Emily Bronte. Królestwo na wrzosowisku

"Taniec w świetle księżyca" Julii Quinn to pełna uroku i dowcipu powieść o miłości, która zachwyci fanów historycznych romansów i porwie ich do świata, w którym rządzą konwenanse, ale również targające bohaterami emocje. Wielbiciele serialu "Bridgertonowie" otrzymają od autorki popularnej serii kolejną porcję wrażeń. Arabella Blydon ma wszystko, o czym mogą marzyć kobiety z jej pozycją. Jest obdarzona nie tylko urodą, ale również ponadprzeciętną inteligencją, ale ma już dość mężczyzn, które dostrzegają tylko pierwszą z tych cech. Jeden z kandydatów na jej męża otwarcie stwierdza, że ze względu na jej urodę oraz majątek jest w stanie ignorować niezrozumiałe dla niego zapędy intelektualne Belli. Kobieta uważa to za wielką zniewagę i postanawia dać sobie spokój z kandydatami na męża. Nie spodziewa się jednak, że wkrótce pozna Lorda Blackwooda, który jest rannym podczas wojny bohaterem i pierwszym interesującym mężczyzną od dawna. On z kolei czuje, że dziewczyna w takim samym stopniu go drażni, co intryguje, a po czasie odkrywa, że dzięki niej znów ma apetyt na życie i miłość. Czy ta para ma szansę na szczęście i czy Arabella ponownie zainteresuje się zamążpójściem?

„W przeszłości, z przyczyn, które staram się wytłumaczyć, często czułam, że muszę zachowywać ostrożność na forum publicznym, jakbym chodziła po linie bez siatki bezpieczeństwa. Teraz opuszczam gardę”. – fragment wstępu do Co się stało Hillary Rodham Clinton po raz pierwszy ujawnia, o czym myślała i co czuła podczas ostatnich wyborów prezydenckich, które okazały się jednymi z najbardziej

Książką Skalny kwiat Ilaria Tuti oddaje hołd odwadze i hartowi ducha kobiet, zdolności do wyrzeczeń skromnych, lecz gorąco pragnących pokoju góralek, które z narażeniem życia wspierały żołnierzy w czasie I wojny światowej. Od huku pocisków drżą położone wśród gór wioski. To tam mieszkają one – niezłomne kobiety, do których o pomoc zwraca się dowództwo włoskich wojsk. Część z nich to jeszcze dzieci, część już staruszki, wszystkie jednak co rano w wojskowych magazynach pakują do koszy prowiant, leki i amunicję i ruszają ścieżkami ku górskim szczytom, które pokonać umieją tylko one. Wojna odebrała im wszystko łącznie z przyszłością, tłamsząc je w teraźniejszości przesyconej ubóstwem i trwogą. Lecz mimo niebezpieczeństw czających się na każdym kroku, mimo białych diabłów – strzelców wyborowych armii wroga – którzy trzymają je na muszce, one wspinają się godzinami, brodząc w śniegu, by wesprzeć walczących żołnierzy. To Tragarki, które w piekle alpejskiego frontu dźwigają nie tylko życie.

Zabiłbyś dla kogoś, kogo kochasz? Szwedzki minister sprawiedliwości wychodzi z domu poselskiego po zażartej debacie. Wybiera boczne wyjście z budynku, żeby umknąć dziennikarzom, ale nigdy nie dociera do czekającego na niego samochodu. Zapadł się pod ziemię w samym centrum siedziby władz. W tym samym czasie w Danii, w swoim domu w Kopenhadze zostaje brutalnie zamordowana żona

MISTRZ THRILLERA PSYCHOLOGICZNEGO PRZEKRACZA GRANICE WYOBRAŹNI I WCIĄGA NAS W OTCHŁAŃ ROZPACZY. Gdy ktoś poznaje datę swojej śmierci, to tak jakby już zaczął umierać... Nocny Powrót – specjalna linia stworzona dla kobiet, które wracają nocą do domu. I boją się. Głos w telefonie ma im towarzyszyć, uspokajać, a w razie najgorszego wezwać pomoc. Do tej pory najgorsze nigdy się jeszcze nie zdarzyło... Sobota, godzina 22, Nocny Powrót. Jules Tannberg odbiera swoje pierwsze zgłoszenie. Dzwoni młoda kobieta. Jest przerażona. Twierdzi, że idzie za nią mężczyzna, który już kiedyś ją zaatakował. Mężczyzna, który po spędzeniu z nią upojnej nocy nabazgrał na ścianie sypialni jej własną krwią pewną datę. Datę jej śmierci. Ten dzień ma nadejść już za niecałe dwie godziny... NAJBARDZIEJ PRZERAŻAJĄCY I ZASKAKUJĄCY THRILLER MISTRZA PSYCHOLOGICZNEJ GRY, UZNANY PRZEZ AUTORA ZA JEGO NAJLEPSZĄ POWIEŚĆ. SEBASTIAN FITZEK – autor numer 1 w Niemczech, mistrz thrillerów psychologicznych wydawanych w 33 krajach.

Gdy baron Fulkham, szef angielskiej siatki szpiegowskiej, spotyka w Londynie zachwycającą księżniczkę Aurorę, jest przekonany, że widział ją już wcześniej we Francji występującą na deskach teatru. Dręczony podejrzeniami próbuje rozwikłać tę zagadkę. Okazuje się, że sprawa wiąże się ze spiskiem, który może zniszczyć jego karierę polityczną, wywlec na światło dzienne mroczne sekrety i zrujnować kobietę, na której zaczyna mu coraz bardziej zależeć. Księżniczką Aurorą jest bowiem istotnie francuska aktorka, która bierze udział w tej maskaradzie nakłoniona przez dziadka próbującego osiągnąć polityczne cele. Flirt z przystojnym baronem szybko przeradza się w namiętne uczucie, niebezpieczne dla obojga kochanków.

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".