Świat Nali. Człowiek, kot i ich podróż rowerem dookoła świata

Intrygująca powieść historyczna autorstwa polskiego pisarza osiadłego od czasu wojny w Wielkiej Brytanii, w doskonałym tłumaczeniu Jacka Dehnela. Powieść łotrzykowska Jerzego Pietrkiewicza napisana po angielsku w 1955 roku rozgrywa się w siedemnastowiecznej Polsce i Rosji, a jej głównym bohaterem jest postać historyczna: szkocki kompozytor i najemnik, kapitan Tobias Hume. Autor każe mu przyczynić się do wyszkolenia wiejskiego chłopaka Dymitra, który miał przejść do historii jako Dymitr Samozwani

Pierwszy tom kultowej, przepięknie ilustrowanej, pełnej humoru i ciepła serii, sprzedanej w 2 milionach egzemplarzy! MISIA TULISIA KOCHAJĄ DZIECI W 30 KRAJACH! Miś Tuliś to współczesna klasyka! „Guardian”. Miś Tuliś budzi się i czuje ogromną potrzebę przytulenia „takiego-że-aż”. Wyrusza więc na poszukiwanie przytuleń. Usiłuje przytulić się do drzewa, do kamienia, ale to nie to! Po wielu zabawnych próbach przytuleń do przyjaciół i dzięki ich pomocy – znajdzie najpiękniejsze przytulenie w największych, najcieplejszych ramionach mamy. Miś Tuliś to ulubiony przyjaciel milionów dzieci na całym świecie. Ma do podarowania tyle dobroci i czułości, i „tyle przytuleń-że-aż”. Rozczula, wzrusza, bawi i rozśmiesza. Łagodnie i z humorem w kipiących akcją, przepięknie ilustrowanych książkach oswaja najmłodszych z nowymi doświadczeniami i przeżyciami o silnym ładunku emocjonalnym. Takimi, które zapamiętuje się na całe życie, jak pierwszy śnieg i magia Gwiazdki, pierwszy dzień w przedszkolu czy pierwszy wyjazd pod namiot. Miś Tuliś dodaje otuchy, gdy dziecko próbuje czegoś nowego, gdy nie może sobie z czymś poradzić i gdy coś przeskrobie. Zawsze bardzo się stara, choć nieraz mu się nie udaje. Zawsze szczery, gotów pomóc innym, jak każde dziecko pragnie miłości i szuka przyjaciół, którzy mu pomogą, pocieszą i zachęcą, by nigdy się nie zniechęcał. Seria o Misiu Tulisiu pokazuje, jak pełna życzliwości i wzajemnej akceptacji umiejętność bycia w grupie daje radość, poczucie własnej wartości i pomaga przezwyciężyć obawy przed nieznanym. W AMBERKU ukazało się już 9 tomów w twardej oprawie na kredowym papierze. Są znakomitym prezentem i – jak pisze „Times” – idealnymi książkami na dobranoc. „Guardian” nazywa je współczesną klasyką ilustrowanej literatury dziecięcej.

"Niebo bez ptaków" Danuty Brzosko-Mędryk to już klasyka literatury obozowej i jedno z najważniejszych świadectw dotyczących Majdanka. Relacja kobiety, która przeżyła piekło na ziemi, staje się nie tylko źródłem wiedzy historycznej, ale również ostrzeżeniem dla przyszłych pokoleń. Danuta Brzosko-Mędryk miała dwadzieścia dwa lata, kiedy trafiła na Majdanek za działalność konspiracyjną. Na samym początku była sprzątaczką, a później pielęgniarką w obozowym szpitalu. Bardzo szybko zaczęła ryzykować własnym życiem, aby przekazywać notatki o obozowej rzeczywistości na zewnątrz. Były one dostarczane robotnikom, którzy posyłali je dalej. Dzięki temu w przypadku tej książki mamy do czynienia z dokumentem pisanym w dużej mierze na żywo, wypełnionym szczegółami, które z czasem mogłyby się zagubić w zakamarkach pamięci. Świat okupacji z całą swoją bezwzględnością jest tutaj widziany oczami młodej, niewinnej osoby, która miała to nieszczęście, że trafiła do miejsca nieliczącego się z ludzkim życiem.

Nawet okrutny i zimny jak lód dziedzic mafijnej fortuny - Amo Vitiello - może się zakochać. Jego serce bije dla jednej kobiety - Grety Falcone, ale ona nie jest nim zainteresowana. Czy uczucie przezwycięży przeciwności losu? "Naznaczeni zwycięstwem. Grzechy ojców. Tom 4" to historia nie tylko o miłości i pożądaniu, ale też lojalności i walce z samym sobą. Greta Falcone już w dzieciństwie dowiedziała się, czym zajmuje się jej rodzina. Nie chce dla siebie takiego życia, a tym bardziej mężczyzny, który pochodzi z mafijnego świata. Wszystko się zmienia, gdy na jej drodze staje Amo Vitiello, dziedzic przestępczej Famiglii. Mężczyzna zdaje się pozbawionym serca, lodowatym potworem, ale żar uczucia między nimi odsłania jego drugą naturę. Uczucie i rozsądek podpowiadają Grecie zupełnie inne drogi, a żadna z nich chyba nie jest tą słuszną. W serii "Grzechy ojców" ukazały się dotychczas cztery powieści. Książki opowiadają historie członków najsłynniejszej rodziny mafijnej w Stanach Zjednoczonych i często ukazują ich życie z nieoczekiwanej perspektywy, łącząc pozbawione skrupułów, wyrachowane działania i głębokie, romantyczne uczucia.

"Taniec w świetle księżyca" Julii Quinn to pełna uroku i dowcipu powieść o miłości, która zachwyci fanów historycznych romansów i porwie ich do świata, w którym rządzą konwenanse, ale również targające bohaterami emocje. Wielbiciele serialu "Bridgertonowie" otrzymają od autorki popularnej serii kolejną porcję wrażeń. Arabella Blydon ma wszystko, o czym mogą marzyć kobiety z jej pozycją. Jest obdarzona nie tylko urodą, ale również ponadprzeciętną inteligencją, ale ma już dość mężczyzn, które dostrzegają tylko pierwszą z tych cech. Jeden z kandydatów na jej męża otwarcie stwierdza, że ze względu na jej urodę oraz majątek jest w stanie ignorować niezrozumiałe dla niego zapędy intelektualne Belli. Kobieta uważa to za wielką zniewagę i postanawia dać sobie spokój z kandydatami na męża. Nie spodziewa się jednak, że wkrótce pozna Lorda Blackwooda, który jest rannym podczas wojny bohaterem i pierwszym interesującym mężczyzną od dawna. On z kolei czuje, że dziewczyna w takim samym stopniu go drażni, co intryguje, a po czasie odkrywa, że dzięki niej znów ma apetyt na życie i miłość. Czy ta para ma szansę na szczęście i czy Arabella ponownie zainteresuje się zamążpójściem?

W kultowym serialu „Westworld” opowiadającym historię inteligentnych androidów, odwieczne marzenie ludzkości o sztucznym człowieku w końcu się ziszcza. Spełnia się też złowieszcza przepowiednia Lema i Hawkinga: sztuczna inteligencja to wprawdzie niekończące się możliwości, ale dla człowieka okazują się mordercze. Czy musi tak być? Czy zamiast śmierci technologia nie może nam dostarczyć dobrego seksu? Kate Devlin z humorem i w błyskotliwy sposób pisze o powstaniu i rozwoju seksrobotów oraz

Kim naprawdę był twórca Imperium Rosyjskiego? Fascynującym geniuszem, który słaby i zacofany kraj przekształcił w mocarstwo? Czy przerażającym szaleńcem, który bez wahania przelewał krew poddanych i własną ręką zadał śmierć zbuntowanemu synowi? Nigdy nie zostało rozstrzygnięte, kto naprawdę był ojcem Piotra, bo ani fizycznie, ani psychicznie nie był podobny do cara Aleksego. Piotr I Wielki, koronowany na cara w 1689 roku, w 1721 roku przyjmuje tytuł Cesarza Wszechrusi. Obala dawne obyczaje z niewiarygodną zaciekłością, obcinając brody i głowy, narzucając swym rodakom europejskie stroje i poglądy. Przeprowadza radykalne reformy administracji, prawa, finansów, gospodarki. Tworzy regularną armię i flotę. Wojuje kosztem tysięcy ludzkich istnień z Turkami i Szwedami. Poświęca życie tysięcy, wznosząc na moczarach nową stolicę – Sankt Petersburg. Kładzie podwaliny pod nowoczesny przemysł, buduje drogi, zakłada szkoły, unowocześnia rolnictwo. A wszystko za cenę zniewolenia narodu, wydanego na łup skorumpowanej biurokracji. Władca niezmierzonego kraju umie posługiwać się kompasem, siekierą cieśli i katowskim toporem. Buduje statki i wyrywa zęby swoim poddanym. To olbrzym, który góruje wzrostem nad otoczeniem. Mocarz, który łamie w rękach podkowy. Prostak, który znajduje upodobanie w obżarstwie, pijaństwie, rozpuście i błazenadach, rozmiłowany jest w europejskiej cywilizacji i przemocą chce do niej wprowadzić Rosję. Gdyby nie świadectwa historyczne, można by sądzić, że car Piotr I Wielki jest mitycznym tworem ludowej wyobraźni, nie zaś autentyczną postacią z krwi i kości.

Granaty, karabiny, broń krótka, desanty ze śmigłowca, szturmowanie budynków. Policyjnym antyterrorystom zlecane jest zatrzymywanie najgroźniejszych i najbardziej okrutnych przestępców. Strzelaniny, wojny gangów, zamachy, odbijanie zakładników to ich żywioł. Codzienne mordercze treningi przygotowują ich do tego, żeby stawić czoło najgorszemu. Tymczasem w domu czeka żona. Pełna niepokoju, bo przecież mąż może nie wrócić z akcji. Jak swoją służbę widzą policjanci? Jak postrzegają ją ich partnerki?