Koło Osheim. Tom 3. Trylogia Wojna Czerwonej Królowej

Jeśli masz ochotę na mocne i mroczne fantasy, to ta powieść sprawdzi się idealnie! Dzięki niej pojawia się też okazja do rozpoczęcia przygody z niezwykłą serią. "Boży ślepiec" otwiera wrota, a jeśli przez nie przejdziesz, wkroczysz w sam środek krwawych zmagań! Czerwoni Bogowie rządzili niegdyś ziemią. W tych brutalnych czasach Mroczna Pani prowadziła swoją hordę do wielu bojów. Jej wojownicy i ona walczyli ze śmiercią, ogniem i krwią. Tyle że to należy do przeszłości. Te czasy już dawno minęły. Dwa sąsiadujące ze sobą królestwa Mirecji i Rilpor zawarły rozejm, który nie jest łatwy dla obu stron. Przemoc i rozlew krwi mają miejsce jedynie na granicy. To właśnie tam strażnicy zwący siebie Wilkami nie oszczędzają się, chroniąc terytorium i swoich bliskich. Należy do nich Dom Świątynson. To najpotężniejszy kalestar od pokoleń, nękany wizjami i proroctwami. Skrywa tajemnice, które mogą ujrzeć światło dzienne, kiedy do jego wioski trafia Rillirin. Jest ona zbiegłą z Mirecji niewolnicą. W międzyczasie Rilpor staje się niebezpiecznym miejscem. Coraz więcej potężnych osób decyduje się podążyć w mrok. Zwracają się ku rytuałom i krwawym ofiarom dla Czerwonych Bogów. Wśród nich jest książę, który pragnie sięgnąć po władzę, odbierając tron umierającemu ojcu. Kluczem do wygrania nadchodzącej wojny może okazać się Rillirin. Ma bowiem wiedzę na temat Czerwonych Bogów i powiązania z królem Mirecjan. Tylko czy kobieta przyczyni się do zwycięstwa?

Porywająca powieść mistrzyni kryminału psychologicznego! Adela Naczyńska, pracownica sklepu z antykami, zostaje zamordowana. Tuż przed śmiercią dowiaduje się, że część jej rodzinnego majątku, drogocenna lampa Tiffany’ego, która podobno spłonęła w pożarze dwadzieścia lat temu, jednak przetrwała. Syn i mąż Adeli zwracają się w tej sprawie do Celiny Stefańskiej. Tropy prowadzą ją aż do Bazylei. Prywatna detektyw staje przed wielkim wyzwaniem, podążając śladem drogocennego antyku, który może stanowić niezbity dowód w sprawie zabójstwa…

Gdy w 1939 roku Hitler zaatakował Holandię, Edith van Hessen była uczennicą znanego holenderskiego gimnazjum. Była także Żydówką. W tym samym miesiącu, w którym zaczęła ukrywać się Anne Frank, Edith wysłano do odważnej protestanckiej rodziny, gdzie zamieszkała pod przybranym nazwiskiem i przeżyła, udając nie-Żydówkę. Jedną trzecią ukrywających się holenderskich Żydów Niemcy odkryli i zamordowali; w ten sposób zginęła większość członków rodziny Edith. Jej pamiętnik powstał w oparciu o zapiski z dzienników, które prowadziła jako nastolatka w okupowanej Holandii, listów z okresu wojny i wspomnień dorosłej ocalałej. Historia Edith, w której autorka relacjonuje wydarzenia z czasów wojny i opowiada o tym, co wtedy czuła, jest afirmacją życia, miłości i wyjątkowej odwagi.

Ósma część serii o zabójstwach w Sandhamn Każdego lata setki dzieci przyjeżdżają na letni obóz żeglarski na małą wyspę Lökholmen. Niestety, wychowawcy nie radzą sobie z nadzorem nad uczestnikami obozu. Nic więc dziwnego, że dochodzi do przykrych sytuacji. Dzieci znajdują sobie „ofermę obozową”. Nękanie z każdym dniem staje się coraz dotkliwsze. Tymczasem w okolicznych lasach kryje się ktoś, kto obserwuje

Duszna atmosfera prowincjonalnego miasteczka, zamknięta, nieprzychylna społeczność oraz dojmujące przekonanie, że życie nie przyniesie nic lepszego – czy to wystarczy, aby zwyczajny człowiek stał się zabójcą? Dobre Miasto jest jak każde inne: ma swoje ciemne zaułki i ponure tajemnice, o których nie chcą myśleć pochłonięci codziennymi problemami mieszkańcy. Kiedy zamordowana zostaje żona lokalnego biznesmena, uwielbiana przez wszystkich aktywistka, wzrasta niepokój, mnożą się plotki i rodzą nowe

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.