Pociąg do życia

Mała wieś w odległej Rosji. Grupa archeologów z Polski prowadzi wykopaliska. Na wzgórzu nieopodal lasu dokonują odkrycia, które wywróci do góry nogami nie tylko współczesną naukę, ale również historię. Jeśli tylko sami uwierzą w coś, co wydaje się być jak wygrana na loterii. Coś co przyniesie im sławę lub zabierze ich dusze na zawsze do piekieł. W tym samym czasie w Warszawie, komisarz Starski prowadzi nietypowe śledztwo. Okazuje się, że ktoś brutalnie okalecza kobiety, celowo je oszpecając. Kto i dlaczego to robi? Czy ta sprawa łączy się z wydarzeniami z Rosji? Debiutancka powieść Jacka Piekiełki łącząca w sobie horror, kryminał i przygodę.

"Czas na śmierć" to trzeci i ostatni tom cyklu o Isabel Fielding. Thriller, który trzyma w napięciu od początku do końca! Leah dobrze wie, że historia Isabel Fielding nie powinna trafić na kinowe ekrany. Ona sama chciałaby o niej jak najszybciej zapomnieć. To, co przeżyła, wyrwało w jej duszy ranę, która pewnie już nigdy nie zdoła się zagoić. Jednak życie toczy się dalej, a wytwórnia filmowa upatruje w historii morderczyni źródła gigantycznego sukcesu. Wszystko zmienia się wówczas, gdy zamordowana zostaje aktorka, odtwórczyni głównej roli w filmie. Kilka dni wcześniej Isabel Fielding udaje się uciec z więzienia... Do drzwi Leah puka jej syn, Tom, którego nie widziała od kilku miesięcy. Kobieta drży nieustannie o życie swoje i swoich bliskich. Czy będzie kolejną ofiarą Isabel? Kto odpowiedzialny jest za zniknięcie Josha? Pytania mnożą się, a niepokój kobiety rośnie z każdym dniem... Oto trzecia część cyklu o Isabel Fielding. Ten znakomicie napisany thriller psychologiczny w niczym nie ustępuję dwóm bestsellerowym poprzednikom. Historia wciąga nas już od pierwszej strony, a z każdą kolejną zagłębiamy się w nią coraz mocniej i mocniej. Autorka po mistrzowsku buduje napięcie, snując wokół czytelnika atmosferę ciągłego zagrożenia. Przy tym powieść czyta się znakomicie, choćby ze względu na wartkie tempo akcji i wyraziste sylwetki bohaterów. Na cykl o Isabel Fielding składają się następujące tytuły: "Morderczyni", "Ktoś musi umrzeć", "Czas na śmierć". Sarah A. Denzil to brytyjska pisarka, autorka thrillerów psychologicznych, których znakomitym przykładem jest właśnie prezentowana tutaj książka. Tworzy również pod pseudonimem Sarah Dalton. Nazwiskiem tym sygnuje powieści z nurtu młodzieżowej fantastyki. Mieszka obecnie wraz ze swoim życiowym partnerem w hrabstwie Yorkshire, zachwycając się codziennie urokami wiejskiego spokoju. Inną jej powieścią przełożoną na język polski jest "Milczące dziecko", które polecamy równie serdecznie. Książki Sarah A. Denzil ukazują się w Polsce nakładem wydawnictwa Filia.

Nasze nerwice, nasza kuchnia i nasze rewolty. Kobieta indywidualistka w teatrze życia. W powieści Agnieszki Wolny-Hamkało poznajemy losy Anny. Śledząc, jak dziewczynka dorasta, czytelnik dostrzega zmiany zachodzące w Polsce po 1989 r. Biegająca boso u dziadków na wsi dziewczynka przeistacza się w zbuntowaną pankówę, by po latach zostać uznaną, choć nadal pełną artystycznego usposobienia panią doktor habilitowaną. Moja córka komunistka to także przejmująca opowieść o małych sprawach stających się

Jesienią 1191 roku Tomasz, syn Marty, pozbawiony złudzeń wraca z wyprawy krzyżowej. Ale w ojczyźnie także nie zaznaje spokoju, ponieważ w Marchii Miśnieńskiej panuje okrutny Albrecht. Książę atakuje swego brata Dytryka, u którego boku Tomasz walczył w Ziemi Świętej. W tej sytuacji nie pozostaje im nic innego, jak tylko ponownie sięgnąć po broń. Sytuacja nie rokuje szans na zwycięstwo, toteż Dytryk jest zmuszony zawrzeć taktyczny sojusz z landgrafem Turyngii. W zamian za jego wsparcie musi się zaręczyć z córką landgrafa. Jest to wysoka cena, bowiem Dytryk od dawna potajemnie kocha Klarę, córkę Marty… „Sabine Ebert mistrzowsko zakończyła cykl o znachorce. Jednak trudno będzie rozstać się z Martą, jej rodziną i przyjaciółmi.” Miroque „Saga o znachorce to oparta na rzetelnych badaniach opowieść o historii Niemiec pod koniec XII wieku, o odwadze zwykłych ludzi i o ich nadziei na lepsze życie”. Deutsche Presse-Agentur GmbH

Czy można wyobrazić sobie Ziemię bez niedźwiedzi polarnych? Takie pytanie pojawiło się, gdy opinią publiczną na świecie wstrząsnęło zdjęcie skrajnie wychudzonego niedźwiedzia dryfującego na krze. Zwierzę szybko stało się symbolem negatywnych skutków zmian klimatu i dyskusji o przyszłości gatunku, który z winy człowieka zaczął stąpać po kruchym lodzie. Na kruchym lodzie. Opowieść o Arktyce i zmianach klimatu to książka niezwykła. Nie rozprawa naukowa, jak można by się spodziewać po profesorze nauk biologicznych, ale napisana ze swadą historia bliskich spotkań z niedźwiedziami polarnymi i nie tylko. Znajdziemy w niej także opowieści o fokach, pingwinach i wielu innych gatunkach, których ścieżki przecinają się ze ścieżkami niedźwiedzi. Okraszona humorem i mnóstwem anegdot duża dawka wiedzy!

„…Wprzód egzystencja sztuki, artysty, związana była zawsze z jakimś mniejszym lub większym dworem, z osobą króla czy wielkiego pana; dopiero w nowoczesnym ustroju społecznym dwór mecenasa rozpylił się w szary tłum bezimiennej publiczności, która rozstrzyga o sławie i dochodach artysty. Osobliwe warunki życia wytworzyły typ cygana, tego króla bez ziemi, owijającego się dumnie dziurawą peleryną niby płaszczem monarszym. Świadomość, że o wartości jego decyduje talent, i tylko talent, stwarza w artyście lekceważenie kodeksu etyki społecznej w stosunku do mieszczucha, filistra (mydlarza, jak niedawno u nas się mówiło), którego uważa jakby za reprezentanta wrogiego plemienia; niestałość dochodów, niestosunek pomiędzy stanem materialnym a wysokim napięciem duchowym, częste wreszcie ocieranie się o świat zbytku — wytwarzają ową specyficzną gospodarkę, w której owoc kilkumiesięcznej pracy spożywa się w kilka godzin, aby nazajutrz rozpocząć życie czarnej nędzy, bardziej w tych kontrastach odpowiadające wyobraźni artysty niż ciągła uregulowana mierność. A wreszcie, te okresy wytężonej pracy, łamania się z samym sobą, to rozbujanie nerwów między upojeniem twórczym a zwątpieniem niemocy lub zawodu pociąga za sobą nieodzowną potrzebę równie silnych odczynów odurzenia i szalonych wybryków. Ta dekoracyjna strona życia cyganerii, te hulanki i ekscentryczności najbardziej podpadają oczom publiczności, jako iż tamte dnie i noce mozolnej, wytrwałej pracy pozostają w cieniu: stąd tyle ciem, wabionych owym łatwym na pozór, barwnym i niefrasobliwym życiem, leci ku temu światu — ażeby w nim spłonąć. Tę też cyganerię, bawiącą się, biesiadującą, całującą ładne buziaki, płatającą tysiączne psoty, wziął Murger za przedmiot swoich Scen. …Cyganeria! to pojęcie skrystalizowało się pod piórem Murgera po raz pierwszy i definitywny zarazem…" Tadeusz Boy Żeleński

Intrygująca pozycja, dotycząca kwarantannowej rzeczywistości. Poznaj dwie historie, które wydarzyły się w czasach zarazy i zobacz, z jakimi problemami zmagają się ich bohaterowie. "Arytmia i kwarantanna" to książka, która skupia się na realiach, związanych z pandemią i jej skutkach. W pierwszej części Czytelnik poznaje niezbyt młodego już pisarza, któremu przyszło żyć w czasie zarazy. Niestety, nie radzi sobie z rzeczywistością, która w jednym momencie zupełnie oszalała i przypomina trochę realia filmu science fiction. W związku z pandemią pozostaje zamknięty w swoim boku, podobnie jak jego żona, co szybko uwypukla problemy w ich związku. Kolejne dni są coraz trudniejsze. Czy uda się wytrwać? Bohater drugiej części to mężczyzna w podeszłym wieku, który nie tylko musi jakoś przetrwać w rzeczywistości, którą rządzi Covid, ale i dać sobie radę z powoli odmawiającym posłuszeństwa ciałem.