Geriatryczne biuro śledcze. Zajazd pod Szalonym Mnichem

Wyjątkowe smakołyki – nie tylko pyszne, ale zdrowe i łatwe w przygotowaniu. Trudno odmówić maluchom tego, co lubią najbardziej. A zazwyczaj są to… słodycze. Jak sprawić, żeby słodycze były wartościową częścią diety dzieci? Żeby nie zawierały szkodliwych składników? I nadal wywoływały na twarzach maluchów uśmiech? Najprostszym sposobem będzie przygotowywanie pysznych, ale zdrowych łakoci w domu. A

Dworzec PKP zimą, a w poczekalni brudne, niezbyt pięknie pachnące kobiety w łachmanach - w Polsce to widok codzienny. Przyzwyczailiśmy się już do niego. Mijamy te osoby z obrzydzeniem; często nie zastanawiamy się, dlaczego popadły w kryzys bezdomności. A może warto spróbować zrozumieć i wraz z Sylwią Górą, autorką książki "Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce", poznać świat tych "niewidzialnych" kobiet. Sylwia Góra w książce "Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce" udziela głosu kobietom odsuniętym na społeczny margines. Słucha ich opowieści o noclegach na dworcach, w galeriach handlowych czy na działkach. Z rozmów ze swoimi bohaterkami dowiaduje się, jak wygląda życie w schroniskach, pobyt w noclegowniach i jak funkcjonują programy pomocowe. Rozmówczynie autorki opowiadają również o życiowych problemach, za sprawą których znalazły się na ulicy: doświadczeniach przemocy ze strony partnera, bezrobociu czy zawirowaniach rodzinnych. Sylwia Góra dopuszcza też go głosu kobiety, dla których brak domu jest szczególnie dotkliwy - ciężarne i wychowujące małe dzieci.

Najniebezpieczniejsze są te kłamstwa, które rodzą się tuż obok nas… Hanna, kobieta niezależna, uparta i zdecydowana, by nie iść w ślady matki, której małżeństwo skończyło się przykrym rozwodem, zawsze unikała związków. A potem pewnego upalnego lata spotkała w Nowym Jorku Marka Reilly’ego, tak jak ona Brytyjczyka, i rzuciła się w romans, który zmienił jej spojrzenie

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".

Kate na pół roku przeprowadza się z Londynu do Bostonu – zamieniła się na mieszkania z kuzynem. W Stanach chce ukończyć kurs grafiki komputerowej, a przede wszystkim dojść do siebie. Od dzieciństwa zmaga się z atakami paniki, a niedawno za sprawą byłego narzeczonego przeżyła niewyobrażalną traumę. Teraz potrzebuje spokoju i poczucia bezpieczeństwa.

Fascynująca i nieustannie trzymająca w napięciu lektura. "Nigdy nie gasną. Mroczne umysły" to drugi tom z cyklu psychologicznego thrillera. Pozwól pochłonąć się tajemniczości i zagadkowości przedstawionej historii. Książka Alexandry Bracken skupia się na stosunkach międzyludzkich i rozmaitych emocjach bohaterów. Autorka koncentruje się na przedstawieniu historii Ruby. Dziewczyna stawia sobie za cel obalenie panującego rządu oraz wtargnięcie do umysłów swoich nieprzyjaciół. Wszystko to dzięki swoim nadprzyrodzonym umiejętnością, które są też jednak jej największym przekleństwem. Odkrywając na swej drodze, kolejne mroczne sekrety, Ruby musi odnaleźć Liama, aby uzyskać informacje o chorobie, która zatruła życia zarówno jej, jak i innych nastolatków należących do Ligi Dzieci. Fabuła w "Nigdy nie gasną. Mroczne umysły" pełna jest nieoczekiwanych zwrotów akcji i zaskoczeń, cały czas trzymając czytelnika w niepewności. Kluczowe dla Alexandry Bracken są tutaj elementy zdrowia psychicznego bohaterów, w trakcie ich nierównej walki z własnymi demonami, a także wpływ psychiki i emocji na życiowe decyzje bohaterów.

Pozycja obowiązkowa dla wszystkich fanów Sheldona, Leonarda i reszty szalonych naukowców! "Teoria wielkiego podrywu. Za kulisami serialu, który pokochały miliony" pozwoli wrócić do ich świata i jeszcze lepiej poznać bohaterów. "Teoria wielkiego podrywu" to oprócz "Przyjaciół" czy "Jak poznałem Waszą matkę" jeden z najbardziej kultowych amerykańskich seriali. Losy naukowców, którzy mimo wysokiej inteligencji nie radzą sobie w relacjach damsko-męskich, cieszą się ogromnym powodzeniem, pomimo że minęło już kilka lat od zakończenia produkcji. Jessica Radloff, autorka licznych artykułów na temat "Teorii...", dzieli się z czytelnikami wiedzą zza kulis serialu. Przez ponad dwa lata przeprowadzała wywiady z aktorami, producentami i innymi osobami zaangażowanymi w powstanie serialu. Dowiemy się m.in.: jak pierwotnie miała się nazywać Penny, kto miał ją zagrać oraz dlaczego konieczne było nagranie dwóch odcinków pilotażowych. Oprócz tego czeka na nas mnóstwo anegdot i zabawnych sytuacji z planu serialu. Lektura z pewnością będzie gratką dla każdego fana sitcomu.