Pod Czerwonym Aniołem

Cykl o Grodzisku w końcu powraca! "Sąpierz" to drugi tom nowej serii autorstwa Katarzyny Puzyńskiej. Autorka dotychczas kojarząca się głównie z kryminałami psychologicznymi próbuje swoich sił w fantastyce. Postapokaliptyczny świat miesza się tu z mitologią słowiańską. To niepowtarzalne i oryginalne fantasy, które oczaruje każdego! W "Sąpierzu" to, co stare, miesza się z tym, co nowe. Postapokalipsa kontra mitologia słowiańska. Nowy Świat kontra Stary Świat. Elementy, które na pierwszy rzut oka zupełnie do siebie nie pasują, nagle tworzą fascynującą całość. Pomiędzy dwoma światami znajduje się nicość, Rozstaj. W jednym z nich magia to codzienność, w drugim natomiast nikt w nią nie wierzy. Aby te dwa światy mogły przetrwać, ludzkość z Nowego Świata musi uwierzyć w nadnaturalne moce. A może część społeczeństwa już w nie wierzy i uważa za coś rzeczywistego? Obrończynie to kobiety strzegące granic Nowego Świata przed demonami przybywającymi ze Starego Świata. Problem jednak w tym, że ze wszystkich Obrończyń pozostała już tylko jedna. Czy uda się uniknąć zagłady?

Uczucie, które połączyło następcę brytyjskiego tronu z Camillą, wywołało skandal i lawinę komentarzy. W książce autorstwa Iwony Kienzler pt. "Karol i Camilla. Nowy król i miłość jego życia" odkrywamy historię związku Karola z Camillą Parker Bowles i dowiadujemy się m.in., jak wiele poświęciła ona dla nowego króla Zjednoczonego Królestwa. Romans ówczesnego księcia Karola z Camillą Parker Bowles trwał od lat 70. XX wieku. Jednak dopiero po 35 latach, 9 kwietnia 2005 roku, para stanęła na ślubnym kobiercu. Zanim jednak do tego doszło, ich miłość musiała przetrwać wiele: rozwody z ówczesnymi współmałżonkami, tragiczną śmierć księżnej Diany, a także negatywny odbiór brytyjskiego społeczeństwa. Uczucie króla Karola i Camilli Parker Bowles można zaliczyć do najbardziej skandalicznych związków miłosnych, jakie miały miejsce w historii brytyjskiej monarchii. Z biografii autorstwa Iwony Kienzler dowiemy się jednak, że króla Karola nie można określić jednoznacznie jako bezdusznego męża zdradzającego żonę, a Camilli jako kobietę, która tylko czekała na rozpad jego młodego małżeństwa. Poznamy historię ich uczucia, które jest dowodem na to, że prawdziwa miłość może oprzeć się wielu przeciwnościom losu. Pomimo upływu lat małżonkowie wciąż wyglądają na zakochanych i są dla siebie oparciem.

Opowieść o szukaniu własnego szczęścia i o tym, że porażka czasem może być sukcesem. Ciepła, optymistyczna, ale nie przesłodzona powieść obyczajowa Joanny Kruszewskiej pod intrygującym tytułem "Awaria uczuć". Bohaterką "Awarii uczuć" jest Matylda, młoda, ładna i pracowita kobieta, wiodąca z pozoru idealne życie. Jest typową businesswoman, całkowicie zaangażowaną w swoją pracę. Od dłuższego czasu spotyka się z Pawłem, który również na pierwszym miejscu stawia karierę, i chociaż są w sobie zakochani, to nie mają czasu ani chęci na scementowanie swojego związku. Zresztą, Matylda ma świetną pracę w dużej firmie w stolicy, w dodatku lada moment spodziewa się awansu na stanowisko dyrektora administracyjnego, co będzie wiązało się z większymi zarobkami. Uważa więc, że małżeństwo i dzieci mogą poczekać. Tymczasem okazuje się, że życie ma wobec Matyldy własne plany. Paweł musi niespodziewanie wyjechać na rok do pracy za granicą, a po wyjeździe przestaje się do niej odzywać. Na domiar złego, dolegliwości, które Matylda początkowo brała za grypę żołądkową, okazują się być objawami ciąży. Gdy tylko przełożeni Matyldy dowiadują się o jej stanie, zamiast awansu dostaje wypowiedzenie z pracy. Na szczęście bohaterka może liczyć na wsparcie rodziców i przyjaciół, dzięki czemu niebawem zrozumie, że w jej życiu nic nie dzieje się przypadkiem i na wszystko przychodzi właściwy czas. Jak Matylda przeorganizuje swoje życie? Czy zostanie samotną matką bez pracy i pieniędzy? Jaką rolę w jej życiu odegra pojawienie się na horyzoncie jej dawnej miłości? Joanna Kruszewska to urodzona w 1976 roku polska pisarka pochodząca z Białegostoku. Ukończyła studia na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego, a na rynku literackim zadebiutowała w 2009 roku powieścią "Aby do mety". Jej kolejne książki to: "Awaria uczuć", "Na trzy sposoby", "Szczęście spod igły", "Miłość raz jeszcze?", "Małe wojny", cykl "Nic się nie kończy", a także powieść kryminalna, "Nie ufaj mi".

Salon mody sióstr Noirot zdobywa coraz lepszą klientelę z arystokratycznych kręgów. Interesowi zagraża jednak katastrofa – wybucha bowiem skandal, kiedy ich najlepsza klientka, koneserka wyrafinowanego francuskiego stylu, lady Clara pada nieoczekiwanie ofiarą spisku pozbawionego skrupułów łowcy posagów. Jak ocalić najlepszą klientkę od marnego losu żony utracjusza i zatrzymać ją przy sobie? Błyskotliwy umysł średniej z sióstr, Sophy Noirot, podparty zdolnościami aktorskimi i zręcznym piórem może jednak więcej, niż wydaje się samej jego właścicielce. Sophy pomaga zainteresowany jej wdziękami młody hrabia Longmore Harry Fairfax, brat lady Clary – znudzony arystokrata o bardzo męskiej urodzie, lecz niegrzeszący specjalnie intelektem. Pełna poczucia humoru i erotyki lekka opowieść bawi i trzyma w napięciu do końca.

Najnowsza powieść autorki takich książek jak „Córka rabina” czy „Szczęściarze”. Antonina Wilkońska, siostra Paderewskiego, snuje opowieść o bracie, rodzinnych tajemnicach, romansach, sprawach szlachetnych i wstydliwych, a także wydarzeniach historycznych istotnych dla losów Polski i świata. Jakie szanse na realizację planów i marzeń miała kobieta, której brat stał się światowym gigantem? Jak rodzinne relacje wpłynęły na jej życie i wybory, do których została zmuszona? Agnieszka Lis kolejny raz udowadnia, że tworzy opowieści pełne emocji, ze skomplikowanymi, wielowymiarowymi bohaterami, obok których nie da się przejść obojętnie. W tej powieści przede wszystkim kreuje postać inteligentnej damy, zdolnej, błyskotliwej, dla której kluczowe jest pytanie… „Gdybym nie była kobietą – czy byłabym gdzie indziej?”

Nadchodzą święta Bożego Narodzenia. W Potwornicach mieszkańcy przeżywają horror świąteczny, bo małżeństwo Kumorków zrobiło sobie „Las Vegas” – gigantyczną świetlną instalację składającą się z ustrojonych choinek, bałwanków i mikołajów. Mieszkańcy się denerwują, a turyści walą drzwiami i oknami zobaczyć to najbardziej ozdobione miejsce w Polsce, a może i na świecie. Wigilia i pasterka mijają spokojnie, ale zaraz potem właściciel „Las Vegas” znajduje zwłoki podszywające się pod kukłę Mikołaja… Harold, policjant, który przyjechał do babci na wigilię bierze udział w dochodzeniu w sprawie morderstwa wraz z oddelegowaną do sprawy z powodu stanu cywilnego aspirant Aurorą Mątwicą. Jakie sekrety skrywają mieszkańcy? Czy w ferworze przygotowań do świąt ktoś postanowił posunąć się o jeden krok za daleko?

Przodownictwo pracy w PRL-u to temat niemal zupełnie zapomniany. Starsze pokolenia mogą jeszcze kojarzyć go ze słynnym niegdyś filmem Andrzeja Wajdy "Człowiek z marmuru". Młodsi - już z niczym. A przecież to historia bardzo daleka od banału, przepełniona heroizmem i ludzkimi dramatami, obrazująca doskonale grozę stalinizmu i komunistyczną utopię. W trudnej powojennej rzeczywistości tysiące robotników uwierzyło w obietnicę lepszego, socjalistycznego jutra i zaangażowało się bez reszty w masowy ruch współzawodnictwa pracy. W wyścigowym tempie wznosili domy i wydobywali węgiel, bijąc kolejne rekordy, wyrażane w setkach procent tak zwanej normy. Pracowali w błysku fleszy i przy aplauzie propagandy, patrzyli ze zdjęć w gazetach i ogromnych portretów, nazwiska najsławniejszych górników, murarzy czy stoczniowców znała cała Polska. Jednak opowieść o ludzkiej determinacji, poświęceniu i komunistycznej mitologii jest w swoim najgłębszym wymiarze uniwersalną historią, mówiącą o śmierci idei. Entuzjazm ludzi został przez władze kompletnie zmarnowany, a podwyższanie norm aż do absurdu przerodziło współzawodnictwo w prawdziwy koszmar. Przodownictwo pracy stało się symbolem stalinowskiej przemocy, a przodownicy - wrogami społeczeństwa, które nie chciało pracować do upadłego, ale po prostu żyć. Trudno uwierzyć, ale ruch w skarlałej i zupełnie pozbawionej znaczenia formie przetrwał właściwie do końca PRL-u, a przodownikami pracy były nawet tak ważne dla naszej historii osoby jak Anna Walentynowicz. Ostatecznie przeminął wraz z ustrojem. Jednak nawet dziś, kompletnie zapomniany, niesie ze sobą ważną treść - przestrogę z odległej przeszłości, aktualną w każdym miejscu i każdym czasie. Andrzej Janikowski jest niezależnym dziennikarzem i pisarzem. Współpracował z licznymi czasopismami. Jest autorem thrillera "Wiwisekcja zbrodni".

Sama wiara już nie wystarczy Długo szliście przez ciemną dolinę i zła się nie ulękliście, ale dalej już nie dojdziecie. Lepiej dla was było, gdy ukrywaliście się w Górach, musieliście dzień po dniu patrzeć prosto w ślepia Lucyfera i nie mieliście na swoją obronę nic oprócz wiary. Lepiej mimo strachu przed śmiercią albo opętaniem, mimo głodu, mimo znoju ponad siły. Lepiej, bo wtedy żyliście naprawdę! Ruiny. Wieczny mróz. Samotność. Jak wiele możesz oddać, żeby przeżyć?