Romans

Klara Bishop pracuje jako dziennikarka śledcza w gazecie „New Orleans Globe”. Obecnie przygotowuje artykuł dotyczący rodziny mafijnej Santini, na punkcie której od lat ma obsesję. Kierują nią osobiste pobudki. Jest przekonana, że członkowie tej rodziny mieli coś wspólnego ze śmiercią jej ojca policjanta. Podczas zbierania materiałów kobieta wpada na trop Vincenta Santini, od lat żyjącego w ukryciu capo dei capi. Mężczyzna dostaje informację, że ktoś może ujawnić jego tożsamość. Teraz planuje dowiedzieć się czegoś więcej o wścibskiej dziennikarce, zanim wyda na nią wyrok. Spotyka się z kobietą, podszywając się pod inwestora. Oboje nie zdają sobie sprawy, że łączy ich więcej, niż sądzą, a tajemnice z przeszłości uderzą w nich z ogromną siłą.

"Mamy tylko lato" Klaudii Bianek, powieść o wakacyjnej miłości, to książka nie tylko na słoneczne dni. Sięgnijcie po nią w chwili, gdy chcecie poprawić sobie nastrój, gdy jest zimno i mgliście... Wtedy urok świata opisanego w powieści przemówi z podwójną siłą. Zachwyca przede wszystkim aura tej powieści. Gorące lato, mazurskie jeziora i muzyka w tle. Czas marzeń i czas miłości. Budzą się wspomnienia pierwszych porywów serca, wakacyjnych chwil z kochanym chłopakiem w tle. Alicja skończyła weterynarię. Ma zamiar poszukać pracy w zawodzie, ale na razie dorabia w ośrodku na Mazurach, gdzie pracuje jako kelnerka. Nataniel przybył tutaj wraz ze swoją muzyczną grupą Follow Your Dreams. Alicja początkowo obojętnie traktuje wokalistę muzycznego zespołu, choć podoba się jej, jak śpiewa. Ale Nataniel zwrócił uwagę na dziewczynę już pierwszego dnia. Jest cierpliwy, w końcu Alicja ulega jego urokowi. Zaczynają się spotykać, jednak dziewczyna stawia warunek: tylko do końca wakacji. Później każde z nich idzie w swoją stronę. Cóż, zazwyczaj przecież tak bywa. Wakacyjne miłości i zauroczenia są tak krótkie jak same wakacje. Fabuła książki, jak widać, nie jest specjalnie oryginalna. Coś, co urzeka, to atmosfera. Spokój, cisza, pełnia lata, nie ma tutaj tłumu turystów. Jest za to chłopak, dziewczyna i to, co rodzi się między nimi. Jak skończy się ta piękna historia? Trzeba przeczytać książkę, aby się dowiedzieć. Nie będzie nudy ani sztampy, będą zaskoczenia, nieoczekiwane zwroty akcji i... no właśnie, jak to się zakończy?

Poruszająca opowieść o niespełnionej w dzieciństwie potrzebie przynależności. Anna, trzydziestokilkuletnia historyczka sztuki i kustoszka muzealna jest kobietą inteligentną, pewną siebie i zdecydowaną, ale też egoistyczną w swoich życiowych dążeniach. Realizując plany i zmierzając do wyidealizowanego celu, nieświadomie niszczy wszystko, co tak naprawdę się liczy. Komplikuje swoje małżeństwo i relacje z matką, ignoruje piętrzące się problemy zawodowe. Całkowicie zatraca się w realizowaniu ostatniego marzenia, jakie jej pozostało - odnowie dworku, należącego niegdyś do rodzinnego majątku. Jednak nowy dom nie może być remedium na wszystkie problemy, a skomplikowana historia rodziny stawia jej wybory życiowe w zupełnie innym świetle Magdalena Kopeć - autorka "Lata Sabiny", w kolejnej powieści buduje pozbawiony lukru obraz współczesnej kobiety - obraz realny, niemal intymny. Snuta przez nią historia ukazuje życie bohaterów pełne trudnych wyborów i nie zawsze trafnych decyzji, naznaczone desperackim pragnieniem posiadania korzeni. Pragnieniem przynależności i oparcia w świecie, którego istotą jest zmiana.

Kontynuacja trzeciego tomu monumentalnego dzieła o początkach polskiej państwowości. Powieść historyczna z czasów Mieszka I i początków panowania Bolesława Chrobrego. Potężna i niezwyciężona armia Henryka II prze na wschód, już stoi nad Odrą. Bolesław jeden tylko rozkaz wydaje - nie przepuścić! Jednakowoż za wielkie i za silne to parcie na Bolesławowe Księstwo. Giną tarczownicy, drużyny posieczone w lasach, spalone domostwa, mordy, rabunek i gwałty…. Ciżba ludzka, głodna i przerażona gna ku grodom, które trzeba zamknąć… Co robić, jak przetrwać ten marsz tysięcy saskich wojów w szłomach…. Jaka będzie tego cena? Czy Księstwo się zbuntuje przeciw władcy? Antoni Gołubiew we wspaniałej powieści, pełnej historycznych wydarzeń i historycznych postaci portretuje wszystkie warstwy społeczne – od pospolitego raba, po księcia Bolesława czy cesarza Ottona III. Splata losy bohaterów, tak jak splatała się polska państwowość, wytrwale, cierpliwie, w boju i politycznych rozgrywkach.

Jeśli zastanawiasz się, na czym polega życie i jaki jest jego sens, to "Pełnia szczęścia" udzieli wszelkich niezbędnych odpowiedzi. Będzie także przestrogą przed utratą właściwej drogi. Niektórzy ludzie nieustannie przyciągają do siebie pecha. Bywają to duże nieszczęścia, a czasem są to jedynie małe i nieistotne wydarzenia, które potrafią zirytować, jeśli zaczną się nawarstwiać. Madzia Kociołek jest zwyczajną dziewczyną. Nie rzuca się w oczy, nie osiąga wielkich sukcesów i nie wyróżnia się niczym specjalnym. Jedyną rzeczą, która ją wyraźnie charakteryzuje, jest właśnie pech - z tych niewielkich, ale budzących frustrację. Jedzenie spadające na ubranie, oczko w rajstopach, pomyłka fryzjera czy uciekający autobus to niechciane przygody, które spotykają ją każdego dnia. A to tylko nieliczne sytuacje z jej codziennego życia, którego powoli zaczyna mieć dość. Pewnego dnia Madzia postanawia, że coś musi się zmienić. Jest gotowa zrobić wszystko, aby zaznać pełni szczęścia i pozbyć się ciążącego nad nią fatum. Tylko gdzie zaczyna się granica wszystkiego i czy dobrze jest ją przekraczać?

Nina ma wiele szczęścia i robi w życiu to, co naprawdę kocha. Zamiłowanie do piękna i harmonii, wrodzony talent organizacyjny oraz dyplom z zarządzania pozwalają jej unikać monotonii i nudy. Kobieta prowadzi własną firmę, organizując przyjęcia weselne, jednak obowiązki i pośpiech potwierdzają pewną zasadę ? szewc bez butów chodzi. Zapracowana Nina nie ma nawet głowy do tego, by zaplanować swój własny ślub! Na szczęście u jej boku trwa wierny narzeczony. Nina marzy o tym, by przeżyć z ukochanym ten jeden wyjątkowy dzień, lecz codzienność skutecznie odciąga ją od snucia planów o delikatnej, koronkowej sukience czy małym przyjęciu w bajecznie przystrojonym ogrodzie. Choć są z Mateuszem zgodni, że nie należy specjalnie się spieszyć, komuś zabraknie wreszcie cierpliwości? Czy prawdą jest, że jeśli człowiek kocha, to zawsze poczeka?