Emily Bronte. Królestwo na wrzosowisku

Prawdziwe historie z życia ratownika medycznego. Na chodniku leży nastolatek, wykrwawiający się z rany kłutej. Zrozpaczona i zszokowana matka patrzy oniemiała, jak jej córka przechodzi bardzo silny atak astmy. Młody mężczyzna rzuca się pod pociąg w sylwestra o północy. Niewielu ludzi wyobraża sobie życie w świecie, w którym takie sytuacje należą do codzienności. Dla ratowniczki medycznej Lysy Walder te i tysiące innych wezwań są częścią pracy. Lysa często widzi tragedie, przerażenie i stratę. Jest świadkiem wszystkich skutków dzwonienia pod numer 112, do największego i najbardziej zapracowanego serwisu pogotowia ratunkowego na świecie. Lysa jest pielęgniarką na ostrym dyżurze i ratowniczką medyczną od ponad 15 lat. W tej książce opowiada historie kryjące się za wyjącymi syrenami i migoczącymi niebieskimi światłami karetek oraz zdradza, jak to naprawdę jest mieć pracę, w której nieustannie staje się twarzą w twarz ze śmiercią i przeznaczeniem. Fascynujące i przyprawiające o dreszcze historie, opowiadające o gwałtownie przerwanych życiach, złamanych sercach, ale także o nadziei.

Czym są Wyspy Owcze? I czemu w ogóle nazywają się Owcze, skoro właściwsze byłoby nazwanie ich Ptasimi? Wedle jednej z legend, wulkaniczny archipelag osiemnastu skał porzuconych na Atlantyku, potocznie zwany Farojami, powstał z brudu zza paznokci Boga, zebranego w trakcie tworzenia świata. Wedle innej, uformował się z ostatniego zęba, który wyleciał z paszczy pokonanego Stoorworma, potężnego morskiego węża. To miejsce pełne paradoksów, do dziś pomijane przez niektórych kartografów i serwisy meteorologiczne. Tu kiedyś żyły białe kruki, szczęście przynosiły rybie skrzela, a noga od stołu odegrała ważną rolę w historii farerskiej poczty. Jeśli koniec świata ma swój własny koniec, to znajduje się ON właśnie tutaj.

Książka odsłania tajniki komunikacji niewerbalnej. Dzięki ich poznaniu będziemy w stanie określić cechy charakteru naszych rozmówców i dotrzeć do wielu, często skrywanych, tajemnic ich wnętrza. Umiejętność właściwego odczytywania znaczeń ukrytych w ludzkich gestach pomoże nam w prowadzeniu rozmów, działalności zawodowej, życiu towarzyskim etc.

W “Opowieści o nadziei” autorka "Tatuażysty z Auschwitz" zdradza sekret stojący za jej sukcesem wydawniczym. Nawet najbardziej zwyczajne spotkanie może zmienić nasze życie. Nie przechodźmy obojętnie obok ludzi. Heather Morris tym razem serwuje nam intymną opowieść o swojej rodzinie i o osobach znanych z jej dotychczasowych książek. Spotykamy tu m.in. Lalego Sokołowa i Cilkę, najdzielniejszą kobietę, z jaką zetknął się Lale. Okazuje się, że aby dotrzeć do drugiej osoby, należy jej przede wszystkim posłuchać. To ważna życiowa lekcja, której nauczymy się z "Opowieści o nadziei". Nie wszystko jednak przychodzi łatwo, na zrozumienie drugiego człowieka czasami potrzeba czasu. Heather Morris opowiada o swoich pełnych miłości relacjach z dziadkiem, ucieczce z domu i trudnym kontakcie z matką. Zacieśnianie więzi nie powinno ograniczać się tylko do relacji rodzinnych. Także osoby, z którymi pracujemy, zasługują na naszą pogłębioną uwagę. Takie podejście pozwoliło Heather Morris na zawarcie serdecznej przyjaźni z Lalem i namówienie go na zwierzenia. Starszy pan, który przez lata milczał, postanowił w końcu ze szczegółami opowiedzieć historię swojego pobytu w obozie koncentracyjnym. Niespodziewanie ta osobista relacja okazała się interesować miliony osób na całym świecie.

Choć teraz jest wolna, musi nauczyć się żyć na nowo... Sięgnij po "Utracony obraz" - poruszającą powieść o ucieczce młodej dziewczyny z Gazy - miejsca, w którym doświadczyła przemocy i poniżania... Asma pragnie domu, w którym mogłaby poczuć się bezpieczna.- miejsca, w którym mogłaby spokojnie zasypiać i codziennie do niego wracać. Jej podróż rozpoczyna się wraz z opuszczeniem przez nią Gazy. Asma najpierw kieruje się do Hiszpanii, potem wyrusza do Francji. Na granicach przeżywa upokorzenie, ale wie, że nie może już zrezygnować. Chce znaleźć spokój od osądów dawnych sąsiadów i od swoich starych zwyczajów. W szkole dotknęła ją dyskryminacja, a na ulicach musiała radzić sobie z przemocą i biedą, która zdefiniowała jej czasy dojrzewania. Również w domu dziewczyna doświadczała agresji, zwłaszcza ze strony swojego ojca, który nią manipulował. W jej życiu pojawia się Bernard i nowi znajomi, którzy dorastali w zupełnie innych warunkach. Dorastanie w Gazie naznaczyło ją na zawsze - jej obawy i wspomnienia brutalnych czasów dorastania podążają za Asmą, gdziekolwiek ta nie pójdzie. Szybko okazuje się, że nie wystarczy uciec, by zapomnieć o tym, jak traktowała ją rodzina i inni. Asma musi zawalczyć raz jeszcze - tym razem o samą siebie.

Kolejny tom pełen mrocznych, kryminalnych intryg. Zobacz, jak wiele trzeba poświęcić, by rozwiązać problem i jednocześnie samemu się nim nie stać. "Głębia" jest trzecim tomem kryminalnej serii cyklu o Samie Bergerze i Molly Bloom. Tym razem sytuacja bohaterów nie nastraja pozytywnie. Właściwie jest gorzej niż źle. Sama oskarżono o zbrodnię, której nie dokonał, tymczasem Molly pozostaje w śpiączce i nie ma z nią żadnego kontaktu. Trudno powiedzieć, czy uda się ją wyprowadzić z tego stanu i czy cokolwiek będzie jeszcze takie jak dawniej. Sam dociera na archipelag. Tam pozostaje mu już tylko czekać na rozkazy od szefa policji bezpieczeństwa Sapo. Tymczasem wszystko wskazuje na to, że w Sztokholmie będzie miał miejsce atak terrorystyczny. Czy uda się zapobiec tragedii? I jaki udział w całej misji będzie miał były detektyw?

Agent federalny, Aron Falk, otrzymuje wiadomość wzywającą go do przyjazdu do Kiewarry. Powodem pierwszej od lat wizyty w rodzinnym miasteczku jest pogrzeb jego najlepszego przyjaciela, Luke’a i jego najbliższych. Kiedy dwadzieścia lat wcześniej Falk został oskarżony o morderstwo, Luke zapewnił mu alibi. W atmosferze pełnej podejrzeń Falk i jego ojciec uciekają z Kiewarry. Przed formalnym oskarżeniem Arona ratuje niezachwiane zapewnienie Luke’a, że w feralnym momencie on i Aron byli razem.