Blef

Książka "Lalki z getta" autorstwa Evy Weaver jest poruszającą serce wizją wojny z perspektywy dziecka i jego prześladowcy. Dzieło to stanowi wnikliwe studium ludzkiej odwagi, a także siły przebaczenia. Żydowski chłopiec o imieniu Mika wraz z początkiem wojny dziedziczy po dziadku płaszcz. Pozornie zwykły element garderoby skrywa w sobie cenny skarb. W jego licznych kieszeniach ukryta jest bogata kolekcja pacynek. Urocze lalki przynajmniej na chwilę pozwalają dziecku zapomnieć o okrutnych i brutalnych obrazach wojny. Niemiecki żołnierz odkrywa talent chłopca i zmusza go do podwójnego życia, które stanie się walką o przetrwanie i honor. Błyskotliwy Mika odnajduje jednak inne zastosowania lalkarskiego talentu i sekretnych kieszeni płaszcza. Eva Weaver ukazuje również drugie oblicze wojny, widzianej z perspektywy Maxa - niemieckiego żołnierza, który ostatecznie trafia do syberyjskiego gułagu. Jedna z pacynek staje się łącznikiem pomiędzy żydowskim chłopcem a hitlerowskim oprawcą. Przekazywana z pokolenia na pokolenie laleczka jest symbolem okrucieństwa i trudnego dziedzictwa wojny.

Legenda Tristana i Izoldy jest najpiękniejszym, najgłębszym poematem miłości, jaki ludzkość kiedykolwiek stworzyła. Zawiera w najpełniejszym, najszlachetniejszym wyrazie to, co stanowi dominującą linię późniejszej literatury francuskiej, co odróżnia ją od wszystkich innych i stanowi tajemnicę jej uroczego na wszystkie inne oddziaływania. Wiecznie na nowo przeżywany problem miłości, wiekuista, tryumfalna apoteoza jej samej, wraz z całym bezmiarem jej nędz, kłamstw, jej wzniosłości i upodlenia, czci i bez honoru, z całym pijaństwem szczęścia i tragizmem niedoli, to linia, która od Tristana i Izoldy, poprzez strofy Villona i Molierowskiego Alcesta, niezapomniane sylwety Manon Lescaut i kawalera de Grieux, poprzez Stendhala i Balzaca, Musseta i Verlaine'a, aż do całego teatru i powieści przedostatniej doby, aż do piosenki ulicznej Paryża, snuje się nieprzerwanie przez najświetniejsze karty literatury francuskiej i stanowi jej swoisty, nieprzeparty urok. Można powiedzieć, iż dusza nowo tworzącej się rasy w samym zaraniu młodości napiła się czarodziejskiego trunku z pucharu Tristana i Izoldy i że ów napój miłosny, mocny jak życie i mocniejszy nad śmierć, na wieki już krąży w jej żyłach.

Znacie to uczucie, kiedy spodziewamy się określonego scenariusza, realizowanego w określony sposób, aż nagle całość zostaje przewrócona do góry nogami i nic już nie jest takie, jak dotychczas? Jeśli tak - powinniście sięgnąć po książkę "Gdybyś wiedziała" Grażyny Jeromin-Gałuszki! Co pięć lat, od czasu ukończenia szkoły, Kamila, Magda, Ramona i Julia spotykają się na imprezie w domu jednej z nich. To już tradycja, przyjęcia zawsze przebiegają w podobny sposób, jednak nie tym razem? Podczas corocznego spotkania przyjaciółek, które sądziły, że wiedzą o sobie wszystko, pada strzał. Publikacja "Gdybyś wiedziała" jest przejmującą opowieścią o sile przyjaźni, poświęceniu, zaufaniu, ale również zdradzie i sekretach. Autorka w sposób niezwykle emocjonalny przedstawia nam historie czterech kobiet. Cztery różne, ale jednak - jak się później okazuje - mocno ze sobą powiązane. Na kolejnych kartach książki wraz z głównymi bohaterkami przeżywamy ich losy oraz trudne, nieodwracalne decyzje, które na zawsze zmieniają ich życie.

Szokująca autobiografia okrutnie okaleczonej ofiary zazdrości „Mówił, że nie potrafi beze mnie żyć. A potem oszpecił mnie tak, żeby każdy odwracał ode mnie wzrok…” Ta tragedia wstrząsnęła Wielką Brytanią. Pisały o niej wszystkie media: od „The Guardian”, przez „Mirror” „The Sun”, „Standard”, po „Marie Claire”. „Trudno wyobrazić sobie bardziej dzielną kobietę”. „THE GUARDIAN” „

"Nienarodzona" Ewy Przydrygi to wciągająca od pierwszych stron powieść kryminalna, w której nic nie jest takie, jakie się wydaje, a mylne tropy wciąż utrudniają śledztwo w sprawie enigmatycznego zaginięcia. Ta powieść nie da Ci ani chwili wytchnienia aż do ostatnich stron. Laura Wagner znika bez śladu. Wszystko wskazuje na to, że po raz ostatni jej obecność odnotowano w zakolu Warty i tam też znajduje się jej odwrócony do góry dnem kajak. Śledztwo dostarcza dowodów na to, że będąca w zaawansowanej ciąży kobieta postanowiła popełnić samobójstwo. Należy jednak znaleźć jej ciało, a to wciąż się nie udaje. Z czasem policja odkrywa coraz więcej sekretów dotyczących Laury i jej nienarodzonego dziecka. Jak się okazuje, trzy tygodnie przed zaginięciem denatka zgłosiła włamanie do swojego domu. Znajdująca się na zupełnym odludziu posesja była zresztą miejscem, w którym dochodziło do wielu dziwnych incydentów. Atmosfera paranoi i manii nie opuszczała kobiety ani na krok, ale jej wołanie o pomoc spotkało się z brakiem reakcji. Zgłoszenie zignorowane przez policję naprowadza śledczych na dramatyczne odkrycie, które zupełnie zmienia bieg śledztwa. A tymczasem udaje się odkryć, kto był ojcem dziecka Laury...

Koszmar się zaczyna, a skrywane tajemnice wychodzą na wierzch... Bianka odwiedza rodzinny Nasielsk, gdzie rozmawia ze starymi znajomymi i idzie na grób matki. Wieczorem prowadzi zajęcia w warszawskiej szkole językowej, ale nie wraca do domu. Odzyskuje przytomność w ciasnym piwnicznym pomieszczeniu. Za jej porwaniem stoi ktoś skryty za groteskową maską. Mąż i ojciec Bianki zawiadamiają policję i próbują działać na własną rękę. Bezskutecznie. Czy to przeszłość daje o sobie znać? Czy jest jeszcze szansa dla Bianki i jej rodziny? Magdalena Zimniak zabiera nas do świata przesyconego strachem i nagłymi zwrotami akcji.

Dziesięcioletni chłopiec wzywa adwokata, by wyznać mu, że zamordował człowieka...piętnaście lat temu. Kiedy adwokat Robert Stern zgadzał się na to niezwykłe spotkanie, nie wiedział, że umawia się ze śmiercią. A tym bardziej nie miał pojęcia, że śmierć, która wkroczy w jego życie, będzie miała sto czterdzieści trzy centymetry wzrostu, na nogach trampki, a na dziecięcej buzi uśmiech... Adwokat Robert Stern jest w szoku, kiedy widzi w zapomnianej przez Boga, opuszczonej fabryce, kim jest jego tajemniczy klient. To Simon, dziesięcioletni chłopiec, delikatny i śmiertelnie chory. I absolutnie przekonany, że w swoim poprzednim życiu był seryjnym mordercą. Głupia, niesmaczna zabawa myśli Stern... Lecz kiedy w opisanej przez chłopca piwnicy rzeczywiście znajduje ludzkie szczątki: szkielet i rozłupaną siekierą czaszkę, czuje się jak w środku horroru. Ale to dopiero początek. Bo Simon opowiada mu nie tylko o ofiarach sprzed lat, ale wkrótce również o tych z najbliższej przyszłości...