziej wymagającego fana thrillerów psychologicznych.

Ironiczna i opowiedziana z humorem historia dwóch samotniczek, które niespodziewanie odnajdują coś, czego nie szukały – rodzinę. Vera ma pięć lat, kiedy w 1945 roku wraz z matką ucieka z Prus Wschodnich do Starego Kraju, w którym jest nazywana „polaczkowym dzieckiem”. Przez całe życie czuje się obco w wielkim zimnym domu, a mimo to nie potrafi go opuścić. Sześćdziesiąt lat później u jego drzwi staje nagle siostrzenica Very, Anne, która uciekła z synkiem z modnej hamburskiej dzielnicy Ottensen. Vera i Anne są sobie obce, lecz zarazem wiele je łączy.

Mężczyźni, którzy zdobyli bogactwo, lecz w głębi serca marzą o miłości. Oto pierwszy z nich w pierwszym tomie cyklu Klub Książąt. Nicholas Lyon jest współwłaścicielem okrytego złą sławą najbardziej elitarnego angielskiego klubu dla dżentelmenów. Nagle dziedziczy książęcy tytuł, którego nigdy nie pragnął, i posiadłość Enderley, z którą wiążą się tylko okrutne wspomnienia. Zamierza pozbyć się niechcianego spadku, sprzedać posiadłość, zwolnić służbę i

Relacje międzyludzkie bywają skomplikowane. Tam, gdzie w grę wchodzą emocje, zaufanie i przeżycia z przeszłości, nietrudno o różnice zdań, spory oraz wiele innych negatywnych zjawisk. Szczególnie problematyczne są one wtedy, gdy mają miejsce w rodzinie. Sięgnij po książkę "Wkręcona w rodzinę", którą napisała Natasza Socha, i przekonaj się, czy zbudowanie więzi z pozoru obcymi osobami jest w ogóle możliwe. Gdy Kasia jako nastolatka stanęła przed koniecznością zamieszkania z nową żoną swojego ojca, nie była z tego powodu szczęśliwa. Od początku przyjęła postawę pełną niechęci, określając Romę mianem okropnej macochy, której nie cierpi. Dojrzałość sprawiła, że Katarzyna nie chce mieć własnego potomstwa. Cieszy się swoją niezależnością i spokojem. Do chwili, gdy jej codzienność stawia na głowie dwójka kilkuletnich pociech. To dzieci mężczyzny, z którym się spotyka. Niestety, postrzegają ją dokładnie w taki sam sposób, w jaki ona postrzegała kiedyś Romę. Kobieta postanawia udowodnić wszystkim, że nawet macocha może zaprezentować się z dobrej strony. Czy odniesie sukces? Natasza Socha, autorka, to znana polska pisarka, która z powodzeniem realizuje się także jako dziennikarka oraz felietonistka. Zasłynęła dzięki publikacjom z takich gatunków literackich, jak literatura obyczajowa, literatura kobieca oraz literatura dla dzieci. Słowo pisane nie ma przed nią żadnych tajemnic. Dotychczas wydała już następujące tytuły: "Zagubieni", "Zamrożona" oraz "Macocha".

Niesamowita historia bestsellerowej zagranicznej autorki! Ashley Tucker nigdy nie zapomni tamtej nocy, którą spędziła w klubie w Vegas. W końcu spotkała wtedy niesamowitego mężczyznę, który uratował ją przed natrętem, udając, że jest jej mężem. Para po kilku drinkach skonsumowała swoje „małżeństwo”. Ale przecież Ashley nie jest dziewczyną, która sypia z przypadkowymi facetami. Tym razem jednak postanowiła się tym nie martwić. W końcu była w Vegas, a jej prawdziwe życie toczyło się w Nowym Jorku. Zresztą oboje od początku okłamywali siebie nawzajem: kim są, gdzie mieszkają, czym się zajmują. Ashley nigdy nie przypuszczałaby, że ta noc nie pozostanie tylko wspomnieniem. Pięć lat później tamten mężczyzna ponownie stanął na jej drodze. Kłamał, kiedy mówił, że jest mechanikiem. Seksowny nieznajomy okazał się kardiologiem, a Ashley przez najbliższy rok będzie na stażu pod jego „opieką”.

Kobieta, mężczyzna, dwupokojowe mieszkanie, jedna doba – można by rzec: mocno ograniczona czasem i przestrzenią akcja. I byłaby to nawet prawda, gdyby bohaterowie, opowiadając siebie, raz po raz tych granic nie przekraczali.Gdyby autorka przez tytuł – a bohaterka przez próbę naśladowania Zbyszka Cybulskiego – nie nawiązywała do pewnego stylu życia, pewnych tęsknot tamtych czasów, budując przy tym sarkastyczny obraz współczesnych relacji damsko-męskich, odsłaniając mechanizmy i przyczyny dzisiejszych gier. To opowieść o miłości i śmierci, o chwilach, gdy jedno w zbyt ciasnym splocie tańczy z drugim, dowodząc, że człowiek albo umiera z miłości albo miłuje śmierć. A bohaterowie mają nie tylko tęsknoty, ale i ciała, i nie są to bynajmniej ciała astralne; są to ciała warte grzechu, więc też zdarza się im pogrzeszyć. Czy jest w tym polemika z modelem tęsknot, które uwiecznił pewien kultowy film? Autorka o powieści: Dla wielbicieli romansów mała przestroga – jeśli „Do niewidzenia, do niejutra” w ogóle przypomina romans, to nietypowy. Typowego nigdy bym nie napisała, bo nie wierzę pięknym jedynie słowom, które opiewają wyłącznie wzniosłe sentymenty. W tej historii spotkacie się również ze słowami brzydkimi i uczuciami niższego rzędu, czasem zupełnie niskimi. Może przy czytaniu zdarzy się Wam skrzywić z obrzydzeniem albo zarechotać z trwogą, lecz – mam nadzieję – może też pomyślicie, że jesteście bliżej rzeczywistości. Tu krzesło jest z reguły tylko krzesłem, a stół stołem, ale całość to najdonioślejszy akt odwagi wobec świata i zarazem szczerości wobec samej siebie. I nie jest ważne, czy Lo to ja albo czy Profesor istnieje, skoro historia o nich to ja; i na odwrót.

"Apeirogon", najnowsza powieść Columa McCanna, opowiada o przyjaźni dwóch ojców, Izraelczyka i Palestyńczyka, których połączyła śmierć córek. Powieść nominowano do Nagrody Bookera, dostała się też do finału Dublin Literary Award. Zdobyła nagrodę National Jewish Book Award. Izraelczyk i Palestyńczyk: dwaj śmiertelni wrogowie, którzy w obliczu straty łączą siły w walce o lepsze jutro... Smadar, córka Ramiego Elhanana, idzie na spotkanie z przyjaciółkami w centrum Jerozolimy. Nigdy z niego nie wróci. Jej ciało rozerwane zostanie odłamkami eksplodującej bomby. Dziesięć lat później Abir, córka Bassama Aramina, zostaje śmiertelnie postrzelona podczas szkolnej pauzy. Śmierć córek zbliża obu ojców. W obliczu tragedii wszelkie animozje stają się czymś nieważnym. Złączeni długoletnią przyjaźnią, mają przed sobą jeden, wspólny cel... Apeirogon to figura geometryczna, wielokąt o nieskończonej liczbie boków. Być może równie niepoliczalna jest liczba aspektów, odcieni i twarzy, jakie przybiera konflikt izraelsko-palestyński, który tli się od lat i od czasu do czasu wybucha złowrogim, niszczącym ludzkie życie płomieniem. Colum McCann napisał powieść niezwykle ważną, potrzebną właśnie w tej chwili. "Apeirogon" to książka, w której można się zatracić. Łączy tu autor politykę, historię, naturę i sztukę z literacką fikcją, a czyni to w sposób niezwykle wręcz wyrafinowany. I jest to przy tym poruszająca opowieść o miłości, przyjaźni, stracie i przynależności. To opowieść, która mimo wszystko wlewa w nasze serca nadzieję. Recenzenci są zgodni, uznając "Apeirogon" za jedno z najwybitniejszych, jeśli nie najwybitniejsze dzieło tego znakomitego pisarza.