Warszawa. Szlakiem Gościńca Adama Jarzębskiego

Sensacyjna tajemnica największej kradzieży w dziejach i największej próby zatuszowania prawdy „Fascynujące historyczne śledztwo. Czyta się jak thriller!” – „The Guardian” Jak i gdzie zniknęło ponad 2,5 miliarda dolarów? Od Berlina ostatnich dni przed upadkiem Rzeszy przez niemieckie twierdze w Bawarii po Szwajcarię, Amerykę Południową i ZSRR – ta książka ujawnia historię zniknięcia rezerw złota Banku Rzeszy skradzionych w 1945 roku i dotychczas w całości nieodnalezionych. Ryzykowne śledztwo prowadzi autorów do pogrążonego w chaosie, niebezpiecznego świata powojennego czarnego rynku, korupcji i walk gangów. Na podstawie bezpośrednich relacji naocznych świadków i odtajnionych ściśle tajnych dokumentów z amerykańskich archiwów Ian Sayer i Douglas Botting obnażają sensacyjną prawdę o rabunku niemieckiego skarbu i amerykańskich próbach jego zatajenia. Ian Sayer to brytyjski historyk II wojny światowej, znawca historii Trzeciej Rzeszy, dziennikarz śledczy i łowca nazistów, który wytropił kilku hitlerowskich zbrodniarzy wojennych. W 1974, roku zafascynowany wpisem w Księdze Rekordów Guinnessa o największym rabunku, rozpoczął poszukiwania skarbu nazistów. Przez dziewięć lat odwiedził cztery kontynenty, odbył setki rozmów, a rezultaty prowadzonego z narażeniem życia prywatnego śledztwa zawarł w napisanej z Douglasem Bottingiem, brytyjskim pisarzem i podróżnikiem, książce Złoto nazistów, która stała się światowym bestsellerem. Pod naciskiem autorów amerykański Departament Stanu rozpoczął czternastoletnie śledztwo, które zaowocowało w 1996 roku odnalezieniem części zaginionego złota… w Banku Anglii. W najnowszym bestsellerze Ian Sayer i Jeremy Dronfield po raz pierwszy ujawniają ostatni zbrodniczy plan Hitlera!

Gestapo aresztowało Francine R. i jej siostrę 6 kwietnia 1944 roku. Powodem był udział ich brata Joannesa w ruchu oporu. Obie kobiety najpierw znalazły się w transporcie z innymi uwięzionymi, a potem je rozdzielono. Siostra Francine trafiła do obozu pracy w Hanowerze, a ona sama najpierw do obozu w Ravensbruck, a potem do jednej z fabryk broni doglądanych przez Hermana Göringa. Podróż Francine była niezwykle ciężka. Bito ją od momentu aresztowania przez Gestapo, nieustannie poniżano, przewożono bydlęcymi wagonami, szczuto psami na platformach obozów pracy, poddawano medycznym eksperymentom, delegowano do rozbierania zwłok i odbierania dobytku żywym, zmuszano do katorżniczej pracy… Jednak kobieta nigdy nie utraciła nadziei, że wyjdzie z tego piekła żywa. O swoich wojennych przeżyciach Francine opowiedziała ze szczegółami Borisowi Golzio. Ten przez długi czas nie wiedział, co z tym szokującym materiałem zrobić, by w końcu zdecydować się na uczynienie z tej rozmowy powieści graficznej. Każde słowo w komiksie pochodzi z opowieści Francine i oddaje jej dosadny sposób mówienia, powtórzenia, wahnięcia w głosie. Wszystko po to, by jak najbardziej zbliżyć się do prawdy ukrytej w słowach kobiety. Jednej z wielu uwięzionych, których głos, każde słowo powinny zostać ocalone od zapomnienia.