Selekcjoner

"Mamy tylko lato" Klaudii Bianek, powieść o wakacyjnej miłości, to książka nie tylko na słoneczne dni. Sięgnijcie po nią w chwili, gdy chcecie poprawić sobie nastrój, gdy jest zimno i mgliście... Wtedy urok świata opisanego w powieści przemówi z podwójną siłą. Zachwyca przede wszystkim aura tej powieści. Gorące lato, mazurskie jeziora i muzyka w tle. Czas marzeń i czas miłości. Budzą się wspomnienia pierwszych porywów serca, wakacyjnych chwil z kochanym chłopakiem w tle. Alicja skończyła weterynarię. Ma zamiar poszukać pracy w zawodzie, ale na razie dorabia w ośrodku na Mazurach, gdzie pracuje jako kelnerka. Nataniel przybył tutaj wraz ze swoją muzyczną grupą Follow Your Dreams. Alicja początkowo obojętnie traktuje wokalistę muzycznego zespołu, choć podoba się jej, jak śpiewa. Ale Nataniel zwrócił uwagę na dziewczynę już pierwszego dnia. Jest cierpliwy, w końcu Alicja ulega jego urokowi. Zaczynają się spotykać, jednak dziewczyna stawia warunek: tylko do końca wakacji. Później każde z nich idzie w swoją stronę. Cóż, zazwyczaj przecież tak bywa. Wakacyjne miłości i zauroczenia są tak krótkie jak same wakacje. Fabuła książki, jak widać, nie jest specjalnie oryginalna. Coś, co urzeka, to atmosfera. Spokój, cisza, pełnia lata, nie ma tutaj tłumu turystów. Jest za to chłopak, dziewczyna i to, co rodzi się między nimi. Jak skończy się ta piękna historia? Trzeba przeczytać książkę, aby się dowiedzieć. Nie będzie nudy ani sztampy, będą zaskoczenia, nieoczekiwane zwroty akcji i... no właśnie, jak to się zakończy?

"Mam już dość. Jak pokonałam domowego hejtera" to historia kobiet, które dla uzyskania wolności musiały wiele poświęcić. Jak wiele trzeba przejść, żeby rozwieść się z socjopatą, manipulatorem lub alkoholikiem? Książka opisuje historie kilku kobiet. Jedna z nich - Alicja - była żoną socjopaty. Był on niezwykle zazdrosny i stosował wobec niej przemoc. Zdarzało się nawet, że gwałcił ją, gdy była pod wpływem środków nasennych. Kolejna kobieta, o imieniu Marta, miała męża alkoholika. Pomimo tego, że dość szybko uzyskała rozwód, to dojście do siebie po życiu w takich warunkach trwało bardzo długo. Mąż Julii był manipulatorem, przez którego prawie popełniła samobójstwo. Adela uważa, że rozwód to jej porażka. Kolejna kobieta - Diana - wciąż próbuje się podnieść, bo nie potrafi sobie poradzić z życiem po rozwodzie. Jest jeszcze Sylwia, która do dziś spłaca kredyt, który wzięła na pokrycie długów byłego męża. Dlaczego kobiety takie jak te powyżej społeczeństwo uważa za porażki? Jak wysoka jest cena wolności i czy ta wolność jest osiągalna pomimo papierka świadczącego o rozwodzie? Jak zacząć nowe życie z takim bagażem doświadczeń? Książka pokazuje kilka przykładów, jak wyżej opisane kobiety starają się poradzić sobie z trudami życia po rozwodzie i po traumie, jaką musiały przeżyć. Książka Danuty Awolusi i Joanny Warpas opowiada o tym, jak przeżyć piekło rozwodu i jak podnieść się, gdy jest już po, a rzeczywistość jest zupełnie inna niż oczekiwania.

Podobno ludzie mogą popełnić dwa błędy po rozstaniu. Albo uciekają od świata i ludzi, albo zbyt szybko wchodzą w kolejne związki. Ola zamierza popełnić je oba. Tylko który najpierw? Teściowa Oli odkryła na stare lata nową pasję – wróżbiarstwo. Któregoś dnia stawia karty swojemu synowi. Niestety, przyszłość jawi się w czarnych barwach. Za radą kart (i mamusi), mąż Oli odchodzi. Choć Ola jest znaną blogerką kulinarną i nie istnieje danie, którego nie potrafiłabym przygotować, nie zna tego najważniejszego przepisu – na miłość... Ola wraca w rodzinne strony, by wyremontować stary dom pośrodku lasu i obiecuje wyjść za pierwszego mężczyznę, który zechce tam z nią zamieszkać. Przychodzi jej do głowy tylko jeden zawód, jaki pozwala na pracę w dowolnym miejscu – pisarz. Choć pomysł był tylko żartem, niedługo później na horyzoncie pojawia się młody i przystojny autor powieści z dreszczykiem…

Rzeczywiste przedstawienie brutalnej i bezwzględnej wojny gangów wśród neapolitańskiej kamorry Przywódca gangu Dzieciaków, młodych mafiosów, traci brata. Wściekły i rozgoryczony poprzysięga zemstę. By nie dopuścić do panowania starych klanów kamorystów, usiłuje panować nad swoimi interesami. Sprzedaje narkotyki, walczy z konkurującymi gangami, zdobywa nowych pobratymców, a jego grupie udaje się zyskiwać coraz większe uznanie w przestępczym świecie. Czy przywódca utrzyma władzę? A może wreszcie będzie uważany za równego innym bossom i zacznie rządzić większą grupą? Czy starzy mafiosi szczerze traktują go jak równego sobie, czy jednak jest to podstęp? Pocałunek śmierci to portret młodego neapolitańskiego pokolenia skazanego na tryb życia, który prowadzić może tylko do upadku.

Pozwól mu pokochać Cię taką, jaka jesteś. Eliza i Filip to zakochana w sobie do szaleństwa para, która sporo razem przeszła, ale mimo wielu problemów ci dwoje nigdy nie przestali wierzyć, że uda im się wszystko poukładać i zbudować wspólnie silny i trwały związek. Nie spodziewali się jednak, że los okaże się znacznie mniej cierpliwy i postanowi przyspieszyć bieg wydarzeń. Nagła i niespodziewana ciąża Elizy stawia całą relację w nowym świetle i wydaje się, że to właściwy moment na wiążące deklaracje… Tymczasem rodzina Elizy wciąż zmaga się z konfliktami i niezażegnanymi sporami. Okazuje się, że czas nie potrafi uleczyć wszystkich ran i często do wybaczenia niezbędne są szczera rozmowa i dużo dobrych chęci… Czy rodzice, dzieci i wnuki spotkają się wreszcie w jednym spokojnym i kochającym domu? Taką, jaka jesteś to piękna, ciepła historia o uczuciu, które odnalazło wreszcie właściwą drogę.

Gdy nie wiesz, gdzie szukać pomocy. Gdy wydaje ci się, że na świecie nie ma już światła. Gdy wszyscy wokół nie widzą rozwiązania… okazuje się, że jest w Tobie siła, która umożliwia pozornie niemożliwe. Nastoletnia Edyta ma wrażenie, że nie ma dla niej miejsca na świecie. Wyobcowana, z silną depresją, po ciężkim wypadku ma mroczne myśli. A jednak, z biegiem czasu, odnajduje sens i swoje miejsce w życiu. Znajduje przyjaciół, odkrywa, że rodzina jest siłą, choć nie zawsze oczywistą. I że ludzka wola, metodyczne dążenie do celu potrafią pokonać największe przeszkody. A szczęście – tak ulotne, czasami pozornie nieosiągalne – okazuje się znajdować na wyciągnięcie ręki. Bo szczęście jest w nas, bez względu na okoliczności. Agnieszka Lis po doskonale przyjętych „Pozorach” oraz „Guzikach”, kolejny raz udowadnia, że po mistrzowsku potrafi zaglądać do wnętrza ludzkiej duszy.

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".