Tam, gdzie gwiazdka świeci najjaśniej

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.

Siedemnastoletnia Agata Abbot całe dotychczasowe życie spędziła w sierocińcu – Domu Wychowawczym im. Johna Griera. Jej los odmienia się nieoczekiwanie, gdy jeden z opiekunów placówki przypadkiem odkrywa jej talent literacki i funduje stypendium umożliwiające ukończenie ekskluzywnego college’u. Dobroczyńca pragnie pozostać anonimowy – Agata nie zna nawet jego nazwiska. Musi jednak co miesiąc informować go listownie o swoich postępach w nauce i życiu. Dziewczyna z zapałem wywiązuje się z zadania. W pełnych humoru, kilkunastostronicowych epistołach barwnie opisuje swoje codzienne przygody. Anonimowość opiekuna jest jej ciągłą zgryzotą, ale wreszcie stanie się pułapką na niego samego…

"Być Britney. Blaski i cienie życia ikony pop" autorstwa Jennifer Otter-Bickerdike to biografia jednej z największych gwiazd współczesnego popu, czyli Britney Spears. W książce zawarto anegdoty, relacje fanów, opinie z forów i wywiady, z których wyłania się wyrazisty portret piosenkarki. Britney Spears chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Jest ona jedną z największych ikon popkultury. Sławę zaczęła zdobywać w latach 90. i niemal od samego początku wzbudzała zainteresowanie mediów. Dużo mówiło się nie tylko o twórczości piosenkarki, ale również o jej życiu prywatnym. Jak to się stało, że zwykła dziewczyna z sąsiedztwa stała się księżniczką muzyki pop i jedną z najbardziej rozpoznawalnych osób w show-biznesie? Jennifer Otter-Bickerdike w obiektywny sposób śledzi rozwój kariery Britney. Pokazuje, z jakimi trudnościami musiała zmagać się artystka na przestrzeni lat i jak stała się więźniem swojej własnej sławy. W polskim wydaniu książki można znaleźć dodatkowy komentarz Otter-Bickerdike na temat bieżących wydarzeń z życia piosenkarki. To nie tylko biografia, ale również przenikliwa ocena jednej z największych gwiazd muzyki współczesnej.

Prawdy nie ukryje ani lód, ani noc polarna. Nawet jeśli będą milczeć... Siglufjördur, małe rybackie miasteczko na północy Islandii, jest jak pułapka. Wciśnięte w głęboki fiord, rzadko widzi słońce. Jedyna droga, którą można stąd uciec, prowadzi przez stary tunel zasypany śniegiem aż do wiosny. Tu wszyscy wiedzą o sobie wszystko. I wszyscy milczą. Ari Thór Arason studiował filozofię i teologię, ale skończył szkołę policyjną.

Rok 1986 był dla Szwecji czasem zmian, który pozostawił to państwo całkowicie innym. Okres ten sprowadził na głowy wielu osób myśli o karze, winie, prawdzie i odpowiedzialności, a w ten nurt świetnie wpisuje się książka "W mroku słońca", która opowiada historię zabójstwa w niewielkiej wiosce. Czy to tylko jednorazowa, przypadkowa śmierć, czy może jednak początek seryjnych mordów, które mogą nie mieć końca? Odkryj to sam. Przenosimy się do szwedzkiej wioski Tiarp, leżącej na Nyarsasen, gdzie dochodzi do morderstwa. Szlaków jest niewiele, a te, które istnieją, wydają się bardzo niepożyteczne. Poznajemy Svena i jego syna - Vidara. Pierwszy z nich jest policjantem, który będzie musiał się zająć tą sprawą, wpadając tym samym w głęboką otchłań zła. Jego syn nie jest pewien, co zrobić ze swoją przyszłością, a po szokującym zabójstwie premiera Olofa Palme jest to jeszcze trudniejsza decyzja. Kim jest morderca z Tiarp? Dlaczego dokonał tego czynu i kto będzie jego następną ofiarą? To tylko pierwsze pytania, na które trzeba odpowiedzieć. Chwilę później pojawia się też tajemniczy autor, który postanowił opisać jego historię. Dlaczego to robi? Czy Sven poradzi sobie z rozwiązaniem tej zagadki?

Arcydzieło literatury światowej. Jądro ciemności to opowieść o podróży do kresu cywilizowanego świata i wytrzymałości własnej wyobraźni. Marlow, główny bohater powieści, tak jak sam Conrad przed laty, podróżuje rzeką, niewielkim parostatkiem, przez nieogarnioną, pełną niebezpieczeństw afrykańską dżunglę, by dotrzeć do legendarnego agenta kolonii, niejakiego Kurtza. Im bliżej celu, tym świat staje się mroczniejszy, wydarzenia coraz mnie zrozumiałe, a zło bliższe i niepokojąco wytłumaczalne. Podróż do serca dżungli, pełna okrutnych epizodów nieodwołalnie zmienia bohatera, stając się w istocie wyprawą do najmroczniejszych zakątków własnej duszy. A spotkanie z umierającym Kurtzem wieńczy dotyk obłędu, zbliżając bohatera do tytułowego jądra ciemności. „Mam wrażenie, że usiłuję wam opowiedzieć sen — a wysiłek mój jest daremny, ponieważ żadna relacja nie może dać pojęcia o sennych wrażeniach, o tej mieszaninie bez sensu, niespodzianki i oszołomienia wśród dreszczy walki i buntu — o tym poczuciu, że się jest we władzy niewiarygodnego — poczuciu, które stanowi prawdziwą istotę snu...”

Mroczna historia dla fanów serialu „Nikita”! Una to płatna zabójczyni wyszkolona przez rosyjską Bratwę. Swoje imię otrzymała od szefa mafii, który traktuje ją jak córkę. Dziewczyna stanowi idealną broń: nie ma sumienia, nic nie czuje, a zabijanie sprawia jej przyjemność. Nazywają ją Pocałunkiem śmierci. Kiedy celem kolejnego zlecenia zostaje capo włoskiej mafii, kobiecie w wykonaniu zadania będzie towarzyszył Nero Verdi. Una zdecydowanie nie docenia swojego kompana. Nie zdaje sobie sprawy, z jak niebezpiecznym mężczyzną współpracuje. I to jest błąd. Wkrótce Nero sam zleci jej, aby rozwiązała pewien problem. Una mogłaby odmówić, ale on ma coś, czego dziewczyna bardzo potrzebuje. Tymczasem jedyną rzeczą, jakiej Nero pragnie, jest władza i z przyjemnością wykorzysta Unę do realizacji własnych celów.