The Wedding Date. Randka w ciemno

"Pola. Wnuczka wariatki" tętni humorem, życiem i wartką akcją. Opowieść o rodzinnych więzach i o tym, jak łatwo można je zniszczyć. Pola ma 28 lat. Studiuje i pracuje, więc (jak mogłoby się wydawać) jest kobietą niezależną. No ale myśleć tak mógłby jedynie ktoś, kto nie zna jej matki, która twardo stąpa po ziemi i ma bardzo dominujący charakter. Według niej córka wciąż podchodzi do życia w sposób lekkomyślny i za to właśnie ma dostać nauczkę. A zatem Pola, w ramach kary, jedzie na miesiąc do babki. Tam, na zabitej dechami wsi, w towarzystwie osoby, która wedle ponurej, rodzinnej legendy ma nie po kolei w głowie, dowie się, o co tak naprawdę chodzi w życiu. Dodajmy, że do tej pory Pola nie miała z babką żadnego kontaktu. Tymczasem już pierwszego wieczoru tych karnych wakacji zaczynają dziać się rzeczy dziwne. Babcia upija Polę własnoręcznie pędzonym bimbrem i z miejsca wciąga ją w jakąś niecodzienną intrygę. Okazuje się przy tym kobietą energiczną, prującą lokalnymi bezdrożami motorem lub małym fiacikiem. W dodatku z maniackim uporem walczy o to, by nie wycinać okolicznego lasu celem postawienia tam fabryki. Pola wpada w wir zdarzeń, które błyskawicznie wymykają się spod kontroli. Oto pełna ciepła i humoru opowieść o trzech pokoleniach kobiet, których życie mogłoby wyglądać zupełnie inaczej. No ale wygląda, jak wygląda, a wszystko to za sprawą nieporozumień i nie zawsze trafnych wyborów. Czy uda im się odbudować rodzinne więzi?

Czy życie można idealnie zaplanować w każdym szczególe? Niektórzy próbują. Ale jak to wygląda w praktyce? Powieść "Pięć lat z życia Dannie Kohan" jest doskonałym obrazem ukazującym pięć lat z życia, które miało być doskonałe. Dannie Kohan wszystko ma wyliczone z dokładnością co do minuty. Poranny prysznic zajmuje jej 36 minut, czyli o siedem minut krócej niż podczas dni, kiedy musi umyć również włosy. Ma konkretne przemyślenia i daty dotyczące randek, zaręczyn, wspólnego mieszkania i ślubu. Dannie ułożyła sobie plan na całe życie i ani myśli coś zmieniać. Młoda dziewczyna idzie przed siebie jak burza. Realizuje każde założenie i odhacza kolejne punkty planu. W połowie grudnia 2020 roku dostaje się do wymarzonej pracy w kancelarii prawnej. Żeby uczcić kolejny sukces, udaje się ze swoim chłopakiem do eleganckiej restauracji. Nie jest dla niej żadną niespodzianką, że dochodzi do bajkowych oświadczyn. Wszystko przecież ma zaplanowane. Dannie z uśmiechem na ustach zasypia późnym wieczorem u boku swojego narzeczonego. Problem stanowi jedynie kwestia, że budzi się pięć lat później u boku zupełnie innego mężczyzny. Nie poznaje okolicy, pierścionek zaręczynowy wygląda zupełnie inaczej, a ona jest całkowicie zagubiona. Koszmar trwa jedynie godzinę, po czym dziewczyna ponownie się budzi. Tym razem w swoim właściwym życiu. Ale czym była ta wizja? Czy mężczyzna ze snu istnieje? Cały jej plan pomału zaczyna się sypać... "Pięć lat z życia Dannie Kohan" to intrygująca i wciągająca historia. Pełna zawiłości opowieść o układaniu życia, marzeniach oraz niespodziankach, do jakich zdolny jest ten brutalny świat. Rebecca Serle doskonale oddaje charakter postaci i przywołuje je do życia. Równie wartą uwagi powieścią autorki jest druga książka przełożona na język polski: "Kiedy byłeś mój".

Historia, która wstrząśnie każdym, kto ją pozna. Dowiedz się więcej o jednym z najbardziej zdegenerowanych psychopatów na świecie i poznaj fakty z jego życia. "Psychopata" to książka ukazująca wyjątkowo mroczną, zdegenerowaną postać, jaką jest Ed Gein. Mężczyzna, określany też mianem "rzeźnika z Plainfield", miał dwa skrajne oblicza. Z jednej strony zdawał się zupełnie niepozorny, a jego otoczenie uważało go za dziwnego, ale zarazem przepełnionego spokojem człowieka. Z drugiej strony natomiast był zabójcą, który dopuścił się w swoim życiu okropnych zbrodni. To świat zbudowany na potwornościach i makabrze. To psychopatyczne pomysły Eda Geina stały się inspiracją dla Alfreda Hitchcocka, gdy pracował nad "Psychozą". Stały się one również podłożem dla innego filmu, "Milczenie owiec". Na pewno sporą rolę w kształtowaniu jego charakteru odegrała jego matka, despotyczna, jednak przez syna uważana za wzór cnót. W książce można uważnie przyjrzeć się zbrodniom dokonanym przez tego mężczyznę, a także obserwować, jak przebiegało jego aresztowanie, a później także wytoczony mu proces.

Genialne połączenie powieści kryminalnej i obyczajowej! W dniu swoich czterdziestych urodzin Dicte Svendsen, świeżo rozwiedziona dziennikarka, wraz z dwoma przyjaciółkami świętuje w jednej z kawiarni nad rzeką Århus. Spotkanie kończy się dramatycznie, kiedy dostrzegają w rzece ciało noworodka. Jak się tam znalazło? Gdzie jest jego matka? Kobiety postanawiają same poszukać wyjaśniania tej ponurej zbrodni. Od tego momentu już nic nie będzie takie samo. Okazuje się, że zwyczajne życie, na pozór

"Diamentowy plac" - prawdziwy klasyk literatury katalońskiej, gdzie szalona miłość łączy się z bólem i rozpaczą, tworząc niezwykłą mieszankę uczuć, która wzruszy do łez. Jest to przede wszystkim historia niezwykłej przemiany z prostej dziewczyny do silnej kobiety, niestety metamorfoza ta odbywa się ogromnym kosztem. Całość wyśmienicie dopełnia charakterystyczny styl autorki - Merce Rodoredy - pisarka pokazuje uczucia w sposób subtelny, jakby opowiedziany szeptem. "Diamentowy plac" to niezwykła historia zakochanej dziewczyny, której uczucie zostaje wystawione na próbę. To prawdziwe arcydzieło oraz jedna z najważniejszych książek katalońskiej literatury. Pochłonięta wojną Hiszpania staje się prawdziwym piekłem dla Natalii oraz jej rodziny. Jej ukochany wyrusza na front, a w tym czasie ona poświęca całe swoje życie próbom stworzenia godnego życia dla swoich dzieci. Pytanie jednak, czy uczucie wygra z okrucieństwem wojny i czy po tak ogromnym cierpieniu Natalia będzie w stanie kochać tak szaleńczo jak dawniej?

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”