Dolina przebudzenia

Opowieść inspirowana prawdziwą historią rodziny Lutosławskich. Schyłek XIX wieku. Konstancja Korczycowa, po śmierci męża decyduje się objąć posadę damy do towarzystwa Pauliny Lutosławskiej, właścicielki dworu w Drozdowie. Wchodzi w rodzinę silnych kobiet, które mimo obyczajów epoki potrafią spełniać swoje pasje. Paulina zarządza ogromnym majątkiem i sześcioma synami, Sofityna jest poetką z dworu hiszpańskiej królowej i jedną z pierwszych reporterek, Maria pionierką - lekarką, Izabela poczytną w międzywojniu pisarką. Dwór nad Narwią jest ich rodzinnym gniazdem. Czy Konstancja znajdzie tu dom, miłość i przyjaźń? Czy dostosuje się do zwyczajów kwitnącego majątku, słynnego na całym świecie z produkcji piwa? Jak wykorzysta własne pasje i marzenia o samodzielności? Czy uda się ocalić dwór w Drozdowie? Powieść ukazuje realia ziemiańskiego życia i kobiet tej epoki. Znajdziecie tu miłość od uderzenia piorunem i swaty z rozsądku, budowę fortuny i bohaterską śmierć, podróże, pasje naukowe i szaleństwo. Mężczyźni tej rodziny byli bohaterami i budowniczymi, Witold muzykiem znanym na całym świecie. Ale to kobiety ocaliły dwór, który oparł się wichrom dziejów i po dziś dzień wita gości w Drozdowie nad Narwią. Drugi tom sagi drozdowskiej ukaże się pod tytułem Dziedziczka łez.

Niezwykle emocjonalna i uczuciowa historia małego chłopca walczącego z przeciwnościami losu. “Siedem minut po północy” z pewnością poruszy serce każdego Czytelnika. Są historie, które przedstawione zostają w tak niesamowity sposób, że budzą emocje każdego, kto po nie sięgnie. Podobnie jest z książką “Siedem minut po północy”, która opowiada o zagubionym chłopcu, przerażonym trudnościami, z jakimi przychodzi mu się zmierzyć. Problemy ze zdrowiem mamy przerastają już jego możliwości radzenia sobie w trudnych sytuacjach, dlatego niespodziewanie za jego oknem pojawia się niezwykle tajemniczy gość. Conor O’Malley musi zmierzyć się w życiu z wieloma przeciwnościami i problemami. Rozwód rodziców, problemy w szkole, a teraz poważna choroba matki. Jest zbyt niedojrzały, aby przyjąć to wszystko na swoje barki, dlatego stara się uciec od emocji i negatywnych myśli. Tylko czy na pewno można postępować w ten sposób bez żadnych konsekwencji? Jest noc, a dokładniej siedem minut po północy. Trzynastoletni Conor budzi się we własnym łóżku i odkrywa, że za oknem jego sypialni czai się drzewny potwór. I nie jest to ten, którego przybycia podświadomie się spodziewał. Nie ten z nocnych koszmarów, które dręczą Conora od momentu, gdy jego ciężko chora matka zaczęła się leczyć. To potwór zupełnie inny, sędziwy i dziki. Żąda ON od chłopca czegoś niebezpiecznego i przerażającego zarazem - prawdy. I właśnie o niej głównie traktuje książka “Siedem minut po północy”. Aby móc zmierzyć się z ogromnym bólem, Conor musi stawić czoła najstraszniejszym lękom, jakie go ogarniają. Do tej pory ukrywał je głęboko w duszy, jednak, aby definitywnie się z nimi rozprawić, musi pozwolić, aby dotarły do jego świadomości. Historia chłopca zmusza Czytelników do refleksji nad własnym życiem, a także wyborami, decyzjami i wszystkim, z czym przychodzi się im zmierzyć. Prawda odgrywa kluczową rolę w zrozumieniu siebie i świata, dlatego nie można odsuwać się od niej i zabraniać dostępu do naszego serca. Wzruszająca opowieść Conora to walka z potworem, który symbolizuje jego najgorsze i największe lęki, przed którymi się wzbrania.

Mówią, że z rodziną dobrze wychodzi się tylko na zdjęciu… Nie z tą! Zresztą spróbujcie ustawić klan Koźlaków do fotografii. Powodzenia! Koźlaczki – wiedźmy, kobiety magiczne i sarkastyczne, nie poprzestają na półśrodkach i kiedy trzeba, idą na całość. Są nieobliczalne, ale mieszkańcy Zielonego Jaru wiedzą, że zawsze mogą na nie liczyć. A każda z nich może liczyć na resztę rodziny. Na dobre, złe i to szalone pomiędzy. Do kogo zadzwonisz, gdy twój krewny na łożu śmierci wyzna, że przegrał duszę w szulerni demonów? Jak zmienić chłopaka w kozę i z powrotem? Jakim cudem ogar piekielny reaguje na „kici, kici”? Czy w tej rodzinie „i żyli długo i szczęśliwie” jest w ogóle możliwe bez małej katastrofy? Długo wyczekiwana książka o nietuzinkowym klanie Koźlaków, znanych z opowiadań w antologiach Dynia i jemioła, Harda Horda i Idiota skończony. W Zielonym Jarze nie zdołacie się nudzić. Narcyza Koźlak nigdy na to nie pozwoli.

Uwaga: zawiera treści, których nie znajdziesz w wersji papierowej! Hołownia i Prokop w elektryzującej, spontanicznej rozmowie. Zderzenie dwóch odmiennych spojrzeń na religię, kulturę i świat mediów. Jezus jako marketingowiec, pożytki płynące z noszenia habitu, różnica między Bogiem a idolem, urok pieniędzy i problemy z wolną wolą – to tylko niektóre wątki tej zaskakującej konfrontacji. Ponad 120 000 sprzedanych egzemplarzy książki w wersji papierowej. „Prowadząc te rozmowy, robimy po prostu to samo co taksówkarz wiozący pasażera na lotnisko, fryzjer zakręcający klientce loki, babcie gderające w kolejce do laryngologa czy kumple spotykający się po robocie przy piwie. Przedstawiamy nasz punkt widzenia. Dyskutujemy. Spieramy się. Mówimy, co nam się wydaje. Wywalamy na stół to, co nam prywatnie w duszy gra. Tyle, że zamiast o najnowszym serialu, biuście Dody czy bieżącym kursie franka szwajcarskiego częściej gadamy o rzeczach, które mimo wszystko wydają nam się ważniejsze” – Marcin Prokop. „Po tych rozmowach boję się bardziej niż kiedykolwiek, że stosowną lekcję kontemplacji dadzą mi kiedyś aniołowie. Ja będę chciał toczyć z nimi teologiczne dysputy, oni – pogrążeni w słuchaniu Morrisseya – zacytują mi trzydziesty drugi rozdział Mądrości Syracha: – Przemów, starcze, tobie to bowiem przystoi, jednak z dokładnym wyczuciem, abyś nie przeszkadzał muzyce. A kiedy jej słuchają, nie rozwódź się mową ani nie okazuj swej mądrości w niestosownym czasie” – Szymon Hołownia.

Podobno nieszczęścia chodzą parami. Ale jak to liczyć, jeśli pary tworzą się i znikają – niczym w kalejdoskopie – we wnętrzu trójkąta? Trzy bohaterki, trzy różne kobiety, trzy życiowe dylematy. Marta, Bogna i Dominika znają się od lat. Jako dojrzałe kobiety przyjaźnią się nadal, choć życie każdej z nich ułożyło się zupełnie inaczej. Bogna jest po rozwodzie, małżeństwo Dominiki nie jest

W surowym klimacie Islandii rodzą się trudne uczucia. Niewielkie miasto na Islandii położone z dala od głównej drogi przyciąga życiowych rozbitków i otwiera ramiona fiordu dla zupełnie nowych mieszkańców. Ilona, Maríanna i Bjarni. Ich losy splatają się z życiem tych, którzy przybyli tu dawniej. Układają się w Kroniki islandzkie, wnikliwe studium relacji międzyludzkich. To powieść o matkach, synach i córkach. O tym, jak trudno być daleko, i o tym, że jeszcze trudniej – blisko. I o słowach, które nie mogą oddać istoty rzeczy, i o milczeniu, które przynosi ulgę.

Czy śniadanie rzeczywiście jest najważniejszym posiłkiem dnia? Czy liczenie kalorii ma sens? Czy istnieją dowody na to, że kawa jest dla nas szkodliwa? Dzięki swoim pionierskim badaniom profesor Tim Spector obala te i wiele innych mitów na temat jedzenia. W książce Podano do stołu analizuje skandaliczny brak wiarygodnych badań stojących za wieloma planami dietetycznymi, oficjalnymi zaleceniami i cudownymi kuracjami, i zachęca nas do ponownego przemyślenia naszej relacji z jedzeniem - nie tylko dla naszego zdrowia jako jednostek, ale dla przyszłości planety. Nr 1 na liście bestsellerów "Sunday Timesa" bestseller Amazona.

Len Howard uznano za ekscentryczkę, gdy w 1938 roku, w wieku 44 lat, porzuciła karierę skrzypaczki i zamieszkała na wsi w Sussex, aby studiować ptaki. Ale to tam napisała dwa międzynarodowe bestsellery i zadziwiła świat obserwacjami sikorek, rudzików i wróbli. Miłość do ptaków podsycał w Len charyzmatyczny ojciec poeta, który nie potrafił przejść obok rannego ptaka, nie ratując go. Energiczna i wrażliwa dziewczyna, najmłodsza z czworga rodzeństwa w bogatej, kulturalnej rodzinie, chciała samodzielności. Lecz kiedy w Londynie stała się sławna, a jej kariera nabrała tempa, tęskniła za oswojoną wroną bardziej niż za rodziną. Len doświadczała miłości i przyjaźni, ale żaden związek nie zbliżył się do więzi, którą tworzyła później z ptakami. Budki lęgowe pokrywały ściany jej domu wewnątrz i na zewnątrz. Ptaki siedziały jej na głowie i na ramionach. Uczyła się ich i dokonywała muzycznych transkrypcji ich pieśni. Eva Meijer natknęła się na prace upartej badaczki, które wyprzedzały swoją epokę i niesłusznie popadły w zapomnienie. W Domu ptaków szuka motywów, które kierowały Len Howard. Co sprawiło, że radykalnie zmieniła życie i odsunęła się od rodziny? Co życie bogatek mówi nam o człowieku? I czy można odciąć się od oczekiwań innych wobec siebie? A także co to znaczy mieć gdzieś swój dom?